บทที่ 126: ไม่มีสิ่งใดสามารถเป็นความลับได้ตลอดไป
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“ใช่ การทำสิ่งนี้จะทำให้ง่ายขึ้นมาก” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว
ร้านขายเสื้อผ้ามีสวนหลังบ้านขนาดปานกลาง หลังจากที่พวกเขาข้ามประตูไปแล้ว Black Eleven ก็หยุดและหันไปทางคอกม้าทางขวา ชายร่างกำยำรออยู่ที่นั่นแล้ว ม้าสามตัวอยู่ในคอกม้า ใต้ราวบันไดเป็นหลุมดำ
“นายอยู่นี่” ชายในชุดดำสองคนยืนอยู่ในห้องใต้ดินแล้ว
"อยู่ข้างในหรือเปล่า" แบล็คอีเลฟเว่นถาม
"ครับท่าน."
Anfey เดินไปและชายทั้งสองก็โค้งคำนับพร้อมกัน "เจ้านายของฉัน" พวกเขากล่าวว่า
“ฉันเป็นเจ้านายของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่” Anfey ถามอย่างขบขัน
“Anfey ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาล้อเล่น” Black Eleven กล่าว เขาเดินเข้าไปในห้องใต้ดิน มันเป็นห้องที่ตกแต่งไม่ดีมีเพียงเตียงและโต๊ะ เทียนสองเล่มอยู่บนโต๊ะทำให้ห้องสว่างสลัว มีชายคนหนึ่งอยู่บนเตียง เขาหายใจหนัก
Black Eleven ยกใบปะหน้าขึ้น บาดแผลไม่ได้สวมเสื้อผ้า และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือด เลือดบางส่วนแห้งและเกรอะกรัง บางส่วนก็สด บาดแผลที่เลวร้ายที่สุดคือที่หน้าท้องของเขา ท้องของเขาถูกเฉือนจนทะลุ และเห็นอวัยวะของเขาผ่านบาดแผล
Anfey ขมวดคิ้ว การบาดเจ็บเช่นนี้อาจรักษาได้ในโรงพยาบาลสมัยใหม่ แต่ในสถานที่เช่นนี้ ชายผู้นี้ดีเหมือนตาย
“ข่าวนี้จริงหรือ” Black Eleven ถามเบาๆ
"ครับท่าน."
“ท่านรายงานท่านแม่ทัพหรือไม่”
"ใช่."
Black Eleven ถอนหายใจและนั่งลงบนขอบเตียง Anfey ยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ หมดคำพูด ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาควรจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น และให้ Black Eleven เล่าเหตุการณ์ให้เขาฟัง จากนั้นเขาจำเป็นต้องเน้นย้ำว่าสถานการณ์เร่งด่วนเพียงใดและพวกเขาต้องการคนจำนวนมากขึ้นอย่างไร จากนั้นเขาจะอาสาเสียสละตัวเองเพื่อจักรวรรดิ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงอาจแตกต่างออกไป แต่เรื่องราวส่วนใหญ่จะยังคงเหมือนเดิม
ปัญหาคือ Anfey ไม่ได้โง่ และเขาไม่ใช่คนที่ถือว่า Maho Empire เป็นบ้านของเขา เขาต้องการปลงพระชนม์เจ้าหญิงเพราะต้องการเตือนสหายว่าพวกเขาสามารถช่วยชาติได้โดยไม่ต้องกลับบ้าน
ในโลกที่แปลกประหลาดนี้ Anfey ให้ความปลอดภัยเหนือสิ่งอื่นใด เขาไม่รังเกียจที่จะเสี่ยง แต่เขาต้องการเหตุผลที่ดีที่จะทำเช่นนั้น เขาก่อความวุ่นวายในเมือง Blackwater และดูเหมือนว่าเขากำลังทำงานให้กับ Maho Empire อย่างไรก็ตาม เขามีความคิดและแผนการของเขาเอง แน่นอนว่าเขาจะต้องต่อสู้เพื่ออาณาจักรมาโฮอยู่ดี เขาไม่อาจเสี่ยงที่จะทำให้ซาอูลโกรธได้
เมื่อเขาพบซอลครั้งแรก เขาเป็นเพียงเด็กธรรมดาสำหรับซอล ความห่วงใยและมิตรภาพที่ซาอูลมอบให้นั้นไม่มีเงื่อนไข เขาสามารถละทิ้งผลประโยชน์ที่จักรวรรดิเสนอให้เขา แต่เขาไม่สามารถลืมความเมตตาที่ซาอูลมอบให้เขาได้
Anfey สร้างมาตรฐานที่ชัดเจนสำหรับตัวเอง เขาจะทำงานให้กับ Maho Empire แต่จะไม่ทำอะไรที่อาจเป็นอันตรายต่อตัวเขาเอง Black Eleven ต้องมีเหตุผลในการพาเขามาที่นี่ เขาจะช่วย แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองเห็นด้วยกับสิ่งที่อันตรายเกินไป
“ฉันไม่รู้ว่าจักรวรรดิชานซาทุ่มเทให้กับสงครามครั้งนี้มากเพียงใด” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว
Anfey ยืนอยู่ที่นั่นอย่างสงบจ้องมอง
"ครับท่าน เมืองแบล็คคาเนียถูกล้อม"
"เราควรทำอย่างไร? ดู Blackania ตก?" Black Eleven ถามพร้อมกับส่ายหัว
"เราต้องทำอะไรซักอย่างครับท่าน!" ชายคนหนึ่งกล่าวว่า
Anfey ต้องการถอนหายใจ แต่การทำเช่นนั้นจะทำให้ตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ เขายังคงเงียบและยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับนิ้ว
"Anfey ตอนนี้ฉันอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมาก คุณมีความคิดใด ๆ หรือไม่" เมื่อเห็นว่าเขาเงียบสนิท Black Eleven จึงต้องการความคิดเห็นจาก Anfey ในเรื่องนี้
“ใช่ ตอนนี้เมือง Blackania อันตรายมาก” Anfey กล่าวพร้อมพยักหน้า อันที่จริง เขาไม่รู้ว่าแบล็คคาเนียอยู่ที่ไหน เขาแค่พูดซ้ำสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน
"คุณรู้?"
