ตอนที่ 264: นักรบศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
รถม้าสองคันแล่นไปตามถนน เนื่องจากความแตกต่างในความแข็งแกร่งของทีมม้า รถม้าทั้งสองจึงอยู่ห่างกันอย่างน้อย 20 ฟุต ดรูอิดทั้งสี่คนอยู่ในรถม้าคันที่สองทั้งหมด และคนหนึ่งรับหน้าที่ขับรถม้าเอง
ความจริงแล้วรถม้าด้านหลังนั้นว่างเปล่า คนสำคัญทั้งหมดถูกรวบรวมในรถคันแรก นี่คือความคิดของ Slanbrea การโจมตีไม่ส่งผลกระทบต่อเขา หากเนโครแมนเซอร์พยายามโจมตีด้วยเวทมนตร์ รถม้าคันที่สองจะเป็นตัวเลือกแรกของพวกเขา รถม้าทั้งสองวิ่งด้วยความเร็วสูง และถ้ารถม้าคันแรกถูกโจมตี รถม้าคันที่สองก็จะมาถึงอย่างรวดเร็วและสนับสนุนรถคันแรก ถ้าคันที่สองถูกโจมตี คันแรกจะถูกทิ้งไว้ตามลำพัง ดรูอิดในรถม้าคันที่สองถูกหมายตาไว้เพื่อเป็นเหยื่อล่อ พวกเขาเต็มใจเป็นอาสาสมัคร ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ถึงความเชื่ออันแรงกล้าในศาสนาและความไว้วางใจใน Bruzuryano มันง่ายมากสำหรับพวกเขาที่จะบอกว่าที่ไหนปลอดภัยกว่าและที่ไหนอันตรายกว่า
โชคดีที่รถม้ามีขนาดใหญ่พอที่จะบรรจุคนได้ครึ่งโหลโดยไม่รู้สึกแออัด สลันเบรียดูเหนื่อยล้า บางทีอาจเป็นเพราะคำสาป แต่เขาก็ยังยิ้มอยู่ “บรูซูร์ยาโน” เขาพูดเบาๆ “คุณคือผู้รับผิดชอบ”
"ไม่ต้องกังวล" Bruzuryano สัญญา “คุณจะไม่ตายก่อนฉันทำ”
"จริงหรือ?" สลันเบรียหัวเราะเบาๆ "มิตรภาพของเราทำให้ฉันประทับใจ"
“หุบปาก ฉันไม่อยากเห็นวิลเลี่ยมคนเดียว ถ้าคุณต้องการให้ใครอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น คุณต้องทำด้วยตัวเอง”
Bruzuryano ตัดสินใจเช่นนี้ไม่ใช่เพียงเพราะพวกเขาเป็นเพื่อนกัน สองศาสนากลายเป็นพันธมิตรกันเป็นการตัดสินใจหลังจากคิดอย่างรอบคอบเป็นเวลานาน พันธมิตรระหว่างศาสนานั้นแข็งแกร่งกว่าพันธมิตรระหว่างประเทศมาก บุคคลทางศาสนาเป็นตัวแทนของเทพเจ้าและเป็นตัวตนของความรุ่งโรจน์และความศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีใครจะฟาดฟันกันเองเว้นแต่สถานการณ์จะเอื้ออำนวยให้ไม่มีทางเลือกอื่น มันจะเป็นอิทธิพลที่ไม่ดีต่อผู้นับถือศาสนาหากพันธมิตรทางศาสนาเปลี่ยนวิธีการเป็นพันธมิตรระหว่างประเทศ
ทั้งสองฝ่ายจะพยายามรักษาความสัมพันธ์ฉันมิตรอย่างแข็งขัน และใครก็ตามที่พยายามก่อกวนสันติภาพจะถูกลงโทษโดยทั้งสองศาสนา นี่คือเหตุผลที่ Bruzuryano จริงจังกับเรื่องนี้มาก เขายอมตายดีกว่าเผชิญหน้ากับสมเด็จพระสันตะปาปาวิลเลียมและอธิบายว่าทำไมพระคาร์ดินัลที่สำคัญที่สุดองค์หนึ่งของเขาถึงถูกสังหาร
มิตรภาพนั้นสำคัญ แต่ความสนใจนั้นสำคัญกว่านั้นมาก นอกเขตปกครองพิเศษ ทั้งสองศาสนามีสิทธิ์สร้างวัดและโบสถ์ และมีสิทธิ์กดขี่ศาสนาที่เล็กกว่า ที่ใดมีความสนใจย่อมมีความขัดแย้ง แต่ส่วนใหญ่ได้รับการแก้ไขหรือถูกฝัง Bruzuryano และ Slanbrea ต่างก็เป็นตัวแทนที่มีส่วนร่วมในศาสนาของตน และนั่นทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีก พวกเขามีส่วนแบ่งที่ยุติธรรมในความขัดแย้ง พวกเขาไม่ได้เป็นเพื่อนกันเสียทีเดียว แต่พวกเขาก็เชื่อใจซึ่งกันและกันมากพอที่จะไม่เป็นศัตรูกัน
