ตอนที่ 291: เมล็ดพันธุ์แห่งแสง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“สลันเบรียได้ทิ้งเมล็ดพันธุ์แห่งแสงสว่างไว้ในตัวคุณ” ซาอูลพูดอย่างแผ่วเบา
"นั่นหมายความว่าอย่างไร?" Anfey ถาม เขารู้ว่ามันจะไม่ร้ายแรงมากนัก และซาอูลต้องคุยกับบรูซูร์ยาโนเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว มิฉะนั้นเขาจะไม่นิ่งนอนใจ
ซาอูลหยุดชั่วครู่และพูดว่า "มันสามารถช่วยให้คุณควบคุมพลังแห่งแสงได้เร็วขึ้น แต่ถ้าคุณเริ่มฝึกเวทมนตร์แห่งแสงจริง ๆ คุณจะพบว่าตัวเองถูกดึงดูดโดยควบคุมไม่ได้"
“หมายความว่าฉันจะเริ่มฝึกเวทย์แสง?”
"บางคนอาจใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อศึกษามัน"
"แต่ฉันไม่ต้องการ" Anfey บ่น "ฉันควรทำอย่างไร? ฉันควรหลีกเลี่ยงมิชชันนารีทุกเล่มและหนังสือทุกเล่มเกี่ยวกับเวทแสงหรือไม่"
“มันไม่ร้ายแรงอย่างที่คิด” บรูซูร์ยาโนพูดพร้อมขมวดคิ้ว "หัวใจแห่งธรรมชาติควรยับยั้งพลังของเมล็ดพันธุ์อย่างมีประสิทธิภาพ"
“อย่าทำให้มันหายไปได้ไหม” Anfey ถาม เขาคิดว่าหัวใจแห่งธรรมชาติไม่ใช่ทางออกที่ถาวร และวิธีเดียวที่เขาจะไม่ได้รับผลกระทบก็คือต้องเอาเมล็ดพืชออก
“คุยกับโป๊ปก็ได้”
"ไม่เป็นไร" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว
"คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้" Bruzuryano กล่าว "คุณจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวิหาร? คุณไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ แต่คุณสามารถควบคุมเวทมนตร์ของดรูอิดได้เพราะหัวใจแห่งธรรมชาติ ด้วยสิ่งนี้ คุณจะมีพลังมาก"
Anfey ลังเล เขาไม่ต้องการศึกษาเวทมนตร์ธรรมชาติ แต่ถ้าเขาปฏิเสธบรูซูร์ยาโน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะตึงเครียด เขายังคงต้องขอความช่วยเหลือจาก Bruzuryano และเขาไม่ต้องการทำให้ชายคนนี้แปลกแยก แต่เขาไม่สามารถตกลงกับข้อเสนอได้เพราะความสัมพันธ์ของเขากับซาอูล ถ้าเขาเรียนกับบรูซูร์ยาโน เขาจะทำให้ทั้งซาอูลและโยลันเธไม่ไว้ใจเขา เขาจะไม่ได้อะไรเลยถ้าเขาทำให้กษัตริย์เป็นศัตรู
“บรูซูร์ยาโน” ซาอูลขัดจังหวะ “แอนเฟย์แค่บอกว่าเขาอยากเรียนกับฉันไม่ใช่เหรอ? เราสามารถพูดเรื่องอื่นได้ในอนาคต ไม่มีอะไรดีเกิดขึ้นจากการบังคับให้ใครตัดสินใจ”
Bruzuryano ถอนหายใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรอีก
"ยูนิคอร์น" จู่ๆ Anfey ก็พูดขึ้น "แม่ของมันคือยูนิคอร์นที่วิวัฒนาการแล้ว มันจะโตเร็วกว่านี้ไหม"
บรูซูร์ยาโนยักไหล่ "ไม่น่าเป็นไปได้" เขากล่าว "แต่ Heart of Nature อาจทำให้เร็วขึ้นได้ภายในไม่กี่ปี"
Anfey ถอนหายใจ "ตราบใดที่ฉันไม่ต้องรอถึงสามสิบปี"
“ยูนิคอร์นตัวนี้อยู่เบื้องหลังการพัฒนา คุณรู้ไหม” Bruzuryano กล่าว
"อะไรนะ? Anfey ถามขมวดคิ้ว ยูนิคอร์นไม่ได้ดูอย่างแน่นอน
“ทารกมนุษย์ต้องการแม่” บรูซูร์ยาโนกล่าว "ยูนิคอร์นก็เช่นกัน คุณให้อาหารมันด้วยอะไร"
"ผลเบอร์รี่ป่าส่วนใหญ่ เราไม่พบสิ่งอื่นใดในป่า"
"อืม นั่นแหละเหตุผล"
"มีวิธีแก้ไขไหมครับ"
"เลขที่."
