บทที่ 136: ศักยภาพ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“แชล เป็นอะไรหรือเปล่า” Anfey ถามยิ้ม
“อันเฟย์ ฉันอยากเป็นอย่างคุณ สัญญากับฉันสิว่าคุณจะไม่โกรธ” แชลลีกัดริมฝีปากแล้วถามอย่างเขินอาย
ยูนิคอร์นตัวน้อยตะโกน Anfey ยังไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์และมันก็หมดความอดทน
“ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วย” Anfey ตอบอย่างนุ่มนวล เขาเทไวน์ให้ยูนิคอร์นโดยสงสัยว่ายูนิคอร์นจะทำตัวอย่างไรเมื่อมันเมา
“พี่จะรักและดูแลน้องตลอดไปไหม”
"อะไร?" Anfey มองไปที่ Shally และไม่สามารถประมวลผลสิ่งที่เธอพูดได้ “ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ” เนื่องจากเขากำลังฟุ้งซ่าน ไวน์จึงล้นจอก
ยูนิคอร์นกระโดดขึ้นและคว้าขวดจากมือของเขา อย่างไรก็ตาม Anfey จดจ่ออยู่กับ Shally และไม่คิดจะหยุดยูนิคอร์น ในไม่ช้าเขาก็เปิดขวดขึ้นและปล่อยให้ยูนิคอร์นกลืนมันเข้าไป
“นิยาบอกว่าคุณหลงรักน้องสาวของฉัน คุณจะแต่งงานกับเธอ” แชลลีจ้องมองที่ Anfey ด้วยดวงตาที่สดใสและชัดเจนของเธอ "Anfey จะดูแลเธอตลอดไป?"
Anfey ยิ้มไม่แน่ใจว่าจะตอบคำถามอย่างไร หากเป็นชายอื่นรับสาย ก็คงไม่ยากนัก เขาสามารถคิดเกี่ยวกับคำถามจากแง่มุมต่างๆ เช่น อนาคต ชีวิต และความหวังของพวกเขา และตอบคำถามได้อย่างถูกต้องโดยไม่ทำร้ายความรู้สึกของใคร อย่างไรก็ตาม แชลลี่ยังเด็กเกินไปและไม่สามารถเข้าใจอะไรลึกซึ้งเกินไป สิ่งที่เธอต้องการจากเขาคือใช่หรือไม่ใช่
เลขที่? เขาไม่สามารถพูดได้แค่นั้น นั่นจะทำร้ายความรู้สึกของซูซานนา ซูซานนาเป็นหนึ่งในสมาชิกที่ดีที่สุดของทีม และให้ความช่วยเหลือเขาเป็นอย่างดี หากไม่มี Suzanna ความแข็งแกร่งของทั้งทีมก็จะลดลง ย้อนกลับไปในเมืองแบล็ควอเตอร์ สถานการณ์จะยากกว่านี้มากหากไม่มีซูซานนาอยู่ที่นั่น ผู้หญิงมักจะหยิ่งผยอง และถ้าเขาทำให้เธอรู้สึกว่าเขาทำร้ายศักดิ์ศรีของเธอ เขาอาจสูญเสียผู้ช่วยที่ดีไป
ใช่? คำตอบนี้อาจจะเล็กน้อย…จิตใจของ Anfey ย้อนกลับไปเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา เขาจำได้ว่าเห็นซูซานน่ายิ้มกว้างและรับถ้วยและดื่มไวน์ เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ และก่อนที่เขาจะทันคิด เขาก็พูดว่า "แน่นอน"
"จริงหรือ?" แชลลีเบิกตากว้างด้วยความยินดี "Anfey คุณสาบานกับมันไหม"
"แน่นอนฉันทำ" Anfey กล่าว เขายื่นมือและไฮไฟว์ให้แชลลี่สามครั้ง
"ใช่!" แชลลี่กระโดดขึ้นและส่งเสียงเชียร์ เธอกระโดดขึ้นและวิ่งไปหาซูซานนา กรีดร้องว่า "พี่สาว! แอนเฟย์บอกว่าเขาจะดูแลคุณและรักคุณไปตลอดชีวิต!"
