ตอนที่ 179: สไนเปอร์
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey และทีมของเขาไม่ต้องติดตามเนโครแมนเซอร์นานขนาดนี้ เนโครแมนเซอร์เดินทางเพียง 20 ไมล์เท่านั้น พวกเขาหยุดที่ทุ่งหญ้าที่มีแสงแดดส่องถึง พวกเขาดูเหมือนกำลังยุ่งอยู่กับการทำอะไรบางอย่าง ซึ่งทำให้ Anfey และทีมของเขารู้สึกไม่สบายใจ
หากปราศจากเวทมนตร์ ริกะก็สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนทุ่งหญ้าได้อย่างง่ายดายด้วยดวงตาแห่งท้องฟ้า ซอมบี้ถูกฝังไว้ใต้ดินทีละตัว ในขณะที่เนโครแมนเซอร์กำลังค้นหาบางอย่างภายใต้แสงแดดที่พวกเขาเกลียด
“ซอมบี้พวกนั้นดูเหมือนซอมบี้ต่อสู้” ริกะพูดเสียงเบา
"คงจะดีมากถ้าฉันรู้คาถาแห่งแสง" Anfey ค้นหาทุกสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับคาถาแห่งแสงในหัวของเขา เป็นเวลานานแล้วที่เขาใช้คาถาแห่งแสง เขาไม่ได้สนใจมันมากนักเมื่อเขาเรียนรู้มันเป็นครั้งแรก เขาลืมมันไปเกือบหมดแล้ว
"หากไม่ได้รับบัพติสมา ก็ไม่มีใครสามารถร่ายมนตร์แห่งแสงได้ มิฉะนั้น ทุกคนก็สามารถเป็นนักบวชได้" ริสกีร่าหัวเราะเบาๆ
"นั่นเป็นการขอมากเกินไป" Anfey กล่าว
“คริสตจักรมีกฎที่ซับซ้อนที่สุด เฉพาะผู้ที่มีความอดทนสูงเท่านั้นที่สามารถเป็นนักบวชได้ คุณต้องไม่เคยเห็นนักบวชมาก่อน ฉันกำลังบอกคุณว่าพวกเขาส่วนใหญ่ทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย” ริสกีก้ากล่าว
“นั่นเรียกว่าอ่อนน้อมถ่อมตน” ซูซานนาไม่พอใจมากเกินไปกับคำอธิบายของนักบวชของริสกี “ผู้ชายที่รู้แค่วิธีตะโกนเรียกคนอื่นว่าผู้ชายหรือเปล่า”
“อืม ซูซานน่า ฉันไม่รู้ว่าเธอชอบนักบวชมากขนาดนี้” ริสกีก้าพูด
“ฉันไม่ชอบพวกเขา อย่างน้อยพวกเขาก็ดีกว่าพวกหยาบคาย” ซูซานนากล่าว
"Anfey หยาบคาย" ริกะยิ้ม Anfey หยาบคายมากกว่าถ้านับสิ่งที่เกิดขึ้นที่บ้านของอาจารย์ เขาดึงดาบออกมาและฆ่าผู้คนโดยไม่พูดอะไรเลย
"ใครบอกว่า Anfey หยาบคาย" ซูซานน่าโกรธยิ่งกว่าเดิม หากไม่ใช่เพราะเนโครแมนเซอร์ยังอยู่ไม่ไกลจากพวกเขา และริสกีก้ายังคงดูแลอายส์ออฟสกายอยู่ เธออยากจะสอนบทเรียนให้ริสกีจริงๆ
“หยุด ดูเนโครแมนเซอร์พวกนั้น ทำไมพวกเขาถึงซ่อนตัว? Anfey ถาม
Suzanna และ Riska ยุติการโต้เถียงเกี่ยวกับบุคลิกของ Anfey พวกเขามองไปที่ Eyes of Sky ในเวลาเดียวกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเนโครแมนเซอร์เหล่านั้นซ่อนตัวอยู่เรื่อยๆ
“เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ใครจะมาที่นี่” ริกะถามด้วยท่าทางสับสน