Anfey ขมวดคิ้วและค้นหาทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับยูนิคอร์นในใจของเขา “แล้วเลือดยูนิคอร์นล่ะ?”
“เลือดยูนิคอร์น?” Bruzuryano ถามด้วยความขมวดคิ้ว “คุณไม่ได้บอกว่าต้องการปอกลอกยูนิคอร์นตัวนี้ใช่ไหม”
"ไม่ ไม่แน่นอน" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว "มันเป็นยูนิคอร์นที่มีอายุมากกว่า"
“โหดร้ายจัง” บรูซูริยาโนพูดอย่างตกใจ “ยูนิคอร์นได้มอบน้ำตาแห่งดวงดาวให้กับคุณแล้ว และคุณยังกล้าที่จะรับเลือดของมัน!” หากเป็นสัตว์เวทตัวอื่น Bruzuryano คงไม่ตอบโต้รุนแรงขนาดนี้ อย่างไรก็ตาม สำหรับดรูอิดแล้ว ยูนิคอร์นคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเป็นสัตว์เลี้ยงของเทพีแห่งธรรมชาติ การตกเลือดของยูนิคอร์นนั้นคิดไม่ถึง
"มันมีเหตุผลเจ้านายของฉัน" Anfey พูดอย่างจริงจัง
“งั้นก็ฉีดเลย”
"เราต้องปกป้องมัน ถ้าเราไม่แข็งแกร่งขึ้น เราคงไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ นับประสาอะไรกับยูนิคอร์น เราทุกคนล้วนเป็นผู้วิเศษ และเลือดก็ช่วยเพิ่มพลังของเราได้อย่างดี เราควร อย่าปล่อยให้มันเน่าไปเฉยๆ!”
“นั่นไม่ได้พิสูจน์การกระทำของคุณ” Bruzuryano พูดอย่างเย็นชา “เลือดยูนิคอร์นไม่มีประโยชน์กับยูนิคอร์น ถ้าคุณสนใจมันจริงๆ เลือดของคุณเองก็เพียงพอแล้ว”
"บางทีนั่นอาจเป็นวิธีหนึ่ง" Anfey พึมพำ
Bruzuryano ขมวดคิ้วและส่ายหัว เขาไม่ได้คาดหวังว่า Anfey จะเห็นด้วยกับคำพูดของเขา “คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น” บรูซูร์ยาโนกล่าว "คุณสามารถทำให้ตัวเองแห้งและเพิ่มอัตราการเติบโตเต็มที่ของยูนิคอร์นได้หนึ่งวัน"
“แต่มันจะช่วย?”
“ไม่ ไม่จริง” บรูซูร์ยาโนพูด “เว้นแต่คุณจะอยากตาย” เขารู้ว่าถ้า Anfey พยายามทำให้ตัวเองเลือดไหลและให้อาหารยูนิคอร์นจริง ๆ Saul จะตำหนิเขา แม้ว่า Anfey จะทำเช่นนั้นด้วยความตั้งใจของเขาเอง
"ไม่ต้องกังวล" Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันจะไม่ปล่อยให้ตัวเองแห้งตาย ฉันไม่มีความปรารถนาที่จะตาย" ไม่เหมือนผู้คนในโลกนี้ Anfey มีความรู้ทั่วไปจากโลกอื่นและรู้ว่าการสูญเสียเลือดเพียงเล็กน้อยจะไม่ส่งผลกระทบต่อเขา ผู้ที่บริจาคโลหิตเป็นประจำมักจะมีสุขภาพดีกว่าผู้ที่ไม่ได้บริจาคโลหิตด้วยซ้ำ Anfey ไม่รังเกียจที่จะป้อนเลือดยูนิคอร์นเดือนละครั้ง
บรูซูร์ยาโนส่ายหัว เขาเดินไปรอบๆ ห้อง ถอนหายใจและพึมพำกับตัวเอง เขามีประสบการณ์มากกว่า Anfey และสามารถอ่านใจคนได้ดีกว่าที่ Anfey คาดไว้ "อาจมีวิธีเร่งการเติบโตของมัน" เขากล่าวในที่สุด
"มันคืออะไร?"
