ตอนที่ 262: สิ่งหนึ่งแล้วอีกสิ่งหนึ่ง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
รถม้าแล่นด้วยความเร็วที่ควบคุมได้ หากช้าเกินไปก็จะดูน่าสงสัย ถ้ามันเร็วเกินไป เนโครแมนเซอร์อาจตอบสนองได้ไม่เร็วพอ Bruzuryano สามารถตัดสินใจได้ว่ารถม้าควรวิ่งเร็วแค่ไหนตามความรู้สึกของเขา
สิ่งต่าง ๆ ในโลกส่วนใหญ่ขาดสูตรที่เหมาะสม ยกเว้นคณิตศาสตร์ นายพลสามารถทำนายการเคลื่อนไหวของศัตรูได้โดยใช้ข้อมูลหลายพันชิ้นที่มีให้เขา ผู้ค้าสามารถหาโอกาสในตลาดที่มีการแข่งขันสูง ไม่มีสูตรสำเร็จ สิ่งเดียวที่ผู้ชายทำได้คือเชื่อในสัญชาตญาณของเขา ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาประสบความสำเร็จได้อย่างไร
รถม้ามาถึงเมืองบัวโนสในตอนเที่ยง Black Eleven และ Apa ปรากฏตัวที่นอกเมืองและหยุดรถม้า งานของพวกเขาคือยืนเฝ้าและรอ Anfey, Suzanna, Christian และ Niya เมื่อทั้งสี่คนไม่ปรากฏตัว พวกเขาก็เป็นห่วง เมืองบัวโนสไม่มีพอร์ทัลส่งสัญญาณ และหลังจากที่ประตูเมืองถูกปิด ทั้งสองก็ติดอยู่ในเมืองโดยไม่มีแหล่งข้อมูลใดๆ พวกเขาไม่มีอำนาจที่จะเปิดประตูอีกครั้ง และแม้ว่าพวกเขาจะเปิดก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถเดินทางกลับได้ในตอนกลางคืน ในตอนเช้า Black Eleven และ Apa ได้รับข่าวว่าทั้งสี่คนมีส่วนเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งในเมืองพังค์ แต่ไม่ทราบรายละเอียด พวกเขากังวลมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของสหายทั้งสี่ของพวกเขา
แม้ว่าพวกเขาจะไม่กังวลอีกต่อไป แต่ทั้งสองก็ยังรู้สึกหงุดหงิด Christian, Niya และ Anfey ต่างก็มีความสำคัญมาก และถ้าพวกเขาได้รับบาดเจ็บ Black Eleven และ Apa จะต้องรับผิดชอบ เมื่อใดก็ตามที่เกิดข้อผิดพลาด ทุกคนต้องการที่จะมีส่วนร่วมในการเอาชนะมัน Black Eleven และ Apa รู้สึกถูกทอดทิ้งและผิดหวัง
ทั้งสองทักทาย Bruzuryano ก่อน จากนั้นจึงหันไปหา Christian “เจ็บมั้ย?” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว เขารู้ว่าไม่มีใครบาดเจ็บสาหัส แต่เขาต้องการแสดงให้เห็นว่าเขาห่วงใยความเป็นอยู่ของพวกเขา
“ไม่ต้องห่วงฉัน” คริสเตียนยิ้ม เขามองไปที่ Anfey และเลิกคิ้ว “ฉันบอกคุณแล้วว่านั่นจะทำให้พวกเขาโกรธ” เขากล่าว
"ฉันคิดว่าเราควรเปลี่ยนรถม้าของเรา" บรูซูร์ยาโนพูดด้วยรอยยิ้ม เขาไม่รู้ว่าเขาโด่งดังแค่ไหน เมื่อเทียบกับสลันเบรียแล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาชนะ
สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้กำลังเลือนหายไปจากจิตใจของบรูซูร์ยาโนแล้ว เนื่องจากเขาตั้งใจที่จะลืมมัน มันจึงไม่ใช่เรื่องยาก เขาเคยเห็นความตายมามากมายในชีวิตของเขา และรู้ว่าความโศกเศร้าไม่สามารถทำให้ผู้ตายกลับมาได้ เขารู้ว่าการเตรียมล้างแค้นให้กับคนตายนั้นดีกว่าการคิดถึงเรื่องความตาย
“เราได้เตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว นายท่าน” อาปาพูดอย่างแผ่วเบา เขาโบกมือ และชายสองคนในชุดสีน้ำเงินก็ปรากฏตัวพร้อมกับรถม้าที่อยู่ข้างหลังพวกเขา พวกเขามอบบังเหียนม้าให้อาปาแล้วหายเข้าไปในฝูงชน
