ตอนที่ 361: การประชุมลับ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ดวงจันทร์แขวนอยู่บนต้นไม้ คืนนี้ค่อนข้างแตกต่างจากปกติใน Moramatch มันเงียบมาก โดยเฉพาะทหารรับจ้างที่อยู่ใกล้ห้องของ Anfey พวกเขาไม่กล้าพูด พวกเขาถึงกับเขย่งในกรณีที่พวกเขาส่งเสียงดังขณะเดิน
ในความเป็นจริง Anfey และ Suzanna มีบุคลิกที่เหมือนกันมาก ทั้งสองคนไม่เก่งในการแสดงออก หลังจากที่พวกเขาได้รับคำสั่งลับจาก Yolanthe พวกเขาไม่มีการสื่อสารที่ดีจนกระทั่งต้องบอกลากัน แม้ว่าทุกคนจะพยายามให้เวลาพวกเขาอยู่กันตามลำพังบ้าง หากสิ่งนี้เกิดขึ้นกับคู่รักที่มีประสบการณ์ขึ้นๆ ลงๆ พวกเขาคงจะร้องไห้ ซูซานนาเป็นสาวแกร่ง เธอไม่เคยใช้น้ำตาเพื่อแสดงความเศร้าโศกหรือความผูกพัน เธอเลือกที่จะเงียบ Anfey แข็งแกร่งกว่า Suzanna ด้วยซ้ำ บางครั้งการแข็งกร้าวเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดีเพราะพวกเขาไม่สามารถระบายอารมณ์ได้ มันจะสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเขาไม่ช้าก็เร็ว โชคดีที่ Anfey และ Suzanna สามารถรับได้มากกว่าคนทั่วไป ซูซานนาได้รับการฝึกฝนที่โหดเหี้ยมเมื่อเธอยังเด็ก ในขณะที่แอนฟีย์เป็นนักฆ่าที่เคยทำงานคนเดียวและเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเหงา การจากกันไม่ได้แย่พอที่จะทำให้พวกเขาเสียมารยาทต่อหน้าคนอื่น
เมื่อแยกทางกัน Anfey บังคับให้พูด: "กลับมาเร็ว ๆ นี้" ซูซานน่าพูดเบาๆ ว่า "ดูแลตัวเองดีๆ"
บทสนทนานี้ไม่เร่าร้อนหรือโรแมนติก ไม่ว่าใครจะมองอย่างไร การสนทนาไม่ได้แสดงถึงความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งของพวกเขาหรือความไม่เต็มใจที่จะแยกจากกัน อย่างไรก็ตาม ทหารรับจ้างสังเกตเห็นความแตกต่างในตัว Anfey หลังจากดู Suzanna หายไปจากสายตา Anfey ก็เริ่มดูเศร้าหมอง ความโกรธปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา เขาหันกลับมาและเห็นสาวกสองคนของอัศวินแห่งแสงกำลังโต้เถียงกับทหารรับจ้างเรื่องเต็นท์ Anfey ดุอัศวินโดยไม่ได้ถามว่าเกิดอะไรขึ้น อัศวินผู้น่าสงสารรีบรายงานผู้บังคับบัญชาว่า Anfey ทำอะไรลงไป
แม้แต่บลาวีที่ไร้กังวลก็ยังสังเกตเห็นว่าอลิซไม่มั่นคงทางอารมณ์ อลิซผู้ชาญฉลาดซ่อนตัวอยู่ในเมืองใต้ดินหลังจากที่เธอจัดการกับการเผชิญหน้ากับอัศวินแห่งแสง ไม่มีใครกล้ารบกวน Anfey ดังนั้น Moramatch จึงเงียบมากในเย็นวันนั้น
Anfey นั่งบนเตียงโดยไขว่ห้าง เขาคอยเช็ดดาบเป็นเวลานาน ดาบนี้สร้างโดยคนแคระ ดังนั้นคุณภาพจึงยอดเยี่ยม ทุกประเทศมีช่างฝีมือคนแคระจำนวนมาก แต่พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากการดูถูกเหยียดหยามจากผู้อื่น คนแคระใน Moramatch มีอิสระอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงมีจรรยาบรรณในการทำงานที่ดีกว่ามาก พวกเขาใช้ความพยายามมากขึ้นในการทำดาบเมื่อรู้ว่าดาบนี้มีไว้สำหรับ Anfey, Suzanna และคนอื่นๆ อีกสองสามคน ดาบเหล่านี้เป็นผลมาจากการทำงานหนักของพวกเขาและจะไม่มีปัญหาด้านคุณภาพใดๆ
