ตอนที่ 292: ยูนิคอร์นโกรธ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Bruzuryano ถอนหายใจหลังจากได้ยินคำสาบาน จากนั้นก็ยิ้ม “พรุ่งนี้ข้าจะออกจากที่นี่” เขาหันไปหาซาอูล “ที่ของคุณอันตรายยิ่งกว่ารังมังกร” จากนั้น Bruzuryano ก็หันหลังกลับและเดินไปที่ประตูอย่างช้าๆ
"ลอร์ด Bruzuryano ดูเหมือนจะรู้วิธีเอาตัวรอดจากปัญหา" Anfey กล่าวด้วยรอยยิ้ม จ้องมองไปที่ด้านหลังของ Bruzuryano “เราไม่สามารถปล่อยให้เขาเปิดเผยความลับได้ ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องดี หวังว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกดีขึ้นแล้ว”
ซอลขมวดคิ้ว "อันเฟย์ เรามีปัญหากันตอนนี้"
"มีปัญหาอะไร?"
“เจค็อบเรียนรู้วิธีปรุงยาศักดิ์สิทธิ์จากอาจารย์ของเขา แต่เขาไม่เคยบอกฉันว่ายานี้ทำอะไรได้บ้าง แต่ถ้ายูนิคอร์นสามารถเติบโตเร็วขึ้นด้วยยา ราชินีเอลฟ์ก็ทำได้เช่นกัน” ซาอูลถอนหายใจ "นั่นคงจะลำบาก"
“อาจารย์ ท่านกำลังบอกว่าเราควรกินยานี้เพื่อตัวเองและผิดข้อตกลงของเรา?” Anfey ถาม เขารู้ว่าซาอูลเต็มใจพูดเรื่องนี้ต่อหน้าเพราะซาอูลไว้ใจเขา เขาดีใจที่ซาอูลไว้วางใจ และในขณะเดียวกันเขาก็พยายามอย่างมากที่จะหาทางออกที่ดี
“เราไม่ได้โกงใคร” ซอลพูดพลางตบไหล่อันเฟย์ "แต่นี่เป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากมาก" ซาอูลเป็นทุกข์ เขาสงสัยว่าเจตนาที่แท้จริงของ Bruzuryano นั้นไม่ได้ต้องการช่วยให้ยูนิคอร์นเติบโต แต่เป็นการช่วยราชินีเอลฟ์แทน หากมีระยะเวลากันชนห้าร้อยปี เขาสามารถยอมรับได้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงสาบาน เออร์เนสต์แข็งแกร่งขึ้น และซาอูลก็ได้ค้นพบสิ่งใหม่ คู่หมั้นของ Anfey ได้รับพรจากทูตสวรรค์ และชายชราที่สอน Anfey จะต้องเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุด ถ้า Anfey อยู่ที่นั่น ชายชราอาจเต็มใจที่จะออกมาเปิดเผยตัวเอง หลังจากสี่หรือห้าร้อยปี มนุษย์ควรจะสามารถค้นพบความลับเพื่อปลดล็อกความไม่ต่อเนื่องของมรดกสูงสุด ราชินีเอลฟ์จะไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น อย่างไรก็ตาม หากราชินีเอลฟ์มียาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ เธอจะกลายเป็นปัจจัยที่คาดเดาไม่ได้ ทั้งซาอูลและโยลันธีต่างมั่นใจในความสามารถของพวกเขาในการฝึกฝนอำนาจสูงสุด หลังจากยุคแห่งความโกลาหล การไขความลับของมรดกสูงสุดกลายเป็นสิ่งสำคัญสูงสุดของทุกประเทศ ใช้ทรัพยากรจำนวนนับไม่ถ้วนในหัวข้อนี้ นี่คือเหตุผลที่การปรากฏตัวของ Anfey ดึงดูดความสนใจของบุคคลสำคัญมากมาย เขาเป็นกุญแจสำคัญในการค้นหาอำนาจสูงสุด หลังจากผ่านไปหลายพันปี ทุกประเทศต่างมีข้อมูลเกี่ยวกับความลับ และจักรวรรดิมาโฮอาจเป็นผู้รอบรู้มากที่สุดในบรรดาประชาชาติทั้งหมด ซาอูลสามารถเอาชนะนิวโยไฮม์ได้ไม่ใช่เพราะเขาแข็งแกร่งกว่า แต่เป็นเพราะการค้นพบครั้งใหม่นี้
“ท่านอาจารย์ ความสัมพันธ์ระหว่างบรูซูร์ยาโนกับยาโคบเป็นอย่างไร?”
“พวกเขาเป็นมิตร ทำไม?”
