ตอนที่ 373: โอบกอดด้วยความตาย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
อลิซเอนตัวไปบนม้านั่ง เธอดูสงบและผ่อนคลาย เหมือนเธอไม่ได้ใช้ความพยายามมากเกินไปในการอ่านรายงานในมือ เธออ่านอย่างรวดเร็ว ดูรายงานทั้งหมดอย่างคร่าวๆ และตัดสินใจเกี่ยวกับประเด็นสำคัญ ในความเป็นจริงเธอมีงานน้อยกว่าเมื่อก่อน Anfey ได้ฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยใน Moramatch อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ต้องใช้เวลาและความพยายามมากมายในการแข่งขันที่มุ่งร้าย ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นระเบียบ
"ผู้เชี่ยวชาญ." เสียงของกุมาราโกชาดังขึ้นจากข้างนอก
"มันคืออะไร?" อลิซถาม Anfey ทำตามคำแนะนำของ Alice ที่จะพา Shinbella ไปด้วย และได้ทิ้ง Kumaraghosha ไว้ที่ Moramatch เพื่อปกป้องเธอ อลิซกังวลเกี่ยวกับการติดต่อกับกุมาราโกชา กุมาราโกชาก็ดูเหมือนจะรู้สึกเช่นกัน เขาแสดงความเคารพต่ออลิซมากขึ้น บางครั้งความเคารพหมายถึงการรักษาระยะห่าง เธอไม่รู้ว่า Kumaraghosha ทำอย่างนั้นโดยเจตนาหรือไม่ แต่เธอไม่สนใจที่จะคิดออก
“นายพล Hilgy มีเรื่องเร่งด่วนที่จะบอกคุณ” Kumaraghosha กล่าว
“นายพลฮิลกี้?” อลิซตกใจเล็กน้อยและลุกขึ้นยืนทันที "เชิญเขาเข้ามา เร็วเข้า!"
นายพลฮิลกี้เดินเข้าไปในสวน และอลิซออกไปต้อนรับเขา Hilgy บัญชาการทหารรักษาการณ์ชายแดนกว่า 30,000 นายในเมือง Blackania อลิซไม่กล้าแสดงความเคารพใดๆ เธอประหลาดใจที่เห็นฮิลจี้พร้อมทหารติดอาวุธมากมายและเกวียนสองเล่มเต็มลานอย่างรวดเร็ว
“นายพลฮิลจี้ คุณเป็นอะไร…?” อลิซถาม
“ท่านอาจารย์” ฮิลจี้มองด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นและเคาะเกวียน
ม่านของเกวียนถูกยกขึ้นเป็นหญิงสาวที่สวยพอๆ กับอลิซ แต่แสดงบุคลิกที่ต่างออกไป เธอโผล่หัวออกมาจากเกวียน อลิซอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง “คุณนิยา คุณมาทำอะไรที่นี่”
“อลิซ!” นิยายิ้มและกระโดดลงจากเกวียน เธอมองไปรอบ ๆ และถามอย่างเงียบ ๆ ว่า "ซูซานนาอยู่ที่ไหน"
คนมากกว่าสิบคนกระโดดลงจากเกวียนก่อนที่อลิซจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น Riska, Zubin, Sante, Hagan และสมาชิกคนอื่นๆ จากกลุ่มทหารรับจ้างของ Alibaba ต่างก็มาที่ Moramatch อลิซอึ้งและไม่รู้จะพูดอะไร เธอรู้ว่า Moramatch เป็นสถานที่ที่อันตราย ดังนั้น Anfey จึงไม่เคยตกลงให้พวกเขามาที่นี่
“อลิซ ทำไมเธอไม่พูด ซูซานน่าอยู่ไหน” นิยาถามอีกครั้ง
“คุณไม่รู้เหรอว่าคุณซูซานน่าไปเมืองศักดิ์สิทธิ์” อลิซกล่าวว่า
“เธอยังไม่กลับมาอีกเหรอ?” ใบหน้าของ Niya เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
“เธอคงไม่กลับมาเร็วขนาดนี้” อลิซมีรอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าของเธอ เธอต้องเก็บพวกมันไว้ที่นี่และติดต่อ Anfey ให้เร็วที่สุด เธอไม่มีสิทธิ์จัดการพวกมัน แต่เธอต้องดูแลพวกมัน เพราะเธอจะต้องรับผิดชอบหากเกิดอะไรขึ้นกับพวกมัน “พวกเจ้าคงเหนื่อยมาก เข้ามาพักหน่อย”
นิยาไม่มีเวลาตอบรับการต้อนรับของอลิซ เธอคว้าแขนของอลิซแทน “อลิซ เกิดอะไรขึ้น เธอแน่ใจเหรอว่าซูซานน่ายังไม่กลับมา”
“ฉันเพิ่งบอกคุณว่า Suzanna ไปที่ Sacred City เธอจะไม่กลับมาเร็ว ๆ นี้” อลิซสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ
“จะเป็นไปได้ยังไง เธอน่าจะอยู่ที่นี่แล้ว เธอออกไปเร็วกว่าเราครึ่งวัน” นิยาดูกังวล
“คุณเห็นคุณซูซานน่าไหม” อลิซถามด้วยความประหลาดใจ
“ใช่ ซูซานน่ากลับมาที่ Violet City เมื่อวานซืน แต่จากไปในคืนนั้น” Riska กล่าว “อลิซ อย่าล้อเล่นสิ ซูซานน่ายังไม่กลับมาจริงๆเหรอ?”
"ฉันจะตลกเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างไร" อลิซส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มขมขื่น "ฉันคิดว่าคุณซูซานน่าอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์"
"ไอ้เหี้ย!" นิยากังวลมากจนกระทืบพื้น ซูซานน่ามีระเบียบวินัยมากที่สุดในกลุ่มทหารรับจ้างของอาลีบาบา แน่นอนว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการฝึกฝนของเธอ ซูซานนาจะไม่เปลี่ยนแผนการเดินทางของเธอ เว้นแต่จะมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น
เช่นเดียวกับ Niya, Riska และคนอื่น ๆ ก็ดูไม่ดี ซูซานน่าหลงทาง ยูนิคอร์นตัวน้อยก็เช่นกัน คนหนึ่งเป็นภรรยาของ Anfey ในขณะที่อีกคนเป็นลูกของ Anfey หากมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขา พวกเขาสามารถจินตนาการได้ว่า Anfey จะรู้สึกเสียใจและเศร้าเพียงใด
"ไม่ต้องกังวลไม่ต้องกังวล" อลิซพยายามปลอบพวกเขา "ซูซานน่าเป็นนักดาบหญิงอาวุโส แม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น เธอก็ยังสามารถป้องกันตัวเองได้ ลองคิดดูสิ คุณซูซานน่าพูดอะไรกับพวกคุณหรือเปล่า" คนที่มีความสามารถมักจะรับผิดชอบมากกว่า สิ่งนี้สมเหตุสมผล อลิซไม่เพียงต้องควบคุมอารมณ์ของเธอเท่านั้น แต่ยังต้องปลอบโยนทุกคนด้วย อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครดูแลอลิซ
“ซูซานน่าไม่พูดอะไร เธอบอกว่าเธอจะกลับมาที่ Moramatch ให้เร็วที่สุด แล้วเธอก็จากไป” Niya กล่าว
แชลลีมองดูพวกเขาอย่างเป็นห่วงและเริ่มร้องไห้ แม้ว่าเธอจะเป็นนักดาบสาวมากประสบการณ์ แต่เธอก็เป็นน้องสาวของ Suzanna และเจ้าหญิงผู้เอาแต่ใจ คนที่มีภูมิหลังและประสบการณ์ต่างกันก็ปฏิบัติต่างกัน
“พวกนายไม่ต้องห่วงหรอก” นอกจากอลิซแล้ว นายพลฮิลจี้ก็เป็นคนที่ใจเย็นที่สุด เขาพูดด้วยเสียงต่ำ "ฉันจะกลับไปที่สถานีตอนนี้เพื่อเตรียมปาร์ตี้ค้นหา" เขาสงบ แต่ดูไม่ดีเกินไป เขารู้ว่าองค์กรสายลับต้องจ่ายเท่าไรเพื่อปกป้องแม่ของซูซานนา พวกเขาจะปล่อยให้ Suzanna เดินออกไปโดยไม่จ่ายอะไรเลยได้ไหม? โดยส่วนตัวแล้วเขาชอบซูซานน่า เขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เงียบและสุภาพ เขาจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ
"ขอบคุณท่านนายพล" อลิซกล่าว
“ท่านอาจารย์ ท่านไม่ต้องขอบคุณข้า นี่คืองานของข้า” ฮิลจี้โบกมือและเดินออกไปพร้อมกับองครักษ์ เขาไม่มีเวลาสนใจมารยาท
“กุมาราโกชา!” อลิซโทรมา
"ใช่." กุมาราโกชายืดตัวตรง
“บอก Stein ให้นำหน่วยที่สี่ของเขาและออกไปทันที คุณไปกับพวกเขาได้ไหม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราต้องตามหาคุณ Suzanna ให้ได้” อลิซกล่าว
“ขอรับ ท่านอาจารย์” กุมาราโกชากล่าว
ขณะที่อลิซกำลังออกคำสั่ง ซูซานนากำลังยืนพิงต้นไม้ พยายามสูดลมหายใจเพื่อฟื้นตัวจากการสูญเสียพลังงานไปมาก ผมของเธอยุ่งเหยิงและสกปรก แม้แต่เศษหญ้าและใบไม้ ซูซานนาชอบที่จะสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย เธอไม่เคยลืมที่จะทำความสะอาดตัวเองแม้ในขณะที่เธอกำลังหลบหนี ซึ่งเป็นเหตุผลที่เธอทะเลาะกับ Anfey ที่คุกคามชีวิต อย่างไรก็ตาม เธอไม่มีเวลาสนใจรูปลักษณ์ของเธอเลยจริงๆ เธอนอนไม่หลับด้วยซ้ำ
มีรอยแตกมากกว่าหนึ่งโหลในชุดเกราะส่วนบนของเธอ แต่รอยแตกนั้นไม่นาน ชุดเกราะที่ขาซ้ายของเธอขาดครึ่ง เผยให้เห็นผิวขาวและรอยแผลแดง การตัดกันของสีทำให้ดูน่ากลัว ยูนิคอร์นตัวน้อยนอนข้างๆ เธออย่างเงียบๆ และเลียบาดแผลของซูซานนา
สัตว์วิเศษจะต่อสู้เพื่อปกป้องดินแดนของตนเอง มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่สัตว์เวทย์มนตร์จะได้รับบาดเจ็บ สัตว์เวทที่บาดเจ็บมักจะเลียแผลของมัน นี่คือสัญชาตญาณของพวกเขา จากมุมมองทางวิทยาศาสตร์ มีเอนไซม์ในน้ำลาย เอนไซม์เหล่านี้มีประโยชน์มากมาย เช่น ฆ่าเชื้อและเร่งการรักษา ซูซานนาไม่รู้เรื่องนี้ แต่เธอพบว่าบาดแผลของเธอหายเร็วมากและไม่ทิ้งรอยแผลเป็น เอฟเฟกต์แรกทำให้เธอสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้อีกครั้งในขณะที่เอฟเฟกต์หลังทำให้เธอยังคงสวยงามต่อไป เมื่อมีเพียง Suzanna และ Anfey อยู่ด้วยกัน Anfey มักจะสัมผัสผิวของเธอและมักชมเธอบนผิวของเธอ เธอไม่ต้องการเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเธอ
เมื่อ Suzanna เพิ่งเข้าสู่ Transverse Mountain ดรูอิดสองสามตัวหยุดเธอ ตอนแรกพวกเขาทำตัวดี พยายามชวน Suzanna ไปที่บ้าน เธอรู้จัก Bruzuryano เธอจึงไม่อยากใจร้ายกับพวกเขา นอกจากนี้ ซูซานนายังมีความประทับใจที่ดีต่อพวกดรูอิด อย่างไรก็ตาม เธอกังวลเกี่ยวกับ Anfey และไม่ต้องการไปที่อื่น เธอปฏิเสธคำเชิญของพวกเขาอย่างหนักแน่น ดรูอิดได้แสดงสีที่แท้จริงของพวกมันในตอนท้าย
ดรูอิดสี่ตัวกลายเป็นหมาป่าป่า ในขณะที่อีกสองคนกลายเป็นหมาป่าวายุเพื่อช่วยเหลือดรูอิดอีกสี่ตัว นักยิงเอลฟ์อาวุโสบางคนซ่อนตัว การรวมกันนี้ทำให้ Suzanna ไม่มีโอกาสชนะการต่อสู้ครั้งนี้ ถ้าเธอต่อสู้ เธอจะไม่สามารถตอบโต้การโจมตีจากทุกมุมได้ เธอคิดจะหนี แต่ลูกธนูที่เอลฟ์อาวุโสยิงออกไปทำให้แผนการหลบหนีของเธอพังทลาย
ซูซานนาไม่เข้าใจว่าทำไมพวกดรูอิดถึงโจมตีเธอ พวกเขาไม่ใช่พันธมิตรเหรอ? ในฐานะนักดาบหญิงอาวุโส เธอไม่กลัวอันตรายหรือแม้แต่ความตาย สิ่งที่กวนใจเธอคือเธอไม่สามารถส่งคำเตือนนี้ให้ Anfey ได้ และสูญเสียโอกาสที่จะใช้ชีวิตที่เหลือกับ Anfey
ขณะที่ซูซานนาคิดว่าไม่มีโอกาสรอด ยูนิคอร์นน้อยผู้โกรธเกรี้ยวก็พุ่งเข้าสู่สนามรบ สัตว์เวทหนุ่มไม่รู้วิธีป้องกันตัวเองหรือตัดสินว่าศัตรูแข็งแกร่งแค่ไหน อย่างไรก็ตาม ยูนิคอร์นตัวน้อยกล้าที่จะต่อสู้กับพวกเขา เขากระโจนเข้าหาหมาป่าป่า ปกป้อง Suzanna จากดาบวายุ กรงเล็บแหลมคม ลูกธนูบิน หรืออะไรก็ตามที่อาจทำร้ายเธอได้ เขาใช้ร่างกายที่อ่อนแอของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ Suzanna ตาย
ยูนิคอร์นตัวน้อยไม่แข็งแรง แต่ยูนิคอร์นเป็นพาหนะในตำนานของเทพเจ้าแห่งธรรมชาติ และมีสถานะสูงส่งในหมู่สาวกของเทพเจ้าแห่งธรรมชาติ ใครก็ตามที่ทำร้ายสัตว์ศักดิ์สิทธิ์จะถูกสาปโดยเทพเจ้าแห่งธรรมชาติ เป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับผู้ติดตามที่จะทำร้ายยูนิคอร์น
ซูซานนามีประสบการณ์ในการต่อสู้ ดังนั้นเธอจึงฉวยโอกาสหลบหนี เธอคว้ายูนิคอร์นตัวน้อยและวิ่งออกไป แต่ความหวังไม่สดใส ดรูอิดมีความสามารถในการติดตามที่แข็งแกร่งในป่า พวกเขาไล่ตามเธออย่างใกล้ชิดและแม้แต่ตัดเส้นทางสู่ Moramatch เธอถูกบังคับให้หนีไปทางเหนือ เป็นผลให้เธอออกห่างจาก Moramatch มากขึ้น