ตอนที่ 336: ความเกลียดชัง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey หยุดและหันกลับมาหน้าบึ้ง “เจ้านายของฉัน” Ozzic พูดอย่างเร่งรีบ “พวกเขาไม่ได้ตั้งใจ ไม่มีใครอยากขัดคำสั่งลอร์ดแมนลิน”
“ใช่ ใช่” ทหารรับจ้างอีกคนพยักหน้าเห็นด้วย เขามองไปที่ Ozzic และพูดขอบคุณ
ทหารรับจ้างอีกหลายสิบคนปรากฏตัวที่ประตู ในหมู่พวกเขามีผู้วิเศษสี่คนและหนึ่งคน พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืด แต่ทหารรับจ้างส่งเสียงดังมากเมื่อเขาคุยกับ Anfey และพวกเขาก็ได้ยินบทสนทนาทั้งหมด พวกเขาไม่ต้องการเข้าไปยุ่ง แม้ว่า Manlyn และ Anfey จะทะเลาะกัน แต่ก็ยังเป็นปัญหาส่วนตัวของพวกเขา ทหารรับจ้างไม่ต้องการรุกรานทั้งสองฝ่ายในความขัดแย้งนี้
“เจ้านายของฉัน ห้องขังของชินเบลล่าอยู่ที่ชั้นหนึ่ง ฉันจะพาคุณไปที่นั่น” มาจิสเตอร์พูดด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจ
"ดี" Anfey พูดด้วยเสียงที่ผ่อนคลาย
Anfey ติดตามทหารรับจ้างออกจากคุก ประตูหนาทึบปิดตามหลังพวกเขา ทหารรับจ้างที่รวมตัวกันยังคงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นและเริ่มพูดคุยกับคนแปลกหน้าเหล่านี้ พวกเขาอยู่ไกลเกินไปและไม่ได้ยินการสนทนา บางคนคิดว่า Anfey เป็นทหารรับจ้างอีกคน และบางคนคิดว่าเขาเป็นเพื่อนร่วมงานของศาสนจักร ทหารรับจ้างไม่รู้ว่าทำไมนักบวชถึงสนใจคุก แต่พวกเขาไม่สนใจ
ชินเบลล่าตกจากความสง่างาม แต่เธอยังคงเป็นอดีตรองหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างและไม่เคยถูกทรมาน ห้องขังของเธอสะอาดกว่าห้องขังอื่นมาก เธอถูกมัดไว้กับเสาและถูกล่ามโซ่ Shinbella ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง Anfey
Anfey มองไปที่โซ่ โซ่ดูเหมือนไม่มีอะไรพิเศษ แต่ข้างในมีหนามแหลมคม เดือยฝังอยู่ที่ข้อเท้าของชินเบลล่า
"อะไรพวกนี้?"
“มันกำลังกัดข้อมือ นายท่าน” นักมายากลกล่าว "เธอเป็นนักดาบอาวุโส ท่านลอร์ด เราปล่อยให้เธอหนีไปไม่ได้ ข้อมือเหล่านี้สามารถควบคุมเธอได้ ถ้าเธอต้องการใช้พลังการต่อสู้ ข้อมือจะหดตัว แม้แต่นักดาบอาวุโสก็ทำอะไรไม่ได้ถ้าเธอสูญเสียเธอไป แขนขา"
“เธอมีมันอยู่ในมือด้วยเหรอ?” Anfey ถาม จอมเวทย์พยักหน้า
“เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องดูแลเธอ” ผู้ปกครองกล่าว "ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าเสียใจ"
"น่าสนใจ" Anfey กล่าว เขาเอื้อมมือไปที่ข้อมือ
"อย่าแตะมัน!" จอมเวทรีบหยุดเขา
"ทำไม?"
จอมเวทถอนหายใจกับความไร้มารยาทของตัวเอง พวกเขากำลังจะประหารชีวิตชินเบลล่าอยู่ดี และไม่สำคัญว่าเธอจะเสียชีวิตในห้องขังนั้นหรือไม่ “ข้อมือไวมาก ท่านลอร์ด” เขากล่าว "พวกเขาอาจเปิดใช้งาน"
“ฉันไม่รู้มาก่อนว่าแมนลินจะทำของแบบนี้ได้ บอกฉันหน่อยสิว่าทำให้ฉันด้วย”
"สิ่งนี้สร้างโดยก็อบลินและคนแคระ" จอมเวทย์พูดอย่างลังเล "ตามคำสั่งของเลดี้อลิซ ลอร์ดแมนลินก็ประหลาดใจเช่นกันเมื่อเขาเห็นมันครั้งแรก"
“อลิซ เธอไปเรียนรู้สิ่งนี้มาจากไหน” Anfey ถามขมวดคิ้ว
จอมเวทเลียริมฝีปากของเขา ครั้งแรกที่เขาเห็นอุปกรณ์นี้ เขากลัวมันมาก เขาได้ยินมาว่าอลิซไม่พอใจกับมันและต้องการปรับปรุงมัน เธอต้องการให้ก็อบลินและคนแคระสร้างมันขึ้นมาใหม่ เพื่อที่จะได้เปิดใช้งานด้วยคลื่นเวทย์มนตร์เช่นกัน เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าผู้หญิงสวยอย่างอลิซจะใจร้ายได้ขนาดนี้
“ฉันรู้ว่าคุณตื่นแล้ว” Anfey กล่าว
Shinbella เงยหน้าขึ้นมอง Anfey ด้วยดวงตาสีน้ำตาลของเธอ
Anfey ขมวดคิ้วเมื่อเห็นรูเล็ก ๆ หลายสิบรูที่คอของเธอซึ่งถูกเจาะโดยหนามแหลมที่ด้านในของข้อมือ เธอต้องเงยหน้าขึ้นช้าๆ เพื่อไม่ให้เปิดผ้าพันแขนและเปิดบาดแผล
“มีอะไรอยากจะบอกไหม?”