"ถ้าเราต้องการโกงจริง ๆ เราควรขอให้คนอื่นที่ไม่ใช่ยาโคบปรุงยาให้"
“แล้วเราควรไปหาใคร?”
“ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ แต่ฮาแกนมีคุณสมบัติที่จะทำยานี้ได้หรือไม่”
ซอลขมวดคิ้ว
“หากเราต้องการเครื่องมือวิเศษ ฮาแกนอาจสร้างไม่ได้ แต่ถ้าเป็นเพียงยาวิเศษ บางทีฮาแกนอาจทำได้”
"จากที่ฉันรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ ตราบใดที่เรามีสูตร เราสามารถให้ฮาแกนลองได้"
“นั่นน่าจะช่วยแก้ปัญหาของเราได้ชั่วคราว ให้ Hagan ตรวจสอบต้นฉบับของ Jacob ก่อนและดูว่ามีอะไรที่เป็นประโยชน์หรือไม่ ถ้าเราหาสูตรอาหารไม่เจอ เราสามารถไปหา Jacob และขอมันจากเขาได้เสมอ หลังจากที่เราปรุงยาแล้ว เราสามารถโกหกและพูดว่าเราล้มเหลวได้เสมอ Bruzuryano ไม่สามารถทำอะไรได้เลย"
ซาอูลไม่ได้พูดอะไร ตามจริงแล้ว ซาอูลไม่เห็นด้วยกับแผนของอันเฟย์ Bruzuryano เป็นเพื่อนที่ดีของ Saul และแม้ว่าพวกเขาจะทำงานให้กับฝ่ายต่างๆ กัน พวกเขาก็ยังรักษามิตรภาพไว้ได้ สถานะของ Anfey ต่ำเกินไปและมุมมองของเขาก็จำกัดเกินไป เขาคิดถึงบรูซูร์ยาโนเท่านั้น Anfey รู้ว่า Bruzuryano กังวลเกี่ยวกับ Yolanthe และต้องการรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับกษัตริย์ แต่เขาไม่รู้ว่า Yolanthe กังวลว่าสาวกของเทพธิดาแห่งธรรมชาติและสาวกของ Church of Light อาจจะรวมเป็นหนึ่ง
ทั้งสองศาสนาอาจไม่สามารถรวบรวมกองทัพในแบบที่ประเทศชาติทำได้ แต่ทั้งสองศาสนามีกองกำลังป้องกันของตนเอง ศาสนจักรแห่งแสงมีอัศวินแห่งแสง นักรบครูเสดคลั่งไคล้ และสมาคมอนุญาโตตุลาการ ในบรรดาสาวกของเทพธิดาแห่งธรรมชาติ ได้แก่ Jungle Guard, Green Expeditionary และกลุ่มเล็ก ๆ ที่ประกอบด้วยดรูอิด สิ่งเหล่านี้เป็นพลังที่ต้องคำนึงถึง
Slanbrea ฆ่าได้ง่ายเพราะเขาเป็นเพียงนักดนตรีที่ฝึกฝนเวทมนตร์ก่อนเข้าร่วมศาสนจักร เขาเคยชินกับการอยู่คนเดียวแม้ว่าเขาจะขึ้นสู่ตำแหน่งที่มีอำนาจแล้วก็ตาม ถ้าเขามีองครักษ์สักสองสามคน แม้แต่ซาอูลและเออร์เนสต์ก็ฆ่าเขาไม่ได้
“อาจารย์…” Anfey พูดอย่างเงียบ ๆ
“เราจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง” ซาอูลพูดพลางส่ายศีรษะ ซาอูลเป็นคนฉลาด แต่เขาไม่มีความตั้งใจที่จะทำตามแผน เขาไม่ต้องการความมุ่งมั่นเช่นนั้น เพราะปกติแล้ว Yolanthe จะเป็นคนตัดสินใจขั้นสุดท้าย ตอนนี้ เขาไม่สามารถพูดคุยกับ Yolanthe ได้เนื่องจากคำสาบานของเขา และเขาพบว่ามันยากที่จะตัดสินใจ เขารู้ว่าคำสาบานเป็นหนทางเดียวที่ทำได้เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่โกรธบรูซูริอาโน แต่เขาก็ยังเสียใจ หากเขาทำให้บรูซูร์ยาโนโกรธและชายคนนั้นจากไป โยลันเทจะลำบากใจ
Anfey ยักไหล่ แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาไม่รู้ท่าทางของซาอูลและไม่รู้ว่าสถานะของเขาเปลี่ยนไป คำสาบานของซาอูลหมายความว่าเขาเป็นคนเดียวที่ซาอูลสามารถคุยเรื่องบรูซูรียาโนด้วยได้