"คุณมีประสิทธิภาพ" Anfey ยกย่อง
คำชมนี้มีจุดประสงค์เพื่อทำให้อารมณ์สงบลงและเป็นการขอโทษ แต่ Black Eleven เพิกเฉย เขาหันไปหาบรูซูร์ยาโนและพูดว่า "ได้โปรด ท่านลอร์ด ตามท่านไป"
Bruzuryano มองไปที่ Anfey แต่ไม่ได้รอเขา เป็นความผิดของ Anfey ที่เปลี่ยนแผนและทำให้ผู้อื่นไม่สะดวก รวมทั้ง Bruzuryano และ Slanbrea สิ่งที่ทำให้ Bruzuryano ไม่มีความสุขมากยิ่งขึ้นคือการปะทะกันของ Anfey กับผู้เชื่อในเทพธิดาแห่งธรรมชาติ แม้ว่าผู้ดูแลวัดจะเป็นผู้หญิงธรรมดา และเธอได้อธิบายสถานการณ์แล้ว แต่บรูซูร์ยาโนก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ
แน่นอนว่า Bruzuryano ยังไม่ต้องการให้ Christian, Niya หรือ Anfey ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตในระหว่างความขัดแย้ง หากเป็นพวกเขาแทนที่จะเป็นสาวกของเทพธิดาแห่งธรรมชาติ ซอล เออร์เนส และแม้แต่โยลันธีคงแสดงปฏิกิริยาไม่ดี อาจเป็นภัยแก่พระศาสนาได้
ผู้ดูแลวัดยังบอกบรูซูร์ยาโนเกี่ยวกับแอนเฟย์โดยใช้หัวใจแห่งธรรมชาติ ด้วยเหตุนี้ Bruzuryano จึงตัดสินใจว่าเขาไม่สามารถพูดคุยกับ Anfey เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ การเก็บทุกอย่างไว้ทำให้ Bruzuryano ไม่สบายใจ และเขาก็มีความสุขที่ได้เห็นคนอื่นๆ โกรธ Anfey เช่นกัน
การสนทนาและเปลี่ยนขบวนใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที ไม่นาน รถม้าก็เริ่มเคลื่อนตัวอีกครั้ง Black Eleven คิดว่าการกระทำของ Anfey ไม่เหมาะสม แต่เขาก็ยังเชื่อใจเขา ทัศนคติของเขาที่มีต่อ Anfey ลดลงอย่างมากก่อนที่รถม้าจะออกจากเมืองด้วยซ้ำ เขาพบหีบห่อในกระเป๋าและส่งให้ Anfey “สำหรับคุณ” เขาพูดห้วนๆ และชี้ไปที่อาปา
Anfey เข้าใจท่าทางของ Black Eleven และพยักหน้า เขาเอนหลังพิงกำแพงรถม้าและซ่อนม้วนกระดาษไม่ให้อาปาเห็น
ม้วนกระดาษมีข้อมูล แม้ว่า Anfey ไม่แน่ใจว่าข้อมูลใดจะเป็นประโยชน์กับเขา เขาอ่านสกรอลล์อย่างคร่าวๆ และย่อหน้าเล็กๆ ในหน้าสุดท้ายก็ดึงความสนใจของเขา เขาจำลายมือของ Black Eleven ได้ทันที
Black Eleven ไม่ได้เขียนอะไรมากมาย ส่วนใหญ่เกี่ยวกับ Marquis Djoser หนึ่งวันหลังจากจักรวรรดิ Shansa ถอนทัพ มาร์ควิสไปที่ Sacred City พร้อมกับองครักษ์บางส่วน และได้พบกับ Yolanthe เขากลับไปที่บ้านของเขาทันทีหลังการประชุม และไม่ได้พบกับขุนนางคนสำคัญอื่นใดในเมือง เขาปรากฏตัวในงานเลี้ยงที่เจ้าชายคนโต เวสเทอร์ เป็นเจ้าภาพ และมีคนเห็นเขาพูดกับเจ้าชายเหมือนเพื่อนเก่า ทั้งสองมีการประชุมส่วนตัวหลังงานเลี้ยง และไม่ชัดเจนว่าพวกเขาคุยอะไรกัน ตามคำบอกเล่าของคนรับใช้ของมาร์ควิส มาร์ควิสมีความสุขมากพอที่เขากลับบ้านในวันนั้น เขากำลังฮัมเพลงอยู่
Black Eleven ขีดเส้นใต้คำพูดของคนรับใช้ ไม่ยากที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่ทำให้มาร์ควิสมีความสุขมาก เขาต้องการเป็นเจ้าเมืองแห่ง Violet City มาโดยตลอด และเจ้าชายต้องสัญญากับเขาอย่างนั้น
