ตอนที่ 158: ราชาที่ดี
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"ซูบินกลับมาแล้ว" คริสเตียนโบกมือของเขาและกระจาย Eye of the Sky
“เขาน่าจะกลับมานานแล้ว” ฮากันพูดและลุกขึ้นยืน Moramatch เป็นเมืองเล็ก ๆ และมีเสบียงที่ Hagan ต้องการซึ่งไม่สามารถหาได้ในเมือง ยาของเขาใกล้หมดแล้ว และยาบางอย่างก็จำเป็นอย่างเร่งด่วน เขารอซูบินอย่างใจร้อน
ไม่กี่นาทีต่อมา คาราวานของ Zubin ก็เข้ามาในเมือง ซูบินกระโดดลงจากรถม้าคันแรก เขาดูเหมือนหมดแรง เห็นได้ชัดว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ง่ายสำหรับเขา
"ในที่สุดคุณก็กลับมา" ซานเต้พูดพร้อมกับเดินไปหาซูบิน “ข้าคิดว่าเจ้าถูกยึดครองเมืองมากเกินไปจนลืมเรื่องของเราเสียแล้ว”
“ฟังดูเหมือนคุณจะทำอะไรซักอย่าง” ซูบินพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันจะจำไว้เลยว่าจะไม่ส่งคุณเข้าเมือง”
"และฉันคิดว่าเราเป็นเพื่อนกัน! คุณไปสนุกคนเดียวได้แล้วทิ้งฉันไว้ข้างหลัง!"
"มีความสุข?" ซูบินส่ายหัว "คุณไม่สามารถจินตนาการได้!"
ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนในบ้านใกล้ๆ ว่า "กลับมานี่!"
ร่างสีขาวกระโดดออกจากบ้านและลงจอดข้างสำนักหักบัญชี ยูนิคอร์นตัวน้อยมองดูบ้านอย่างภาคภูมิใจ ชุดห้อยลงมาจากเขาของมัน
แชลลี่วิ่งออกจากบ้านพร้อมกิ่งไม้ เธอไล่ตามยูนิคอร์น แต่เปลี่ยนเส้นทางทันทีที่เห็นซูบิน เธอหยุดตรงหน้าเขาแล้วถามว่า "คุณเอาอะไรมาให้ฉันหรือเปล่า"
“แน่นอน” ซูบินยิ้ม เขาหันกลับมาและเรียก ทหารรับจ้างรีบเข้ามาจับหน้าอกเล็ก ๆ
"อะไรอยู่ในนั้น?" แชลลีถาม ดวงตาของเธอเป็นประกาย เด็กสาวส่วนใหญ่ชอบสิ่งที่ส่องแสงและสวยงาม หีบประดับด้วยคริสตัลแวววาว และแม้ว่าข้างในจะไม่มีอะไรเลย แชลลี่ก็พอใจกับของขวัญชิ้นนี้
“มองหาตัวเอง” ซูบินพูดขณะที่เขายื่นหีบให้แชลลี
ยูนิคอร์นตัวน้อยเมื่อเห็นว่าแชลลี่กำลังว้าวุ่นใจ จึงทิ้งชุดและร้องครวญครางโดยหวังว่าจะได้รับความสนใจจากแชลลี่ จากนั้นมันก็หยิบชุดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมที่จะวิ่งได้ทุกเมื่อ
อย่างไรก็ตาม ความสนใจของแชลลีถูกหน้าอกดูดกลืนไปจนหมด และเธอก็ไม่ได้สนใจยูนิคอร์นเลย เธอจับหน้าอกอย่างระมัดระวัง เธอกลั้นหายใจขณะเปิดฝาอย่างระมัดระวัง หน้าอกเต็มไปด้วยชุดหลากสีสันและเครื่องประดับระยิบระยับ ดวงตาของแชลลี่เบิกกว้าง
“ขอบคุณมาก ซูบิน!” แชลลีกล่าวอย่างมีความสุข เธอยิ้มและถือของขวัญไว้แนบอก
“ซูบิน ทำไมเธอถึงได้ของมากมายขนาดนี้ล่ะ มันแพงแน่ๆ” ซูซานนาดุเขาเบา ๆ ขณะที่เธอเดินไป เมื่อก่อนเธอไม่สนใจว่าใครจะซื้อของขวัญให้แชลลี่ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ เธอต้องเป็นภรรยาของผู้นำของพวกเขา และอยู่ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น เธอกลัวว่าการซื้อของฟุ่มเฟือยให้แชลลี่จะสร้างผลกระทบในทางลบ เธอไม่ต้องการทำให้ใครเดือดร้อน
