บทที่ 170: พันธมิตร
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“ปล่อยพวกเรา” Ozzic สั่ง เขาจ้องไปที่ทหารรับจ้าง จากนั้นหันกลับมามองที่ Anfey "และนี่คือ…?"
“นี่คือซูซานน่า เธอเป็นปรมาจารย์ดาบอาวุโสและเป็นผู้ช่วยของฉัน”
"ยินดีที่ได้รู้จัก" ซูซานน่าพยักหน้าและพูด
“แน่นอน แน่นอน” Ozzic กล่าว "ฉันชื่อ Ozzic หัวหน้าทหารรับจ้าง Dragon Rider"
"ฉันรอคอยที่จะได้พบคุณ" ต่อหน้าคนอื่นๆ ซูซานนาดูเย็นชาและห่างเหิน เธอบอกว่าเธอรอคอยที่จะได้พบกับ Ozzic แม้ว่าสีหน้าของเธอจะดูเย็นชาและอ่านไม่ออกก็ตาม
"Ozzic นี่คือที่พักที่เตรียมไว้สำหรับคนของคุณ บ้านเพิ่งสร้างใหม่และยังไม่มีใครอยู่ ฉันขอโทษล่วงหน้าสำหรับความไม่สะดวกที่เกิดจากบ้าน" Anfey ยิ้มและหันไปมองผู้ชายที่ Ozzic นำมา "ฉันไม่แน่ใจว่าเราจะรองรับคนสองพันคนได้หรือไม่"
“ไม่ต้องห่วง ฉันเห็นที่โล่งข้างนอก เราสามารถตั้งแคมป์ที่นั่นได้”
"แต่…"
“อย่ากังวลไปเลย ฉันบอกคุณแล้ว สำหรับทหารรับจ้างอย่างเรา การตั้งแคมป์ข้างนอกเป็นเรื่องปกติ อย่าปล่อยให้มันรบกวนคุณ” Ozzic กล่าว
"ทรัพยากรของเรามีจำกัด นั่นเป็นทางเดียว ฉันวางใจได้ว่าคุณจะยุติข้อร้องเรียนใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้"
“ให้ฉันจัดการเรื่องนั้น” Ozzic สัญญา เขาทุบหน้าอกด้วยกำปั้นสองสามครั้ง จากนั้นหันไปร่วมกับทหารรับจ้างของเขาและเริ่มนำพวกเขาไปยังที่ตั้งแคมป์
“เราต้องเป็นมิตรขนาดนั้นเลยเหรอ” Zubin ถามอย่างเงียบ ๆ ทันทีที่ Ozzic ไม่ได้ยิน
ซูซานน่าพยักหน้าเห็นด้วย “พวกเขาไม่ใช่แขกของเรา” เธอกล่าว "การให้ทหารรับจ้างเข้ามาในเมืองเป็นสิ่งที่เราเสนอมากที่สุด ทหารรับจ้างคนอื่นสามารถตั้งค่ายได้ทุกที่ที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขาไม่สามารถเข้ามาในเมืองได้"
"มันไม่ง่ายอย่างนั้น" Anfey พูดพร้อมส่ายหัว "Zubin ไปบอก Christian ว่าเราจำเป็นต้องเริ่มย้ายข้าวของของเราไปที่อุโมงค์ทันที Suzanna พา Riska, Blavi และ Sante ไปประจำการที่นอกเมือง เราไม่สามารถปล่อยให้ทหารรับจ้างผ่านต้นไม้เก่าได้"
“ถ้าพวกเขายืนยันล่ะ?”
"ฆ่าพวกเขา."
“มันไม่ง่ายเลยที่จะรักษาความลับของอุโมงค์ให้ห่างจากพวกมัน” แบล็ค อีเลฟเว่นกล่าว "อุโมงค์ของ Moramatch เป็นที่รู้จักกันดี คุณไม่สามารถปิดมันจากพวกเขาได้"
"ฉันไม่ต้องการเก็บเป็นความลับ" Anfey กล่าว “ผมต้องการให้ Ozzic รู้ว่านั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด มันเป็นคำเตือนเดียวของผม ที่เหลือขึ้นอยู่กับเขา”
“บ้านทุกหลังมีทางเข้าอุโมงค์ แล้วถ้าพวกเขาผ่านไปที่นั่นล่ะ?”
