ตอนที่ 200: ปลอดภัยดีกว่าขอโทษ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ซูซานนายกแขนขึ้นและซ่อนใบหน้าครึ่งหนึ่งจากเอลฟ์ จมูกและปากของเธอถูกบดบังด้วยแขนของเธอ แต่ดวงตาของเธอยังคงมองเห็นได้ ดูเหมือนจะเป็นการเคลื่อนไหวที่แปลก แต่ทหารรับจ้างอ้าปากค้าง และดูตกใจและสับสน
"คุณ-คุณคือ..." เอลฟ์พูดสะดุดกับคำพูดของเขา
ซูซานนาไม่รอให้เขาพูดจบ เธอยกดาบขึ้นและพุ่งเข้าใส่ทหารรับจ้าง ฟันที่ศีรษะของเขา ทหารรับจ้างเดินโซซัดโซเซออกไปและยกโล่ขึ้น รัศมีดาบของ Suzanna แตกสลายเมื่อกระทบกับโล่ และทหารรับจ้างก็ถอยหลังไปสองสามก้าว เห็นได้ชัดว่าโล่ไม่ใช่แค่โล่ทั่วไป หลังจากสกัดกั้นการโจมตีจากทั้ง Anfey และ Suzanna มันก็ยังเหมือนเดิม
เอลฟ์โค้งหลังของเขาและพุ่งไปหาซูซานน่า เขายื่นธนูออกมาและแสดงทักษะการยิงธนูที่เชี่ยวชาญอีกครั้ง เขาปล่อยลูกศรสามดอกใส่ Suzanna อย่างรวดเร็ว ลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งไปที่คอของ Suzanna ในขณะที่อีกสองลูกเล็งไปที่ไหล่ของเธอ
ซูซานน่าหลบเลี่ยงลูกศร จากนั้นเธอก็ฟาดฟันอีกครั้ง พลังการต่อสู้ของเธอสดใสและทรงพลัง
Anfey พุ่งไปข้างหน้าและต่อสู้กับนักดาบ เขาชอบใช้ธนูและลูกธนู แต่การต่อสู้กับนักธนูที่เก่งกว่าเขาทำให้เขาต้องปะทะกับคู่ต่อสู้ในระยะประชิด
เอลฟ์ถอยห่างออกไป ทิ้งภาพพร่ามัวที่เขายืนอยู่เมื่อครู่ เขายังคงโจมตี Suzanna และหาเวลายิงธนูไปที่ Anfey เช่นกัน
Anfey รักษาตัวเองให้สงบ เขารู้ว่าเอลฟ์เร็วแค่ไหน เขาไม่ได้ดูมือของเอลฟ์ แต่มุ่งความสนใจไปที่คันธนูสั้นสีเขียวแทน ทันทีที่คันธนูเปลี่ยนทิศทาง เขาก็กระโดดไปด้านข้าง ลูกธนูพุ่งผ่านเขาไป
ซูซานนาถูกบังคับให้หยุดการโจมตีและใช้ท่าป้องกันหลังจากการโจมตีหลายครั้ง เธอสังเกตศัตรูของเธออย่างระมัดระวัง พยายามปกป้องตัวเอง เมื่อ Suzanna หยุดโจมตี ศัตรูจึงหันไปสนใจ Anfey เขาสะดุดหญ้าและล้มเลิกความพยายามในการต่อสู้ระยะประชิด จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นและเรียกคันธนูยาวออกมา เขายิงไปที่เอลฟ์แล้วหายเข้าไปในพุ่มไม้อีกครั้ง
เห็นได้ชัดว่าเอลฟ์โจมตีได้ดีกว่าป้องกันตัวเอง ลูกธนูของ Anfey เกือบโดนหน้าอกของเขา เอลฟ์ตอบโต้การโจมตีและป้องกันลูกศรด้วยธนูของเขา อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ทำให้เขาเสียสมดุล
ทหารรับจ้างสะดุดอย่างเชื่องช้า เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้รับการฝึกฝนในรูปแบบการต่อสู้นี้
Anfey หลบหลังพุ่มไม้อย่างรวดเร็วหลังจากที่เขาลงมา แต่ไม่ได้ยินเสียงลูกศร เขาเงยหน้าขึ้นและค้นหาเอลฟ์ เขาเล็งธนูยาวไปที่เอลฟ์แล้วยิงอีกครั้ง
พุ่มไม้ด้านหน้าเอลฟ์ก็เปลี่ยนรูปร่างและกลายเป็นโล่ขนาดใหญ่ โล่ทำให้ Anfey เสียสมาธิ และเอลฟ์ก็มุดเข้าไปหลังต้นไม้
Anfey โบกมือและเรียกลูกศรองค์ประกอบ เขาจับลูกศรและยิงไปที่ต้นไม้
