ตอนที่ 384: กองทัพที่เจ็ด
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ท้องฟ้ามืดแล้วเมื่อถึงเวลาที่ Anfey และ Christian ออกจากเต็นท์ของ Fernando Fernando ไม่แน่ใจว่า Shadow Empire หมายถึงอะไรเช่นกัน แต่เขารู้ว่าเขาต้องรายงานทันที เนโครแมนเซอร์มีความสามารถที่จะทำให้เกิดความวุ่นวายมากขึ้นก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาเลือกที่จะไม่ทำ เห็นได้ชัดว่าพวกเนโครแมนเซอร์ถูกเบี่ยงเบนความสนใจจากสิ่งอื่น
อย่างไรก็ตาม Anfey รู้ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถดูแลได้ แม้แต่เฟอร์นันโดยังต้องรายงานปัญหานี้ แม้ว่า Anfey จะมีอำนาจมากกว่าเดิม แต่เขาก็ยังไม่สำคัญพอที่จะมีส่วนร่วมในการตัดสินใจที่สำคัญ
Christian และ Anfey เดินกลับไปที่บ้านของ Christian บ้านจัดได้ดีมากและมีคนรับใช้ไม่กี่คน เฟอร์นันโดยืนกรานที่จะยกบ้านให้คนอื่น และแทนที่จะอยู่ในบ้านที่เหมาะสม เขาเลือกที่จะอยู่ในเต็นท์กับทหารของเขา
อย่างไรก็ตาม นายพลเข้าใจเจตนาของเขาผิดไปอย่างสิ้นเชิง พวกเขารู้ว่าเฟอร์นันโดต้องไปและคิดว่าเขาทำตัวเป็นคนดีเท่านั้น แน่นอนว่านายพลลำเอียง การกระทำของเฟอร์นันโดนั้นน่าชื่นชมและหายากมาก มีนายพลเพียงไม่กี่คนที่ยอมสละบ้านที่เหมาะสมสำหรับเต็นท์
หลังจาก Christian และ Anfey นั่งลง Orsie ก็ปรากฏตัวพร้อมกับคนแปลกหน้า ชายแปลกหน้าคนนั้นสูงและผอมเป็นพิเศษ แก้มและเบ้าตาที่ยุบลงของเขาทำให้เขาดูเหมือนชายที่กำลังจะตายมากกว่าทหารรับจ้างที่มีสุขภาพดี
Orsie โค้งคำนับ Anfey และ Christian แล้วพูดว่า "นี่คือผู้ชายที่ฉันพูดถึงก่อนหน้านี้"
คนแปลกหน้าก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วโค้งคำนับ “ฉันชื่อทอมป์สัน นายท่าน” ชายคนนั้นพูด “หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างธอร์น”
Anfey มองไปที่ Orsie ซึ่งก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า "Thompson บอกฉันว่าเขาต้องการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับเรา ท่านลอร์ด"
Anfey พยักหน้า เขาหันไปหาทอมป์สันและพูดว่า "ฉันเข้าใจแล้ว คุณจะกลายเป็นหัวหน้าของ Seventh Legion นี่คือ Christian และ Riska ผู้ช่วยที่ฉันไว้ใจ นี่คือ Blavi หัวหน้านักเวทย์ของเรา นี่คือ Elizabeth รองหัวหน้ากลุ่มนักเวทย์ของเรา นี่คือ Ozzic หัวหน้าของ First Legion และ Shinbella หัวหน้าของ Sixth Legion"
ทอมป์สันยิ้มและพยักหน้าให้ทุกคนในห้อง Ozzic โบกมือของเขาและพูดว่า "มา นั่งลง คุณไม่ต้องยืนเฉยๆ คุณก็รู้"
ทอมป์สันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าและนั่งลงข้างๆ ออร์ซี่ เขากังวลว่าอาจทำให้คนอื่นไม่ชอบเขาหากเขาทำตัวสบายเกินไป
"ฉันดีใจที่คุณมาหาเรา" Anfey กล่าว "ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ เราต้องการผู้ชายและผู้หญิงทุกคนที่เราหาได้ คุณมีหน้าที่รับผิดชอบกองทหารของคุณคนเดียว ฉันจะไม่บอกคุณว่าจะทำอย่างไรกับมัน"