Anfey สบตากับดาบ แต่จมอยู่ในความคิด คู่สามีภรรยาพัฒนานิสัยของตนเองอยู่เสมอ หลังจากได้รับพรจากผู้อื่นสำหรับความสัมพันธ์ของพวกเขา ซูซานนาก็ดูแลชีวิตประจำวันของเขา เสื้อผ้าของเขาสะอาดอยู่เสมอ Suzanna จะทำความสะอาดห้องของเขาในโรงแรม หาหลอดแห้งที่สะอาดและสบายหากพวกเขาอยู่ในป่า นำอาหารมาให้ในเวลาอาหารเย็น และแม้แต่หั่นเนื้อและขนมปังเป็นชิ้นเล็กๆ เพื่อความสะดวกของ Anfey หาก Anfey ไม่มีเวลากิน เธอระมัดระวังในการตัดและไม่ส่งเสียงดังหากขัดจังหวะ Anfey Anfey ชอบทานของว่างตอนดึก Suzanna จึงเตรียมอาหารให้เขาเสมอแม้จะอยู่ในป่าก็ตาม ซูซานนาสามารถเลือกผลไม้ป่าแสนอร่อยสำหรับอาหารว่างยามดึกของ Anfey ได้เสมอ
การจากไปของ Suzanna ทำให้กิจวัตรประจำวันของพวกเขาหยุดชะงัก ซึ่งทำให้ Anfey รู้สึกไม่สบายใจและโดดเดี่ยว
มีคนเคาะประตูของ Anfey Anfey ขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้และถามอย่างเย็นชาว่า "ใครคือใคร"
"มันคือฉัน." เสียงของ Black Eleven ดังขึ้นนอกประตู
"มีอะไรผิดปกติ?" หากสิ่งนี้เกิดขึ้นในอดีต Anfey คงเปิดประตูและปล่อยให้ Black Eleven เข้ามาแล้ว เขาไม่เคยเสแสร้งหรือวางตัวเป็นบุคคลสำคัญ แต่ตอนนี้เขาไม่ต้องการถูกรบกวนจริงๆ
“อาจารย์ มีคนต้องการพบท่าน” แบล็คอีเลฟเว่นพูดด้วยน้ำเสียงที่ทำอะไรไม่ถูก เขารู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาที่ดีที่จะพูดคุยกับ Anfey แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น
Anfey เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดช้าๆ "เข้ามา"
ประตูเปิดออก Black Eleven คุ้มกันคนที่คลุมตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยเสื้อคลุม เมื่อ Black Eleven ปิดประตู คนๆ นั้นก็ถอดเสื้อคลุมออกและแสดงตัวว่าเขาเป็นใคร เขาคุกเข่าที่ Anfey "อาจารย์"
"คุณนั่นแหละ!" Anfey อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ คนที่อยู่ต่อหน้า Anfey คืออัศวินแห่งแสงสว่างผู้หยิ่งผยองมาร์ติน Anfey มองไปที่ Black Eleven "อาร์มิน เกิดอะไรขึ้น"
"ฉันควรบอก Anfey หรือคุณควรบอก" Black Eleven ยักไหล่
"ฉันคิดว่าคุณควรบอกอาจารย์ Anfey ดีกว่า" Anfey ไม่ตอบเขาหรือขอให้เขายืนขึ้น แต่ผู้ชายคนนั้นดูง่ายขึ้นและผ่อนคลายมากขึ้นด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจอะไรมาก พูดตามตรงตอนนี้มาร์ตินดูสบายขึ้นมาก ในระหว่างวัน ทหารรับจ้างหลายคนต้องการที่จะเหวี่ยงกำปั้นของพวกเขาไปที่ใบหน้าที่เน่าเหม็นของเขา
“มาร์ตินทำงานให้พระราชา” แบล็คอีเลฟเว่นพูดเบาๆ
Anfey ฉลาดและตอบสนองอย่างรวดเร็ว คำอธิบายง่ายๆ นี้ดีพอสำหรับเขาที่จะเชื่อมโยงจุดที่น่าสงสัยทั้งหมดในหัวของเขา ภายในเวลาอันสั้น Anfey ก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