“มันเป็นแค่เครื่องประดับคริสตัล ฉันคิดว่าแชลลี่คงเห็นว่ามันสวย” ซูบินกล่าว นั่นหมายความว่าเครื่องประดับมีราคาถูก และซูซานน่าก็ไม่มีอะไรต้องกังวล
“ซูซานน่า!” แชลลีทำหน้ามุ่ย มองไปที่น้องสาวของเธอ
“เธอยังเด็กเกินไปสำหรับเครื่องประดับ” ซูซานนาพูดพลางลูบหัวแชลลี่ “คราวหน้าไม่ต้องเอาอะไรมาให้เธอแล้ว”
"นั่นคือทั้งหมดรอง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือแชลลี่มีความสุข" ซูบินยิ้ม
“คุณเก่งที่สุด ซูบิน” แชลลี่พูดอย่างไพเราะ
"ดีกว่า Anfey หรือไม่"
แชลลีมองไปที่ซูซานนา แล้วส่ายหัว เธออาจจะยังเด็ก แต่เธอรู้ว่าอัญมณีนั้นอยู่เพียงชั่วคราวเท่านั้น สิ่งที่สำคัญกว่าคือครอบครัวของเธอ เธอได้ยินมาว่า Anfey กำลังจะแต่งงานกับน้องสาวของเธอ แน่นอนว่า Anfey มีความสำคัญมากกว่า
ยูนิคอร์นตัวน้อยเริ่มหมดความอดทน มันวิ่งไปหาแชลลี่โดยที่ชุดห้อยลงมาจากปากของมัน และสะกิดแชลลี่ มันหันหลังจะวิ่งหนี แต่ก่อนที่มันจะหนีไปได้ Suzanna ก็หยุดมันและหยิบชุดไป
“มันจงใจทำแบบนี้อีกแล้วเหรอ” ซูซานนาถามพร้อมกับยื่นชุดให้แชลลี่
แชลลี่หยิบชุดและจ้องไปที่ยูนิคอร์น
ยูนิคอร์นหนุ่มคร่ำครวญใส่ซูซานน่าอย่างไม่สบอารมณ์ เห็นได้ชัดว่า Suzanna คิดว่าไม่ยุติธรรม
“ของของฉันอยู่ที่ไหน ของใช้ของฉัน?” ฮากันรีบเข้ามาถาม
“มันอยู่บนรถม้าทั้งหมด” ซูบินกล่าว
“จะรีบร้อนอะไร แม้แต่แชลลีก็ยังอดทนมากกว่าคุณ” ซานเต้กล่าว
“หุบปาก” ฮากันตะคอก "ฉันรีบเพราะฉันกำลังสร้างอาวุธให้คุณ"
“คุณใช้ยาพวกนั้นจนหมดและไม่ได้ทำอะไรเลย”
“ฉันกำลังฝึกเล่นแร่แปรธาตุโบราณ คุณจะไม่เข้าใจ” ฮาแกนตะคอก “ฉันยังไม่คุ้นเคย แต่เมื่อได้รู้จักแล้ว คุณจะประทับใจมาก”
"การเล่นแร่แปรธาตุโบราณ? คุณไม่เคยบอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"
“ฉันเพิ่งได้รู้เมื่อไม่นานมานี้” ฮากันพูด เบนสายตาไปทางอื่น
"คนเดียวที่รู้ภาษาโบราณคือฮุ่ยเว่ย คุณรู้จากเขาไหม" ซูบินถาม
“นั่นไม่ใช่ธุระของคุณ” ฮากันกล่าว เขาหันหลังและเริ่มเดินไปที่รถม้า
“ทำไมเขาถึงมีความลับขนาดนั้น ฉันไม่สนใจเรื่องการเล่นแร่แปรธาตุเลย” ซานเต้พูดพร้อมส่ายหัว
"ซูบิน คุณกลับมาแล้ว" Anfey เดินเข้ามาและเข้าร่วมการสนทนา ซูบินพยักหน้า
"มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า" Anfey ถาม
“เราพบโจรบางคน แต่เราอยู่ภายใต้ธงทหารรับจ้างของ Band of Brothers และพวกเขาไม่ได้โจมตีเรา”
"ตราบใดที่ไม่มีผู้เสียชีวิต" Anfey พยักหน้า เขามองไปที่ซูบินแล้วพูดว่า "มากับฉัน"
"ใช้ได้."
