บทที่ 128: เกิดอะไรขึ้นในโรงแรม
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"ดูเหมือนว่าคุณผ่านอะไรมามาก" Anfey กล่าว “ฉันเลยสงสัย คุณไปลงเอยกับคนอย่างอาหับได้อย่างไร”
“ฉันคิดว่าพวกเขาเป็นกองคาราวานของพ่อค้าธรรมดา” เจ้าหญิงพูดพลางถอนหายใจ
“ในสถานที่รกร้างแบบนั้น กองคาราวานธรรมดาสามารถเปลี่ยนเป็นโจรได้ง่ายๆ ตราบใดที่มีแรงจูงใจที่ดีพอ”
"ฉันรู้แล้วตอนนี้."
“คุณมาอยู่ในดินแดนทหารรับจ้างได้อย่างไร” Anfey ถามเปลี่ยนหัวข้อ
"ฉันคิดว่าอย่างน้อยฉันก็สมควรได้รับชีวิตแต่งงานที่น่าพอใจ หลังจากทุกอย่างที่ฉันได้ทำลงไป" รอยยิ้มบานบนใบหน้าของเจ้าหญิง แต่ดวงตาของเธอเย็นชา "ฉันคัดค้าน แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ฉันก็เลยอยู่ตรงนั้น"
“หลังจากที่อาหับจับตัวเจ้าไป?”
“ฉันบอกพวกเขาไม่ได้ว่าฉันเป็นใคร ไอซิสกลัวว่าพวกเขาจะทำร้ายฉัน เธอจึงบอกพวกเขาว่าฉันเป็นใคร ขอบคุณพระเจ้าที่อาหับไม่อยู่ที่นั่น ไม่งั้นเขาคงฆ่าฉันหรือไม่ก็ส่งฉันไปหาเสือแห่ง ทหารรับจ้างตาเวา”
Anfey พยักหน้า เขารู้ว่าสิ่งเหล่านี้ดำเนินไปอย่างไร ถ้าอาหับเชื่อว่าเธอเป็นเจ้าหญิงจริงๆ เขาคงมอบเธอให้ทหารรับจ้าง Tiger of Tawau เป็นของขวัญ หลังจากที่อาหับทรมานและทำให้เพื่อนของเธออับอาย เขาอาจจะฆ่าเธอเพื่อหลีกเลี่ยงความโกรธของเธอ จากนั้นเขาก็จะปกปิดสิ่งที่เขาทำ และเจ้าหญิงที่หายไปก็จะยังคงเป็นปริศนาตลอดไป
"ทำไมคุณถึงเชื่อฉัน" เจ้าหญิงถามโดยจ้องมองที่ Anfey
“คุณไม่มีเหตุผลที่ต้องโกหกใช่ไหม” Anfey ถาม แน่นอนว่าเขาไม่สามารถบอกเหตุผลที่แท้จริงแก่เธอได้
“คุณนี่แปลกนะ”
"ทำไมคุณพูดแบบนั้น?"
“คนปกติจะมีปฏิกิริยาต่อสิ่งที่ฉันบอกคุณ พวกเขาจะโกรธพ่อค้าหรือสงสารฉันกับไอซิส แต่คุณใจเย็นๆ คุณดูไม่เหมือนชายหนุ่มเลย”
"อาจเป็นเพราะฉันเข้าใจคุณ" Anfey พูดอย่างเงียบ ๆ
“คุณรู้ความลับของฉันแล้ว คุณจะทำอย่างไร บอกฉันได้ไหม”
“ถ้าฉันพาคุณไปที่กลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ฉันจะได้เป็นเพื่อนที่ดีกับคนที่มีอำนาจ” Anfey กล่าว
“แน่นอน ไม่แปลกใจเลยที่คุณจะเข้าใจ คุณเหมือนพ่อของฉัน คุณให้ความสำคัญกับความสนใจของคุณมากกว่าสิ่งอื่นใด” เจ้าหญิงยิ้ม แต่แสงในดวงตาของเธอหรี่ลง
“มีใครเคยบอกไหมว่าสวยเวลาโดนด่า” Anfey พูดโดยไม่ขยับตามคำพูดของเธอ
"องค์หญิงแห่งอาณาจักรชานซา พยายามหนีการแต่งงาน เจ้าหญิงกลายเป็นทาส มันจะเป็นเรื่องอื้อฉาวอย่างมากเมื่อถูกเปิดเผย เจ้าเคยคิดบ้างไหมว่าเจ้าไม่สามารถหาเพื่อนได้"
"จริงหรือ?" Anfey ถามพลางเลิกคิ้ว
“ถ้าพ่อของฉันเป็นผู้ดูแล เขาจะฆ่าคุณ พวกคุณทุกคน และคุณต้องรู้ว่าพ่อของฉันคนเดียวที่จะบงการทหารรับจ้าง”
