ตอนที่ 248: การวางกลยุทธ์
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
นานะยิ้มแต่ส่ายหน้า เลี่ยงไม่ถามคำถามที่อยากถาม “คุณหญิง Niya เป็นอย่างไรบ้าง ฉันได้ยินว่าคุณฆ่า Zeda และออกจาก Sacred City และฉันเป็นห่วงเธอมาก ฉันออกจากที่นี่ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นฉันคงพยายามช่วยคุณแล้ว ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่แล้ว ปลอดภัย ในที่สุดฉันก็ผ่อนคลายได้"
“เธอสบายดี” คริสเตียนพูดด้วยรอยยิ้ม “เธอเคยเจ็บปวดกับซีด้ามาบ้าง แต่ก็แค่นั้น”
นานะเดาะลิ้นของเขาและพูดด้วยความโกรธว่า "ซีด้าน่าจะตายไปนานแล้ว ฉันไม่โทษคุณหรอก ฉันคงฆ่าเขาเหมือนกันถ้าเป็นคุณ"
"มันทำให้ชุ่มชื่น" Anfey ยอมรับ "แต่มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ฉลาด"
“ไม่เป็นไรหรอก” นานะพูด "บางอย่างจำเป็น Zeda เป็นคนบุกรุกเข้าไปในบ้านของคุณ คุณมีสิทธิ์ที่จะทำสิ่งที่คุณทำ ฉันได้ยินว่า Philip เคยทูลขอความยุติธรรมจากพระองค์หลายครั้ง แต่ก็ชัดเจนว่าพระองค์อยู่ฝ่ายไหน โดยเฉพาะที่ชัดเจน บัดนี้เจ้าได้เป็นคหบดีแล้ว”
"ยังไม่ใช่" Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันไม่สนใจเรื่องชื่ออยู่แล้ว"
“ทุกวันนี้หาคนแบบเธอได้ยากแล้ว” นานาชมเขา "เอาล่ะ ในเมื่อตอนนี้คุณอยู่ที่นี่แล้ว คุณสามารถอยู่ได้นานเท่าที่คุณต้องการ ทำตัวให้สบายเหมือนอยู่บ้านที่นี่"
“เราแค่ผ่านมา จริง ๆ แล้ว เราคงไม่ได้หยุดที่นี่ถ้าท่านไม่ใช่เจ้าเมืองที่นี่ ท่าน”
“ผ่านไหม”
“ครับ” คริสเตียนพูดด้วยรอยยิ้ม “พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางแล้ว ท่านอาจารย์ยังรอเราอยู่ที่เมืองศักดิ์สิทธิ์”
“งั้นฉันไม่ขอให้เธออยู่แล้วล่ะ” นานะพูดพร้อมพยักหน้า "คุณมีธุระเร่งด่วนมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด"
“แน่ใจนะว่าไม่อยากเจอนิยา?” คริสเตียนถาม
“ฉันคิดว่าฉันเตรียมใจไว้แล้วตอนที่ฉันมา” นานะพูดพร้อมส่ายหัว “แต่ดูเหมือนว่าฉันยังไม่พร้อม บางทีคราวหน้า นี่เป็นเพียงของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันเตรียมไว้ให้ลอร์ดซาอูลและนียา แต่ฉันไม่มีเวลาไปเมืองศักดิ์สิทธิ์ คริสเตียน ฉันเชื่อว่าคุณทำได้ ส่งมาให้ฉันเหรอ”
“แน่นอน” คริสเตียนกล่าว เขารับกล่องอย่างระมัดระวัง
“เปิดได้เหมือนกัน” นานาว่า "เอาเลย ลองดูสิ"
"ให้ฉัน?"
"แน่นอน."
คริสเตียนเปิดกล่องช้าๆ ภายในมีรูปปั้นสตรีขนาดเล็กแกะสลักด้วยทองคำ เธอนั่งอยู่บนโมราสีดำขนาดใหญ่ และถือพิณอยู่ในมือ รูปปั้นถูกสร้างขึ้นมาอย่างดีมาก แม้แต่ลักษณะของผู้หญิงก็สมจริง
“เห็นกระจกตรงนั้นไหม ลองแตะดูสิ” นานาแนะนำ
คริสเตียนใช้นิ้วแหย่กระจกอย่างระมัดระวัง และรูปปั้นก็ปล่อยพลังเวทย์แผ่วเบาออกมา รูปปั้นเริ่มขยับ มือของเธอขยับไปมาราวกับว่าเธอกำลังดีดพิณ ดนตรีประกอบกับการเคลื่อนไหวของเธอ
"นี่มันเหลือเชื่อ!" คริสเตียนอ้าปากค้าง เขาเคยเห็นอุปกรณ์แปลกๆ มากมาย แต่สิ่งนี้เป็นครั้งแรก
“หวังว่านิยะจะชอบนะ” นานาพูดด้วยรอยยิ้ม
“ฉันแน่ใจว่าเธอจะชอบมัน” คริสเตียนสัญญา เขาปิดฝากล่องช้าๆ แล้วเสียงดนตรีก็หายไป
“ฉันจะไม่รั้งเธอไว้อีกแล้ว” นานะพูด เขายืนขึ้นและมองไปที่ Christian และ Anfey “ฉันทิ้งนักดาบสองสามคนไว้ข้างล่าง ฉันได้คุยกับนักเวทย์ที่นี่แล้ว พวกเขาจะช่วยเหลือคุณหากคุณมีความจำเป็นใดๆ”
“ขอบคุณครับ” คริสเตียนกล่าว “นั่นเกรงใจคุณ”
“พรุ่งนี้ฉันมาไม่ได้ และอย่าบอกนิยาว่าฉันมาที่นี่”
"เราควรพูดอะไรเกี่ยวกับของขวัญ"
“บอกเธอว่าฉันส่งของให้แล้ว” นานาพูด เขาหยุดที่ประตู หันกลับมาและพูดว่า "คุณต้องระวัง มีคนทุกประเภทในเมืองนี้ ฉันไม่อยากเห็นพวกคุณได้รับบาดเจ็บ"
“ไม่ต้องกังวล” คริสเตียนกล่าว "เรามีนักดาบอาวุโสอยู่กับเรา จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
“ยังไงก็ต้องระวังตัวด้วย” นานะพูด "ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าเสียใจ"
Christian และ Anfey ต้องการเห็น Nana ออกไป แต่ Nana ยืนกรานให้พวกเขาอยู่ข้างใน เขายืนหยัดมากและ Christian และ Anfey ก็ไม่ได้ติดตามเขาออกไป หลังจากที่นานะหายตัวไป คริสเตียนก็ชำเลืองมองกล่องที่นานะทิ้งไว้ เขาพลิกกล่องไปมาโดยหวังว่าจะพบกลอุบาย
"ให้ฉันดู" Anfey พูดพร้อมกับยื่นมือออกมา
“คุณเคยเห็นอะไรแบบนี้ไหม”
“ถ้าคุณไม่เคยเห็น ฉันจะหาของแบบนี้ได้ที่ไหน” Anfey หยิบกล่องและเล่นกับมันสักครู่ “ให้ฉันถือมันไว้ให้คุณสักสองสามวัน” เขากล่าว "ฉันต้องการคิดออก"
“ไม่” คริสเตียนพูด พยายามคว้ากล่อง
"ทำไมจะไม่ล่ะ?" Anfey ถาม "ไม่ใช่ว่าฉันเก็บมันไว้"
“ก็ได้” คริสเตียนพูดแล้วกลอกตา
"ก็ได้ ไปกันเถอะ"
"ไปไหน?"
