ตอนที่ 344: พัฒนาซอมบี้
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey อยู่ใน Mormatch นานกว่าสองสัปดาห์ แต่ไม่มีทหารรับจ้างใหม่มาถึงหลังจากนั้น อลิซตั้งทฤษฎีว่ามันอันตรายเกินไปที่จะเดินทาง และเทือกเขาทรานเวิร์สก็สูญเสียให้กับเนโครแมนเซอร์ สิ่งนี้ทำให้ Moramatch ล้อมรอบด้วยศัตรู
ทันทีที่อลิซเล่าทฤษฎีของเธอให้เขาฟัง บลาวีก็รีบเข้ามาและบอกพวกเขาเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตแห่งความตายที่มีอยู่ทั่วเมือง
นักเวทย์ใน Moramatch จะใช้ Eye of the Sky ตรวจตราพื้นที่โดยรอบเมืองเป็นประจำ หากซอมบี้ตัวเดียวเข้ามาใกล้เมืองมากเกินไป นักเวทย์อาจพลาดมันไป อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะไม่พลาดฝูงซอมบี้จำนวนมาก
Anfey มาถึงหอคอยนักเวทย์ และในไม่ช้าก็มีอลิซและซูซานนาตามมาสมทบ Christian และ Elizabeth กำลังสนทนากันอย่างตั้งใจ Christian หันกลับมาและโบกมือให้ Anfey ขณะที่เขาเข้ามาใกล้ “มาดูนี่สิ” คริสเตียนพูด
ถัดจากคริสเตียนคือผู้วิเศษสองสามคนกำลังสแกนพื้นที่ด้วย Eye of the Sky ดวงตาข้างหนึ่งกำลังติดตามซอมบี้ประหลาดสองสามตัว โดยปกติร่างกายของซอมบี้ควรจะเน่าเปื่อยและแตกสลาย อย่างไรก็ตาม ซอมบี้เหล่านี้ดูแข็งแกร่งและสมบูรณ์ หากไม่ใช่เพราะผิวของพวกมันเป็นสีทองแดงแปลกๆ พวกเขาอาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็นมนุษย์ที่มีชีวิต ซอมบี้จับกลุ่มกันราวกับว่าพวกเขากำลังคุยอะไรบางอย่าง เป็นที่ทราบกันดีว่าซอมบี้ไม่มีความสามารถในการพูด ซอมบี้สื่อสารกันด้วยกระแสจิตพื้นฐาน ไม่ใช่คำพูด สิ่งนี้ท้าทายกฎของธรรมชาติ
"มีกี่ตัว?" Anfey ถาม
“ประมาณสามพัน” คริสเตียนกล่าว
ทันทีที่ค้นพบคู่ต่อสู้ของศัตรู นักเวทย์สามารถรวมตัวกันและค้นหาจำนวนศัตรูที่มีอยู่และตำแหน่งของพวกมัน นี่เป็นหนึ่งในข้อดีของการมีกลุ่มผู้วิเศษ แน่นอนว่าแม้แต่ Eye of the Sky ก็ไม่สามารถค้นพบทุกสิ่งเกี่ยวกับศัตรูของพวกเขาได้
“พวกเขากำลังคุยกัน?” ซูซานน่าถามอย่างเหลือเชื่อ
“ใช่” คริสเตียนพูดพร้อมกับขมวดคิ้วเข้ม "ดูเหมือนว่าซอมบี้พวกนี้จะมี... วิวัฒนาการมากกว่าในแง่หนึ่ง" เขาหันกลับไปมองดวงตาแห่งท้องฟ้าแล้วส่ายหัว "ไม่ดีเลย ไม่ดีเลย เราชนะสงครามในอดีตได้เพราะความเย่อหยิ่งของเนโครแมนเซอร์และซอมบี้ไม่สามารถสื่อสารได้ ถ้าซอมบี้ฉลาดในตอนนี้... สงครามครั้งนี้จะยากขึ้นมาก"
"เจ้านายของฉัน ดูสิ!" จู่ๆอลิซาเบธก็โทรมา
ซอมบี้ดูเหมือนจะบรรลุข้อตกลงและแยกทางกัน ใน Eye of the Sky กลุ่มซอมบี้ประมาณสามร้อยตัวกำลังเคลื่อนตัวไปทาง Moramatch อย่างช้าๆ
การต่อสู้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ Anfey และ Alice หันมามองหน้ากัน ทั้งสองคนวิเคราะห์กันมาก พวกเขารู้จักตัวเองและขีดจำกัดเป็นอย่างดี Anfey สามารถประสานงานการต่อสู้ขนาดเล็กได้ แต่การต่อสู้กับซอมบี้สามร้อยตัวนั้นเกินกำลังของเขา ในทางกลับกัน อลิซไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการประสานการต่อสู้ มีเพียงคนเดียวที่นี่ที่สามารถสั่งการกองทัพได้
“กุมาราโกชา ท่านคิดว่าเราควรทำอย่างไร” Anfey ถาม
กุมาราโกชาขมวดคิ้วและมองไปที่ดวงตาแห่งท้องฟ้า ทันใดนั้น ซอมบี้ก็เริ่มวิ่งเข้าหา Moramatch ในไม่ช้า พวกที่อยู่ในเมืองก็ได้ยินเสียงร้องของซอมบี้
คริสเตียนใช้คาถาลอยและมุ่งหน้าไปยังหอคอยผู้วิเศษ
"รอ!" กุมาราโฆษรีบเรียก
"มันคืออะไร?"
