บทที่ 13: การลอบสังหาร
ผู้แปล: Nyoi_Bo_Studio บรรณาธิการ: Tennesh
Anfey เหมือนเสือชีตาห์เดินไปที่ชั้นสามอย่างช้าๆและเย่อหยิ่ง ดูเหมือนว่าเขากำลังมองตรงไปข้างหน้า แต่สายตาของเขาไม่ได้โฟกัสไปที่สิ่งใดเลย สิ่งต่าง ๆ ไม่เคยสมบูรณ์แบบ ใครก็ตามที่ได้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมาก็จะสูญเสียสิ่งอื่นไปพร้อมกัน คนเราจะละเลยสิ่งอื่นได้ง่ายหากเขาจดจ่อกับสิ่งหนึ่งมากเกินไป รายละเอียดจะถูกบันทึกต่อเมื่อความสนใจถูกเบี่ยงเบนไปจากจุดสนใจของคุณเท่านั้น
Anfey ไม่มั่นใจสุ่มสี่สุ่มห้า เขาสามารถวิเคราะห์ได้อย่างรวดเร็วและใช้ประโยชน์จากข้อดีและข้อเสียของทั้งเขาและคู่ต่อสู้ของเขา ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนหรือเป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับเขาหรือไม่ก็ตาม เขาได้เรียนรู้มากมายจากซอลและเออร์เนสต์เมื่อเร็วๆ นี้ เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน Anfey คิดว่าเขาได้เปรียบในการต่อสู้ครั้งนี้ เมื่อผู้คนระดับสูงต่อสู้กัน พวกเขาค้นหาคู่ต่อสู้เพื่อหาคลื่นเวทย์มนตร์และความรู้สึกต่อสู้ เพื่อระบุทั้งการจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวและการโจมตีสวนกลับ Anfey ไม่มีความรู้สึกต่อสู้ใด ๆ และมีเพียงคลื่นเวทย์มนตร์เล็กน้อยเท่านั้น กล่าวอีกนัยหนึ่งคือพวกเขาไม่สามารถหาเขาได้เว้นแต่พวกเขาจะเห็นการกระทำของเขาด้วยตาเปล่า อย่างไรก็ตาม Anfey สามารถค้นหาทั้งหมดได้อย่างง่ายดายด้วยประสาทสัมผัสของเขา
Anfey เดินเข้าไปในห้องบนชั้นสามและเป่าเทียนที่อยู่ข้างหลังเขา เขารออยู่ที่นั่นครู่หนึ่งก่อนที่จะหยิบห่อเล็กๆ ห่อด้วยผ้าชิ้นหนึ่งออกมาจากเสื้อของเขา เขาแกะมันและหยิบแม่เหล็กที่ซื้อมาวันนี้ออกมา แต่ไม่คิดว่าจะใช้เร็วขนาดนี้
Anfey ตรวจสอบห้องของ Saul, Ernest และห้องของเขาเอง เขาพบว่าประตูทุกบานในโรงแรม Rose Home ถูกล็อคด้วยสลักเกลียว ชั้นนอกที่ขอบประตูนูนออกมา ซึ่งทำให้ยากต่อการเปิดประตูด้วยการ์ด เขาไม่ได้นำบัตรมา อาจฟังดูงี่เง่าที่จะปลดล็อกประตูด้วยแม่เหล็ก แต่อาจได้ผลดีมาก
ในอีกสองนาที Anfey ก็อยู่ในห้องแล้ว มีชายวัยกลางคนหัวโล้นนอนหลับอยู่ "โชคยังดี! เป็นคนธรรมดาที่โชคดี เขาไม่รู้สึกถึงการกระชากของมังกรเพลิงหรือสังเกตเห็นว่าฉันเดินเข้าไปในห้องของเขา แม้ว่ามังกรเพลิงจะเปลี่ยนโรงแรมให้กลายเป็นนรกเพลิง เขาก็คงไม่สังเกตเห็น เขา จะตายโดยปราศจากความกลัวหรือความเจ็บปวด” Anfey คิดดัง ๆ
Anfey เดินอย่างเงียบ ๆ ไปที่ชายวัยกลางคนและสับด้วยฝ่ามือไปที่คอของชายคนนั้น ชายคนนั้นหลับสนิทก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้หมดสติไปแล้ว
Anfey ยืนอยู่กลางห้องดึงดาบออกจากฝักอย่างช้าๆ เขาแทงมันลงไปและกดมันลงกับพื้น หลังจากนั้น Anfey ก็ดึงดาบออกมาและครุ่นคิดในขณะที่ทำการสังเกต
