ตอนที่ 309: การรวบรวมที่ยิ่งใหญ่
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“มันดูวุ่นวายที่สวนหน้าบ้าน” ซูซานนาพึมพำ
“ถ้าคุณต้องการ เราออกไปเดินเล่นที่นั่นสักพักก็ได้” Anfey พูดอย่างร่าเริง
"ไม่เป็นไรขอบคุณ." ซูซานน่าส่ายหัว "หนูน้อยตัวนี้ดูกระวนกระวาย คนอื่นไม่สามารถควบคุมเขาได้ ถ้าเราไปที่สวนหน้าบ้าน เราจะทำอย่างไรกับยูนิคอร์นตัวน้อย"
วันนั้น ซาอูลจัดงานเลี้ยงใหญ่ เขาเตรียมงานเลี้ยงนี้ตั้งแต่เนิ่นๆ มีคนเข้ามามากมายจนซาอูลไม่สามารถจัดการได้ทั้งหมด โชคดีที่ Yolanthe ส่งสาวใช้และคนรับใช้ในวังประมาณร้อยคนมาช่วย และเจ้าหน้าที่รัฐบางคนยังส่งคนรับใช้ของครอบครัวไปด้วย ซึ่งแทบจะไม่ประสบความสำเร็จในการทำให้งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างราบรื่น ลานด้านหน้าขนาดใหญ่และอาคารหลักสว่างขึ้น ผู้คนเดินไปมาทุกที่ บ้านของซาอูลดูเหมือนจะมีความปลอดภัยสูง ถ้าวันนี้มีคนโจมตีบ้านของซาอูลสำเร็จ เขาคงทำลายชนชั้นสูงของอาณาจักรมาโฮไปเกือบหมด คราวนี้ไม่มีใครปล่อยให้อะไรหลุดมือไปได้
ในความเป็นจริง โอกาสที่ใครก็ตามจะโจมตีบ้านของซาอูลได้สำเร็จนั้นน้อยมาก แม้แต่ฟิลิปซึ่งไม่ได้เห็นพ้องต้องกันกับซาอูลก็มาร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้ มหาอำนาจทั้งห้าในอาณาจักรมาโฮล้วนอยู่ที่นี่ ซาอูล, สเตเกอร์, แบรี่, มิโอริช และฟิลิป นอกจากห้าอำนาจสูงสุดแล้ว Ernest, Bruzuryano, Manstuly, Jacob และคนรับใช้เก่าของ Yolanthe ก็อยู่ในปาร์ตี้ด้วย พลังสูงสุดทั้งหมดมารวมกันที่นี่ เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลัง แม้แต่มือสังหารที่บ้าคลั่งที่สุดก็ยังล้มเลิกความคิดที่จะสังหารใครก็ตามในเย็นวันนั้น
อาจเป็นเพราะมีพลังสูงสุดอยู่มากมาย ยูนิคอร์นตัวน้อยจึงดูกระวนกระวายใจ เขาติดตาม Anfey อย่างใกล้ชิด หากเสียงพูดคุยหรือเสียงหัวเราะจากสวนหน้าบ้านดังขึ้นเล็กน้อย ยูนิคอร์นตัวน้อยจะมีอาการหนาวสั่น
“ไอ้ตัวเล็กนี่ขี้อายเกินไป โตขึ้นอีกหน่อยน่าจะดีขึ้นนะ” Anfey ยิ้ม รอยยิ้มของเขาดูฝืน เขารอฟังข่าวตั้งแต่บ่ายจนถึงเย็น เขายังไม่ได้ยินอะไรเลย เมื่อเขาไปที่สนามหน้าบ้านเพื่อมองดู ไม่ว่าจะเป็นซอล บรูซูร์ยาโน หรือแมนสตูลี ต่างก็พูดคุยและหัวเราะด้วยกัน เขาไม่สามารถบอกอะไรได้จากรูปลักษณ์ของพวกเขา Anfey รู้สึกประหม่ามากในขณะนั้น
“ขี้อายเกินไป?” Suzanna อดไม่ได้ที่จะกลอกตาไปที่ Anfey “พลังสูงสุดกำลังรวมตัวกันที่นี่ เช่นเดียวกับยูนิคอร์นตัวน้อย ฉันยังรู้สึกประหม่า เท่าที่ฉันรู้ มันหายากที่จะมีพลังสูงสุดสามหรือห้าในปาร์ตี้เดียว ตอนนี้มีเก้าตัว เป็นเวลานานแล้วตั้งแต่ เรามีงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ใน Pan Continent"