Anfey มองไปที่เจ้าหญิงและรอยยิ้มก็ลดลงจากใบหน้าของเขา เขากังวลด้วยเหตุผลนี้ และไม่ได้วางแผนที่จะมอบเจ้าหญิงให้กับทหารรับจ้าง ไม่แปลกใจเลยที่เขารู้เรื่องนี้ แต่เจ้าหญิงก็เช่นกัน เธอทำให้เขาประทับใจแล้ว
"ครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณ คุณใจเย็นมาก มันยากมากที่จะสงบสติอารมณ์ในสถานการณ์แบบนั้น ฉันแค่คิดว่าคุณอดทนกับเรื่องแบบนั้นได้ดี ฉันไม่รู้ว่าคุณเก่งขนาดนี้ ทำไมคุณไม่ เจ้าไม่พยายามหนีหรือ อาหับฉลาดพอ ๆ กับหินเมื่อเทียบกับเจ้า"
“สำหรับผู้หญิงที่ไร้ทางสู้ ผู้หญิงที่ถูกปฏิบัติเหมือนของเล่น ไม่ใช่มนุษย์ คุณต้องการให้ฉันทำอะไร? อ้อนวอน? ร้องไห้? ดิ้นรน? สาปแช่ง? ยอมแพ้? เจ้าหญิงมองไปที่ Anfey ส่ายหัว "คุณคิดว่าสิ่งเหล่านี้จะได้ผลหรือไม่"
"มีเหตุผล แต่บางครั้งความรุนแรงก็เป็นคำตอบเดียว"
“คุณเพิ่งบอกว่าฉันยอดเยี่ยม?” ทันใดนั้นดวงตาของเจ้าหญิงก็สว่างขึ้น “คุณไม่ได้ส่งฉันไปหาพวกทหารรับจ้างเหรอ เพราะคุณรู้ว่าเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะปฏิบัติต่อคุณไม่ดี”
"คุณอยากไปที่ไหน?" Anfey ถาม เขาเปลี่ยนหัวข้อและไม่ได้ยืนยันหรือปฏิเสธคำพูดของเธอ
"ฉันอยากอยู่ที่นี่"
"ที่นี่?"
"กับกลุ่มทหารรับจ้างของคุณ"
“ฉันไม่เข้าใจ ถ้าคุณเลือกไปที่กลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau อย่างน้อยคุณก็สามารถเพลิดเพลินกับชีวิตที่หรูหรา คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารมื้อต่อไปหรือสุขภาพของคุณ การอยู่ต่อไปจะมีประโยชน์อะไร กับเราไหม ฉันจะพูดตรงๆ กับคุณ กลุ่มทหารรับจ้างของฉันยังใหม่ มีไม่ถึง 20 คนในนั้น”
“ฉันใช้ชีวิตเพื่อคนอื่นมาตลอด จากนี้ไป ฉันอยากมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง ฉันตัดสินใจแบบนั้นตอนที่ฉันวิ่งหนี”
“คิดว่าจะได้ของที่เราอยากได้เหรอ”
“ฉันพยายามได้ คุณช่วยฉันไว้ ฉันเชื่อใจคุณ”
"ผจญภัย" Anfey พูดขณะที่เขายืนขึ้น "ไม่สำคัญว่าคุณต้องการทำอะไร คุณต้องกิน การทำลายร่างกายของคุณเองไม่ได้ช่วยอะไรเลย"
“คุณไม่ตอบฉันตอนนี้ได้ไหม” เจ้าหญิงถามอย่างใจเย็น ชั้นเชิงในการเปลี่ยนหัวข้อของ Anfey ไม่ได้ผล
"ฉันต้องการเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้" Anfey กล่าว "ไปกินข้าวและพักผ่อน"
“ตกลง” เจ้าหญิงตอบเสียงเรียบ
"อย่างไรก็ตามฉันไม่รู้จักชื่อของคุณ" Anfey หันกลับมาและพูด
"อย่ากังวลกับชื่อเก่า ตั้งชื่อใหม่ให้ฉัน"
“ขอคิดดูก่อนก็แล้วกัน”
"คุณต้องการเวลาคิดเกี่ยวกับชื่อหรือไม่" เจ้าหญิงถามและเธอก็ยิ้ม
"แน่นอน" Anfey กล่าว เขาก้าวเข้าไปในโถงทางเดินและปิดประตูตามหลัง บลาวียืนอยู่ที่ส่วนท้ายของห้องโถง ยิ้มให้เขา Anfey จ้องมาที่เขาและ Blavi ก็กลับมาโพสต์ใหม่
Anfey ถอนหายใจ เขาใช้เวลาพูดคุยกับเจ้าหญิงค่อนข้างนาน ใครจะรู้ว่าพรุ่งนี้จะมีข่าวลือแบบไหนในกลุ่ม?