Anfey นั่งเงียบ ๆ และสังเกต Bruzuryano และ Slanbrea พวกเขากังวลเกี่ยวกับการสู้รบ แต่ Anfey พยายามไม่ให้อารมณ์ของเขาแสดงออกมา
Bruzuryano ชำเลืองมองไปยังคนอื่นๆ ในรถม้าและต้องรู้สึกถึงความตึงเครียด เขาหันไปหาสลันเบรียแล้วถามว่า "คุณยังใช้คาถาต้องห้ามได้ไหม"
"ถ้ามีใครสามารถหยุดฉันได้" Slanbrea กล่าว "ฉันยังคงใช้ได้ไม่กี่คน"
“เยี่ยมมาก” บรูซูร์ยาโนพูดด้วยรอยยิ้ม เขานั่งลงและถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาไม่เชื่อว่าสลันเบรียยังสามารถใช้คาถาต้องห้ามได้ แม้แต่คาถาต้องห้าม แต่เขารู้ว่าสลันเบรียไม่ต้องการเพิ่มแรงกดดัน และเขาก็ไม่ได้เปิดโปงการโกหกของเขา
Bruzuryano รู้ว่าคนที่สามารถอยู่รอดในสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้คือคนที่ไม่ยอมแพ้ เขาต้องการให้คนหนุ่มสาวกลายเป็นคนที่ไม่มีวันยอมแพ้ และถ้าคำโกหกของพวกเขาช่วยพวกเขาได้
Niya ขมวดคิ้วหายไปก่อน เธอมองไปที่สลันเบรีย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความชื่นชม เธอไม่ใช่ผู้วิเศษ แต่เธอรู้เรื่องนี้ดีพอจากพ่อของเธอ เธอรู้ดีว่ามันหมายความว่าอย่างไรสำหรับนักเวทย์ที่จะใช้คาถาต้องห้าม Black Eleven และ Apa ก็ยิ้มเช่นกัน นักเวทย์ทั้งสามประเภทนั้นเหมือนกับเกมเป่ายิ้งฉุบของเด็ก นักเวทย์ธาตุมักจะมีพลังมากกว่านักเวทย์ธาตุแสง เพราะเวทย์ธาตุสามารถสร้างความเสียหายได้มากกว่าเวทย์แสง อย่างไรก็ตาม เมื่อ Elemental Mage เผชิญหน้ากับ Necromancer มือของพวกเขาก็ถูกมัดไว้ เวทมนตร์ของเนโครแมนเซอร์มักจะเกิดขึ้นทันทีและมีผลที่ระเบิดได้ พวกเขายังสามารถอัญเชิญสิ่งมีชีวิตอื่นๆ เช่น โครงกระดูก ซอมบี้ และเดธไนท์เพื่อช่วยพวกเขาในการต่อสู้ ข้อได้เปรียบด้านตัวเลขนี้ทำให้เนโครแมนเซอร์ได้เปรียบเหนือเมจธาตุอย่างง่ายดาย นักเวทย์แสงเป็นศัตรูตามธรรมชาติของเนโครแมนเซอร์ เนโครแมนเซอร์จะไม่มีทางเอาชนะไลท์เมจได้ เว้นแต่จะมีความแตกต่างด้านพลังมากเกินไป แม้แต่คาถารักษาธรรมดาก็อาจถึงตายได้สำหรับเนโครแมนเซอร์
หากสลันเบรียยังคงใช้เวทมนตร์ได้ พวกเขาจะต้องชนะอย่างแน่นอน
ซูซานน่าสงบสติอารมณ์และเล่นดาบของเธอ ในฐานะนักดาบ คนเดียวที่เธอไว้ใจคือตัวเธอเอง เธอเป็นเจ้านายของเธอเอง นักดาบไม่เพียงแต่ฝึกฝนทักษะการใช้ดาบ แต่ยังรวมถึงความกล้าหาญด้วย
ทันใดนั้น เสียงแหบห้าวดังขึ้นในรถม้า "ท่านคาร์ดินัล เขี้ยวแห่งคำสาปเป็นอย่างไรบ้าง" เสียงหัวเราะคิกคักอย่างเป็นลางร้าย
สลันเบรียขมวดคิ้วและไออย่างรุนแรง "Annunciata" เขาตอบ "คุณจมต่ำกว่าที่ฉันคาดไว้! อย่าลืมว่าฉันเป็นใคร พระสันตะปาปาจะล้างแค้นให้ฉัน" Slanbrea ยิ้มและขยิบตาให้ Niya, Christian, Suzanna และ Anfey ซึ่งต่างก็ตกใจกับคำพูดของเขา