Yolanthe มีข้อตกลงกับสมเด็จพระสันตะปาปาวิลเลียม แต่นั่นเป็นเพียงช่วงเวลาเท่านั้น เขาจะไม่ปล่อยให้ศาสนจักรแห่งแสงขยายอาณาเขตนี้ วิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดคือการเลือกการต่อสู้ระหว่างทหารรับจ้างและ Church of Light และสร้างความเป็นปรปักษ์กัน มาร์ตินจะไม่ใช่สายลับเพียงคนเดียว
Yolanthe สามารถคิดที่จะควบคุมกองทัพของเขาและไม่ขัดแย้งกับทหารรับจ้าง สมเด็จพระสันตะปาปาวิลเลียมก็เช่นกัน หากสมเด็จพระสันตะปาปาวิลเลียมไม่สามารถคิดอย่างซับซ้อนและใช้แต่กำลังได้ วิลเลียมคงจะไม่ได้เป็นพระสันตะปาปา Yolanthe มีกลยุทธ์มากกว่า ดังนั้นเขาจึงไม่เพียงคาดเดาสิ่งที่วิลเลียมจะทำเท่านั้น เขายังวางแผนล่วงหน้าเพื่อทำลายแผนการของวิลเลียมอีกด้วย
ด้วยมาร์ตินใน Knights of the Light Church of Light จะทำให้ผู้คนจำนวนมากไม่ชอบพวกเขา ใครก็ตามที่ติดต่อกับกองทัพ Shield of Light มักจะชอบทหารของ Maho Empire และเกลียดอัศวินแห่งแสงที่หยิ่งยโสเหล่านั้น การเป็นปรปักษ์กันจะกลายเป็นการต่อสู้ไม่ช้าก็เร็ว แม้ว่าเฟอร์นันโดจะพยายามเอาใจมาโฮเอ็มไพร์ แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ง่ายๆ หากสถานการณ์ยังดำเนินต่อไป อัศวินเฟอร์นันโดสามารถใช้กำลังเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของ Church of Light เท่านั้น มาร์ตินและพรรคพวกเลือกการต่อสู้ที่นองเลือดเพื่อทำให้การเป็นปรปักษ์กันแย่ลงไปอีก ซึ่งหมายความว่าเฟอร์นันโดจะแพ้ในการต่อสู้มากขึ้น คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เฟร์นานโดจะถูกไล่ออก
Anfey จำไม่ได้ว่าเขารู้สึกชื่นชม Yolanthe กี่ครั้ง หลังจากที่เขาเงียบไปครู่หนึ่ง Anfey ก็พูดช้าๆ ว่า "คุณคือ Martin คุณทำงานให้พระราชามานานแค่ไหนแล้ว"
“ฉันเป็นเด็กกำพร้า หากไม่มีกษัตริย์ ฉันคงอดตายได้” มาร์ตินกล่าว "เมื่อตอนที่ฉันยังเป็นวัยรุ่น กษัตริย์ส่งฉันไปที่โบสถ์และช่วยให้ฉันเป็นอัศวินฝึกหัด เป็นเวลากว่าสิบปีนับจากเวลานั้น"
Anfey มีรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้าของเขา สิบปีก่อน? Yolanthe อาจไม่ต้องการคนอย่าง Martin จนกว่าพวกเขาจะตายเพราะไม่มีโอกาสต่อสู้กับ Church of Light อย่างไรก็ตาม Yolanthe วางแผนอย่างรอบคอบในทุกขั้นตอน ไม่กลัวที่จะใช้จ่ายเงินกับผู้คนหรือเสียเวลาของตัวเองเพียงเพื่อความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว
พลังสูงสุดสามารถควบคุมชีวิตของเขาเอง แต่นั่นก็เป็นเช่นนั้น Anfey พยายามที่จะเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดเพื่อที่เขาจะได้ควบคุมชีวิตของเขาเอง Yolanthe ควบคุมชีวิตของคนอื่น ๆ เช่น Martin วัยหนุ่มของเขา แม้กระทั่งชีวิตของเขาก็ได้อุทิศให้กับ Yolanthe มีกี่คนที่เป็นเหมือน Martin และมีคนกี่คนที่อุทิศชีวิตให้กับ Yolanthe?
