บทที่ 37: คอลเลกชัน
ผู้แปล: Nyoi_Bo_Studio บรรณาธิการ: Tennesh
“แอนเฟย์ คุณวางแผนอะไรไว้หรือเปล่า” คริสเตียนถาม
Anfey โบกมือบอกให้ Christian ตามเขาไปอีกด้านหนึ่ง เหตุการณ์วันนี้กะทันหันเกินไป Anfey จึงยังไม่ได้เตรียมแผน
“คริสเตียน พาคน 2-3 คนไปที่ห้องแล็บและเอาของให้ได้มากที่สุด ที่นี่... ดูเหมือนว่าเราจะกลับมาไม่ได้ในเร็วๆ นี้” Anfey กล่าว
"ทั้งหมด?" คริสเตียนยิ้ม “เธอคิดว่าเราทุกคนเหมือนเธอหรือเปล่าและมีแหวนมิติที่ไม่เหมือนใคร?”
“เอาของสำคัญหรือของมีค่าติดตัวไปด้วย ระวังด้วย อาจจะยังมีคนของซีด้าหลงเหลืออยู่!” Anfey ถอนหายใจ “สำหรับแผน เราจะพูดถึงเรื่องนี้เมื่อเราออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์”
"ตกลง." คริสเตียนพยักหน้าแล้วพานักเรียนสองสามคนไปที่ห้องทดลองในสวนหลังบ้าน
“ซูบิน!” Anfey เรียกหันกลับมา
Zubin เดินไปดูที่ Anfey อย่างสอบถาม เขาไม่เคยชินกับการพูดมากเกินไป และตอนนี้ก็ไม่ต่างกัน
“คุณไปเตรียมรถม้าให้พร้อม แล้วพาคนสองคนไปด้วย แล้วพาบลาวีไปที่รถม้า อ่า... เรามีรถม้ากี่คัน” ท้ายที่สุด Anfey มาที่นี่ได้ไม่นาน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้มากนักเกี่ยวกับคุณสมบัติของซาอูล
“สี่ หนึ่งเป็นของศาสตราจารย์ หนึ่งเป็นของคุณนิยา และอีกสองเป็น—” ริสกีก้ากล่าว
"ฉันรู้." Anfey พยักหน้าและขัดจังหวะ Riska ตอนนี้เขาต้องใช้ทุกนาทีให้เต็มที่ เขาไม่จำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับรถม้าทั้งหมด “รถม้าสี่คัน เตรียมตัวให้พร้อม”
ซูบินพยักหน้าและตบไหล่นักเรียน แล้วพวกเขาก็เดินออกจากห้องนั่งเล่นไปด้วยกัน
"ริกะ แม่บ้านอยู่ไหน"
"พวกเขาควรจะถูกขังไว้"
"คุณพาคนไปหาเขา ปล่อยเขา... เป็นอิสระ ดังนั้นเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานจากการที่เราเข้าไปยุ่งเกี่ยว"
"ตกลง."
“แล้วฉันล่ะ คุณทำให้ฉันมีปัญหา—” Troick เห่า ก่อนที่เขาจะพูดจบ Niya ก็ต่อยหัวใจของเขา Troick หมอบลงด้วยความเจ็บปวดและไม่สามารถส่งเสียงได้
นิยากลัวจริงๆ เธอกลัวชะตากรรมที่พลิกผันกะทันหัน เธอกลัว Anfey ผู้โหดเหี้ยม แต่เธอจะไม่กลัว Troick แต่อย่างใด เมื่อเธอเห็น Troick กรีดร้องโดยไม่มีเหตุผล เธอก็สอนบทเรียนให้เขาอย่างแน่นอน
ณ จุดนี้ จากสวนหลังบ้าน จู่ๆ คลื่นเวทมนตร์ก็สั่นไหวอย่างรุนแรง Anfey ตะโกนว่า "Sante คุณไปช่วย Christian ทันที!"