"คุณเพิ่งบอกฉัน" Anfey ยอมรับ
เมืองแบล็คคาเนียเป็นหนึ่งในสิบเมืองที่ยิ่งใหญ่ของโลก และเป็นหนึ่งในเมืองที่สำคัญที่สุดสำหรับจักรวรรดิมาโฮ Shansa ไม่ได้พยายามโจมตีเมืองด้วยกองทัพในครั้งนี้ พวกเขากลับเป็นพันธมิตรกับกลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ทหารรับจ้างข้ามเทือกเขาทรานเวิร์สและเข้าสู่อาณาจักรจากจุดที่การป้องกันอ่อนแอที่สุด พวกเขาสามารถตัดเมือง Blackania ออกจากส่วนที่เหลือของจักรวรรดิได้
แม้ว่าจักรวรรดิ Shansa ดูเหมือนจะได้เปรียบในตอนนี้ ตราบใดที่เมือง Blackania ต่อต้านการปิดล้อม พวกเขาก็ไม่สามารถบุกเข้าไปในจักรวรรดิได้ไกลกว่านี้ นี่เป็นการปิดล้อมที่ยาวนาน และกองทัพต้องการเสบียง การสนับสนุนของกลุ่มทหารรับจ้างไม่สามารถส่งเสบียงเป็นระยะเวลานาน และจักรวรรดิชานซาจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น พวกเขาสามารถเป็นพันธมิตรกับทหารรับจ้างได้ และจักรวรรดิมาโฮก็เช่นกัน หากมีใครตัดเส้นทางเสบียงของทหารรับจ้าง Tiger of Tawau และเมือง Blackania สามารถต่อต้านการปิดล้อมได้ จักรวรรดิ Shansa จะไม่ชนะสงคราม
ไม่ว่าพวกเขาจะต้องการก้าวหน้าต่อไปหรือยึดมั่นในผลประโยชน์ในปัจจุบัน จักรวรรดิชานซาจำเป็นต้องมุ่งอำนาจทางทหารทั้งหมดไปที่เมืองแบล็คกาเนีย มันเป็นทางเลือกเดียวของพวกเขา
Black Eleven ส่ายหัวของเขา "จักรวรรดิชานซาส่งหน่วยทางอากาศกริฟฟินออกไป"
“กริฟฟิน?” Anfey ถาม ด้วยการถามคำถาม เขาเปลี่ยนบทบาทของเขากับ Black Eleven
“ใช่” แบล็คอีเลฟเว่นพูด
"แล้วเราควรทำอย่างไร?"