“เดี๋ยวก่อน อย่าเปิดเผยว่าเราแข็งแกร่งแค่ไหน” กุมาราโกชากล่าว "รับผู้วิเศษและหยุดพวกเขาด้วยเวทมนตร์"
"อะไรทำไม?"
“ซอมบี้พวกนั้นกำลังทดสอบเรา” Kumaraghosha กล่าว “ถ้าเราเปิดเผยมากเกินไปก็จะเสียเปรียบ”
“แต่ถ้าเราปล่อยให้ซอมบี้…”
“นี่คือสงคราม นายท่าน” Kumaraghosha พูดอย่างเยือกเย็น “การบาดเจ็บล้มตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฟังฉัน ไม่งั้นคุณจะเพิ่มการบาดเจ็บล้มตายเป็นสิบเท่า!”
คริสเตียนถอนหายใจและพยักหน้า
“ใครกันที่ตั้งแคมป์อยู่ที่นั่น?” กุมาราโฆษะถามว่า
"ชินเบลล่า"
“ถ้าอย่างนั้นเราก็พร้อมแล้ว” กุมาราโกชากล่าว "พวกมันจะยืนหยัดต่อสู้ซอมบี้ได้นานที่สุด"
นักเวทย์คนหนึ่งตะโกนออกมาด้วยความหวาดกลัว ซอมบี้มาถึงด่านแรกแล้ว ชินเบลล่าปรากฏตัวในดวงตาแห่งท้องฟ้า เธอยืนอยู่บนกำแพงและโบกหอกของเธอ สั่งให้คนของเธอโจมตี โดยปกติแล้ว ชินเบลล่าและคนของเธอสามารถยับยั้งซอมบี้ได้หลายวันเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม จู่ๆ ซอมบี้ก็เพิ่มความเร็วของพวกมัน และแม้ว่าพวกมันจะถูกทำให้ช้าลงเพราะเวทมนตร์ที่ตกลงมาบนพวกมัน แต่ก็ไปถึงบาเรียร์ได้ในเวลาไม่นาน
ที่กั้นนั้นกว้างประมาณห้าฟุตและทำจากท่อนซุงที่หนักและทนทานมาก ซอมบี้ไม่รู้วิธีใช้เวทย์ไฟ และคิดว่ามันจะต้องใช้เวลานานกว่าที่พวกมันจะฝ่าด่านไปได้ ซอมบี้พุ่งเข้าใส่สิ่งกีดขวาง กรงเล็บแหลมคมที่ไม้ พวกเขาอ้าปากและฉีดหนองสีเข้มลงบนสิ่งกีดขวาง
Eye of the Sky อยู่เหนือการต่อสู้ในแนวดิ่ง แต่การค้นหาว่าซอมบี้กำลังทำอะไรนั้นไม่ใช่เรื่องยาก
ซอมบี้บุกทะลุบาเรียและปรากฏตัวในอีกด้านหนึ่ง มันอ้าปากร้องลั่น ชินเบลล่ากระโดดออกจากสิ่งกีดขวางและฟันซอมบี้ด้วยดาบของเธอ
ซอมบี้จำนวนมากเริ่มหลั่งไหลผ่านรูเพื่อข้ามสิ่งกีดขวาง ซอมบี้อีกกลุ่มประมาณสี่ร้อยตัวมุ่งหน้าไปทางนั้นเพื่อเป็นตัวสำรองของกลุ่มแรก ชินเบลล่าต่อสู้อย่างกล้าหาญแต่ไม่สามารถหยุดยั้งซอมบี้ได้และถูกบังคับให้ล่าถอยไปพร้อมกับคนของเธอ
Anfey มองไปที่ Kumaraghosha ซึ่งส่ายหัว บลาวีขมวดคิ้วและหันไปหาซูซานนา "เขาไม่ได้มีความอาฆาตแค้นชินเบลล่าใช่ไหม"
“ฉันไม่คิดอย่างนั้น” ซูซานนากระซิบกลับ
ซอมบี้จำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ บุกทะลวงผ่านสิ่งกีดขวาง คริสเตียนเป็นผู้นำนักเวทในการใช้เวทมนตร์กับซอมบี้ แต่มีซอมบี้มากเกินไปและมีนักเวทย์น้อยเกินไป ชินเบลล่าถูกบังคับให้ล่าถอยเข้าไปในเมือง
"คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้?" อลิซถาม
“มีซอมบี้เป็นพันหรือหลายแสนตัวในเทือกเขาทรานเวิร์ส คุณผู้หญิงของฉัน” คุมาราโกชากล่าว “นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น การต่อสู้จะน้อยลงและเป็นการชุลมุนมากขึ้น จริงๆ แล้วมีแต่จะยากขึ้นจากที่นี่”
“คุณเพิ่งบอกว่าชินเบลล่าสามารถต่อต้านสิ่งเหล่านี้ได้เป็นเวลานาน” อลิซพูดอย่างไม่เชื่อ
“ไม่มีใครบอกฉันว่าซอมบี้พวกนั้นสามารถใช้เวทมนตร์ได้”
“เราเคยเห็นสิ่งเหล่านี้มาก่อน” บลาวีกระซิบ “พวกมันเป็นผู้นำของซอมบี้ธรรมดา ถ้าเราฆ่าสิ่งเหล่านี้ ซอมบี้ตัวอื่นจะฆ่าได้ง่ายกว่ามาก”
“พวกเขาไม่ใช่ผู้นำ” Kumaraghosha กล่าว “คนที่กำลังพูดคือผู้นำ เราต้องประเมินว่าสิ่งเหล่านี้ฉลาดแค่ไหนก่อนที่เราจะต่อสู้กับพวกมัน”
“นี่คือการประเมินของคุณ?” อลิซถามพลางขมวดคิ้ว เธอจำเป็นต้องรู้เพราะเธอไม่ต้องการเห็นใครสงสัยในความสามารถของกุมาราโกชา
"ฉันแน่ใจว่าพวกเขามีแผนติดตาม" Kumaraghosha กล่าว เขาหยุดกึก ดวงตาเบิกกว้าง ซอมบี้จำนวนมากปรากฏตัวขึ้นใน Eye of the Sky และกำลังมุ่งหน้าไปยัง Moramatch ตามที่ผู้วิเศษมีซอมบี้สามพันตัว นี่ควรจะเป็นทั้งหมดของพวกเขา
“ค้นหาบริเวณโดยรอบ” กุมาราโกชากล่าว "ดูว่ามีซอมบี้ซ่อนอยู่ใกล้ๆ หรือไม่"
บลาวี่พยักหน้า เขาหันกลับมาและออกคำสั่งกับนักเวทย์
มีนักเวทย์เหลืออยู่บนหอคอยประมาณสี่สิบคน พวกเขาทั้งหมดปล่อยดวงตาแห่งท้องฟ้าและเห็นว่าไม่มีซอมบี้ตัวอื่นนอกจากตัวที่มุ่งหน้าไปยังพวกเขา
“ฉันประเมินพวกมันสูงเกินไป” คุมาราโกชาพูดอย่างผ่อนคลายอย่างเห็นได้ชัด "พวกเขาไม่มีแม้แต่แผน"
“หมายความว่าเราคบกันได้เหรอ”
กุมาราโกชาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า