Anfey ตกใจเป็นครั้งที่สอง เขาคิดว่ามันเป็นแค่งานเลี้ยงธรรมดา หลังจากได้ยินสิ่งที่ Suzanna พูด เขาก็นึกขึ้นได้ว่าบางที Yolanthe ขอให้ Saul จัดงานเลี้ยงนี้เพื่อประกาศอำนาจของอาณาจักร Maho ทั่วทั้งทวีปแพน หลังจากคิดเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง Anfey ก็มีรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้าของเขา มันยากที่จะเข้าใจว่ากษัตริย์กำลังคิดอะไรอยู่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทักษะของ Yolanthe ในการรับรู้และใช้ประโยชน์จากจังหวะที่ดีนั้นยอดเยี่ยมมาก ไม่มีใครดีเท่าเขาอีกแล้ว
พวกเขาได้ยินเสียงก้าวมาจากด้านขวา ฮากันเดินไปรอบๆ เขาดูปกติ แต่ดวงตาของเขาเคลื่อนไหวตลอดเวลา ซึ่งแสดงว่าเขาประหม่าจริงๆ เออร์เนสต์เดินตามหลังเขา
“ลุงเออร์เนสต์ คุณมาทำอะไรที่นี่ คริสเตียนเพิ่งบอกฉันว่าเขาเห็นคุณดื่มกับแบรี่และมิโอริตช์” แอนเฟย์ถามด้วยความประหลาดใจ
“ฉันไม่ถอนตัวง่ายๆ หรอก” เอิร์นพูดด้วยรอยยิ้ม เขาจริงจังในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ห้องอย่างเฉียบคมและระมัดระวัง
“ฮากัน เกิดอะไรขึ้น” Anfey มองไปที่ Hagan และถามด้วยเสียงต่ำ “ผมมารอคุณตั้งแต่บ่ายแล้ว ทำไมคุณออกมาช้าจัง”
“ฉันออกไปได้ยังไง” Hagan มีรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้าของเขา เขาหันไปมองเออร์เนสอย่างประหม่า
“ไม่มีใครอยู่รอบตัวเรา” เออร์เนสต์พูดอย่างใจเย็น
“พวกเขาเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดจนฉันได้แต่อยู่ในห้องทดลอง” ฮาแกนพูดอย่างผ่อนคลายเล็กน้อย
"คุณทำมัน?" Anfey ถาม
“แน่นอน ฉันเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุอัจฉริยะ” ฮาแกนกล่าว
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันถาม ฉันกำลังถามว่าพวกเขาสงสัยในตัวคุณหรือไม่” Anfey กล่าว ฮากันสัญญาว่าจะปรุงยาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ เขาบอกว่ามันไม่ซับซ้อนเกินไปและสูตรก็ยืดหยุ่นได้ เขาคิดว่าเขาสามารถสร้างได้อย่างแน่นอน Anfey เชื่อใจเขา แต่เขาสนใจปัญหาอื่นที่ตามมามากกว่า
“ไม่รู้สิ” ฮากันพูดตะกุกตะกัก
“พวกเขาไม่ควรสงสัยอะไร” เออร์เนสต์ตอบในนามของฮาแกน "ฉันอยู่ในห้องทดลองด้วย ฮาแกนเป็นนักแสดงที่มีพรสวรรค์ เขาทำได้ดีมาก"
Anfey มอง Hagan ขึ้นและลงและสังเกตว่าเขายังคงกังวลอยู่ เขาจะเป็นนักแสดงที่มีพรสวรรค์ได้อย่างไร ถ้าเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะวางมือไว้ที่ไหน และมือของเขายังคงเคลื่อนไหวอยู่? หาก Anfey มีทางเลือกอื่น เขาจะไม่ปล่อยให้ Hagan ทำอย่างแน่นอน น่าเสียดายที่ Hagan เป็นความหวังเดียวของเขา หากเขาล้มเหลว พวกเขาจะมีปัญหามากกว่านี้ แม้ว่าพวกเขาจะยังมีโอกาสสะสางปัญหากับบรูซูริอาโนและคนอื่นๆ
Ernest ดูเหมือนจะรู้สึกถึงความกังวลของ Anfey "Hagan ดูหวาดกลัวมากและเดินเตร่เพื่อป้องกันตัวเอง Bruzuryano และ Manstuly คิดว่า Hagan กลัวการถูกลงโทษ พวกเขาไม่สงสัย"
"คุณทำการทดลองกี่ครั้ง" Anfey ถอนหายใจยาว
“ฉันจะทำได้กี่อย่าง ก็แค่ทำต่อไป จากนั้นพวกเขาก็รวบรวมส่วนผสมทั้งหมดกลับมา” ฮาแกนกล่าว
"พวกเขาตระหนี่มาก" Anfey กล่าว
“ตระหนี่? Anfey, Bruzuryano มีความยืดหยุ่น แต่ Manstuly รับมือได้ยาก ถ้าอาจารย์ซาอูลไม่ปกป้องฉัน ฉันคิดว่าพวกเขาคงจะสงสัยฉัน” Hagan พูดด้วยสีหน้าบูดบึ้งอย่างขมขื่น
“ไม่เป็นไร การฝึกฝนทำให้สมบูรณ์แบบ ครั้งต่อไปคุณจะรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อคุณโกหก” Anfey ยิ้มให้ Hagan “คุณปรุงยาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ได้เท่าไหร่?”
"ขวดเล็กขวดนี้เท่านั้น" Hagan คว้ามันด้วยมือของเขา
“น้ำยาอยู่ไหน” Anfey ถาม
“ท่านอาจารย์ซาอูลรับไป ข้าพเจ้าไม่สามารถซ่อนไว้ได้” ฮาแกนรู้สึกกลัวมากขึ้นเมื่อเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องแล็บ ตลอดเวลาที่เขาปรุงยา Bruzuryano และ Manstuly อยู่ข้างๆ และเฝ้าดูเขา มันยากมากที่จะเล่นกลใด ๆ โชคดีที่ซาอูลสอนเขาถึงวิธีซ่อนพลังเวทของโพชั่นและช่วยเขาในการปกปิด ไม่เช่นนั้นเขาคงถูกจับได้ว่าขโมยโพชั่นไปนานแล้ว ฮาแกนรู้สึกอยากใช้ห้องน้ำในห้องแล็บหลายครั้ง และมีเหงื่อเย็นที่หน้าอกและหลัง เขารู้ว่างานนี้สำคัญแค่ไหน ไม่อย่างนั้นเขาคงอยู่ไม่ได้
"ตกลง ขวดเดียวก็ได้ เราไม่ควรโลภเกินไป" Anfey กล่าว
"โอ้ ใช่ Anfey อาจารย์ Jacob เป็นหนึ่งในคนของเราหรือเปล่า" ฮากันถาม
"ใช่." Anfey พยักหน้า
“ฉันสงสัย” ฮาแกนถอนหายใจ "เมื่อผมแย้งว่าส่วนผสมไม่บริสุทธิ์และผลออกมาล้มเหลว ลุงเออร์เนสต์และมาสเตอร์มิออร์ทช์ออกจากห้องทดลอง ผมเห็นอาจารย์เจคอบเดินเข้ามา ผมตกใจมาก ไม่คิดว่าอาจารย์เจคอบจะบอกว่าส่วนผสมเหล่านั้นไม่บริสุทธิ์ แม้ว่าฉันจะรู้ว่าส่วนผสมนั้นดี”
“เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น?” Anfey ถาม
“จากนั้นอาจารย์เจคอบบอกว่าเขาต้องชำระพวกมันให้บริสุทธิ์ก่อน เราควรรอสักสองสามวันก่อนการทดลองครั้งต่อไป” ฮาแกนกล่าว
"ตกลง เราควรจะสบายดี" Anfey กล่าว
“แอนเฟย์ อาจารย์เจค็อบบอกว่าส่วนผสมที่เหลือใช้ได้ดีกับยาน้ำศักดิ์สิทธิ์สามขวดเท่านั้น” ฮาแกนพูด
“น้อยขนาดนั้นเลยเหรอ? เราน่าจะมีเลือดยูนิคอร์นมากกว่านี้ ทำไมเราถึงทำได้แค่สามขวด?” Anfey ถาม
