ตอนที่ 276: นิสัย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ซาอูลไม่มีเวลาตอบเออร์เนสต์ เขาย้ายไม้กายสิทธิ์จากมือซ้ายไปทางขวาแล้วชูขึ้นในอากาศ ใบมีดลมปรากฏขึ้นในอากาศและโปรยปรายลงมาบนเงา เงาพยายามหลีกเลี่ยงการโจมตี แต่มีใบมีดลมมากเกินไปและขอบเขตของการโจมตีก็ใหญ่เกินไป เงาถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในพริบตา มันลอยอยู่ในอากาศอย่างแผ่วเบา หมอกลอยขึ้นจากรูปร่างและหายไป
ซาอูลเหลียวไปมองชิ้นส่วนของคทาและจ้องมองดูมัน
จุดแสงเล็กๆ ปรากฏขึ้นจากคทา แสงเริ่มจับกลุ่มกันเป็นก้อนและกลายเป็นลูกบอลแสงขนาดเท่ากำปั้นอย่างรวดเร็ว ลูกบอลระเบิดเป็นแสงจ้าและเริ่มลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
ซาอูลไม่ได้ทำอะไรนอกจากส่ายหัว แต่เอนทอสดูตื่นเต้นแปลกๆ “คุณอาจเป็นนางฟ้า” เขากระซิบใต้ลมหายใจ “แต่แม้แต่ทูตสวรรค์ก็ยังถูกฆ่าได้เมื่อแยกร่าง”
หมอกรอบลูกบอลแสงหายไปเมื่ออยู่ห่างจากพื้นไม่กี่ฟุต และแสงก็หยุดลง จากนั้นมันก็เริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว และทุกคนก็รู้สึกกดดันแปลกๆ Saul, Ernest และ Bruzuryano สามารถรับมือกับแรงกดดันได้ แต่นักเวทย์ที่อายุน้อยกว่าไม่สามารถรับมือกับแรงกดดันที่ท่วมท้นได้ ใบหน้าของ Niya ซีดลง เธอเอื้อมมือออกไปคว้าอากาศอย่างอ่อนแรง เธอรู้สึกว่าอากาศหนักขึ้นราวกับว่ามันกลายเป็นของเหลวโดยแสงและกำลังหายใจไม่ออก ซาอูลโบกไม้เท้าและเรียกโล่วิเศษออกมาปกคลุมทุกคน นิยาหายใจเข้าลึกๆ เธอจ้องไปที่ลูกบอลแสงด้วยความกลัว และจับแขนของซาอูล เธอเป็นลูกสาวของหนึ่งในผู้วิเศษที่ทรงพลังที่สุด และเธอรู้จักเวทมนตร์เป็นอย่างดี แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ผู้วิเศษก็ตาม Niya รู้ว่าโดยปกติแล้วการสร้างความเสียหายจะต้องทำผ่านการโจมตี ลูกบอลแสงนี้ท้าทายกฎของธรรมชาติ
เสียงกรีดร้องแหลมสูงและไฟฟ้าสถิตดังก้องอยู่ในอากาศ มันฟังดูโกรธและกล่าวโทษ โชคดีที่ทุกคนที่อยู่ที่นั่นได้รับการปกป้องด้วยเกราะป้องกันเวทย์มนตร์ของซาอูล มิฉะนั้น คนส่วนใหญ่จะไม่สามารถรับมือกับแรงกดดันได้
“มันอาจเป็นทูตสวรรค์แห่งการต่อสู้” บรูซูริยาโนกล่าว “แต่มันก็ยังเป็นทูตสวรรค์อยู่” นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดตั้งแต่ซาอูลปรากฏตัว ในขณะที่ Anfey พยายามทำความเข้าใจทัศนคติที่เปลี่ยนไปของ Suzanna Bruzuryano ก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเลือกที่จะเงียบเพื่อไม่ให้เกิดความสงสัย
เออร์เนสต์จ้องไปที่ซอลซึ่งพยักหน้าช้า ๆ หลังจากนั้นไม่กี่วินาที จากนั้นซาอูลก็หันไปหาบรูซูริยาโนและยิ้ม
“คุณ…” บรูซูร์ยาโนต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาถอนหายใจและรู้ว่าเขาคงไม่สามารถพูดความรู้สึกใดๆ