เมื่อมองไปที่ Anfey และ Zubin Sante ก็เกาหัว "พวกเขากลายเป็นคนมีความลับตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพวกเขาถึงพูดต่อหน้าเราไม่ได้ ซูซานน่า เธอรู้อะไรไหม"
“เธอไม่” แชลลี่พูดก่อนที่ซูซานนาจะทันตอบ “เธอจะไม่บอกคุณถ้าเธอทำ”
“แชลลี ฉันไม่เคยทำอะไรคุณเลยใช่ไหม”
Anfey และ Zubin ออกจากสำนักหักบัญชีแล้วและโค้งมน ที่พักของ Anfey อยู่ข้างหน้า “ทุกอย่างเรียบร้อยหรือยัง” Anfey ถามเบา ๆ
ซูบินพยักหน้า “ผู้ชายคนนั้นชื่อชินอน ดูเหมือนเขาจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย คุณแน่ใจเหรอว่าเขาจะไม่ยุ่งอะไร”
“ฉันใช้เขาเพราะเขาไม่รู้อะไรเลย ถ้าเขารู้มากเกินไป เขาไม่เหมาะกับงานนี้” Anfey กล่าว “คุณแน่ใจเหรอว่าเขาได้พบกับแอนโทนี่”
“ฉันเห็นแอนโทนี่พาเขาออกไป” ซูบินกล่าว เขามองไปรอบ ๆ และพูดด้วยเสียงเบา ๆ ว่า "Anfey คุณแน่ใจหรือว่าการจัดการกับ Anthony เป็นการกระทำที่ถูกต้อง"
“คุณไม่สงสัยฉันใช่ไหม” Anfey ถามติดตลก
"ฟังนะ Anfey หลังจากที่คุณช่วยเรากลับมายัง Sacred City ฉันรู้ว่าฉันสามารถเคารพคุณในฐานะผู้นำได้" ซูบินหยุดอยู่กับที่ สีหน้าของเขาหนักอึ้ง "บนเรือลำนั้น คุณเป็นคนเดียวที่สงบนิ่งหลังจากที่เราตกหลุมพราง ฉันไม่ใช่ผู้ติดตามที่ตาบอด พิสูจน์ให้เห็นครั้งแล้วครั้งเล่าว่าคุณเป็นผู้นำที่ดี ฉันไม่สงสัยในการกระทำของคุณ ไม่อย่างนั้นฉันคง คุยกันก่อนออกไป"
“ฉันขอโทษ ฉันไม่ควรล้อเล่นเรื่องนั้น” Anfey กล่าว เขาถอนหายใจและส่ายศีรษะของเขา.
ซูบินยิ้มและเริ่มเดินอีกครั้ง
“อันที่จริง นี่เป็นเพียงการทำความคุ้นเคยกับ Anthony เราต้องการให้เขาจำเราได้และไว้วางใจเรา เพื่อที่เราจะได้ใช้เขาในภายหลัง” Anfey กล่าวกับ Zubin "เรายอมแพ้อะไร? ข้อมูลไร้ประโยชน์ ไม่มีสิ่งใดที่จะส่งผลในทางลบต่อจักรวรรดิมาโฮ"
"แอนเฟย์ ระวังตัวให้ดี แอนโธนี่ไม่โดนหลอกง่ายๆหรอก"
“ฉันรู้ และเรามีโอกาสเพียงครั้งเดียว เราจะเสียโอกาสนั้นไปไม่ได้” Anfey ถอนหายใจ มองขึ้นไปบนท้องฟ้า "ความเคารพของฉันสำหรับใครบางคนเพิ่มขึ้น"
"มันคือใคร?"
"พระองค์" Anfey กล่าวด้วยรอยยิ้ม "หลังจาก Black Eleven บอกทุกคนว่าพระองค์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันไม่เคยคาดคิดว่าทุกคนจะมีความสุขมากขนาดนี้ บลาวีเป็นคนจริงจังและแม้กระทั่งเขาร้องเพลงได้ มีเพียงกษัตริย์ที่ฉลาดที่สุดและเป็นที่นับถือมากที่สุดเท่านั้นที่สามารถส่งผลกระทบต่อประชาชนของเขาเช่นนั้นได้ "
“พระองค์เป็นกษัตริย์ที่ยอดเยี่ยม” ซูบินกล่าวด้วยรอยยิ้ม "มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เขาออกลาดตระเวนในเมือง และคนขับรถม้าของเขา..."
“คนขับรถชนคนธรรมดาคนหนึ่ง แล้วพระองค์ก็ทรงช่วยชายคนนั้นขึ้นและขอโทษเขาใช่ไหม” Anfey ยิ้ม "ฉันได้ยินมาหลายครั้งแล้ว" Anfey ไม่ได้พยายามที่จะมองข้ามความสำเร็จของ Yolanthe แม้ว่าเขาจะสงสัยว่า Yolanthe แกล้งทำเป็นแกล้งตาย แต่เขาก็ยังเคารพเขา คนที่ไม่รู้วิธีดึงโฆษณาให้ประสบความสำเร็จนั้นไม่เหมาะที่จะเป็นนักการเมือง กษัตริย์ที่ทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อโชว์ก็ยังดีกว่ากษัตริย์ที่ไม่ทำอะไรเลย นโยบายของ Yolanthe แสดงให้เห็นว่าเขาใส่ใจในสิทธิของอาสาสมัคร นี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากในโลกนี้