ตอนที่ 201: ปลุกเร้า
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ดวงอาทิตย์พุ่งขึ้นจากขอบฟ้าทาท้องฟ้าสีทอง ซูซานนามองออกไปไกลอย่างเงียบ ๆ หรี่ตา Anfey นั่งอยู่ข้างหลัง Suzanna และอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา
ซูซานนาพลิกไปพลิกมาทั้งคืนและนอนไม่หลับ ต่อมาในคืนนั้น เธอตัดสินใจลุกขึ้นไปดูดวงดาวกับ Anfey เธอไม่สามารถลืมกลุ่มทหารรับจ้างที่มีทหารรับจ้างเจ็ดคนได้ พวกเขาไล่ล่าเธอมานานกว่าครึ่งปี เธอจะลืมพวกเขาได้อย่างไร?
จากอาณาจักรกรูซถึงอาณาจักรเอลลิเซน จากอาณาจักรเอลลิเซนถึงจักรวรรดิมาโฮ กลุ่มทหารรับจ้างนั้นได้ไล่ตามเธอทุกลมหายใจอย่างใกล้ชิด เพื่อปกป้องแชลลี่ เธอต้องประสบกับช่วงเวลาที่อันตรายมากมายและในที่สุดก็ซ่อนตัวอยู่ในป่าสัตว์วิเศษ
ซูซานนารู้สึกเหมือนมีก้อนหินขนาดมหึมาที่หน้าอกของเธอ และเธอก็หายใจไม่ออกขณะที่เธอนึกถึงอดีตของเธอ ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนนรกสำหรับเธอ เธอพาแชลลี่ไปกับเธอและต่อสู้กับโลกทั้งใบ เธอไม่มีใครที่ไว้ใจได้ที่จะช่วยเธอ แม้แต่ผู้ชายที่เติบโตมาพร้อมกับเธอ บนใบหน้าของเขา เขาดูเหมือนสุภาพบุรุษที่น่าดึงดูด แต่เขาแทงเธอที่ด้านหลัง
ซูซานนาอดไม่ได้ที่จะสัมผัสด้านขวาของเธอขณะที่เธอนึกถึงเขา ผู้ชายคนนั้นพาเธอเข้าไปในกับดักที่กลุ่มทหารรับจ้างวางไว้ พวกเขาวิ่งมาหาเธอเหมือนหมาป่าที่หิวโหยเจ็ดตัวจากความมืดและล้อมรอบเธอ ซูซานน่าถูกยิงที่ซี่โครงขวาโดยเอลฟ์คนนั้น เธอยังคงมีแผลเป็นที่แสดงให้เห็น
Anfey จับผมของ Suzanna อย่างเบามือและสูดดมอย่างแรงโดยหลับตา เขาคิดว่ากลิ่นหอมของผู้หญิงมาจากเครื่องสำอาง แต่ซูซานน่าไม่เคยใช้เลย นิยาเคยแนะนำแป้งหอมให้เธอ แต่ซูซานน่าไม่ใส่ กลิ่นหอมของเธอมาจากไหน? Anfey คิดว่าคำถามนี้ควรค่าแก่การไตร่ตรองอีกเล็กน้อย
Suzanna หันร่างของเธอไปครึ่งทางอย่างเงียบ ๆ และจ้องไปที่ใบหน้าของ Anfey ขณะที่เขากำลังคิดเกี่ยวกับปัญหาทางชีววิทยาว่า Suzanna สามารถส่งกลิ่นหอมได้อย่างไรโดยไม่ต้องใช้เครื่องสำอาง ซูซานนาเคยคิดว่าเธอจะไม่เชื่อสิ่งใดและไม่มีใครผูกพันกับสิ่งใดหลังจากประสบกับการโกหก กับดัก และการฆาตกรรมมากมาย เธอเพียงต้องการเลี้ยงดูแชลลี่และนำสิ่งที่เป็นของแชลลี่กลับคืนมา อย่างไรก็ตาม Anfey เข้ามาในชีวิตของเธอ พวกเขาสร้างความสัมพันธ์อย่างรวดเร็วและผูกพันไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
ครั้งแรกที่ Suzanna เห็น Anfey เธออยากจะฆ่าเขาเหลือเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาแขวนเธอไว้บนต้นไม้ เธอต้องการที่จะฉีก Anfey ออกจากกัน เธอคิดว่าเธอจะถูกข่มขืน แต่ Anfey ก็จากไปโดยไม่เต็มใจและไม่มีความตั้งใจที่จะอยู่ด้วย ประสบการณ์ที่ซูซานนาได้หล่อหลอมวิธีคิดของเธอเอง ไม่มีผู้ชายคนใดยอมปล่อยลูกแกะที่จับได้ง่ายไป แต่เธอได้พบกับลูกแกะตัวหนึ่ง
เธอไม่น่าสนใจเหรอ? ผู้ชายที่มีดวงตาโลภหมายความว่าอย่างไร? ซูซานนามั่นใจในรูปร่างหน้าตาของเธอ Anfey มีรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าเพื่อพยายามปกปิดความจริงที่ว่าเขารู้สึกแย่กับ Suzanna ย้อนกลับไปในตอนนั้น Suzanna รู้สึกโดยจิตใต้สำนึกว่า Anfey ควรเป็นคนที่ไว้ใจได้ ขณะที่เธอเฝ้าดูเขาเดินจากไปอย่างรวดเร็ว แน่นอน Suzanna ยังคงคิดว่า Anfey เป็นคนเลว แต่มีมาตรฐานทางศีลธรรมบางอย่างเท่านั้น
เมื่อเวลาผ่านไป Suzanna ได้เรียนรู้เกี่ยวกับ Anfey มากขึ้นและเริ่มเชื่อใจเขามากขึ้น Anfey มีความแตกต่างอย่างมากกับผู้ชายที่เธอเติบโตมาด้วยกัน ผู้ชายคนนั้นชอบให้คำสัญญาที่สวยงามและอธิบายถึงชีวิตที่มีความสุขของพวกเขาในอนาคต อย่างไรก็ตาม สิ่งดีๆ ถูกสร้างขึ้นด้วยริมฝีปากของเขาเท่านั้น Anfey ไม่ค่อยสัญญาอะไรเลย แต่เขาทำเพื่อเธอ
เช่นเดียวกับครั้งนี้: แม้ว่า Anfey จะบอกข้อแก้ตัวทุกอย่างสำหรับการสู้รบอย่างหนักกับทหารรับจ้างเจ็ดคน แต่ Suzanna รู้ว่าเป็นเพราะ Anfey สังเกตเห็นความเกลียดชังที่ Suzanna รู้สึกต่อพวกเขา Anfey ใช้ข้อแก้ตัวบางอย่างเพื่อโจมตีกลุ่มทหารรับจ้างเพื่อเธอ หากเป็นเพื่อนสมัยเด็กของซูซานนา เขาคงบอกว่าเขาทำทุกอย่างเพื่อซูซานนา แม้ว่าเหตุผลที่แท้จริงจะไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลยก็ตาม เขาสามารถทำได้โดยไม่ต้องละอายใจ Anfey แก้แค้นให้เธอ แต่แย้งว่ามันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ มีความแตกต่างอย่างมากในการแสดงของพวกเขา
จู่ๆ ซูซานนาก็คิดว่าแอนเฟย์เป็นฮีโร่ Suzanna ชอบที่จะอยู่กับ Anfey ตลอดไป
ในขณะนั้น Anfey ยังคงคิดถึงคำถามทางชีววิทยาว่า Suzanna มีกลิ่นหอมอย่างไรโดยไม่ต้องใช้น้ำหอม กลิ่นที่ดีควรเกิดจากเหงื่อและน้ำมันที่ผิวหนัง เมื่อเจาะลึกลงไปในคำถามนี้ ดูเหมือนว่าสัตว์บางชนิดดึงดูดเพศตรงข้ามด้วยการหลั่งฮอร์โมน บางทีมนุษย์อาจสืบทอดความสามารถนี้เช่นกัน Anfey ก็ตระหนักว่าเขาไม่ได้มีเพศสัมพันธ์เป็นเวลานาน
Suzanna รู้สึกหงุดหงิดเมื่อเห็น Anfey ออกไปในขณะที่เขาเล่นผมของเธอ ผู้ชายคนนี้ไม่ค่อยแสดงออก เขาไม่เคยบอกเธอเลยว่าเขาชอบเธอมากแค่ไหนหรือความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นอย่างไร ผู้หญิงมักจะอยากรู้