เออร์เนสต์ส่ายหัว จากนั้นหันไปและพุ่งเข้าหาลูกบอลแห่งแสง บางทีอาจเป็นเพราะมันหมุนเร็วมาก ลูกบอลแห่งแสงจึงสูญเสียรูปร่างไปแล้ว ร่างของเออร์เนสต์ดูเหมือนถูกมือใหญ่หยิบขึ้นมา แสงแห่งพลังการต่อสู้ของเขาถูกบิดและบิดเบี้ยวด้วยแสง เขาชักดาบออกมาเมื่อเข้าใกล้แสงสว่าง
เสียงกรีดร้องหยุดลงและความกดดันหายไปเมื่อดาบของ Ernest ผ่าผ่านแสง ลูกบอลกลายเป็นแสงนับพันจุดและโปรยปรายลงมายังพื้นโลกราวกับดอกไม้ไฟ เออร์เนสต์ร่อนลงบนพื้นและกระโดดกลับไปสมทบกับซาอูล มีจุดแสงนับสิบจุดตกกระทบที่เออร์เนสต์เหมือนเกล็ดปลาสีทอง เกาะติดเสื้อผ้าของเขา Bruzuryano ขมวดคิ้วเมื่อเห็น เขาเปิดปากของเขาสองสามครั้ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
จู่ๆ Entos ก็เทเลพอร์ตตัวเองและปรากฏตัวขึ้นภายใต้แสงไฟ เขาอ้าแขนออกและจ้องมองไปที่แสงราวกับว่าเขาเพิ่งเห็นภาพที่น่าทึ่งที่สุดในโลก
“เอนโทส!” ซาอูลร้องลั่น
Entos ตัวแข็ง จากนั้นกลับไปที่ฝั่งของ Saul พร้อมกับคาถาเทเลพอร์ตอีกครั้ง “ข้าขอโทษท่านลอร์ด” เขาพูดด้วยรอยยิ้ม "เรียกว่าเป็นนิสัย"
“ซาอูล นั่นอาจจะเป็นทูตสวรรค์แห่งการต่อสู้ แต่ก็ยังเป็นทูตสวรรค์อยู่” บรูซูริยาโนพูดโดยเน้นคำว่า “นิ่ง”
"ฉันไม่รู้มากนักเกี่ยวกับการลงโทษจากสวรรค์" ซาอูลกล่าว "แต่ฉันรู้ผลของมัน นี่คือการชดเชย"
ซาอูลโบกมือเรียกสายลมเบา ๆ สายลมได้พัดแสงไปยังซูซานนาซึ่งยังคงไม่ได้สติ และปล่อยแสงไปทั่วตัวเธอ
Bruzuryano ถอนหายใจและส่ายหัว “ผมคิดว่าอาร์คเมจที่ไร้เหตุผลที่สุดคือนิวโยไฮม์” เขากล่าว
“ฉันแค่ต้องการความยุติธรรม” ซาอูลพูดด้วยรอยยิ้ม เขาหันไปหา Anfey แล้วพูดว่า "ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี ผู้หญิงคนนั้นจะสบายดี" เขาหยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า "คุณไม่ควรมองมาที่ฉันแล้วพูดอะไรตอนนี้หรือ"
Anfey หันกลับมาอย่างช้าๆ และพูดว่า "ท่านอาจารย์ซอล ข้าพเจ้า..." หากไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ Anfey อาจสามารถทักทายกับ Saul ได้ตามธรรมชาติ ท้ายที่สุด เขาใช้เวลามากมายในการเขียนบทของเขา หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นสิ่งเดียวที่ Anfey ควรทำคือขอบคุณซาอูล เขาไม่รู้จะพูดอะไร
"แค่นั้นแหละ?" ซอลถามช้าๆ "ฉันไม่รู้ว่าเราอยู่ห่างไกลกันจนยากที่คุณจะทักทายฉัน"
“พ่อ” จู่ๆ นียาก็พูดพร้อมกับเขย่าแขนของซอล "Anfey สบายดี เขาเป็นคนดี" นิยาหยุดและพยักหน้า
“เขาเป็นคนดีงั้นเหรอ?” ซอลถามด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าเขาจะมีความสุขที่ Anfey สามารถเติบโตและสร้างชื่อให้ตัวเองได้ แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ Anfey ดูถ่อมตัวมากเมื่อเขาอยู่ภายใต้การดูแลของ Saul ใครจะคิดว่าเขาจะเป็นผู้นำเพียงครั้งเดียวด้วยตัวเขาเอง? สิ่งนี้ไม่สามารถเปลี่ยนความชื่นชอบของซาอูลที่มีต่อ Anfey ได้อย่างแน่นอน เขาแค่สงสัยและต้องการคำตอบ