Anfey รู้ว่าแม้ว่าคำพูดของเขากับทอมป์สันจะไม่เลว แต่ก็ไม่เหมาะที่สุด ถ้าอลิซอยู่ที่นี่ เธอคงจะพูดได้ดีกว่านี้มาก อย่างไรก็ตาม คำพูดของเขาได้ผลตามที่ตั้งใจไว้ เขาต้องการให้ทอมป์สันรู้สึกได้รับการต้อนรับ แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องการกำหนดขอบเขตสำหรับทอมป์สัน
“ผมเข้าใจครับท่าน” ทอมป์สันกล่าว เขาหันมายิ้มให้ Orsie และพูดว่า "Orsie โน้มน้าวให้ฉันมา ฉันรู้ว่าประเทศอื่น ๆ สามารถควบคุมสถานการณ์นี้ได้แล้ว มีเพียง Country of Mercenaries เท่านั้นที่ยังคงอยู่ในสภาพที่วุ่นวาย เราทะเลาะกันมากเกินไป แต่เราทำได้ อย่าทำแบบนี้อีกต่อไป การเป็นพันธมิตรเป็นวิธีที่สมบูรณ์แบบในการแก้ปัญหา ฉันคิดว่าคุณมีคุณสมบัติที่จะสร้างประเทศทหารรับจ้างที่เป็นหนึ่งเดียว นายท่าน"
Anfey มองไปที่ Orsie เขาไม่คาดหวังว่า Orsie จะโน้มน้าวใจได้ขนาดนี้ คำพูดของทอมป์สันมีความหมายสองชั้นเช่นกัน เขาแสดงให้เห็นว่า Orsie มีส่วนสำคัญในการรับสมัครของเขา หาก Orsie ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง ทอมป์สันก็มีแนวโน้มที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งมากขึ้นเช่นกัน หากทอมป์สันประสบปัญหา Orsie จะยื่นมือช่วยเหลือ เขาบอกว่าเขาต้องการเห็นประเทศทหารรับจ้างที่เป็นหนึ่งเดียว ซึ่งเป็นสิ่งที่ Anfey สามารถบรรลุได้ เขาไม่ได้เสนอเป้าหมายที่เป็นไปไม่ได้ หากทอมป์สันสนับสนุนอันเฟย์ในการเป็นผู้ปกครองดินแดนแห่งทหารรับจ้าง เขาอาจจะสนับสนุนอันเฟย์ในเรื่องอื่นเช่นกัน
ทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ต่างก็เงียบหลังจากได้ยินคำพูดของทอมป์สัน Ozzic นั่งเงียบ ๆ คิดถึงสิ่งที่ Thompson พูด เขาเข้าร่วมพันธมิตรนี้เพราะเขาต้องการพลังมากขึ้น เขาไม่ได้ฝันถึงประเทศทหารรับจ้างที่เป็นปึกแผ่น แต่คำพูดของทอมป์สันทำให้เขามีความคิด หาก Anfey กลายเป็นผู้นำของประเทศที่เป็นปึกแผ่น Ozzic จะได้รับตำแหน่งที่มีอำนาจเป็นรางวัลสำหรับความภักดีและการมีส่วนร่วมของเขาอย่างแน่นอน
ออร์ซี่หรี่ตาลง ประเทศที่รวมเป็นหนึ่งเดียวก็มาถึงจุดนี้ได้ กลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau กำลังตกต่ำอยู่แล้ว และด้วย Christian และ Shield of Light Legion และพันธมิตร Orsie มั่นใจว่าการรวมประเทศเป็นหนึ่งเดียวจะไม่ยากอย่างที่คิด กลุ่มทหารรับจ้างกลอรี่อ่อนแอลงแล้วจากสงครามกลางเมืองและสงครามต่อต้านคนตาย กลุ่มทหารรับจ้าง Storm อาจรับมือได้ยากกว่า แต่กับกลุ่มทหารรับจ้าง Brothers และพันธมิตร ไม่น่าจะยาก แม้ว่ามันจะยังเป็นเรื่องยากที่จะบรรลุ แต่ก็ไม่เป็นไปไม่ได้
Anfey ส่ายหัวของเขา “เราจะพูดเรื่องนี้ในภายหลัง คุณเหลือผู้ชายกี่คน”
“ประมาณแปดร้อย” ทอมป์สันกล่าว “ฉันได้คุยกับพวกเขาแล้ว พวกเขาส่วนใหญ่เต็มใจเข้าร่วมพันธมิตร บางคนลังเล”
"คุณวางแผนจะทำอะไร?" Anfey ถาม เขาไม่ต้องการบอกทอมป์สันว่าจะทำอย่างไรกับคนของเขาเอง
“ฉันจะคุยกับพวกเขาอีกครั้ง” ทอมป์สันกล่าว “พวกที่ไม่เต็มใจเข้าร่วมจะต้องออกไป พวกเขายึดอาวุธได้ แต่ไม่มีอะไรอื่น”
"พวกเขาจะตาย"
“นั่นจะไม่อยู่ในอำนาจศาลของฉัน” ทอมป์สันพูดพร้อมถอนหายใจ "เสบียงอาหารของ Reddenburg หมดลงแล้ว เราไม่สามารถสำรองอะไรไว้ได้ เราแทบจะไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้"
“เรานำเสบียงมาด้วย” บลาวีกล่าว "เราเผื่อไว้หน่อยก็ได้"
“พวกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพันธมิตร ทำไมเราต้องเผื่ออาหารไว้ให้พวกเขาด้วย”
“อย่าต้อนพวกมันเข้ามุม” คริสเตียนเตือน “ถ้าคุณทำ พวกเขาอาจจะเข้าร่วมกับศัตรูของเรา”
Anfey พยักหน้า “หากพวกเขาเข้าร่วมฝ่ายเฟอร์นันโด พวกเขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารหรือเสบียง”
ทอมป์สันหยุดและส่ายหัว "พวกเขาจะไม่ได้รับโอกาสนั้น"
Anfey พยักหน้าและขมวดคิ้ว
“เราต้องแสดงจุดยืน นายท่าน” ทอมป์สันพูดช้าๆ “ยังมีเมืองอีกหลายสิบเมืองรอการสนับสนุน ถ้าเราปล่อยให้นักสู้ที่ไม่ต้องการเข้าร่วมพันธมิตรไป คำพูดจะแพร่กระจาย ผู้คนจะคิดว่าการเข้าร่วมพันธมิตรไม่มีความหมายอะไร เราปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นไม่ได้ "
“เขาพูดถูก” ออร์ซี่เห็นด้วย “พวกเราเป็นทหารรับจ้าง และทหารรับจ้างชอบเสรีภาพ หากเราปล่อยคนเหล่านั้นไป มันอาจสร้างผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์”
"ฉันสนับสนุนทอมป์สัน" ชินเบลล่ากล่าว Ozzic พยักหน้าเห็นด้วย
Anfey มองไปรอบ ๆ ทหารรับจ้างได้ตัดสินใจสนับสนุนทอมป์สันแล้ว แต่คริสเตียน บลาวี และริสกีไม่ได้พูดอะไรเลย พวกเขาไม่ใช่ทหารรับจ้างและไม่สนับสนุนผู้นำที่ฆ่าคนของเขาเอง
"นี่เป็นวิธีเดียว" ทอมป์สันกล่าว "เราต้องเข้มแข็ง"
“แน่ใจนะว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด?” Anfey ถาม
“ฉันแน่ใจ” ทอมป์สันสัญญาขณะลุกขึ้น
Anfey ถอนหายใจและโบกมือ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครลุกขึ้นทอมป์สันก็นั่งลงอีกครั้ง “งั้นเราควรไปช่วยเมืองพวกนั้นด้วยตัวคนเดียวไหม?”
“เฟอร์นันโดจะส่งนักบวชและอัศวินไปกับเรา” คริสเตียนกล่าว “เขาจะส่งทหารม้าไปด้วย”
"เท่าไหร่?"
คริสเตียนส่ายหัว “เขายังไม่ได้ตัดสินใจ” เขากล่าว "ฉันคิดว่าตัวเลือกที่ดีที่สุดน่าจะเป็นพวกเรา" คริสเตียนถอนหายใจและพูดว่า "เฟอร์นันโดเป็นคนฉลาดมาก เขารู้วิธีวางแผนอนาคตของเขา"
"น่าเสียดาย" Anfey กล่าว “ฉันคงเกลียดความสามารถดีๆ ที่ต้องมาเสียเปล่าๆ”
"ถ้าเราแยกทางกัน Ozzic และ Shinbella ควรไปกับฉัน Blavi เธอควรไปกับ Orsie และ Thompson ลืมตา อย่าให้นักบวชพวกนั้นหลอกเธอให้ทำอะไรที่คุณไม่ต้องการ"
บลาวี่พยักหน้า "ไม่ต้องกังวล" เขากล่าว “ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง”
Anfey ยิ้ม “ออร์ซี ทอมป์สัน คุณสองคนควรระวังเช่นกัน บลาวีดูแลทุกอย่างคนเดียวไม่ได้”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ออร์ซี่กล่าว
"ฉันเห็นด้วยกับคุณทอมป์สัน" Anfey พูดพร้อมกับถอนหายใจ "ทำตามที่คุณต้องการ" เขาหันไปหาคริสเตียนและถามว่า "คุณได้รับจดหมายจากอลิซหรือไม่"
“ไม่” คริสเตียนพูดพร้อมส่ายหัว "อย่ากังวลไป ฉันแน่ใจว่าซูซานน่าสบายดี"