Suzanna กัดริมฝีปากของเธอและเหวี่ยงผมของเธอไปที่ใบหน้าของ Anfey อย่างตั้งใจ Anfey ตกใจ แต่มันทำให้ Suzanna หัวเราะ
"คุณรู้สึกดีขึ้นหรือไม่?" Anfey ถามด้วยรอยยิ้ม
“ใช่” ซูซานน่าพยักหน้า การคิดถึงเรื่องเก่าๆ ทำให้เธอหดหู่ใจ แต่เธอรู้สึกดีขึ้นเสมอหากมี Anfey อยู่กับเธอ มันไม่เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเขาเลย เธอต้องการเพียงใครสักคนที่เธอสามารถพึ่งพาได้
“เรานั่งอยู่ที่นี่มาครึ่งคืนแล้ว ก้นของฉันเริ่มเจ็บ ไปพักผ่อนกันเถอะ พรุ่งนี้เราต้องเดินทาง” Anfey กล่าว
"เลขที่." จู่ๆ ซูซานน่าก็ทำตัวเหมือนเด็กน้อย เธอเอนหลังและเหวี่ยงตัวเข้าไปในอ้อมแขนของ Anfey อีกครั้ง
Anfey อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาและทันใดนั้นก็จำได้ว่าเขาไม่เคยคิดคำถามมาก่อน นักฆ่าที่ไม่มีการควบคุมตนเองคือความล้มเหลว Anfey ไม่เคยมีปัญหากับการควบคุมตนเอง เจ้าหญิงจากอาณาจักรชานซาเป็นสาวสวย ที่สุดของที่สุด แต่แอนเฟย์ไม่เคยปลุกเร้าเธอแม้แต่ตอนที่เธอเกี้ยวพาราสีเขา Anfey เป็นนิสัยที่ต้องควบคุมตนเองอยู่เสมอ เขาต่อสู้กับแรงดึงดูดจากเจ้าหญิงโดยสัญชาตญาณ
Anfey ชอบ Suzanna เพราะเธอได้รับความไว้วางใจจากความกล้าหาญและการแสดงของเธอในสนามรบ มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการจีบซูซานนากับเจ้าหญิงคนนั้น Anfey เริ่มรู้สึกตื่นเต้นที่มี Suzanna อยู่ในอ้อมแขนของเขา ซูซานนาดูเหมือนจะรู้สึกแบบเดียวกัน เธอเริ่มเกาะแน่นขึ้นและหายใจหนักขึ้นเล็กน้อย
“อันเฟย์!” ริสกีก้าตะโกน เสียงเขาเหมือนมีใครตีฆ้องแตก
อันที่จริง เสียงทุ้มต่ำและหยาบของ Riska มักฟังดูแมนๆ แต่คราวนี้ Anfey และ Suzanna ฟังดูโหยหวนมาก ฟังดูคล้ายกับการตีฆ้องที่แตก
“เราอยู่ข้างบนนี้ คุณกำลังตะโกนว่าอะไร” Anfey ตะโกนอย่างรุนแรง
Suzanna ออกจากอ้อมแขนของ Anfey อย่างเงียบ ๆ ทุกคนรู้ว่ามีการออกเดท แต่ก็ไม่สมควรที่จะให้คนอื่นเห็นว่าพวกเขาสนิทสนมกันเกินไป
"ฮะ?" ริสกะตกตะลึงไปชั่ววินาที เขาไม่แน่ใจว่าทำไม Anfey ถึงอารมณ์เสีย เขามองไปรอบ ๆ โดยสัญชาตญาณเพื่อพยายามนึกถึงเรื่องที่จะพูดถึง "แอนเฟย์ ซูซานน่าหายตัวไป"
“คุณหายไป!” ซูซานนาเองก็ดูไม่มีความสุขเช่นกัน
ทันใดนั้น Riska ก็ตระหนักถึงความผิดพลาดของเขา เขากระแอมในลำคอสองสามครั้งและหักกิ่งไม้แบบสุ่มจากต้นไม้ เขาวาดบนพื้นอย่างไร้จุดหมาย คนหนึ่งคือพี่ชายและหัวหน้าของเขา ส่วนอีกคนคือภรรยาในอนาคตของ Anfey เขาต้องรับมันไว้แม้ว่าพวกมันจะไม่ค่อยดีกับเขาก็ตาม
"แอนเฟย์ ทำไมคุณไม่ถามเกี่ยวกับอดีตของฉัน" ซูซานนาถามเบาๆ ขณะมัดผม