"จริงหรือ?" Annunciata ถามพลางหัวเราะ "น่าเสียดายที่คุณจะไม่เห็นว่า"
Anfey ยิ้ม เขาได้ยินข้อสงสัยในน้ำเสียงของ Annunciata แล้ว หากสลันเบรียพยายามพิสูจน์ว่าเขาไม่เป็นไร เธออาจโจมตีไปแล้ว เขากลับแสดงความอ่อนแอโดยบอกเธอว่ามีคนอื่นจะล้างแค้นให้เขา และทำให้เธอสงสัยได้อย่างง่ายดาย
เสียงระเบิดดังขึ้นกลางอากาศ และรถม้าคันที่สองก็ปลิวออกจากกัน เศษชิ้นส่วนของรถม้าปลิวว่อนไปในอากาศ และม้าก็เปรอะเปื้อนเลือดบนพื้น อย่างไรก็ตามไม่มีม้าตัวใดตาย พวกเขากำลังดิ้นอยู่บนพื้นแทน ดวงตาของพวกเขาค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อน
ดรูอิดทั้งสี่แปลงร่างทันทีและไม่มีใครได้รับบาดเจ็บจากการระเบิด ดรูอิดสามตัวกลายเป็นหมีตัวใหญ่ และอีกหนึ่งตัวกลายเป็นหมาป่า เกราะที่หนาของพวกมันป้องกันการระเบิดไม่ให้ทำร้ายพวกมัน
"ร่างกายระเบิดหรือไม่ พวกเขาเอาศพมาจากไหน" คริสเตียนถามอย่างโล่งอก การระเบิดของร่างกายนั้นทรงพลังแต่จำกัดมาก ร่างกายต้องสดชื่นเพื่อกระตุ้นการระเบิด
“ต้องมีหมู่บ้านอยู่ใกล้ๆ” บรูซูร์ยาโนพูดอย่างเงียบๆ "พวกเขาต้องฆ่าทุกคนที่นั่น" เขาขมวดคิ้ว จากนั้นกระโดดลงจากรถม้าและตะโกน ม้าเลี้ยวหักศอกและวิ่งออกนอกเส้นทางและเริ่มพุ่งไปยังทุ่งหญ้าใกล้ๆ
Anfey เคาะขาของเขาแล้วเดินตาม Bruzuryano ออกไป ซูซานนากำลังจะตามไปเมื่อเขาหันมาและพูดว่า "หยุดก่อน คุณต้องปกป้องนิยาและสลันเบรีย"
คนอื่นอาจเชื่อ Slanbrea แต่ Anfey ไม่เชื่อ เขารู้ว่า Slanbrea ต้องมีพละกำลังมากพอที่จะจัดการกับการโจมตีครั้งสุดท้าย และเขาต้องการให้ Suzanna ถ่วงเวลาให้นานที่สุด
ซูซานน่าขมวดคิ้ว เธอเคยชินกับการอยู่แถวหน้าของการโจมตี และคำสั่งของ Anfey ก็ทำให้เธอตกใจ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา แต่เขากลับจากเธอไปแล้ว
“ระวัง” เธอกระซิบหลังจากนั้นสักครู่ การจัดการที่แปลกประหลาดของ Anfey ทำให้เธออึดอัด
Anfey ไม่ตอบกลับ เขายกมือขึ้นและเรียกดาบลมจำนวนมากที่รวมตัวกันเป็นหอกอย่างช้าๆ เขายังคงเรียกธาตุและบีบอัดธาตุเหล่านั้นจนหอกเป็นสีน้ำเงินเข้ม
“น่าประทับใจ” บรูซูร์ยาโนกล่าว เขารู้ว่า Anfey เป็นฝาแฝด แต่เขาก็ยังทึ่งกับความสามารถของเขาในการควบคุมองค์ประกอบต่างๆ
"ขอบคุณ" Anfey กล่าว "นี่คือใบมีดวงเดือนมังกรคราม อาวุธที่เป็นของนักรบศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน Guang Yu"
บรูซูร์ยาโนเลิกคิ้ว “ชื่อแปลกดี” เขากล่าว "ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับมังกรทอง ดำ แดง และเขียว แต่ไม่ใช่สีคราม"
“มันเป็นหนึ่งในมังกรในตำนาน” Anfey กล่าว
“อาจารย์บอกเธออย่างนั้นเหรอ?” Bruzuryano ถามยิ้มๆ เขารู้ว่าครั้งหนึ่ง Anfey มีครูที่ทรงพลังมากซึ่งอาจเข้าสู่สถานะศักดิ์สิทธิ์ ไม่น่าแปลกใจสำหรับ Bruzuryano ที่ครูของ Anfey บอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่คนปกติไม่รู้