ชายชราที่มืดมนเป็นกังวล ตานันน่าจะลงไปที่ท่อน้ำทิ้งและหนีจากซาอูลได้แล้ว ตามไทม์ไลน์ นั่นหมายความว่าซาอูลสามารถกลับมาได้ทุกเมื่อ อย่างไรก็ตาม เขาไม่เข้าใจว่าทำไมไม่มีข้อความจาก Mott หรือ Kalibim หรือทำไมไม่มีเสียงการต่อสู้ที่ดัง
"เจ้าหมูโง่! ฉันต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง!" ชายชราที่ดูมืดมนสาปแช่ง เขารอไม่ไหวแล้ว เขาจึงลุกขึ้นและเดินออกไปข้างนอก
ทันใดนั้น Anfey ก็ลืมตาขึ้นในความมืด เขาลุกขึ้นแล้วแทงดาบขึ้น ราวกับงูพิษที่ลอบโจมตี
Anfey ทำการทดลองสามครั้งในห้องของเขาและอีกครั้งในห้องทดลองบนชั้นสาม โครงสร้างของโรงแรม Rose Home ดูเหมือนจะเป็นไม้ทั้งหมด เขาสังเกตว่าพื้นหนาเพียงห้าถึงหกเซนติเมตร พูดให้ถูกคือ เขาต้องใช้พลังเพียง 60 เปอร์เซ็นต์ในการต่อยทะลุพื้น ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะแทงมันด้วยดาบ
ชายชราที่ดูมืดมนไม่เคยคาดคิดว่าการโจมตีจะมาจากใต้พื้น Anfey ติดดาบของเขาไว้ที่เท้าของชายคนนั้นก่อนที่ชายคนนั้นจะตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดาบแทงเท้าของเขาไปจนถึงขาด้านล่าง ชายชราตะโกนเสียงดัง
จากนั้นมีเสียงกระแทกขนาดใหญ่ พื้นด้านหลังชายชราถูก Anfey เจาะทะลุ ชายชราเป็นนักดาบระดับกลางและความสามารถของเขาเหนือกว่ามอตต์หรือคาลิบิม ไม่แปลกใจเลยที่เขายังคงสงบสติอารมณ์ได้แม้ในยามเจ็บปวดสาหัส ชายชราฟันดาบไปข้างหลังทันที แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พลังต่อสู้ใด ๆ แต่ก็ยังมีเสียงของใบมีดที่ฟาดผ่านอากาศ
Anfey เคลื่อนไหวเร็วมากจนชายชราไม่มีเวลาคิดก่อนที่จะเคลื่อนไหว ชายชราตอบสนองตามสัญชาตญาณ ทำให้เขาละเลยบางสิ่งที่เขาไม่ควรมี
Anfey ไม่ได้ดึงดาบของเขาออกจากพื้นหลังจากการโจมตีครั้งแรกสำเร็จ ดาบยังคงติดอยู่กับพื้น ส้นเท้าของชายชราหันเป็นมุมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เพื่อให้เขาฟันไปข้างหลัง ใบมีดกำลังหมุนและบิดอยู่ในขาท่อนล่างของเขา ทรมานอะไร! การทรมานครั้งนี้เป็นการฉีกเส้นเอ็นและหักกระดูก มันเจ็บปวดจนเกินความอดทนของมนุษย์ ชายชรากรีดร้องออกมาอีกครั้ง Anfey ต่อยเพดานอย่างแรงจนเกือบตกลงมา เขากระโดดไปที่ชั้นสี่ผ่านรูและร่อนลงห่างจากชายชราสามเมตร Anfey วิ่งไปหาชายชราและแทงหน้าอกของชายชราด้วยเชิงเทียนแหลม
ไม่น่าแปลกใจที่ชายชราเป็นนักดาบระดับกลาง เขายังคงพยายามต่อสู้กลับด้วยการฟันดาบไปทั่ว แม้ว่าเขาจะถูกจู่โจมไม่กี่ครั้งก็ตาม ชายชราฟันเชิงเทียนโดยไม่ได้ตั้งใจ Anfey ถูกบังคับให้ทิ้งเพราะความเจ็บปวดในมือของเขา เชิงเทียนชนเพดาน ตกลงบนพื้น และกลิ้งสองสามครั้งก่อนจะหยุดลงในที่สุด
Anfey ก้าวถอยหลังเพื่อรักษาระยะห่างระหว่างเขากับชายชรา พูดด้วยรอยยิ้ม "ไม่เลว คุณแข็งแกร่งมาก!"