“ดูนั่นสิ!” Anfey ชี้ด้วยนิ้วของเขา
ผีเสื้อยักษ์บินผ่านป่าในระยะไกลและกระพือปีกไปในทิศทางของมัน มีผู้วิเศษกว่ายี่สิบคนบินตามหลังผีเสื้อ Anfey และทีมของเขาได้ยินเสียงตะโกนในระยะไกล แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขากำลังตะโกนเกี่ยวกับอะไร
ปีกของผีเสื้อขนาดมหึมานั้นเป็นสีฟ้าพร้อมลวดลายดอกไม้สีขาว ผีเสื้อดูศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่ได้เคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่รวดเร็ว ดูเหมือนว่าเขาได้รับบาดเจ็บเนื่องจากเขาโยกเยกขึ้นและลงในอากาศ ส่วนที่น่าทึ่งที่สุดเกี่ยวกับผีเสื้อก็คือเขาถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีรุ้ง ผีเสื้อดูเหมือนนางฟ้าผีเสื้อสำหรับ Anfey
ผีเสื้อบินไปที่ทุ่งหญ้าในเวลาอันสั้นและทันใดนั้นก็ตกลงบนพื้น เขาไม่มีแรงแม้แต่จะโบกปีก สิ่งนี้บอกทุกคนว่าเขากำลังจะตาย
นักเวทย์บนท้องฟ้าเหล่านั้นไม่ได้ลงมาบนพื้นหญ้าในทันที แต่กลับสร้างวงกลมขึ้นในอากาศ และให้ผีเสื้ออยู่ตรงกลางจากระยะไกล พวกเขาลงมาบนพื้นหญ้าอย่างช้าๆ
เสียงตะโกนดังเข้ามาใกล้ Anfey และทีมของเขามากขึ้น ผู้คนรีบวิ่งไปที่ทุ่งหญ้าทีละคน ตัวที่อยู่ข้างหน้าสุดไปถึงผีเสื้อยักษ์แล้ว ในขณะที่ตัวอื่นที่อยู่ข้างหลังเขายังคงวิ่งอยู่ มีคนประมาณห้าหรือหกร้อยคน อาจจะมากกว่านั้น
“Anfey ดูสิ นั่นคือธงของกลุ่มทหารรับจ้าง Dragon Rider” Suzanna แสดงอย่างเร่งด่วนแต่เงียบๆ
"คุณพูดถูก" Anfey ก็เห็นธงนั้นเช่นกัน
“พวกเขาอยู่กับ Ozzic” ริสกีก้าปลื้มใจ “พวกเขาไม่ใช่คนดี แอนเฟย์ เราช่วยพวกเขาหรือเปล่า”
“Ozzic ไม่ใช่คนดี แต่เขาเป็นมนุษย์ เราสามารถให้เหตุผลกับเขา หรือแม้แต่ขู่เขาเมื่อจำเป็น แต่ไม่มีอะไรได้ผลกับซอมบี้ ไม่ว่าเราจะตายหรือฆ่าซอมบี้” Anfey ค่อยๆ ดึงคันธนูออกจากวงแหวนมิติของเขา
ทหารรับจ้างสร้างวงกลมในระยะไกลและค่อยๆ เข้าหาผีเสื้อในรูปวงกลม Anfey ไม่สามารถมองเห็นผีเสื้อจากมุมของเขาได้ Anfey แตะ Suzanna แล้วพูดว่า "Riska คุณอยู่ที่นี่เพื่อคุ้มครองเราเมื่อจำเป็น" Anfey ยื่นมือขวาออกมาและใบมีดลมก็ปรากฏขึ้นและเริ่มหมุนรอบมือขวาของเขา
ในแง่ของการเติบโตส่วนบุคคล Anfey เติบโตเร็วที่สุดเพราะเขาไม่เพียง แต่ฉลาด แต่ยังชอบคิดและเก่งในการหาทางออกสำหรับปัญหาของพวกเขา เขามีเวลาเป็นนักฆ่าในโลกอื่น เขาไม่เคยหยุดคิดตั้งแต่มาถึงโลกเวทมนตร์แห่งนี้