“พระราชาขอพบข้าหรือ” Anfey ถามช้าๆ
“กษัตริย์บอกให้ฉันแสดงตัวตนที่แท้จริงเมื่อจำเป็น” มาร์ตินกล่าว
“ใช่เวลาที่คุณพูดถึงหรือเปล่า” Anfey ถาม
“ท่านอาจารย์ ข้ายังทำงานไม่เสร็จ แต่ข้ากังวลว่าท่านจะทำอะไรกับข้า” มาร์ตินลังเลอยู่ครู่หนึ่งและดูเหมือนว่าเขากำลังพยายามหาวิธีที่เหมาะสมในการพูด “ฉันกลัวว่าสักวันฉันจะถูกคุณฆ่า มันคงเป็นเรื่องตลกที่น่าเศร้า” มาร์ตินยิ้มอย่างขมขื่น เขาเชื่อฟัง Anfey ไม่ได้ขอให้เขายืนขึ้น ดังนั้น Martin จึงนั่งคุกเข่าขณะที่เขาพูด เมื่อเทียบกับความเย่อหยิ่งของเขาในระหว่างวัน Anfey มีความรู้สึกแปลก ๆ ต่อเขา
"Hehehehe พูดตามตรงฉันอยากจะฆ่าคุณ" Anfey กล่าว
“ผู้ใต้บังคับบัญชาของ Hilde เสียชีวิตแล้ว” Martin รู้สึกว่า Anfey ไม่เข้าใจและเตือนเขา “สองคนที่คุณเตะไป ฮิลเด้พยายามจะสู้กับคุณ ฮิฮิฮิ แต่กัปตันสตีเฟนส์โน้มน้าวเขา”
"ตกลง." Anfey หยุดชั่วคราว "คุณมีกี่คน ขอรายชื่อหน่อยได้ไหม"
“ก็…” มาร์ตินตกใจ Anfey ถามมากเกินไปเล็กน้อย นั่นไม่ใช่แค่รายชื่อซึ่งเป็นตัวแทนของการทำงานอย่างหนักของ Maho Empire และ Yolanthe ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา
“ก่อนอื่น ฉันกังวลเกี่ยวกับความเข้าใจผิดที่มากขึ้น ประการที่สอง ฉันสามารถทำงานร่วมกับคุณ มีบางคนที่เป็นผู้ใหญ่ใน Knights of the Light ฉันสามารถช่วยคุณฆ่าพวกเขาและคุณจะควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมด” Anfey กล่าวอย่างใจเย็น
ดวงตาของมาร์ตินเป็นประกาย เขาพูดอย่างลังเลว่า "ฉันต้องได้รับอนุญาตก่อน"
"แล้วแต่คุณ." Anfey พยักหน้า “กรุณาลุกขึ้น คุณมีอะไรอีกไหม”
"ไม่ นั่นคือทั้งหมด" มาร์ตินยืนขึ้นและยิ้ม “นายท่าน พรุ่งนี้ข้าจะไปป่วนเมืองต่อ หวังว่าท่านจะไม่โกรธ”
“ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะขอให้ทหารรับจ้างพวกนั้นอย่ายุ่งเกี่ยวและปล่อยให้พวกคุณวุ่นวายกันสักสองสามวัน แต่อย่าทำมากไป ถ้าคุณปล่อยให้ทหารรับจ้างพวกนั้นคลั่งไคล้ คุณจะเดือดร้อน” Anfey กล่าว
“เข้าใจแล้วครับอาจารย์” มาร์ตินโค้งคำนับ