“คุณต้องหาคนให้ได้ก่อน” บรูซูร์ยาโนกล่าว เขาไม่ต้องการบอก Anfey แต่เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องทำ Anfey ดื้อรั้นและหัวร้อนเกินไป เกิดอะไรขึ้นถ้าเขาปล่อยเลือดออกมามากเกินไปโดยบังเอิญ? สำหรับสาวกของเทพธิดาแห่งธรรมชาติ ผู้ที่ถูกเลือกโดยหัวใจแห่งธรรมชาตินั้นถูกมองว่าเป็นผู้ส่งสารที่ส่งโดยเทพธิดาเอง พวกเขามีหน้าที่รับผิดชอบในการให้ความรู้แก่ผู้ติดตามในทางที่ถูกต้องและนำความหวังมาให้ Bruzuryano ไม่สามารถปล่อยให้ Anfey ตายได้ไม่ว่าเขาจะไม่ชอบแนวคิดที่ว่า Anfey เป็นหัวใจของธรรมชาติมากแค่ไหนก็ตาม
"WHO?"
"เจคอบ"
"เจคอบทำไม?" ซอลถาม
“คุณลืมไปแล้วหรือว่าเป้าหมายในชีวิตของเจคอบคืออะไร”
“คุณหมายถึง… ยาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์?”
“แน่นอน เรามีเลือดยูนิคอร์น ซึ่งเป็นส่วนผสมที่หาได้ยากที่สุด”
"เราควรจะหา Spring of Life ได้ที่ไหน ส่วนผสมทั้งหมดนั้นหายากเกินไป และแพงเกินไป"
"เธอลืมไปแล้วเหรอ ฉันเป็นอาร์คดรูอิด ถ้าฉันถามราชินีเอลฟ์ เธอคงจะให้ของพวกนี้กับฉัน ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตไม่น่ามีปัญหา"
“พวกเขาได้ราชินีองค์ใหม่แล้วหรือ?” ซอลถามด้วยความตกใจ
Bruzuryano คำรามออกมาด้วยความหงุดหงิด เขาพยายามเสนอวิธีแก้ปัญหาและฟุ้งซ่านเกินไป ปกติเขาจะไม่ทำผิดพลาดครั้งใหญ่เช่นนี้ “รู้ไหม ฉันเริ่มคิดว่าคุณจงใจพยายามสอดรู้สอดเห็น”
“ไม่ ไม่แน่นอน” ซอลพูดพร้อมส่ายหัว "ฉันจะแสร้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเอลฟ์เลย คุณน่าจะรู้ว่าส่วนผสมอื่นๆ นั้นแพงแค่ไหน Spring of Life ไม่ใช่ปัญหาเดียว"
“ฉันมีบางส่วน” บรูซูริยาโนพูด “ฉันจะพยายามดูแลส่วนที่เหลือ ฉันต้องการให้คุณสองคนสาบานว่าคุณจะไม่บอกใครเกี่ยวกับพวกเอลฟ์” ซาอูลบอกว่าเขาจะแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรเลย แต่บรูซูร์ยาโนก็ไม่ยอมปล่อยมันไปง่ายๆ ราชินีองค์ใหม่ยังทรงพระเยาว์ แต่ในอีกศตวรรษหรือมากกว่านั้น เอลฟ์ที่มีอำนาจสูงสุดคนแรกจะกำเนิดขึ้น
“แน่นอน” ซอลพูดพร้อมพยักหน้า "ทั้งๆ ที่ควรจะเป็นสามคน"
“สอง” Bruzuryano พูดอย่างหนักแน่น เขารู้ว่าซาอูลนับโยลันธีด้วย "ราชินียังทรงพระเยาว์และไม่เป็นภัยต่ออาณาจักรเล็กๆ อันมีค่าของคุณ ทุกคนที่มีชีวิตอยู่ในตอนนี้จะต้องตายไปนานแล้วเมื่อเธอบรรลุความแข็งแกร่งเต็มที่ มีโอกาสมากกว่าไม่ อาณาจักรมาโฮเองก็จะหายไปในตอนนั้น คุณกังวลอะไร เกี่ยวกับ?" บรูซูร์ยาโนจำเป็นต้องทำให้ซาอูลสงบลง และเรื่องเดียวที่เขาโกหกคือต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าที่ราชินีองค์ใหม่จะเข้ามาเป็นของเธอ
"ก็ดี" ซอลพูด “ตกลง ฉันสาบานต่อทวยเทพว่าถ้าฉันบอกใครเกี่ยวกับความลับของคุณ วิญญาณของฉันจะต้องตรากตรำอยู่ในนรกชั่วนิรันดร์”
"อันเฟย"
“ฉันสาบานต่อเหล่าทวยเทพว่าถ้าฉันบอกใครเกี่ยวกับความลับของคุณ วิญญาณของฉันจะต้องตรากตรำอยู่ในนรกชั่วนิรันดร์” Anfey กล่าวคำสาบานของซาอูลอีกครั้ง