Anfey เคาะกระดาษเบา ๆ แล้วพลิกกลับไปด้านหน้า หน้าสุดท้ายมีพื้นผิวที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของม้วนกระดาษ เห็นได้ชัดว่า Black Eleven เพิ่มหน้าสุดท้ายด้วยตัวเอง นี่ไม่ใช่สิ่งที่ Anfey ควรรู้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ Black Eleven ไม่ต้องการให้ Apa รู้
Anfey ขมวดคิ้วแล้วผ่อนคลาย เขารู้ว่าต้องทำอย่างไร หากเขาขัดแย้งกับจักรพรรดิ Yolanthe Black Eleven จะไม่มีวันเข้าข้างเขา หากคู่ต่อสู้ของเขาคือเจ้าชาย เขารู้ว่าความจงรักภักดีของ Black Eleven นั้นโกหกอยู่ที่ไหน
ตราบใดที่เขาไม่ได้สร้างความขัดแย้งครั้งใหญ่ เขามั่นใจว่าได้รับการสนับสนุนจาก Black Eleven Anfey ไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่มีใครอยากเดินตามผู้นำที่ไม่ถูกต้อง Anfey รู้ว่า Yolanthe เป็นกษัตริย์ที่ฉลาด และเขาจะไม่เปลี่ยนใจ เว้นแต่ว่าเขาไม่มีทางเลือก Yolanthe ฉลาด และเขาดีกว่า Anfey มากในการหลีกเลี่ยงความขัดแย้งที่ไม่จำเป็น
“เสร็จหรือยัง” Black Eleven ถามภายใต้ลมหายใจของเขา “ทำลายมันเมื่อเจ้าทำสำเร็จ มันถูกส่งมอบตามคำสั่งของฝ่าบาท” เขาหยุดชั่วคราวและเสริมว่า "เขาเชื่อใจคุณจริงๆ Anfey"
“ครับ” อาภารับคำ "แม้แต่นายกรัฐมนตรีก็ไม่อาจเข้าถึงสิ่งนั้นได้"
Anfey ยิ้มและส่งม้วนหนังสือให้ Suzanna ซึ่งเรียกพลังการต่อสู้ของเธอและเผาม้วนหนังสือ
Anfey ยืดตัวบนที่นั่งแล้วหลับตา เขาไม่รู้ว่าการตั้งตนเป็นศัตรูกับเจ้าชายนั้นง่ายเพียงใด แม้ว่าโยลันเทจะวางแผนทุกอย่างไว้และพระองค์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ ทั้งสิ้น เจ้าชายเวสเทอร์จะไม่ทรงตำหนิพระบิดาของพระองค์ Anfey ไม่มีอะไรมากไปกว่าแพะรับบาป
เจ้าชายอาจยังไม่เกลียด Anfey แต่เขาจะต้องไม่ชอบเขา Prince Wester จะคิดอย่างไรเมื่อข่าวจาก Violet City ส่งถึงเขา?
“แอนเฟย์ มีอะไรเหรอ?” ซูซานน่าถามอย่างเงียบๆ เธอตื่นตระหนกกับการขมวดคิ้วของ Anfey “คุณไม่สบายหรือเปล่า”
"ไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว เขามองไปที่ซูซานนาและยิ้มให้เธอ “ฉันแค่เหนื่อย ฉันว่าจะไปงีบสักหน่อย ไม่ต้องห่วงฉัน” เมื่อใดก็ตามที่เขาตกอยู่ภายใต้ความกดดัน เขามักจะเลือกที่จะไม่คิดเรื่องนี้มากเกินไป เขาชอบงีบหลับหรือทำสมาธิเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาชั่วคราว เขาพบว่ามันง่ายกว่าที่จะหามุมมองใหม่หากเขาใจเย็น
Anfey ผ่อนคลายตัวเองและปล่อยให้จิตใจของเขาล่องลอย เขากรองเสียงการสนทนารอบตัวออก และไม่ได้ยินอะไรเลย ทุกคนคุ้นเคยกับการทำสมาธิของ Anfey แล้วและไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ Bruzuryano ยังคงจ้องมองที่ Anfey
หลังจากนั้นไม่นาน จู่ๆ ซูซานนาก็ถามด้วยความสงสัยว่า "ทำไมรถม้าที่อยู่ข้างหลังเราถึงหยุด"
Bruzuryano มองผ่านม่านและมองไปรอบ ๆ “หยุด” เขาพูดอย่างเงียบๆ
Anfey ลืมตาขึ้นเมื่อรถม้าหยุด เขาลุกขึ้นนั่งและมองออกไปนอกหน้าต่าง