Niya ขมวดคิ้วและพยายามนึกถึงสิ่งที่ Anfey ทำในอดีต เมื่อเธออาศัยอยู่ใน Sacred City เธอได้พึ่งพาพ่อของเธอ หลังจากที่เธอจากไป Anfey ก็เข้ามาแทนที่ Saul และเธอก็สามารถพึ่งพาเขาได้ Anfey ดูแลเพื่อนของเขาและแม้ว่าเขาจะสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น แต่เธอก็รู้ว่าเขาทำงานของเขาแล้ว ในบรรดาทุกคน เธอได้รับการปกป้องมากที่สุด เธอไม่ต้องทำอะไรที่เป็นอันตรายเว้นแต่เธอจะเป็นคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ เธอรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับ Anfey คนอื่นๆ ต่างก็เคารพเขาเช่นกัน และเธอก็เริ่มเคารพเขา ความไม่ชอบ Anfey ของเธอถูกลืมไปนานแล้ว
Anfey ทำมากเกินไป Niya ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน “ฉันไม่สนใจ” ในที่สุดเธอก็พูดพร้อมกับถอนหายใจ "เขาเป็นคนดี"
“ปล่อยเลยดีไหม” เออร์เนสต์พูดขณะที่เขาเดินไป เขามองไปที่ Anfey แล้วหันไป เออร์เนสไม่เคยแสดงอารมณ์ได้ดี เขาดีใจที่ได้พบ Anfey อีกครั้ง แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเลย
“อย่าลืมสิ เขาเป็นลูกศิษย์ของฉัน ไม่ใช่ของคุณ”
"พ่อ!" นิยาพูดอีกครั้ง
“ก็ได้ ก็ได้” ซอลพูดด้วยรอยยิ้ม เขามองไปที่ Niya และลูบผมของเธอเบา ๆ "นักเรียนของฉันไม่สนใจฉัน แต่ลูกสาวของฉันไม่ควร" ซอลยิ้มกว้างและตาเป็นประกายด้วยความดีใจที่ได้เห็นลูกสาวอีกครั้ง
เมื่อได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้น ซาอูลก็กระวนกระวายแทบตาย อย่างไรก็ตาม เขามีสงครามที่ต้องต่อสู้ และไม่มีพลังงานเหลือพอที่จะจัดการกับสถานการณ์ที่บ้าน เขายังคงสงบเพื่อไม่ให้ทหารของเขาตื่นตระหนก แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาได้รับความทุกข์ทรมานอย่างไร หลังจากเออร์เนสต์ปรากฏตัวและบอกเขาถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ทันทีที่เขาหยุดกังวล เขาเริ่มโกรธ เขาเขียนถึง Yolanthe ด้วยความโกรธและอ้างว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาดหาก Yolanthe ไม่ส่ง Miorich ไปขัดขวาง Ernest จากการเข้าถึง Niya เขาอ้างว่าเขาจะออกไปทันทีเพื่อตามหาลูกสาวของเขา แน่นอน ซาอูลจะไม่ละทิ้งตำแหน่งของเขาจริงๆ เขาโกรธ แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้อารมณ์ของเขาตัดสินชะตากรรมของประเทศของเขา ท่าทีขอโทษของ Yolanthe ต่อสถานการณ์ช่วยให้ความโกรธของ Saul สงบลงเช่นกัน
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหน้าลูกสาวสุดที่รักในรอบเกือบหนึ่งปี และซอลไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความสุข ในขณะเดียวกัน เขาก็กังวลเล็กน้อยเช่นกัน เขาไม่รู้ว่านียาผ่านอะไรมาบ้างเมื่อเขาไม่อยู่ เขามีพลัง แต่เขาไม่สามารถปกป้องเธอตลอดไป จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เขาเสียชีวิต?
นียาซบศีรษะลงบนไหล่ของซอลและหลับตา การเติบโตมาจากประสบการณ์ และสำหรับบางคน ชีวิตที่สงบสุขอาจไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา