ตอนที่ 362: อุปสรรค
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey ไม่ค่อยฝันเมื่อเขาหลับ สำหรับเขาแล้ว การนอนหลับเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้ตัวเองมีพลังงาน ตราบเท่าที่เขาสามารถนอนหลับได้อย่างเพียงพอ เขาจะต้องแน่ใจว่าเขาสามารถรับรู้ถึงสิ่งรอบตัวและอันตรายที่อาจแฝงตัวอยู่ภายในได้อย่างเต็มที่ ความฝันเป็นสิ่งที่หายาก และเขาแทบจะจำมันไม่ได้เลย อย่างไรก็ตาม คืนนี้เขาฝันดี เขากลายเป็นยักษ์ตัวใหญ่ เขาขยับมือของเขาและเห็นว่าตัวเองกำลังทำลายล้างโลก เปลี่ยนโลกให้กลายเป็นฟองอากาศ ในไม่ช้า ทุกสิ่งรอบตัวเขากลายเป็นองค์ประกอบ และแม้แต่ตัวเขาเองก็เป็นเพียงกลุ่มขององค์ประกอบหลวมๆ
เสียงเคาะประตูอย่างกะทันหันทำให้เขาตื่นขึ้นและยุติความฝันประหลาดของเขา "มันคือใคร?" เขาถาม.
“ฉันเอง” เสียงของอลิซพูด
"มันคืออะไร?" Anfey ถาม
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ” อลิซพูด
Anfey ถอนหายใจและดันตัวเองขึ้น "เข้ามา" เขาพูด อลิซเดินเข้าไปในห้องและเขาเห็นดวงตาของเธอหรี่ลงเมื่อเห็นเขา เขามองลงไปและตระหนักว่าผ้าห่มหลุดออกจากไหล่ของเขาและเขาเปลือยเปล่าครึ่งหนึ่ง
“ห้องนี้เย็นนะ” อลิซพูด เธอเหลือบมองไปที่เตาไฟและไฟที่กำลังจะมอด แล้วถอนหายใจ เดินไปจุดไฟอีกครั้ง
"เดี๋ยวก่อน" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว “ปล่อยมันไป ฉันจัดการเรื่องนี้ได้” เขาคว้าเสื้อของเขาและดึงมันขึ้นเหนือหัวของเขา
อลิซหันมายิ้ม เธอนั่งลงบนเก้าอี้ใกล้กับเตาไฟและประสานมือไว้บนตัก เธอไม่ได้พูดอะไรและจ้องไปที่ Anfey เท่านั้น ดวงตากลมโตของเธอไร้ความรู้สึก Anfey ขมวดคิ้วภายใต้การจ้องมองของเธอ มันยังคงรบกวนเขาที่เขาไม่สามารถอ่านอารมณ์ของเธอได้
“คุณอยากคุยเรื่องอะไร”
“ไม่มีอะไร” อลิซพูดเบาๆ “แค่สงสัยว่าทำไมคุณยังนอนอยู่บนเตียง” เธอยืนขึ้นและเดินไปที่ Anfey ซึ่งสวมชุดเกราะหนังของเขา "ปล่อยฉัน" เธอพูดเบา ๆ ช่วย Anfey ผูกชุดเกราะของเขา
“เมื่อคืนฉันเหนื่อย” Anfey กล่าว เขาไม่ได้ผลักอลิซออกไป
“น่าเสียดายที่คุณไม่มีใครดูแลคุณเมื่อเลดี้ซูซานน่าจากไป” อลิซกล่าว “ทำไมไม่ให้ชินเบลล่าดูแลล่ะ”
"ไม่" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว "ชินเบลล่าสำคัญเกินกว่าจะมาดูแลคนอย่างฉัน นอกจากนี้ ฉันไม่ต้องการคนใช้"
“คุณเป็นเคานต์ เจ้านายของฉัน เป็นเรื่องธรรมดาที่คุณจะมีสาวใช้” อลิซพูด เธอหยุดชั่วคราวแล้วยิ้มราวกับว่าเธอพบความลับ “คุณกังวลว่าเลดี้ซูซานนาจะคิดอย่างไร”
"ฉันมีสาวใช้" Anfey พูดพร้อมกับถอนหายใจ “ฉันไม่ต้องการพวกเขาอย่างที่ฉันพูดไป มันอันตรายสำหรับพวกเขาที่จะอยู่ที่นี่ ฉันดูแลตัวเองได้”
“ฉันเห็นมันด้วยตาของฉันเอง” อลิซกล่าว “เลดี้ซูซานน่าดูแลคุณตอนที่เธออยู่ที่นี่”
"นั่นแตกต่างกัน" Anfey กล่าว
"แน่นอน" อลิซกล่าว "แน่นอน." เธอยิ้มและถอยหลังไปสองสามก้าว ตรวจสอบงานของเธอ
Anfey ไม่พูดอะไรและดูอลิซช่วยเขาแต่งตัว เมื่อเขาเห็นอลิซคว้าหวีบนโต๊ะ เขาก็ลังเล “เดี๋ยวก่อน” เขาพูดพลางเอื้อมมือไป "ฉันจะทำเอง"
เป็นเรื่องปกติที่ภรรยาของเขาควรดูแลเส้นผมของผู้ชายที่แต่งงานแล้วเท่านั้น การหวีผมของอลิซโดยนัยเป็นอันตรายต่อชื่อเสียงของเขามาก
“มันไม่ใช่สิ่งที่คุณควรทำด้วยตัวเอง” อลิซกล่าว เธอมองไปที่พื้นแต่ไม่ได้วางหวีลง เมื่อ Anfey ช่วยเธอจากทาสวิ่ง เธอพยายามเกลี้ยกล่อมเขา หลังจากที่เธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเขากับซูซานนา เธอพยายามอยู่ห่างจากเขา เกรงว่าอารมณ์ของเธอจะทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาร้าวฉาน เธอคิดว่าการที่ซูซานนาไม่อยู่จะเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเธอ
Anfey ไม่ได้คาดหวังว่าอลิซจะยืนกรานเช่นนี้ เขาถอนหายใจและนั่งลงบนเก้าอี้แล้วกวักมือเรียกเธอ เขาไม่ใช่คนที่เคารพขนบธรรมเนียมเพราะเขารู้ว่าท้ายที่สุดแล้วขนบธรรมเนียมก็ไม่มีความสำคัญ เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต และรู้ว่าเขาและคริสเตียนต้องพึ่งพาอลิซ เขาไม่ต้องการให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาตึงเครียดเกินไป
อลิซยิ้มและเริ่มหวีผม มีหลายวิธีที่เธอจะหาคนพึ่งพาได้ แต่มีคนไม่กี่คนที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย เธอเป็นเจ้าหญิง และเธอรู้ว่า Anfey และผองเพื่อนจะไม่มีวันยอมรับเธออย่างแท้จริง Anfey สามารถอนุญาตให้เพื่อนของเขาฝึกฝนเวทมนตร์และเพิ่มพลังได้ แต่เขาจะไม่ปล่อยให้เธอ เธอรู้สึกไม่สบายใจแม้จะอยู่ใกล้กุมาราโกชา ปล่อยพลังของเธอไปพร้อม ๆ กัน
อลิซต้องการพัฒนาความสัมพันธ์ของพวกเขาเพราะเธอรู้ว่าหากพวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้น Anfey ก็มีแนวโน้มที่จะช่วยเธอในการแก้แค้น เธอเชื่อว่าเธอสามารถโน้มน้าวเขาได้
“คุณเคยหวีผมให้ใครมาก่อนไหม” Anfey ถาม
“ไม่ใช่ผม” อลิซพูด “บีดส์ ใช่ ฉันสนิทกับพ่อมาก”
Anfey ถอนหายใจ "อ่อนโยนกว่านี้" เขากล่าว "ผมแตกต่างจากเครามาก"
"ฉันเห็น."
"ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีใครเข้ามา" Anfey กล่าว อลิซตัวแข็งและโยนหวีลงบนโต๊ะ Anfey สับสนกับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเธอ หันมามองเธอ
“นายคิดว่าฉันเป็นใคร?” อลิซถามพลางขมวดคิ้ว “ผู้หญิงเจ้าเล่ห์ คิดคำนวณ?”
"ไม่มีอะไรผิดปกติ" Anfey กล่าวพร้อมกับยักไหล่ "อันที่จริงฉันขอปรบมือให้คุณสำหรับสิ่งนั้น"
อลิซส่ายหัว “กุมาราโกชาอยู่ข้างนอก”
Anfey พยักหน้าและหลับตา
ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงของ Ozzic ถามว่า "ลอร์ด Anfey อยู่ที่ไหน"
อลิซเริ่มกระโดดขึ้นจากเก้าอี้ของเธอ เธอไม่คาดคิดว่า Ozzic จะมาในช่วงเวลานั้น และรู้สึกหงุดหงิดที่เขาทำลายแผนของเธอ
“เดี๋ยวก่อน” กุมาราโกชากล่าว "คุณเข้าไปไม่ได้"
"ทำไมจะไม่ล่ะ?" โอซิชถาม “ฉันต้องไปพบเขา ฉันมีธุระด่วน” Ozzic ฟังดูโกรธมาก
อลิซขมวดคิ้ว “เขาจะทำอะไรได้” เธอกระซิบ
"ใครจะรู้?" Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "มาดูกัน."
Ozzic เปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับหายใจหอบ เมื่อเขาเห็นอลิซอยู่ในห้อง เขาตัวแข็งทื่อ แล้วหันหลังเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
"รอ!" แอนฟีย์โทรมา
“คุณเรียกฉันว่าเจ้านายของฉัน?” Ozzic โผล่หัวเข้าไปในห้องแล้วถาม เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าเขาเห็นบางอย่างที่เขาไม่ควรเห็น
“คุณอยากคุยกับผมเรื่องอะไร” Anfey ถาม
“มันคืออัศวินเหล่านั้น ท่านลอร์ด!” Ozzic กล่าวอย่างหงุดหงิด
"รอสองสามวัน" Anfey กล่าว "ใจเย็นๆ ทุกอย่างจะคลี่คลายเอง อย่าทะเลาะกัน"
Ozzic ถอนหายใจแล้วพยักหน้า
ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงอีกเสียงหนึ่งข้างนอก "ฉันต้องคุยกับลอร์ด Anfey ทันที!"
“ออร์ซี่มาทำอะไรที่นี่” Anfey ถาม
Ozzic ยืนเปิดประตู พึมพำบางอย่างกับ Orsie Anfey ขมวดคิ้ว
“พวกเขาใจร้อนเกินไป” อลิซกล่าว
“คุณพูดถูก ซึ่งหมายความว่าฉันต้องสะกิดเขาเล็กน้อย”
"คุณหมายถึง..."
Anfey ยิ้ม "เพียงแค่รอและดู"