ชายชราแทบจะไม่สามารถระงับความโกรธได้ โดยปกติเขาเป็นคนแทงคนจากด้านหลัง ไม่ใช่ในทางกลับกัน เขารู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนี้ไม่ยุติธรรมจริงๆ ชายชราจ้องมองที่ Anfey ด้วยความเกลียดชัง เขาลงน้ำหนักทั้งหมดไว้ที่ขาซ้ายเพื่อให้ขาขวาอยู่นิ่งๆ อย่างไรก็ตามขาขวาต้องรับน้ำหนักเพื่อรักษาสมดุล เขารู้สึกเจ็บแปลบที่ขาขวา ชายชราพยายามอย่างมากที่จะตั้งสมาธิ รวบรวม Qi ของเขา ดาบยาวที่หุ้มด้วย Qi ส่องแสงสีขาว
Anfey กระโดดขึ้นไปบนธรณีประตูอย่างรวดเร็ว หน้าต่างเปิดอยู่ Anfey จึงจับขอบด้านบนของกรอบหน้าต่างแล้วยกตัวขึ้น ออกจากห้องด้วยรอยยิ้มชั่วขณะ
ทักษะการปีนเขาของ Anfey ไม่ดีเท่า Qing Gong[1] มันไม่อนุญาตให้เขากระโดดขึ้นและลงอย่างอิสระ แต่เขาสามารถปีนขึ้นและลงได้ตราบเท่าที่มีที่สำหรับจับมือของเขา เขาปีนขึ้นไปบนหลังคาอย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็หยิบบางอย่างออกมาจากเสื้อของเขาแล้วโยนขึ้นไป
สิ่งที่เขาโยนคือถั่วแห้งที่เขาเตรียมไว้ พวกเขาส่งเสียงดังเมื่อพวกเขากลิ้งลงมาจากหลังคา
ชายชราไม่สามารถลดการป้องกันลงได้แม้จะเห็น Anfey หายไปต่อหน้าเขา เขาถือดาบและทิ่มหูเพื่อหาเสียงที่น่าสงสัย สิ่งที่ทำให้เขาสับสนคือเสียงต่อเนื่องจากถั่วกระทบหลังคา เขาไม่รู้ว่า Anfey กำลังพยายามทำอะไร
Anfey กลับมาที่ชั้นสามแล้วและมองดูด้ามดาบบนเพดานอย่างเงียบ ๆ เมื่อมองผ่านรูบนเพดาน Anfey พบว่าเงากำลังเคลื่อนไหว Anfey พยายามหาจุดที่สมบูรณ์แบบเพื่อโจมตีชายชรา เขาสามารถสร้างภาพลวงตาได้หรือไม่? ใช่ นักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ทุกคนเป็นปรมาจารย์ในการสร้างภาพลวงตาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของผู้ชม!
Anfey ปีนขึ้นไปบนหลังคาและส่งเสียงบนหลังคา จุดประสงค์คือเพื่อหลอกชายชราให้เชื่อว่า Anfey ยังคงอยู่บนหลังคา รอจังหวะเหมาะที่จะโจมตีเขา ชายชรามุ่งความสนใจไปที่หลังคาอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม Anfey ปีนลงไปที่ชั้นสามโดยไม่คาดคิดและอยู่ใต้เขาอีกครั้ง
"คุณไม่สามารถก้าวลงไปในแม่น้ำสายเดียวกันสองครั้ง" หลอกลวงคนสองครั้งด้วยวิธีเดียวกัน แบ่งปันความคิดเดียวกัน หากนักฆ่าพยายามฆ่าคนสองครั้งด้วยวิธีเดียวกัน แสดงว่าเขาไร้สมรรถภาพเพียงใด Anfey จะเป็นคนที่ต้องทนทุกข์ทรมานหากเขาไม่สามารถหลอกลวงชายชราด้วยวิธีอื่นได้
ชายชราเสียเปรียบในการต่อสู้ครั้งนี้เนื่องจากเขาเจ็บปวดอย่างรุนแรง ยิ่งไปกว่านั้น กลอุบายที่ผิดปกติของ Anfey ทำให้เขาตกใจกลัว เขาถือว่า Anfey เป็นคู่ต่อสู้ที่อันตรายที่สุดของเขาโดยไม่รู้ตัว เขาไม่คิดว่า Anfey จากไปแล้ว เขาเชื่อว่า Anfey ยังไม่มีโอกาสแสดงตอนจบของเขา Anfey เป็นคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขามที่เขาจะไม่ทำตัวงี่เง่าและทำซ้ำเทคนิคเดิม เสียงบนหลังคายังคงดังต่อไป
ชายชราที่ดูเศร้าหมองถูกเมฆแห่งแสงสีขาวปกคลุม เช่นเดียวกับปลายดาบของเขา ขณะที่เขารวบรวมกำลังทั้งหมดไว้ที่ตัวเขาและดาบของเขา เขารู้ว่าเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้มากนัก ดังนั้นเขาจึงพยายามโจมตี Anfey อย่างรวดเร็วด้วย Qi บนดาบของเขา เขาพยายามที่จะเปลี่ยนการต่อสู้ครั้งนี้แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาเสียเปรียบ
Anfey ลังเลว่าจะฆ่าหรือทำร้ายชายชราเมื่อเขาพบจุดที่จะโจมตี Anfey ถือเชิงเทียนไว้ในมือ หากเขาใช้เชิงเทียนโจมตีเป้ากางเกงของชายชราอย่างมีชั้นเชิง ไม่น่าเป็นไปได้ที่ Anfey จะฆ่าเขาทันเวลา! ถ้าเขารอจนกระทั่งซอลกลับมา… นี่ไม่ใช่สิ่งที่ Anfey ต้องการให้เกิดขึ้น เขาไม่ต้องการสูญเสียความไว้วางใจที่ซาอูลและเออร์เนสต์มอบให้
Anfey ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เขายกแขนขึ้นและแทงเชิงเทียนขึ้นไปบนเพดาน มีความเจ็บปวดอย่างมากที่เท้าซ้ายของชายชราในขณะที่เขายังคงมองขึ้นไปบนหลังคา เขากรีดร้องและล้มลงบนพื้น ไม่สำคัญว่าเขาจะเป็นนักดาบระดับกลาง แม้แต่นักดาบขั้นสูงก็ไม่สามารถยืนขึ้นได้หากเท้าทั้งสองข้างได้รับบาดเจ็บสาหัส
ชายชราถูกบังคับให้ดึงดาบและเชิงเทียนออกจากเท้าขณะที่เขาล้มลง โมเมนตัมหายไปเกือบหมดหลังจากที่แท่งเทียนทะลุเพดาน แรงที่ทิ้งไว้ไม่แรงมากนัก ดังนั้นมันจึงไม่สร้างความเสียหายให้กับเท้าขวาของเขามากนัก ดาบแทงลึกเข้าไปในขาของเขา มันเจ็บจนแทบทนไม่ได้เมื่อน้ำหนักของมันหัก ชายชราเป็นลม ความเจ็บปวดสาหัสจนร่างกายขดตัวเป็นลูกบอล
Anfey กระโดดขึ้นและเจาะรูทะลุเพดานด้วยกำปั้นขวาของเขา ชายชราลุกขึ้นทันทีเมื่อชิ้นส่วนเพดานหล่นลงมาและกระแทกเข้ากับหน้าอกของเขา
Anfey กระโดดผ่านเพดานไปที่ชั้นสี่ เขาสะบัดมือออก แล้วชุดส้อมกับมีดก็เลื่อนลงมาจากแขนเสื้อของเขา พวกมันหายไปทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสส้อมและมีด วินาทีต่อมา พวกมันติดอยู่ในลำคอของชายชรา Anfey หายใจออกเบา ๆ เขาหันหลังกลับและรีบลงไปข้างล่าง เขาต้องจัดการบางอย่างก่อนที่ซาอูลและเออร์เนสต์จะกลับมา
ในความเป็นจริง Anfey อาจเลือกที่จะซ่อนตัวและรอให้ Saul และ Ernest กลับมาหลังจากสังหาร Mott และ Kalibim Mott และ Kalibim ไม่เคยคุกคามเขา Anfey จำเป็นต้องเปรียบเทียบความสามารถของเขากับคนอื่น เขามุ่งเป้าไปที่บุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาสัมผัสได้ เหตุผลที่เขาต้องตัดสินความสามารถของตัวเองก็เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ทำสิ่งที่เกินความสามารถในอนาคต
[1] มีทักษะกังฟูที่เรียกว่า ชิงกง ซึ่งทำให้ผู้ฝึกฝนไปมาอย่างรวดเร็วราวกับสายลม