ทุกคนในห้องหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำและมองไปที่ Anfey การแสดงออกของทุกคนผสมผสานระหว่างความสับสนและความประหลาดใจ ความโรแมนติกไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจ แต่เป็นเพราะผู้คนที่เกี่ยวข้องต่างหากที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจ Anfey เป็นคนมีเหตุผลซึ่งปกติจะไม่สนใจความรู้สึกของผู้อื่น มันยากสำหรับทุกคนที่จะเข้าใจว่าทำไมคนแบบนั้นถึงทำอะไรโรแมนติกในระยะไกล
Anfey จ้องที่ Shally ตะลึงเกินกว่าจะพูดอะไร เขาไม่แน่ใจว่าควรทำอย่างไร เขาคิดว่าเขาแค่ทำให้แชลลีรู้สึกดีขึ้น แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าแชลลี่จะทำอะไรแบบนี้ เขาผ่านเรื่องแปลกๆ มากมายในชีวิต แต่เรื่องเหล่านี้ไม่เกี่ยวกับผู้หญิงและความรักเลย สิ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความรักเช่นกัน แต่เขาจะอธิบายเรื่องนั้นกับคนอื่นอย่างไร เขาควรอธิบายตัวเองหรือไม่?
ซูซานน่าหน้าแดง "คุณกำลังพูดถึงอะไร?" เธอถาม.
"จริงหรือ!" แชลลี่ยิ้มกว้าง “เขาสัญญาว่าจะดูแลและทะนุถนอมคุณ”
Suzanna มองไปที่ Anfey และ Anfey ก็เหลือบไปเห็นเธอ สบตากันแล้วพุ่งออกไป ซูซานนาไม่เคยมีความสัมพันธ์มาก่อน และไม่แปลกใจเลยที่เธอจะทำอะไรแบบนั้น อย่างไรก็ตาม Anfey มีประสบการณ์กับผู้หญิง สิ่งนี้ทำให้เขาดูเหมือนเด็กน้อยที่ไม่มีประสบการณ์ เห็นได้ชัดว่าเขาประสบปัญหาในการประมวลผลสถานการณ์นี้
“พี่สาว…” เห็นได้ชัดว่าแชลลี่ไม่ตระหนักว่าเธอเพิ่งสร้างผลกระทบไปมากเพียงใด และต้องการพูดอะไรมากกว่านี้
อย่างไรก็ตาม ซูซานนารู้สึกว่าเธอไม่สามารถอยู่ในห้องได้อีกต่อไป เธอหันหลังกลับและรีบหายไปในรถม้าของเธอ
"เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?" แชลลี่จ้องมองร่างของซูซานนาอย่างสับสน เธอคิดว่าน้องสาวของเธอจะมีความสุขหลังจากได้ยินเกี่ยวกับคำสาบานของ Anfey
“ทำได้ดีมาก แชลลี่” นิยาเดินไปตบไหล่แชลลี่
"แต่…"
“ไม่ต้องห่วง เธอแค่ขี้อาย” นิยาพูดยิ้มๆ
Anfey หยิบกิ่งไม้หักขึ้นมาแล้วเริ่มวาดภาพบนพื้น ดูเหมือนว่าเขากำลังพยายามคิดอะไรบางอย่าง แต่ในความเป็นจริงเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่และพยายามหลบเลี่ยงสายตาของทุกคน
"คริสเตียนมาที่นี่" Anfey เงยหน้าขึ้นมองและร้องเรียก
คริสเตียนขยับยิ้ม เขานั่งลงข้างๆ Anfey แล้วพูดว่า "ไม่รู้ว่าคุณกล้าหาญขนาดนี้"
“คุณ…” Anfey ส่ายหัว “อย่าพูดถึงมันไม่ใช่สิ่งที่คุณคิด”
“คุณไม่ได้บอกว่าแชลลี่โกหกใช่ไหม” คริสเตียนถาม เพลิดเพลินกับความอึดอัดผิดปกติของ Anfey
“มีธุระสำคัญบางอย่างที่เราต้องจัดการ อย่ากวนใจฉัน”
“เอาล่ะ” คริสเตียนพูด ควบคุมสีหน้าของเขา "สิ่งที่คุณต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับ?" เขายิ้มกว้างและดูน่ารำคาญยิ่งกว่าเดิม
Anfey ส่ายหัวและพูดว่า "คริสเตียนใช้ Eye of the Sky และดูค่าย"
คริสเตียนพยักหน้า เขากระซิบคาถาและเรียก Eye of the Sky
อย่างไรก็ตาม Anfey ไม่ได้มองตา เขามองไปที่ท้องฟ้าและหลับตาราวกับว่าเขากำลังพยายามที่จะรู้สึกอะไรบางอย่าง
"ปิดมัน" เขากล่าว คริสเตียนปล่อยมือของเขาและคลื่นเวทย์มนตร์ทั้งหมดก็หายไป
หลังจากนั้นสักครู่ Anfey ก็ลืมตาขึ้นช้าๆและพูดว่า "ทำอีกครั้ง"
คริสเตียนลังเลและมองไปที่ Anfey
“ไม่ต้องห่วง ทำตามที่ฉันบอกเถอะ”
"ใช้ได้." คริสเตียนพยักหน้าและปล่อยเวทมนตร์อีกครั้ง
หลังจากผ่านไปห้าครั้ง คริสเตียนรู้สึกสงสัย Anfey สามารถหลอกเขาในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดได้หรือไม่?