"ให้คนของคุณจับตาดูล็อบบี้อุโมงค์ ฆ่าบุคลากรที่ไม่ได้รับอนุญาตที่นั่น"
Black Eleven ส่ายหัวของเขา "จะเป็นอย่างไรถ้า Ozzic ถามเกี่ยวกับคนของเขาหรือต้องการสำรวจเมือง"
“การฆ่าคือการฆ่า การฆ่าคนคนหนึ่งเท่ากับการฆ่าคนเป็นร้อย ถ้าพวกเขาเพิกเฉยต่อคำเตือนของฉัน ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะฆ่าอีกสองสามคน”
หลังจากใช้เวลาร่วมกันมาก ทุกคนก็คุ้นเคยกับบุคลิกของ Anfey ไม่สำคัญว่าเขาจะพูดว่า "ฆ่า" ภายใต้สถานการณ์ใด เขาไม่เคยล้อเล่น แม้ว่าจำนวนทหารรับจ้างของ Dragon Riders จะเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า Anfey ก็จะไม่เปลี่ยนใจ มีเพียงกลยุทธ์ของเขาเท่านั้น
“พวกเขามาเพื่อต่อสู้กับอาณาจักรชานซา เราใช้วิธีลับกว่านี้จัดการพวกมันไม่ได้หรือ?”
"ผมอยากร่วมงานกับ Ozzic แต่เขาไม่สามารถล้ำเส้นผมได้ ถ้ามันมาถึงจริงๆ ผมจะตัดสินใจก่อน"
ทหารรับจ้างมีความตรงต่อเวลาอย่างมาก หลังอาหารเช้า กลุ่มทหารรับจ้างหลายกลุ่มมาถึงเมือง Anfey ไม่ปรากฏตัว แต่ Ozzic ยุ่งมาก เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน ทหารรับจ้างหลายพันคนก็กระจายไปทั่วเนินเขาที่ชานเมือง ผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก คนชรา ถูกอัดแน่นอยู่ในพื้นที่เดียวกัน
เมื่อเห็นว่าดวงอาทิตย์กำลังจะตกดิน Ozzic จึงเดินไปบนเนินเขาและโบกมือให้คนของเขา ทหารรับจ้างคนหนึ่งของเขาเริ่มตีกลองขนาดใหญ่ และผู้วิเศษคนหนึ่งเดินขึ้นเพื่อขยายเสียงของเขา
"ฉันคิดว่าทุกคนรู้ว่าทำไมเราถึงมารวมตัวกันที่นี่ ฉันอยากจะขอบคุณทุกคนล่วงหน้า ทุกคนที่กล้าหาญมาที่นี่คือฮีโร่ ไม่มีอะไรทำให้เรากลัวได้ แม้แต่อาณาจักรชานซา" Ozzic ดูตื่นเต้นมาก “ฉันอยากจะถามว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ประเทศของทหารรับจ้างกลายเป็นสิ่งที่ประเทศอื่นสามารถเหยียบย่ำได้อย่างไร? ใครอนุญาตให้ผู้บุกรุกเข้ามาในประเทศของเรา”
ทหารรับจ้างเงียบฟังคำพูดของ Ozzic Anfey และ Suzanna สังเกตฉากจากระยะไกล สิ่งที่พวกเขากังวลก่อนหน้านี้ไม่ได้เกิดขึ้น มีชายสองสามคนจากทหารรับจ้าง Dragon Riders ที่ต้องการไปที่ด้านหลังเมือง แต่พวกเขาไม่ยืนกรานที่จะไปหลังจากที่ Suzanna ขัดขวางพวกเขา อย่างไรก็ตาม Anfey ก็ยังไม่ลดการป้องกันลง มันยากมากที่จะได้รับความไว้วางใจจากคนอย่าง Anfey เขาไม่ไว้ใจคริสเตียนและซูซานนาจนกว่าเขาจะรู้จักพวกเขามานานแล้ว นับประสาอะไรกับทหารรับจ้างที่ไม่คุ้นเคย
"นี่คืออะไร?" โอซิชถาม เขาชูแอปเปิ้ลเน่าให้ผู้ฟังทุกคนดู “ดูแอปเปิ้ลเน่าลูกนี้ โลกก็เป็นเช่นนี้ จะไม่มีการเติบโตโดยไม่เน่า ไม่มีชีวิตที่ปราศจากความตาย
“นานมาแล้ว กลุ่มทหารรับจ้างใหญ่ทั้งสี่กลุ่มเป็นกระดูกสันหลังของชาติเรา พวกเขาต่อสู้เพื่ออิสรภาพของเรา ไม่ว่าศัตรูจะน่ากลัวแค่ไหน สถานการณ์จะยากลำบากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่ถอย ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? ทุกคน พวกเขาเน่าเปื่อย! ทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ต้องการเป็นพันธมิตรกับอาณาจักร Shansa และพวกเขาหันดาบของพวกเขาไปยังเพื่อนร่วมชาติของพวกเขาเอง ทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ตอนนี้ควบคุมเมือง Blackwater และพวกเขากำลังทำให้พี่น้องของเราตกนรก!