"เรามีสปริงแห่งชีวิตไม่เพียงพอ ประชากรของเอลฟ์กำลังลดลง ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตก็เช่นกัน ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตที่พวกเขานำมาเกือบทำให้สปริงแห่งชีวิตทั้งหมดที่พวกเอลฟ์มีหมดลง เราไม่สามารถได้รับเลย ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า” ฮาแกนกล่าว
"ใครเป็นคนดูแลส่วนผสมตอนนี้" Anfey ถาม
“ผู้ชายคนนั้นชื่อ Manstuly ฉันไม่ได้ให้เลือดยูนิคอร์นแก่เขา” Hagan กล่าว
"สามขวดน้อยเกินไป" Anfey พูดอย่างขมขื่น เขาคาดหวังมากกว่าสามขวด Bruzuryano กล่าวว่าการให้อาหารยูนิคอร์นด้วยยา Sacred Spirit จะไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ไม่ว่ายูนิคอร์นตัวน้อยจะเป็นผู้ช่วยที่เป็นประโยชน์ของเขาหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับการจัดหายา ตอนนี้ความหวังของ Anfey ก็พังทลาย
“เราไม่สามารถรับทั้งสามขวดได้ ดูเหมือนว่าอาจารย์เจคอบจะเอาขวดเดียว แมนสตูลี่ก็รับไปหนึ่งขวดด้วย ดังนั้นอย่างมากที่สุดเราคงมีขวดเดียว” ฮาแกนกล่าว
"ไม่เป็นไร ดีกว่าไม่มีอะไรเลย" Anfey พยักหน้า “ฮากัน ทำตัวปกติอีกสองสามวันได้ไหม? แม้ว่าคุณจะเสร็จงานแล้ว แต่ฉันแค่เป็นห่วงว่าพวกเขาจะยังสงสัยในตัวคุณ ซ่อนตัวอยู่ในห้องของคุณเถอะ อย่าออกมาถ้าไม่จำเป็น "
“แน่นอน ฉันสามารถใช้เวลาคัดลอกสคริปต์ของอาจารย์เจคอบได้อย่างแน่นอน มีหลายสิ่งที่ฉันยังไม่เข้าใจ แต่ฉันคิดว่าฉันสามารถเข้าใจได้ในภายหลัง” ฮาแกนดูมั่นใจในขณะที่เขาพูด
"มันยอดเยี่ยมตราบใดที่คุณคิดอย่างนั้น" Anfey มองไปที่ Ernest และพูดอย่างเงียบ ๆ ว่า "ลุง Ernest คุณคิดว่าเราไร้ที่ติในเมื่อศาสตราจารย์และฉันทำสิ่งนี้หรือไม่ ฉันรู้ว่า Bruzuryano เป็นเพื่อนของเรา"
เออร์เนสยิ้ม “ฉันถามซอลแล้ว ซอลไม่ชอบเอาเปรียบใคร ไม่พูดถึงเพื่อน ซอลบอกฉันว่าเขาไม่รู้สึกแย่ที่ทำแบบนั้น ฉันเชื่อใจเขา”
“ลุงเออร์เนสต์ เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย!” Anfey กล่าวอย่างหนักแน่น ตอนนี้มีราชินีในหมู่เอลฟ์ Anfey ไม่กลัวผลของการไม่ทำตามสัญญา แต่เขาไม่ต้องการต่อสู้เพื่ออะไร เขาพยายามไม่ขัดกับคำสัญญาของเขา
“คุณกำลังบอกว่าเราต้องระวังบรูซูร์ยาโน?” Ernest พูดด้วยความโกรธเล็กน้อย
"ไม่ อาจารย์ Bruzuryano ต้องการร่วมงานกับเรา เขาเป็นคนดี" Anfey ตอบ
"ถ้า Bruzuryano เป็นคนดี เราคือคนเลวหรือเปล่า" ฮาแกนถามออกไป
"มันไร้เดียงสาเกินไปที่จะตราหน้าผู้คนว่าดีและไม่ดี" Anfey ตบไหล่ของ Hagan "ตกลง ไปนอนเถอะ คุณไม่ต้องกังวล อย่าลืมซ่อนตัวเองในอีกสองสามวันข้างหน้า"
“ฉันเข้าใจคุณแล้ว” ฮากันพูดพร้อมกับพยักหน้า