"ใช้ได้." Anfey พยักหน้า “คริสเตียน ไปที่อื่นกันเถอะ แล้วค่อยว่ากันใหม่ทีหลัง”
"คุณพยายามจะทำอะไร?"
"ฉันกำลังศึกษาเรื่องดวงตา" Anfey พูดช้าๆ "ในทางเทคนิคแล้ว เมื่อ Eye of the Sky เฝ้าดูพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง ผู้คนในบริเวณนั้นจะรู้สึกได้ถึงพลังเวทย์มนตร์ของมัน"
“รู้สึกได้เหรอ?” คริสเตียนถามด้วยความประหลาดใจ
"ไม่เชิง" Anfey หยุดชั่วคราวก่อนที่จะดำเนินการต่อ "มันก็แค่ความรู้สึก มันแปลกๆ มีคลื่นจางๆ แต่พอลองรู้สึก มันก็หายไป"
“คุณจริงจังหรือเปล่า” คริสเตียนถามอย่างประหม่า
“ฉันไม่มีเหตุผลที่ต้องโกหกใช่ไหม”
“แอนเฟย์ คุณรู้ไหมว่าทำไมกองทัพที่แข็งแกร่งถึงต้องการคนที่มีอำนาจเป็นผู้นำ”
"เพราะนายพลที่มีอำนาจสามารถทำให้คนของเขาเชื่อมั่นในการอยู่ยงคงกระพันของเขา เมื่อกองทัพสองฝ่ายปะทะกันและฝ่ายหนึ่งมีนายพลที่ทรงพลัง ทหารของกองทัพมักจะดุร้ายกว่า"
“นั่นเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล แต่ไม่ใช่ทั้งหมด” คริสเตียนพูดช้าๆ "ยกตัวอย่าง Dark Moon Magic Legion ของ Ellisen Empire นายพลของมันคือ Newyoheim ที่มีชื่อเสียง เขามีพลังเวทย์มนตร์เหนือกว่าคนส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเพียงคนธรรมดาเมื่อพูดถึงการวางกลยุทธ์ เขารู้ดี และนั่นคือเหตุผลที่เขาลงมือ อำนาจการบังคับบัญชาส่วนใหญ่ของเขาตกเป็นของรองนายพล Serigue ซึ่งเป็นนายพลที่ยอดเยี่ยม ด้วยเหตุนี้ กองทหารของพวกเขาจึงได้รับชัยชนะครั้งแล้วครั้งเล่า"
"ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น"
"อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดก่อนการสู้รบจะเกิดขึ้น การจารกรรมและการต่อต้านข่าวกรอง" เป็นคำถามที่ใครก็ตามที่อ่านหนังสือมาหนึ่งหรือสองเล่มสามารถตอบได้
คริสเตียนได้แต่มองมาที่เขา
“ฉันผิดเหรอ?” Anfey ถาม
"ไม่ คุณพูดถูก" คริสเตียนพยักหน้า "Eye of the Sky เป็นเวทมนตร์ที่เรียบง่ายมาก นักเวทย์อาวุโสเกือบทุกคนสามารถใช้มันได้ พลังเวทย์มนตร์นั้นอ่อนแอมาก ดังนั้นคนปกติจึงไม่สามารถตรวจจับมันได้ อย่างไรก็ตาม บุรุษที่ทรงพลังที่สุดก็สามารถทำได้ คนอย่างนิวโยไฮม์ไม่สามารถตรวจจับมันได้เท่านั้น เขาสามารถค้นหาว่าผู้วิเศษที่ใช้เวทมนตร์นั้นอยู่ที่ไหน"
"ฉันเห็นว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร" Anfey พยักหน้าและตอบ "ฉันไม่ใช่คนที่ทรงพลัง แต่ฉันรู้สึกบางอย่างได้ ไปที่อื่นแล้วค่อยทดลองทีหลัง"
“นี่เป็นข่าวดีมาก” คริสเตียนพูดด้วยรอยยิ้ม "Anfey มีศักยภาพที่จะทรงพลัง คุณอาจเป็นคนแรกที่เรียนรู้ทั้งเวทมนตร์และ Wu คุณอาจเป็นหนึ่งในผู้ชายที่ทรงพลังที่สุดเท่าที่เคยมีมา"
“ฉันไม่ได้ทะเยอทะยานขนาดนั้น” Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "สิ่งที่ฉันต้องการทำคือการอยู่รอด"
ก่อนที่คริสเตียนจะทันได้พูดอะไร เสียงกรีดร้องของ Niya ก็สลายไปในอากาศ “แอนเฟย์ คุณทำอะไร!”