การคิดทำให้ Anfey มีโอกาสก้าวหน้า ในขณะที่ทุกก้าวไปข้างหน้าช่วยให้เขาได้รับประสบการณ์ใหม่ เขาจะเริ่มกระบวนการคิดใหม่อีกครั้งจากประสบการณ์ที่ได้รับ หากเขาดำเนินวงจรนี้ต่อไป การเติบโตของเขาจะน่าทึ่งอย่างไม่น่าเชื่อ
เมื่อเทียบกับผู้มีอำนาจในโลกนี้ Anfey มีข้อได้เปรียบในการมีรูปแบบมายากล ทักษะการควบคุมเวทมนตร์พื้นฐานของเขาดีกว่านักเวทย์ทั่วไปมาก ในสายตาของคริสเตียน ใบมีดลมเป็นเพียงใบมีดลม แต่ Anfey ไม่คิดเช่นนั้น
ลูกศรขนาดมหึมายาวสองเมตรที่สร้างจากใบมีดลมปรากฏขึ้นในมือของ Anfey Anfey ดึงสายธนูกลับอย่างช้าๆ เขาเคยใช้ลูกธนูจริงๆ แต่ตอนนี้เลิกใช้แล้ว Anfey ได้คิดค้นสิ่งใหม่ ๆ มากมายด้วยใบมีดลมหลังจากที่เขาค้นพบว่าใบมีดลมสามารถใช้กระโดดได้ เขาทำได้ดีในการทดลอง ลูกธนูชนิดนี้สามารถยิงได้ไกลกว่าที่เขาจะมองเห็นด้วยตาเปล่ามาก แต่ก็ไม่รับประกันความแม่นยำ
คลื่นเวทย์ที่รุนแรงปรากฏขึ้นเหนือทุ่งหญ้า สารคล้ายหมอกเหนียวพ่นขึ้นจากหญ้าและสร้างใยแมงมุมขนาดมหึมาในอากาศ ใยแมงมุมขนาดมหึมาปกคลุมทั่วทุ่งหญ้า ซอมบี้ที่มีรอยย่นคลานออกมาจากใต้ดิน พวกเขาพุ่งเข้าไปในฝูงชนที่มีเลือดไหลออกมา เนโครแมนเซอร์ก็ปรากฏตัวขึ้นจากทุกที่เช่นกัน เนโครแมนเซอร์ที่อยู่ด้านหน้ายกไม้เท้าขึ้นสูง ปากของเขาขยับ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังสวดมนต์
ทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตา ทันใดนั้นมีแสงสีขาวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าซึ่งมองเห็นได้ไม่ง่ายนัก ทุกที่ที่แสงผ่านไป ใบไม้ก็กลายเป็นผง ส่วนปลายของแสงนั้นมีลมกระโชกพัดหญ้าและต้นไม้สั่นสะเทือน ท้องของเนโครแมนเซอร์ที่อยู่ด้านหน้าก็ระเบิดไปด้วยเลือด ศีรษะและหน้าอกของเขาลอยขึ้นในขณะที่ขาและสะโพกนี้ตกลงพื้นอย่างเชื่องช้าและเฉื่อยชา เนื้อตัวของเขาหายไปโดยสิ้นเชิง แสงตกกระทบพื้นอย่างแรงด้วยผลกระทบของชุดเวทย์มนตร์ขนาดเล็กที่ระเบิดออกมาของความโกลาหล กรวดและสิ่งสกปรกปลิวว่อนไปทุกที่ สิ่งสกปรกกระเด็นใส่เนโครแมนเซอร์และพวกเขาก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ซอมบี้ดูเหมือนจะไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ ในขณะที่เนโครแมนเซอร์ยังคงรู้สึกเจ็บปวดได้แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียร่างกายไปก็ตาม
Ozzic และคนของเขาถูกใยแมงมุมล้อมรอบ ซึ่งบดบังการมองเห็นจากภายนอก เนโครแมนเซอร์เกือบครึ่งยังมองเห็นได้ แต่พวกเขาไม่แน่ใจว่าอะไรไปโดนหัวหัวหน้าของพวกเขา พวกเขายืนตัวแข็งกับพื้นเพราะสิ่งที่พวกเขาเห็น