"มากับฉัน!" Sante ร้องเรียกขณะที่เขาเดินนำออกไปนอกห้องนั่งเล่น โดยมีนักเรียนที่เหลือเดินตามหลังเขา
หลังจากประสบกับวิกฤตนี้นักเรียนถือว่า Anfey เป็นผู้นำของกลุ่มโดยไม่รู้ตัว เมื่อพวกเขาได้ยิน Anfey ออกคำสั่งอย่างต่อเนื่อง ไม่มีใครตั้งข้อสงสัยใดๆ จากสถานการณ์ปัจจุบัน กลุ่มเล็กๆ นี้ค่อนข้างมั่นคง
“คริสเตียนจะไม่ลำบากใช่ไหม” Niya แสดงท่าทางกังวล
"เลขที่." Anfey ส่ายหัวของเขา Niya เป็นจุดสนใจของพวกเขา ดังนั้นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มจะต้องรับผิดชอบในการปกป้อง Niya คนอื่นๆ ไม่มีอะไรนอกจากมันฝรั่งทอดชิ้นเล็กๆ อย่างไรก็ตาม คริสเตียนเป็นผู้วิเศษ ต่อสู้กับกลุ่มของทอดเล็ก ๆ เขาน่าจะเกินพอ
"แอนเฟย์ ฉัน... ฉันไว้ใจคุณได้ไหม" นิยาถามอย่างเขินอาย Niya หลีกเลี่ยงการสบตากับ Anfey เมื่อมองไม่อยู่กับร่องกับรอยมาก
“นี่ก็เป็นข้อสงสัยของฉันเหมือนกัน” Anfey ยิ้ม ในความเป็นจริงเขาสามารถเลือกที่จะหลบหนีคนเดียวโดยไม่คำนึงถึงชีวิตของผู้อื่น อัตราการรอดชีวิตของเขาจะเพิ่มขึ้น แต่ผู้ชายควรมีศีลธรรมอยู่เสมอ ซาอูลรักเขามากและไว้วางใจเขา ถ้าเขาหนีไปคนเดียวในกรณีนี้... เขาคงทำให้ซาอูลผิดหวัง เขาจะเผชิญหน้ากับซาอูลตัวต่อตัวได้อย่างไรในภายหลัง?
"คุณ... คุณหมายความว่ายังไง?"
“คุณ Niya พูดตามตรง คุณไม่ใช่นักดาบหญิงที่มีคุณสมบัติเหมาะสม” Anfey พูดเบาๆ
"คุณ! ฉันไม่พร้อม ฉันเลยถูกพวกมันจับ! ถ้าฉัน..."
"ถ้าคุณสวมการ์ดเวทย์มนตร์เหล่านั้น คุณจะเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ใช่ไหม" Anfey ส่ายหัวของเขา "ถ้าคุณพึ่งพาพลังภายนอก คุณจะไม่มีทางเป็นปรมาจารย์ดาบหญิงได้!" Ernest และ Anfey เคยสนทนากันเกี่ยวกับ Niya หาก Niya สามารถใช้เครื่องมือเวทมนตร์ทุกอย่างที่เป็นไปได้ ควบคู่ไปกับความกล้าหาญและพลังการต่อสู้ของเธอ เธอสามารถแข่งขันกับปรมาจารย์ดาบรุ่นเยาว์ได้ แต่ถ้า Niya มีเพียงดาบตรงธรรมดา เธอจะกลายเป็นนักดาบหญิงระดับกลางทั่วไป การชนะนั้นไม่แน่นอนหากเธอแข่งขันกับคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกัน เพราะเธอขาดทักษะมากเกินไป
ในมุมมองของ Anfey ผู้สูงอายุสามารถได้รับการปรนเปรอ แต่ถ้าเด็กเอาแต่ใจเกินไป เขาหรือเธออาจถูกทำลายได้! Niya เป็นตัวอย่างนี้!
นิยาหน้าแดง ก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไร
"ฉันไม่ได้พยายามที่จะใจร้าย โปรดอย่าเข้าใจผิด" Anfey แสดงรอยยิ้ม
Niya ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งโดยก้มหน้าลง จากนั้นราวกับว่าเธอตัดสินใจแล้วพูดว่า "Anfey มากับฉัน!"