"คุณคืออะไร?" ชินเบลล่าถาม
“นี่คือน้องชายของเลดี้อลิซ” จอมเวทย์พูด “เลดี้อลิซตกลงที่จะแต่งงานกับแมนลิน” เห็นได้ชัดว่า Magister รู้สึกไม่ดีต่อ Shinbella และต้องการให้เธอตายโดยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ฉันเข้าใจแล้ว” ชินเบลล่าพูด เธอถอนหายใจและหลับตา
“คุณไม่มีอะไรจะพูดเหรอ?” Anfey ถามอย่างอ่อนโยน
“ฉันอยากมีชีวิตอยู่” ชินเบลล่ากระซิบ
"นั่นมากเกินไปที่จะถาม" Anfey กล่าว เขาแตะที่ข้อมืออย่างแผ่วเบา เขาต้องการทดสอบว่าข้อมือจะไวแค่ไหน
“ตอนนี้เหรอ?” ชินเบลล่าถามยิ้มๆ เธอลืมตาและจ้องมองที่ Anfey "จับมือและเท้าของฉันไป ฉันไม่สนใจ ปล่อยฉันไป ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันจะทำอย่างไรถ้าไม่มีมือและเท้าของฉัน ฉันไม่ได้คุกคามคุณ"
"นั่นเป็นราคาที่ต้องจ่าย" Anfey กล่าว "คุณแข็งแรง"
“ฉันอยากเห็นแมนลินตาย” ชินเบลล่าพูด เธอถ่มน้ำลายลงบนพื้น การทรยศทำให้เกิดบาดแผลลึก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคนที่หักหลังเธอคือผู้ชายที่เธอคิดว่าเธอไว้ใจได้ตลอดชีวิต
"แมนลินจะไม่ตาย" Anfey กล่าว “ฉันจะปกป้องเขาถ้าเขาแต่งงานกับน้องสาวของฉัน” ทหารรับจ้างในห้องล้วนผ่อนคลายเมื่อเขาพูดเช่นนั้น Anfey ตกลงที่จะปกป้อง Manlyn ซึ่งหมายความว่าเขาจะปกป้องทหารรับจ้างที่ทำงานให้กับ Manlyn กลุ่มทหารรับจ้าง Jagged Rose อาจเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ดีที่สุด แต่พวกเขาสูญเสียคนไปมากมายในการต่อสู้ครั้งล่าสุด
"จริงหรือ?" ชินเบลล่าถามอย่างไม่เชื่อ “อลิซจะแต่งงานกับแมนลินไหม”
"แน่นอน" Anfey กล่าว
“อลิซอาจจะมีเสน่ห์และอ่อนโยน แต่เราต่างก็เป็นผู้หญิง และฉันบอกได้เลยว่าเธอคิดอย่างไรกับเขา ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่พวกเขาดูถูกเหยียดหยาม”
“ฉันไม่ชอบแมนลินเช่นกัน และฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการเลือกของเธอ” แอนฟีย์กล่าว “แต่ฉันบอกเธอไม่ได้ว่ารู้สึกอย่างไร บางทีบางอย่างเกี่ยวกับแมนลินทำให้อลิซเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ชอบความจริงใจ”
ทหารรับจ้างในห้องพึมพำซึ่งกันและกัน หลังจากที่ Manlyn มาถึง Moramatch เขาก็ตกหลุมรักอลิซทันทีและเริ่มไล่ตามเธอ เขาจะดูแลสิ่งที่อลิซไม่ชอบและจับกุมใครก็ตามที่อลิซไม่ชอบ เขาโจมตีสิ่งมีชีวิตแห่งความตายเพราะอลิซบอกว่าเธอต้องการให้เนโครแมนเซอร์เห็นว่าคู่ต่อสู้ของพวกเขาทรงพลังเพียงใดด้วยความตั้งใจ ทำให้ทหารรับจ้างอีกสองร้อยคนเสียชีวิต เห็นได้ชัดว่าเขาจริงใจมาก
“ความจริงใจ?” ชินเบลล่าพูดซ้ำ “ก็ได้ จริงใจ ฉันยอมแลกมือกับเท้าเพื่อโอกาสในการมีชีวิตอยู่ นั่นไม่ใช่ความจริงใจใช่ไหม ถ้าเธอปล่อยให้ฉันมีชีวิตอยู่ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนคุณ”
"อะไรก็ตาม?" Anfey ขมวดคิ้วและชักมือกลับ เขาดึงผมของชินเบลล่ากลับมาและจ้องตาเธอ "อะไรก็ตาม?"
"ครับ อะไรก็ได้"
Anfey ถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วหายใจเข้าลึก ๆ
"ฉันจะคุยกับอลิซเกี่ยวกับเรื่องนี้" Anfey กล่าว เขาหันไปหาหมอผีและพูดว่า "คอยดูเธออยู่ที่นี่ ระวังอย่าให้เกิดอันตรายใดๆ กับเธอ รอฉันกลับมา"
"ครับเจ้านาย"
"คุณไม่มียามที่นี่มากนัก" Anfey กล่าวขณะที่เขาออกจากห้อง “คุณไม่กังวลเกี่ยวกับการบุกรุก?”
“ไม่ นายท่าน ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้มาที่นี่ ยกเว้นคุณและลอร์ดแมนลิน ที่นี่อยู่ภายใต้การดูแลตลอดเวลา”
“ดวงตาแห่งท้องฟ้า?”
"ครับเจ้านาย"
"ดี" Anfey กล่าว เขาหันไปหาซูซานนาและโบกมือ “มา ไปหาอลิซกันเถอะ”