“ฉันกำลังรอให้คุณบอกฉันอยู่” Anfey ขยับเข้าไปใกล้ Suzanna แล้วจับมืออันอ่อนนุ่มของเธอ
“ฉันจะไม่บอกคุณถ้าคุณไม่ถาม” Suzanna ไม่พอใจกับคำตอบของเขามากเกินไป และกลอกตาไปที่ Anfey อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ละมือจาก Anfey และปล่อยให้เขาจับเธอไว้
Anfey ยิ้มโดยไม่เถียง เขาจับเอวเล็กของ Suzanna ด้วยมืออีกข้าง เขาไม่เคยต้องการที่จะบอกคนอื่นเกี่ยวกับภูมิหลังและประวัติของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เคยสนใจที่จะถามใครเช่นกัน
“แอนเฟย์” ซูซานนาพึมพำขณะที่เธอวางศีรษะลงบนไหล่ของแอนเฟย์
"ใช่" Anfey กล่าว
“คุณอยากได้อะไรมากที่สุด” ซูซานน่าถาม
"ชีวิตที่ปลอดภัยและมีความสุข แต่งงานกับผู้หญิงชื่อซูซานน่า" Anfey ไม่ชอบแสดงออก แต่เขาก็ยังรู้วิธีจีบ
"ฉันเกลียดคุณ." Suzanna ผลัก Anfey ออกไปเล็กน้อย
“ฉันยังจะแต่งงานกับคุณแม้ว่าคุณจะเกลียดฉันก็ตาม” Anfey พยักหน้าอย่างแรง
ซูซานนาถอนหายใจและพูดเบาๆ ว่า "มันไม่ง่ายเลยที่เราจะมีชีวิตที่ปลอดภัยและมีความสุข"
"ทำไมคุณพูดแบบนั้น?" Anfey ถาม
"คิดถึงตัวเอง" ซูซานน่ายิ้ม “คุณทำให้ปรมาจารย์นักดาบฟิลิปและราชวงศ์ของอาณาจักรชานซาไม่พอใจ คุณยังจับเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรชานซาได้ เรามีศัตรูมากเกินไป”
"ศัตรูมากมาย" Anfey พูดอย่างภาคภูมิใจ
"อย่างจริงจัง?" Suzanna มองไปที่ Anfey เธอไม่เคยจำได้ว่า Anfey มีรูปลักษณ์แบบนี้
“ใช่ ฟิลิปเป็นคนขี้ขลาด ฉันส่งจดหมายท้าทายให้เขา เขาไม่ยอมแม้แต่จะรับคำท้าของฉัน” แอนฟีย์กล่าว
“จดหมายท้าทาย? คุณส่งจดหมายท้าทายให้เขาเมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย” มันใหญ่มาก ซูซานน่าดูประหม่า
"นานมาแล้ว" Anfey กล่าว
"คุณเขียนอะไรในจดหมายท้าทายนั้น" Suzanna รู้สึกประหม่ามากขึ้นเมื่อเห็นท่าทางจริงจังของ Anfey จดหมายท้าทายไม่ได้ถูกส่งออกไปหรือยอมรับโดยไม่ตั้งใจ เมื่อทั้งสองฝ่ายส่งจดหมายท้าทายและยอมรับแล้ว จะไม่มีอะไรมาขวางทางการต่อสู้ที่เสนอในจดหมายท้าทายได้ พวกเขาต้องมาต่อสู้แม้ว่าหนึ่งในนั้นกำลังจะตายจากโรคภัยไข้เจ็บก็ตาม พวกเขาจะเสียชื่อตัวเองไปอีกนานหากไม่เข้าร่วมการต่อสู้ แม้ว่าพวกเขาจะป่วยเกินกว่าจะเดินได้ พวกเขาก็ต้องคลานไปที่สนามประลองเพื่อทำตามสัญญา มิฉะนั้นพวกเขาจะฝ่าฝืนกฎศักดิ์สิทธิ์ของจดหมายท้าทาย
Anfey กล่าวว่า "ฉันท้า Philip ให้ต่อสู้ในเมือง Blackwater City ในรอบ 20 ปี มันเป็นข้อตกลงระหว่างเรา" Anfey กล่าว
“คุณ…” ซูซานนาไม่รู้ว่าเธอควรจะร้องไห้หรือหัวเราะดี เธอรู้ว่า Anfey แค่ล้อเล่นกับเธอ