ทันใดนั้น ยูนิคอร์นซึ่งยังติดอยู่ในวงเวทอาคมก็ส่งเสียงร้องคร่ำครวญดังลั่น ความกลัวและความสับสนในดวงตาของยูนิคอร์นหายไปแล้ว ความฉลาดของสัตว์เวทย์มนตร์มีจำกัด และสัตว์ร้ายก็ตรงไปตรงมามากขึ้นในการแสดงอารมณ์ของพวกมัน ยูนิคอร์นโค้งหลังและขยับศีรษะอย่างกะทันหันปล่อยสายฟ้าออกมา จากนั้นมันก็ทิ้งร่างของมันเข้ากับกำแพงแสง
วงเวทย์นั้นทรงพลังเกินไป และยูนิคอร์นก็ถูกเหวี่ยงกลับไป อย่างไรก็ตาม มันรู้อยู่แล้วและร่อนลงบนพื้นด้วยขาทั้งสี่ของมัน Anfey สามารถบอกได้จากดวงตาของมันว่ามันโกรธมาก
"ผู้เชี่ยวชาญ!" Anfey โทรมากังวลเกี่ยวกับยูนิคอร์น
ซอลโบกมือแล้วแสงรอบตัวยูนิคอร์นก็หายไป ลูกบอลน้ำปรากฏขึ้นต่อหน้ายูนิคอร์น ยูนิคอร์นกระโดดลงไปในน้ำและเปลี่ยนลูกบอลให้กลายเป็นหยดน้ำนับพัน ยูนิคอร์นลงมาและมองไปรอบๆ ด้วยความโกรธ มองหาศัตรูของมัน
ความโกรธในดวงตาของยูนิคอร์นหายไปเมื่อเห็น Anfey และมันถูกแทนที่ด้วยความเศร้า มันร้องอย่างเงียบ ๆ และพุ่งเข้าหา Anfey มันวิ่งเข้ามาหาเขาอยากจะถูตัวกับเขา อย่างไรก็ตาม ยูนิคอร์นไม่รู้ว่ามันหนักแค่ไหน ร่างกายของมันกระแทกเข้ากับ Anfey ซึ่งเดินโซเซไปข้างหลังภายใต้น้ำหนัก เขาคำรามขณะที่เขาทรงตัว
ยูนิคอร์นหันกลับมาและเห็นซอล ร่างกายเริ่มตึงเครียด มันเงยหัวขึ้นมองชายชรา จากนั้นมีสายฟ้าพุ่งออกมาจากเขาของมันไปทางซาอูล สำหรับเด็ก พ่อแม่คือพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุด บางทียูนิคอร์นอาจจะคิดว่าตราบใดที่แอนเฟย์อยู่ที่นั่น มันก็สามารถทำทุกอย่างที่มันต้องการได้
ซาอูลไม่เคลื่อนไหวและปล่อยให้สายฟ้าฟาดลงมา การโจมตีเช่นนี้ไม่สามารถทำอันตรายใด ๆ ต่อเขาได้ เขามองไปที่ยูนิคอร์นและประหลาดใจ “มันสามารถปล่อยสายฟ้าได้?” เขาถามอย่างตกใจ
“มันไม่สามารถทำอันตรายใดๆ ได้จริงๆ” Anfey พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า ร่างกายของเขายังคงเจ็บปวดเมื่อยูนิคอร์นพุ่งเข้าใส่เขา
“มันยังเด็กอยู่ ไม่น่าทำอย่างนั้นได้”
ร่างกายของยูนิคอร์นยังคงตึงเครียด และมันจ้องมองไปที่ซอล Anfey ลูบหัวของมันแล้วกระซิบว่า "ไม่เป็นไร ผ่อนคลาย อาจารย์ ดูเหมือนว่ามันจะกลัวคุณ เราควรทำอย่างไรดีตอนนี้ ฉันไม่อยากให้มันกลัวเมื่ออยู่ในความดูแลของคุณ"
“ฉันไม่มีเวลาดูแลมัน” ซาอูลพูดพร้อมส่ายหัว “Bruzuryano ให้ Silkvanilla เหล่านี้กับฉัน คุณสามารถให้มันกับ Suzanna เพื่อที่ยูนิคอร์นจะได้อยู่กับเธอ”
“ไหมวานิลลา? ฉันคิดว่าฉันก็มีบ้างเหมือนกัน”
"คุณพบมันที่ไหน?" ซอลถาม
"ในถ้ำของมัน"
"คุณรู้ไหมว่าเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะโน้มน้าวให้ Bruzuryano มอบสิ่งนี้ให้ฉันบ้าง" ซอลถามยิ้มๆ "เอาไปเลย ไปหาซูซานน่ากัน"