Anfey บรรจุธนูอีกครั้งด้วยลูกศรขนาดยักษ์ที่ทำจากใบมีดลม เขายิงมันออกไป แสงสีขาวผ่านไปในอากาศ จู่ๆ เนโครแมนเซอร์ก็สั้นลง เท้าของเขายังอยู่บนพื้น แต่ศีรษะของเขาหายไปแล้ว เลือดไหลออกจากคอของเขาเหมือนน้ำพุเลือดของมนุษย์
ในที่สุดเนโครแมนเซอร์ก็ค้นพบว่าการโจมตีครั้งนี้มาจากที่ใด เนโครแมนเซอร์สองคนปล่อยโล่กระดูกและพุ่งเข้าหา Anfey จากด้านซ้ายและขวา เนโครแมนเซอร์กลัวความสามารถในการโจมตีของแอนเฟย์ พวกเขายังมีซอมบี้กว่าสิบตัวช่วยพวกเขา พวกเขาไม่สามารถละความพยายามที่จะจัดการกับทหารรับจ้างที่พวกเขาจับได้
“ซูซานน่า ระวังตัวด้วย” Anfey พยักหน้าที่ Suzanna เขาโบกมือในอากาศ ลูกศรขนาดมหึมายาวสองเมตรปรากฏขึ้นในมือของเขา
Suzanna ยิ้มและพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับดาวตก พลังการต่อสู้ที่หนาทึบเปล่งแสงสีขาว เมื่อใดก็ตามที่มีการต่อสู้ Anfey ให้เธออยู่ข้างหน้าโดยไม่รู้ตัว แต่ Suzanna ไม่เคยบ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้หญิงบางคนชอบให้ผู้ชายปกป้อง ในขณะที่คนอื่นชอบต่อสู้เคียงข้างผู้ชาย ซูซานนาดูเป็นสาว แต่เธอก็เป็นหนึ่งในสาวรุ่นหลัง
Anfey ไม่ได้ยิงธนูออกไปในทันที เขาไม่ได้ยิงธนูจนกว่าซอมบี้จะเข้าแถวกับเนโครแมนเซอร์ สิ่งที่ทำให้ Anfey ประหลาดใจคือลูกศรไม่ได้แทงผ่านซอมบี้ไปโดนเนโครแมนเซอร์ที่อยู่ข้างหลังซอมบี้ ลูกศรพุ่งเข้าใส่ซอมบี้ในอากาศเท่านั้น ซอมบี้ตัวนั้นไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้หลังจากกลิ้งไปกับพื้นสองสามครั้ง Anfey ไม่แน่ใจว่าลูกธนูทำบาดแผลแบบไหนกับซอมบี้ เขารู้เพียงว่าพลังการต่อสู้ของซอมบี้นั้นดีกว่าที่เขาคาดไว้มาก
อย่างไรก็ตาม Anfey มีใบมีดลมที่ไม่มีที่สิ้นสุด เวทมนตร์ของเขาสามารถทำให้เขายิงต่อไปได้เป็นเวลานาน คราวนี้ Anfey ไม่โลภ เขาเรียนรู้ดังนั้นเขาจึงมุ่งเป้าไปที่เนโครแมนเซอร์เท่านั้น เมื่อสายธนูส่งเสียง โล่กระดูกที่เนโครแมนเซอร์ปล่อยออกมาก็พังทลายลงแล้ว ร่างกายของเขาตกลงบนพื้นเหมือนกิ่งไม้หัก ร่างกายส่วนบนของเขาพับทับร่างกายส่วนล่าง
เนโครแมนเซอร์อีกคนสังเกตเห็นว่าโล่กระดูกไม่สามารถป้องกันลูกธนูได้ เขารู้ทันทีว่าเขากำลังตกอยู่ในอันตราย เขาหันหลังกลับและวิ่งหนีสุดชีวิต
หากโล่กระดูกที่ผู้วิเศษปล่อยออกมาไม่สามารถปกป้องพวกเขาจากการยิงของ Anfey นักธนูก็เป็นตัวซวยสำหรับนักเวทย์ เนโครแมนเซอร์ที่วิ่งไปได้ไกลพอสมควรก็แยกออกเป็นสองส่วนเช่นเดียวกับหัวหน้าของเขา Anfey ฆ่าพวกเขาด้วยการเคลื่อนไหวง่ายๆ เพียงปล่อยนิ้วของเขาที่สายธนู เหลือเพียงเมฆหมอกโลหิตในอากาศ