“เรา…” Black Eleven หยุดกลางประโยคและถอนหายใจ
Anfey ถอนหายใจกับเขา เขาไม่รู้ว่ากริฟฟินคืออะไร และรู้สึกประหลาดใจ เขาได้แต่ถอนหายใจเพราะเขาต้องเล่นร่วมกับ Black Eleven
“เรามาคุยกันให้มากกว่านี้เมื่อเรากลับมา” แบล็คอีเลฟเว่นพูดช้าๆ เขาได้เฝ้าดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองแบล็ควอเตอร์ และรู้สึกประทับใจที่ Anfey ทำงานอย่างระมัดระวังและรวดเร็ว หลังจากเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้น Anfey เป็นคนแรกที่เขาต้องการปรึกษา อย่างไรก็ตาม ทัศนคติของ Anfey ทำให้เขาวิตกกังวล เขาต้องการเปลี่ยนเป้าหมายและให้คนอื่นกดดันอันเฟย์ การโน้มน้าวใจ Niya นั้นง่ายกว่าการโน้มน้าวใจ Anfey แต่จะบรรลุเป้าหมายเดียวกัน หาก Niya ตัดสินใจทำบางสิ่ง Anfey จะไม่ยืนเคียงข้างโดยไม่เข้าไปแทรกแซง
หลังจากนั้นไม่กี่นาที Anfey ก็ปรากฏตัวในโรงแรมทูน่า มีกิจกรรมมากมายในล็อบบี้ของโรงแรม มันยังเช้าอยู่ มีผู้หญิงและเด็กผู้หญิงจำนวนมากมารวมตัวกันที่นั่นและพูดคุยกัน บ้างก็ยิ้ม บ้างก็หัวเราะ บ้างก็ร้องเพลง เมื่อ Anfey เดินเข้าไปในโรงแรม พวกผู้หญิงก็เงียบลงและทุกคนก็โค้งคำนับให้ Anfey
Anfey ยิ้มและพยักหน้า เขาเดินขึ้นไปบนห้องของเขาและตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น สองสาวที่ทำความสะอาดเสร็จแล้ว พวกเขานั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับถกกระโปรงขึ้น โชว์เรียวขาขาวซีด พวกเขาสัมผัสขาของกันและกันและพึมพำบางอย่าง
เมื่อพวกเขาเห็นเขา สาวๆ ก็หน้าแดงและกระโดดลงจากเตียงของเขา “นายกลับมาแล้ว” พวกเขาพูดอย่างเขินอาย
"พื้นสะอาดมาก ฉันประทับใจ" Anfey กล่าว
“ขอบคุณค่ะ” สาวๆ กล่าว ตอนนี้ใบหน้าของพวกเขาแดงยิ่งกว่าเดิม
"ตอนนี้ฉันเหนื่อยนิดหน่อย คุณควรพักผ่อนเช่นกัน" Anfey บอกพวกเขาและหาว
เด็กหญิงดูผิดหวัง จากนั้นจึงเริ่มเดินออกไปอย่างช้าๆ
"อ้อ ยังไงก็ตาม ดูว่าคริสเตียนกลับมาหรือยัง แล้วบอกซูซานนาให้มาที่นี่"
"ครับท่าน."
“คุณกำลังมองหาฉัน?” Suzanna เดินผ่านและได้ยิน Anfey เธอเดินเข้าไปในห้องแล้วพูดว่า "ฉันก็ตามหาเธอเหมือนกัน"
"อา ซูซานนา เธอสวยขึ้นทุกครั้งที่ฉันเจอเธอ" แอนเฟย์พูดพร้อมชูแขนขึ้น เขาให้ความสำคัญกับคำว่าสวยงาม
ซูซานนาขมวดคิ้ว แต่เธอไม่ได้พูดอะไรเพื่อโต้แย้งเขา และปล่อยให้เขากอดเธอ เธอเห็นสาวทำความสะอาดสองคนและเลิกคิ้ว เธอหันกลับมาและกลอกตาที่ Anfey
เมื่อเห็นว่าเด็กหญิงสองคนปิดประตูข้างหลัง Anfey ก็ปล่อย Suzanna แล้วไอ "เป็นอะไร"
“ผู้หญิงที่คุณช่วยไว้ มีบางอย่างผิดปกติกับเธอ”
"บางสิ่งผิดปกติ?"
“มีบางอย่างผิดปกติในหัวของเธอ” ซูซานนาถอนหายใจและส่ายหัว "เธอจะไม่พูดหรือตอบคำถามใดๆ เธอจะไม่บอกเราว่าเธอมาจากไหน ฉันไม่เคยได้ยินเธอพูด เธอเอาแต่นั่งจ้องกำแพง เธอไม่ยอมกินอะไรเลย" ฉันกลัวว่าเธอจะอดตาย”
“เธอมีพฤติกรรมแปลกๆ อะไรอีกไหม”
"พฤติกรรมแปลก ๆ เช่นอะไร?"
“เธอกำลังสังเกตสิ่งรอบตัวอยู่หรือเปล่า? เหมือนว่าเธอกำลังจะหนี?”
“คุณกลัวว่าเธอจะหนี?” ซูซานน่าถามยิ้มๆ "ฉันคิดว่าคุณเป็นคนดีหลังจากที่คุณปล่อยทาสทั้งหมดไป ไม่รู้หรือไงว่าคุณกำลังช่วยชีวิตที่ดีที่สุด"
"ไร้สาระ" Anfey พูดยิ้ม
"ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ เฟลเลอร์บอกฉันว่าเขาเห็นผู้หญิงคนนั้นสวมเสื้อผ้าของเธอขณะที่ลงจากรถม้าของคุณในวันรบ บอกฉันทีว่าเธอทำอะไรลงไป"