"อา?" Anfey รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
นิยาเดินออกไปข้างนอกโดยไม่อธิบายใดๆ
พวกเขาไปที่ห้องนอนของซอล นิยาก้มลงค้นหาบางอย่างที่อยู่ด้านหลังเก้าอี้ ด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม อุโมงค์เล็กๆ ปรากฏขึ้นที่ผนังตรงข้ามมุมเตียง อุโมงค์จะให้ใครผ่านไปได้ด้วยการหมอบลง
Anfey ดูสงบมาก อันที่จริง เขาคิดเรื่องนี้ไว้ก่อนหน้านี้แล้ว Yagor ซึ่งอยู่คนเดียวบนเกาะมีทรัพย์สินมากมายที่ Anfey ใช้เวลาทั้งสัปดาห์เพื่อฝังพวกเขาทั้งหมด ในฐานะจอมเวทย์ในราชสำนัก คอลเลกชั่นของซาอูลควรเหนือกว่าของยากอร์! เป็นโอกาสดีที่ Niya จะเปิดเผยความลับ เนื่องจาก Anfey ส่งคนอื่นไปทำงาน ทิ้งเธอไว้ตามลำพัง
“ไปกับฉันระวังตัวด้วย” Niya หันศีรษะของเธอและพูดกับ Anfey จากนั้นเลี้ยวเข้าไปในอุโมงค์สีดำ
Anfey ยังติดตาม Niya ผ่านอุโมงค์สีดำ อุโมงค์ดูเหมือนจะไม่ยาวเกินไป เนื่องจากประตูดูเหมือนจะอยู่ห่างออกไปเพียงหกหรือเจ็ดเมตร แต่ Anfey ไปไม่ถึงประตูแม้ว่าจะเดินมากกว่า 20 ก้าวแล้วก็ตาม มีดวงดาวมากมายในทุกทิศทุกทาง และอุโมงค์เริ่มพร่ามัว ค่อยๆ ถูกปกคลุมด้วยความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งทำให้ Anfey รู้สึกเหมือนกำลังเดินผ่านอวกาศ ถ้าเขาไม่เห็นร่างของ Niya เขาคงไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า
"พวกเราอยู่ที่นี่!" นิยาเปิดประตู แสงสีแดงอ่อนๆ ปรากฏขึ้นข้างใน ดวงดาวค่อยๆ จางหายไปในแสงสว่าง และอุโมงค์ก็มองเห็นได้ชัดเจน
Anfey เตรียมจิตใจมามาก แต่เขาก็ยังรู้สึกตกใจ! บนโต๊ะ Chasm Dragon Crystal ฉายแสงลึกลับออกมา ดูเหมือนว่าหลังจากเหตุการณ์ที่แล้ว ซาอูลกังวลว่าคริสตัลเวทมนตร์จะถูกขโมยอีกครั้ง ทำให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น ดังนั้นเขาจึงซ่อนมันไว้ที่นี่โดยเฉพาะ มีกรอบรูปสีเงินเรียงเป็นแถวคล้ายกับซูเปอร์มาร์เก็ตทางด้านซ้ายและขวาของห้อง ด้านบนของกรอบสีเงินด้านซ้ายเต็มไปด้วยม้วนเวทมนตร์ในสภาพที่ดี จากความผันผวนของเวทมนตร์ที่ปั่นป่วนและน่ากลัว Anfey ไม่คิดว่าเขาจะรอดพ้นจากการโจมตีของคัมภีร์ใดๆ ด้านล่างของกรอบเงินเต็มไปด้วยกล่องเล็กๆ หลายสิบกล่อง Anfey เดินเข้าไปใกล้และหยิบขึ้นมาหนึ่งชิ้น โดยพบว่ามันทำจาก Magic-Concealing Crystal Anfey เปิดกล่องและพบคริสตัลเวทมนตร์สีฟ้าอ่อนอยู่ในนั้น Anfey ได้เรียนรู้วิธีระบุคริสตัลเวทมนตร์ จากสีและความผันผวนของเวทมนตร์ นี่เป็นคริสตัลเวทมนตร์ชนิดหนึ่ง! ในความเป็นจริงเขาไม่จำเป็นต้องระบุพวกเขา เห็นได้ชัดว่าไม่มีสิ่งใดที่ซาอูลรวบรวมไว้ที่นี่จะไร้ค่า
“คริสตัลเวทมนตร์ของธาตุต่างๆ ไม่ควรวางรวมกัน มิฉะนั้นจะเกิดปฏิกิริยาลูกโซ่” นิยากระซิบ
มหัศจรรย์! Anfey ยกย่องจากก้นบึ้งของหัวใจ หลังจากการตายของ Yagor คริสตัลเวทมนตร์ที่ไม่ซ้ำกันสามถึงห้าชิ้นถูกทิ้งไว้ข้างหลัง แต่ตอนนี้ Saul มีทรัพย์สินมากกว่านั้นจริงๆ! ถ้าเขาขายคริสตัลเวทมนตร์ทิ้งไป เขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินไปตลอดชีวิต
"นี่คืออะไร?" Anfey เห็นม้วนเวทมนตร์วางแยกต่างหากบนชั้นเงิน ห่อด้วยหนังที่ไม่รู้จักซึ่งดูเหมือนจะโดดเด่นจริงๆ
"นี่คือคัมภีร์กักกันสุญญากาศ ระวังและอย่าแตะต้องมัน! หลายปีก่อน มีคัมภีร์สุญญากาศกักขังเหลืออยู่เพียงสามใบในทวีปแพน ตอนนี้นี่เป็นเพียงอันเดียว เนื่องจากอีกสองอันไม่มีที่อยู่ พบ."