ลูกศรองค์ประกอบระเบิดบนต้นไม้และทิ้งหลุมขนาดใหญ่ไว้ เอลฟ์กระโดดออกไปให้พ้นทางและหลีกเลี่ยงชะตากรรมของการถูกสังหารด้วยลูกศร เขากระโดดออกจากต้นไม้อย่างรวดเร็ว
ตามเหตุผล Anfey ควรรู้สึกหงุดหงิดที่ทุกนัดของเขาพลาดเป้าหมาย อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกโล่งใจมากกว่าผิดหวัง เขาจำเป็นต้องบังคับเอลฟ์ออกจากการต่อสู้ ซูซานนามีพลังมากกว่าทหารรับจ้างที่มีโล่ และตราบใดที่ไม่มีสิ่งรบกวน เธอก็สามารถเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดาย ถ้าทหารรับจ้างตาย เอลฟ์จะอยู่ได้ไม่นาน Anfey กวาดสายตามองไปในป่าและเห็น Riska ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางต้นไม้ นักเรียนส่วนใหญ่ที่หนีออกจาก Sacred City มีการเปลี่ยนแปลงในใจ ผู้วิเศษให้ความสำคัญกับประเพณีและเกียรติยศ แต่นักเรียนเหล่านี้เลิกสนใจเรื่องเหล่านั้น สิ่งที่สำคัญสำหรับพวกเขาคือชัยชนะ
เอลฟ์กระซิบบางอย่างใต้ลมหายใจของเขา และร่างกายของเขาถูกปกคลุมด้วยเถาวัลย์ เมื่อ Anfey เข้าใกล้ เถาวัลย์ก็เหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว และชายสองคนก็ปรากฏตัวขึ้น ร่างทั้งสองพุ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม
Anfey ตกใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ เขาชักคันธนูและยิงธนูไปที่ร่างที่พุ่งไปทางซ้าย ร่างถูกชนและกระจายเป็นไฟสีเขียว ร่างทางขวาชักคันธนูแล้ว
Anfey กระโดดไปด้านข้างเพื่อหลีกเลี่ยงลูกศร เขาได้ยินเสียงลูกธนูพุ่งผ่านอากาศอย่างชัดเจน ลูกธนูบางลูกเข้ามาใกล้เขาอย่างอันตราย
Anfey ไม่มีเวลาหรือจำเป็นต้องหันหลังกลับ เขาเดินไปรอบ ๆ ในป่าอย่างรวดเร็วโดยมีเอลฟ์อยู่ข้างหลังเขา มีความเกลียดชังและความวิตกกังวลในดวงตาของเอลฟ์ ดูเหมือนว่าเขารู้ดีว่า Suzanna มีพลังเพียงใด และต้องการกลับไปช่วยเพื่อนของเขา
Anfey อยู่ห่างออกไปหลายร้อยฟุตแล้ว แต่เอลฟ์ยังคงอยู่ใกล้เขา เขาหันไปทางซ้ายและเตะก้อนหินขนาดใหญ่ เขากระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ แล้วกระโดดลงมา หายไปจากการมองเห็นของเอลฟ์
เอลฟ์ตามเขาและกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเวทมนตร์พุ่งออกมาจากด้านหลังเนินดินเล็กๆ เขารู้ว่า Anfey กำลังจะเรียกลูกศรธาตุอีกครั้ง เอลฟ์กังวลมากเกี่ยวกับระยะเวลาของการต่อสู้ เขาไม่แน่ใจว่าทหารรับจ้างคนอื่นจะรั้งซูซานนาไว้ได้นานหรือไม่ เขาต้องการที่จะยุติการต่อสู้และกลับไปช่วยเพื่อนของเขา เมื่อไม่เห็นทางเลือกอื่น เอลฟ์ก็กระโดดลงจากต้นไม้และเริ่มยิงธนูเร็วขึ้น ลูกธนูโจมตีเนินดินจากทุกด้าน ขวางทางหนีของผู้ใดก็ตามที่อยู่ข้างหลัง
เอลฟ์ลงมาและตระหนักว่าพื้นใต้ฝ่าเท้าของเขาไม่ใช่พื้นแข็ง แต่เป็นโคลนที่อ่อนนุ่มแทน ร่างกายของเขาเริ่มจม
ถ้าเขาเดินหรือวิ่งตามปกติ บางทีเขาอาจจะหนีออกจากหนองน้ำไปแล้วก็ได้ เขากลับกระโดดลงมาจากต้นไม้และมีแรงผลักดันมากเกินไป เขาจมลึกลงไปในหนองน้ำก่อนที่จะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น