"เมืองนี้แน่นอน กับ Suzanna และ Niya"
"เมืองนี้? คุณต้องการตายไหม? เป็นเวลากลางคืนและมีเนโครแมนเซอร์อยู่ที่นั่น"
“คงจะน่าสงสัยถ้าเราไม่ทำอะไร”
“สบายดี” คริสเตียนพูดพร้อมกับถอนหายใจ
Christian ยืดเสื้อผ้าของเขาให้ตรงและตาม Anfey ขึ้นไปชั้นบน "บางครั้งรู้สึกเหมือนคุณมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหลังคุณ" เขากล่าวกับ Anfey
"ไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นสิ่งที่อยู่ข้างหลังฉัน" Anfey กล่าวพร้อมกับโบกกล่องในมือของเขา “คุณนี่มันแย่เลยนะ”
“ถ้าฉันใช้เวทมนตร์…”
“คิดว่าจะรับฉันได้เหรอ”
“คุณประเมินฉันต่ำไป” คริสเตียนกล่าว “ฉันจะใช้คาถาแรงโน้มถ่วงก่อน จากนั้นใช้คาถาทำให้กลายเป็นหิน จากนั้นฉันจะผลักเธอด้วยคลื่นเพลิง…” คริสเตียนเริ่มวางแผนอย่างละเอียดเพื่อแย่งชิงกล่องจากแอนเฟย์ แม้ว่าแผนของเขาจะฟังดูดี แต่เขาไม่ได้บอก Anfey ว่าแท้จริงแล้วคาถาที่กลายเป็นหินนั้นไร้ประโยชน์ ตามทฤษฎีแล้ว คาถามีพลังมากกว่าเหล็กในของมันติคอร์ แต่ในทางปฏิบัติ ใช้เวลานานเกินไปและไม่มีใครอยากเสียเวลามากขนาดนั้นเพื่อทำให้ศัตรูกลายเป็นหิน
"ไม่มีอะไรที่ดาวตกไม่สามารถเอาชนะได้" Anfey กล่าวพร้อมกับเปิดประตูห้องของเขา เขาโยนกล่องเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูตามหลัง
“ราวกับว่าคุณรู้วิธีการทำอย่างนั้น” คริสเตียนตะคอก "อย่าทำลายมัน"
"ไม่ต้องกังวล ทนทานกว่าที่เห็นมาก"
Anfey เดินไปเคาะประตูห้องของ Niya และ Suzanna
“ฉันแค่จะบอกว่า…” เสียงอู้อี้ของ Niya สามารถได้ยินได้แม้อยู่นอกห้อง
Anfey ยิ้ม "ซูซานน่า นียา เราจะออกไปข้างนอก"
“เดี๋ยวก่อน” นิยาเรียก
"ฉันไม่ได้คุยกับคุณ" Anfey กล่าว
“เธอได้ยินฉันคุยกับหูข้างไหน” นิยาตะคอก
“เอาล่ะ เอาล่ะ Anfey หุบปาก” Suzanna กล่าว "นิยะ รีบไปกันเถอะ"
“ทำไมเธอเสียงดังจัง” Anfey ถาม
“ไม่ใช่ทุกคนที่เงียบเหมือนซูซานนา คุณรู้ไหม” คริสเตียนกล่าว
Anfey มองไปที่ Christian แล้วพูดว่า "โทรหาฉันที่อยากรู้อยากเห็น Christian คุณชอบ Niya หรือไม่"
“คุณบ้าไปแล้ว” คริสเตียนพูดหน้าบึ้ง
“อย่างที่ฉันบอก เรียกฉันว่าอยากรู้ เธอชอบเธอไหม”
“เธอเหมือนพี่สาวของฉันเลย”
“แล้วคุณไม่เคยชอบเธอเหรอ”
“ทำไมฉันต้องชอบเธอด้วย” คริสเตียนถามด้วยความขมวดคิ้ว “วันนี้คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”
"ไม่มีอะไร" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว การมี Niya เป็นสิ่งสำคัญในการได้รับการสนับสนุนจากซาอูล เขาไว้ใจคริสเตียนอย่างเต็มที่ แต่เขาไม่รู้ว่าคริสเตียนทะเยอทะยานเพียงใดและต้องการค้นหา
ประตูห้องของ Suzanna และ Niya ถูกผลักเปิดออก และเด็กสาวสองคนก็ปรากฏตัวขึ้น Niya ชุดสีแดงและ Suzanna ชุดสีขาว "คุณคิดอย่างไร?" นิยาถามอย่างดีใจ
Christian และ Anfey มองไปที่เด็กหญิงสองคนแล้วยิ้ม เมื่อทั้งสองยืนข้างกัน ซูซานน่าดูเงียบลง ด้วยเหตุผลบางประการ จึงทำให้เธอดูน่าสนใจยิ่งขึ้น