Anfey เลื่อนลงมาอย่างระมัดระวังและมองดู ความผันผวนของเวทมนตร์ไม่รุนแรงมากนัก แต่มีลักษณะที่ซ่อนอยู่ ทันใดนั้น Anfey ก็พบว่ามันคุ้นเคยราวกับว่าเขาควรจะเห็นมันที่ไหนสักแห่ง เมื่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง Anfey ก็นึกขึ้นได้ว่ามันอยู่ที่บ้านของ Yagor! โชคดีที่ตอนนั้นเขาระมัดระวังมากและฝังสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ มิฉะนั้นเขาคงจะเสียใจหากพวกเขาถูกทิ้งโดยไม่ตั้งใจ
ไม่มีใครคิดว่า Yagor มีของจริงด้วย ah! Anfey หัวเราะอยู่ในใจในขณะที่เขาหันสายตาไปที่ชั้นวางเงินด้านขวา มีหนังสือเวทมนตร์ทุกประเภท บางเล่มหนา บางเล่มเก่ามาก ซึ่งดูเหมือนจะไม่ได้อ่านมาหลายปีแล้ว และบางเล่มก็เป็นกระดาษไม่กี่แผ่น แต่จากการวิเคราะห์ทัศนคติของซาอูล ข้อมูลที่บันทึกไว้ในชิ้นส่วนเหล่านั้นต้องมีความสำคัญมาก
ตรงกลางกำแพงด้านหน้า Anfey มีไม้กายสิทธิ์สี่อันแขวนอยู่ ไม้กายสิทธิ์ด้านซ้ายสุดมีสีแดง ฝังด้วยคริสตัลเวทมนตร์สีแดง เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไม้กายสิทธิ์ไฟ ไม้กายสิทธิ์อันที่สองจากซ้ายนั้นค่อนข้างแปลก ปกคลุมด้วยรูปแบบวงกลมสีดำและสีขาวที่ดูเหมือนงูแหวนเงิน ไม้กายสิทธิ์อันที่สามดูดีกว่าของ Anfey เล็กน้อย อันเฟย์มีทำจากไม้ล้วน ๆ ไม่มีคริสตัลวิเศษ ในขณะที่อันนี้เหมือนหินเจียรที่มีพื้นผิวขรุขระมาก ไม่มีความงดงามหรือคริสตัลวิเศษ ไม้กายสิทธิ์อันที่สี่นั้นโปร่งแสง มีแสงเปล่งประกายเป็นครั้งคราว และด้ามจับดูเหมือนสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว เหมือน... มังกรในหนังสือที่ Anfey อ่านในห้องสมุด!
นิยาอ้าปากแต่ไม่ได้พูดอะไร เธอรู้คุณค่าของไม้กายสิทธิ์ทั้งสี่ แต่ละคนเป็นสมบัติล้ำค่าที่สะดุดตา เธอกลัว... กลัวว่า Anfey จะโลภ
มีเสื้อคลุมเวทย์มนตร์แขวนอยู่ที่แต่ละด้านของไม้กายสิทธิ์ อันหนึ่งเป็นสีเหลืองซีด ดูประณีตมาก อีกอันมืดมน อ่า... จิตวิญญาณมากกว่า จากความเข้าใจในปัจจุบันของ Anfey เขาสามารถวิเคราะห์ได้เท่านั้น ถ้าเขาไม่สวมมันและใช้เวทมนตร์สักเล็กน้อย เขาก็ไม่เข้าใจพลังที่แท้จริงของเสื้อคลุมเวทมนตร์ทั้งสองนี้