สิ่งที่พวกเขาและทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ทำให้พวกเราดูอ่อนแอและไม่มีระเบียบ ตอนนี้ Ellisen Empire ก็หาข้ออ้างที่จะรุกรานพวกเรา เมื่อไหร่ประเทศของเราจะกลายเป็นสถานที่ที่ประเทศอื่น ๆ สามารถแสดงความเคารพเช่น เราอนุญาตสิ่งนี้ได้หรือไม่"
"เลขที่!" ทหารรับจ้างที่รวมตัวกันตะโกนเสียงดัง
“กลุ่มทหารรับจ้างทั้งสี่นั้นไม่น่าเชื่อถืออีกต่อไป เราทำได้เพียงพึ่งพาตนเองในการปกป้องประเทศของเรา รับอาวุธของคุณแล้วมารวมพลังกันต่อสู้กับศัตรูร่วมกันของเรา!”
Anfey ส่ายหัวแล้วหันไป "ไปกันเถอะ."
“ไม่อยากฟังทั้งหมดเหรอ?”
"ไม่มีเหตุผล ฉันเคยเห็นคนมากมายเช่นเขา สิ่งที่พวกเขาพูดและสิ่งที่พวกเขาคิดอาจเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน" Anfey ยักไหล่ “แม้ว่าฉันจะคิดผิด และ Ozzic ก็เป็นฮีโร่จริงๆ ไม่มีอะไรสามารถแก้ไขได้ด้วยการโบกมือของเขา”
“ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ชอบ Ozzic” Suzanna กล่าว
"คุณถูก."
"ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น"
"ฉันคิดว่าสัญชาตญาณ เมื่อฉันพบผู้คนใหม่ๆ บางครั้งฉันก็ชอบและสนใจพวกเขา บางครั้งฉันก็ไม่ชอบพวกเขา บางคนทำให้ฉันประหม่า ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่าทำไม"
"แล้วฉันล่ะ?"
“คุณเป็นคนประเภทแรก”
“ประเภทแรกคืออะไร” ซูซานนาพูดพร้อมค้นหาคำตอบที่ชัดเจนขึ้นสำหรับคำถามที่เธอคิดว่าสำคัญ Anfey ตอบไปแล้ว แต่ Suzanna ต้องการคำตอบที่ตรงไปตรงมามากกว่านี้
"แน่นอนว่าฉันชอบคุณ" นี่ไม่เกี่ยวกับการโกหกหรือไม่ Anfey ต้องการทำให้ Suzanna มีความสุขมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แม้ว่าเขาจะประหม่ามากเมื่อพบเธอครั้งแรก
“คุณไม่ได้แค่พูดจาไพเราะใช่ไหม” ซูซานน่าถามยิ้มๆ ทั้งสองคนเคยเผชิญหน้ากันในสระน้ำในครั้งแรกที่พบกัน และ Suzanna รู้ดีว่า Anfey ไม่ได้พูดความจริง ซูซานนายังคงมีความสุข มีคำกล่าวว่าคนมีความรักไม่ฉลาดเท่า ดูเหมือนว่ามีความจริงในระดับหนึ่ง
"อ้อ ยังไงก็ตาม บอกแชลลีว่าอย่าบอกชื่อของเธอกับใคร"
"ทำไมถึงเกิดเรื่องขึ้น?" ซูซานน่าถาม
“หมายค้นของราชรัฐกรูซเพิ่งมาถึงประเทศทหารรับจ้าง” แอนเฟย์บอกเธอ “Zubin และฉันเห็นมันตอนที่เราไป White Mountain City ครั้งล่าสุด แต่เขาไม่เห็นชื่อของคุณ ซึ่งมัน…แปลก”
Suzanna หยุดและมองไปที่ Anfey “ฉันรู้ว่าคุณอยากรู้อดีตของฉัน” เธอพูดเสียงเรียบ “แต่จะดีกว่าสำหรับเราทั้งคู่ถ้าคุณไม่ทำ”
“ถ้าคุณต้องการบอกฉัน ฉันยินดีรับฟัง หากคุณไม่ต้องการบอกอะไรฉัน ฉันจะไม่กดดันคุณ” Anfey กล่าว “อย่าคิดมาก ซูบินเห็นมันแบบสุ่ม ไปเถอะ คริสเตียนยังรออยู่”