ตามปกติ พลังเวทย์มนตร์จากห้องของ Anfey สามารถสัมผัสได้ทั่วทั้งโรงแรม สิ่งที่ทำให้ผู้ที่รู้สึกประหลาดใจคือพวกเขาไม่ได้เป็นเพียงธาตุไฟอีกต่อไป มีคลื่นสำหรับทุกองค์ประกอบ นอกจากนี้ คลื่นของผู้ฝึกหัดจะไม่แรงขนาดนี้ เวทมนตร์ของ Anfey เติบโตขึ้น แต่ก็ยังอยู่ระหว่างเด็กฝึกหัดกับนักเวทย์รุ่นเยาว์ สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครอยากถามเขา ดังนั้นทุกคนจึงตัดสินใจสังเกตการณ์อย่างลับๆ
Anfey ตื่นขึ้นในตอนเช้า สองสาวที่รออยู่ข้างนอกและสังเกตเห็นเขาผ่านรอยแตกผลักประตูและเดินเข้าไปข้างใน พวกเขาเป็นสามัญชนและไม่มีเงินหรืออำนาจ พวกเขาไม่ได้สวยงามเช่นกันซึ่งทำให้พวกเขาประหม่า นี่เป็นวิธีเดียวที่พวกเขาจะตอบแทนความเมตตาของเขาได้
Anfey ลังเล แต่ก็ไม่ได้หันไป เขาแต่งตัวเสร็จและทำความสะอาดตัวเองด้วยความช่วยเหลือจากพวกเขา Christian และ Suzanna เดินเข้าไปในห้องด้วยกัน
"คริสเตียน ตรงเวลามาก เล่าเรื่องเมื่อวานให้ฉันฟังหน่อย"
"เสร็จแล้ว กลุ่มของเราได้รับการยกย่องจากสมาคมทหารรับจ้าง"
"ดี."
คริสเตียนพยักหน้า เขาหันไปหาสองสาวแล้วพูดว่า "ขอโทษนะ ปล่อยเราสักครู่ได้ไหม เรามีเรื่องสำคัญต้องคุยกัน"
“ใช่ ลอร์ดคริสเตียน” สาวๆ พูด พวกเขาโค้งคำนับและออกจากห้องไป
"เกิดอะไรขึ้น?"
“อันเฟย์ เราต้องปราบปรามนโยบายของเรา” คริสเตียนกล่าว “รู้ไหม เราทุกคนยังเด็ก และบางครั้งคนหนุ่มสาวก็ควบคุมยาก สาวๆ รู้สึกขอบคุณที่เราช่วยพวกเขาไว้ จากนั้น…”
“พวกเขาคบกัน?” Anfey ถาม “เรื่องแบบนั้นมันควบคุมยาก ตราบใดที่สาวๆ เต็มใจ ฉันหมายถึง”
"มันยาก เราต้องการผู้นำเพื่อเป็นตัวอย่างสำหรับทุกคน" ซูซานนาพูดอย่างเงียบๆ
“เอาอย่างงั้นเหรอ ซูซานน่า เธอทำตัวแปลกๆ ถ้าคุณชอบฉันและไม่อยากเห็นฉันทำแบบนั้น บอกฉันได้นะ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรแบบนั้น” Anfey มองไปที่ Suzanna อย่างขบขัน
“หุบปากซะ” ซูซานน่าพูดหน้าแดง “เมื่อคืนคุณทำอะไร”
“คุณบอกว่าผู้หญิงคนนั้นไม่พูดหรือกินข้าว ผมก็เลยไปคุยกับเธอ” Anfey กล่าว โดยรู้สึกราวกับว่าเขากำลังเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของเขาให้ภรรยาฟัง
"ผู้นำของเรามีเสน่ห์มากจนเธอกลับมาเป็นปกติ ยินดีด้วย Anfey คุณไม่ต้องกังวลอีกต่อไป"
"จับตาดูเธอไว้" Anfey เตือนพวกเขา
"ทำไม?"
“เธอคือเจ้าหญิงชานซาจริงๆ”
คริสเตียนและซูซานนาเบิกตากว้าง คนหนึ่งรู้เกี่ยวกับแผนนี้ และอีกคนหนึ่งมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันกับแผนนี้ พวกเขาทั้งสองรู้รายละเอียด เมื่อรู้ว่าเป้าหมายอยู่ท่ามกลางพวกเขาก็สร้างความประหลาดใจอย่างมาก
"Anfey เราจะทำอย่างไร? ฆ่าเธอ?"
"ไม่ ไม่จำเป็นสำหรับสิ่งนั้น" Anfey พูดช้าๆ “เราสามารถรอจนถึงหลังแต่งงานเพื่อเปิดเผยเธอและทำให้เกิดเรื่องอื้อฉาว แต่ดูเหมือนว่าเธอต้องการลืมอดีตของเธอ เธออาจไม่ให้ความร่วมมือ”
“คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นเวลาตัดสินใจทำอะไรหรือเปล่า” ซูซานน่าถาม "ฉันไม่คิดว่านี่จะเป็นข้อยกเว้น"
"ให้เวลาฉันและให้ฉันคิดเกี่ยวกับมัน" Anfey พูดและยิ้มอย่างขมขื่น