ฟ้าผ่าลงมาที่เอลฟ์และ Anfey ก็กระโดดออกมาจากด้านหลังเนินดิน เขาถือดาบเพลิงฟันเข้าที่คอของเอลฟ์
"ช่วยชีวิตคุณไว้ใช่ไหม" ริกะพูดพลางปรากฏตัวขึ้นจากหมู่ไม้ การเติบโตเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และ Riska ซึ่งครั้งหนึ่งเคยรู้สึกคลื่นไส้เมื่อเห็นเลือด ไม่รู้สึกอึดอัดเมื่อเห็นเลือดอีกต่อไป
"ในที่สุด" Anfey พูดพร้อมกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาได้เรียนรู้มากมายจากการต่อสู้ครั้งนี้ ไม่เพียงช่วยให้ทักษะของเขาสมบูรณ์แบบ แต่ยังช่วยให้เขาค้นพบตัวเองอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือพักผ่อน
ซูซานนาได้เปรียบ ทุกครั้งที่ดาบของเธอพุ่งออกไป คู่ต่อสู้ของเธอจะสะดุดถอย เมื่อเห็นว่า Anfey และ Riska เข้าร่วมกับ Suzanna และเอลฟ์ไม่ปรากฏตัวอีกครั้ง ทหารรับจ้างจึงรู้ว่าเขาไม่มีความหวังที่จะชนะ เขาตะโกนและยกโล่ขึ้นป้องกันการโจมตีของ Suzanna จากนั้นเขาก็มองไปที่ท้องฟ้าและฝังดาบของเขาไว้ที่หน้าอกของเขา เขาสะดุดถอยหลังแล้วล้มลงกับพื้น
ซูซานนายืนอยู่ตรงนั้น จ้องมองคู่ต่อสู้ที่ล้มลง สายตาของเธอจ้องมองไปที่ทหารรับจ้าง แต่ก็มองเห็นบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกในความทรงจำของเธอ
Anfey เดินไปหยิบโล่จากมือของทหารรับจ้าง จากนั้นเขาก็เอาโล่ขนาดใหญ่ลงมาบนศีรษะของชายคนนั้นกระแทกกะโหลกของเขา
Riska กระโดดถอยหลังจ้องมอง Anfey ซูซานนาหันกลับมาขมวดคิ้ว รู้สึกงุนงงกับการกระทำของเขา
"มา เราต้องหาที่พัก" Anfey กล่าว
เมื่อใดก็ตามที่ Anfey เห็นคนที่ฆ่าตัวตาย มันทำให้เขานึกถึงผู้หญิงที่เขาต่อสู้เมื่อหลายปีก่อนเสมอ มีคนสั่งให้เขาฆ่าเธอ หลังจากการต่อสู้ที่รุนแรง ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าเธอไม่คู่ควรกับเขาและฆ่าตัวตายด้วยการยิงเข้าที่หน้าอก Anfey คิดว่าเขาทำงานเสร็จแล้ว แต่หกเดือนต่อมาเธอก็ปรากฏตัวอีกครั้งและจับเขาจ่อ
Anfey ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น แต่ผู้หญิงคนนั้นบอกเขาว่ามีจุดบนหน้าอกของคนที่กระสุนสามารถผ่านเข้าไปได้โดยไม่ฆ่าคนคนนั้น อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนั้นยังควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดีนัก เธอต้องการบอก Anfey ว่าเธอมีชีวิตอย่างไร เพราะเธอต้องการเห็นความเสียใจของเขาที่ไม่ได้จบชีวิตเธอ ในที่สุด Anfey ก็คว้าปืนของเธอและฆ่าเธอในการต่อสู้ เพื่อไม่ให้ทำผิดพลาดซ้ำอีก Anfey ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขาใส่กระสุนเพียงพอกับเธอ
หลังจากนั้น เมื่อใดก็ตามที่มีคนฆ่าตัวตายต่อหน้าเขา Anfey รู้สึกผูกพันที่จะต้องแน่ใจว่าคู่ต่อสู้ของเขาตายแล้วจริงๆ ท้ายที่สุดแล้ว ชีวิตไม่ใช่เรื่องเล่นๆ และเป็นการดีกว่าที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าศัตรูของตนไม่ได้กลับมาจากความตาย