ตอนที่ 399: สงคราม Internecine
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
เมื่อพระอาทิตย์ตกดินทางทิศตะวันตก การต่อสู้ที่ยากลำบากสิ้นสุดลงในที่สุด แต่ขวัญกำลังใจในหมู่ทหารรับจ้างในเมืองซากรีนกลับตกต่ำลงมาก การโจมตีจากวิญญาณแห่งความตายไม่เคยหยุดตั้งแต่เช้าจรดค่ำ Anfey มีนักบวชประมาณ 200 คนเข้าร่วมการต่อสู้ แต่อัตราการเสียชีวิตนั้นสูงมากสำหรับวันนั้น เมื่อรวมกับผู้เสียชีวิตในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ทหารรับจ้างก็ลดลงหนึ่งในสาม พวกเขายังสูญเสียอัศวินและนักบวชไปประมาณหนึ่งร้อยคน
ทุกคนรู้ว่าวิญญาณแห่งความตายมีพลังมากกว่าในตอนกลางคืน ถ้ากลางวันก็แข็งอยู่แล้ว แต่กลางคืนจะแรงกว่ามาก เนโครแมนเซอร์ได้สั่งให้วิญญาณแห่งความตายจำนวนมากต่อสู้เพื่อพวกเขาในตอนกลางวันเพื่อทำให้ความสามารถในการต่อสู้ของ League of Mercenaries หมดลง แต่การต่อสู้ที่แท้จริงจะจบลงในตอนกลางคืน
มีคำกล่าวว่า โชคร้ายอาจแฝงมากับพร ในขณะที่ความโชคร้ายแฝงอยู่ในความโชคดี เมื่อพระอาทิตย์ตกลับหลังภูเขา ในที่สุด ข่าวดีก็มาถึง Archknight Fernando นำกองทัพ Shield of Light ของเขามา เขาส่งนกพิราบกลับบ้านพร้อมจดหมาย บอกให้ทหารรับจ้างจับตัวไว้อีก 24 ชั่วโมงโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ
Anfey กำลังนั่งอยู่ในห้องและเล่นกับนกพิราบกลับบ้านบนโต๊ะ นกพิราบกลายพันธุ์ตัวนี้มีรูปร่างเล็ก ใหญ่กว่านกกระจอกเล็กน้อยเท่านั้น แต่มันสามารถบินได้เร็วมากและเข้าใจผู้คนได้ดี ข้อเสียเพียงอย่างเดียวคือไม่สามารถบินในระยะทางไกลได้ มันเกิดมาเพื่อส่งข้อความระหว่างสถานที่สองแห่งที่ไม่ไกลกันเกินไป Anfey กำลังคิดว่าเขาควรจะคุยกับ Fernando เพื่อดูว่าพวกเขาจะซื้อนกพิราบกลับบ้านมากกว่านี้เพื่อสร้างเครือข่ายข้อมูลของตนเองได้หรือไม่ สำหรับเนื้อหาของจดหมายที่พวกเขาได้รับ เขาไม่เห็นและมองไม่เห็น เช่นเดียวกับที่อัศวินแห่งแสงไม่สามารถออกคำสั่งกับทหารรับจ้างได้ หากเขาขอดูจดหมาย เขาจะนำความอัปยศมาสู่ตัวเอง เนื่องจากความขัดแย้งระหว่าง Anfey และอัศวินนั้นชัดเจน อัศวินแห่งแสงและนักบวชจะไม่เสียโอกาสในการล้อเลียน Anfey
มีคนเคาะประตู Anfey เงยหน้าขึ้นมอง "ขอเข้ามาหน่อย"
เย่ผลักประตูเปิดและเดินเข้าไป เขาฟังที่ประตูครู่หนึ่งหลังจากที่เขาปิดประตูตามหลังเขา เขาเข้าหา Anfey อย่างช้าๆ
"เกิดอะไรขึ้น?" Anfey ถาม
"อาจารย์ มาทำกันเดี๋ยวนี้" เย่พูดอย่างเงียบๆ “มันคงยากที่จะทนอยู่กับอัศวินแห่งแสงและนักบวชในค่ำคืนนี้ ทำไมเราไม่ลองเดิมพันกับวอร์เนอร์ดูล่ะ หากเราแพ้การต่อสู้ มันคงยากที่เราจะกลับมายืนได้อีกครั้ง”
Anfey ให้ความคิดเล็กน้อยจากนั้นก็พูดว่า "Fernando ใกล้เข้ามาแล้ว ฉันกังวลว่า ... "
“ท่านอาจารย์” เย่พูดอย่างเป็นห่วง “แสดงว่าวอร์เนอร์ไม่สามารถช่วยเราได้ เมื่อเฟอร์นันโดขอให้เราอยู่ต่ออีกทั้งวันทั้งคืน เราจะไม่มีทางรู้ว่าเขาจะเอาชนะวิญญาณแห่งความตายทั้งหมดได้หรือไม่ เราต้องป้องกันตัวเอง ถ้า Fernando แพ้การต่อสู้ เราต้องฝ่าด่านวิญญาณแห่งความตายให้ได้ อาจารย์ เราเคยมีทหารรับจ้างมากกว่า 4,000 คน แต่ตอนนี้เรามีน้อยกว่า 3,000 คน ถ้าเราสูญเสียพวกเขามากกว่านี้ ฉันกลัว … "
“ใช่ มีคนจำนวนมากกำลังเฝ้าดูเราอยู่ มันไม่ง่ายเลยที่จะฆ่าอัศวินแห่งแสงและนักบวชเหล่านั้น ถ้าใครสังเกตเห็น… ฉันคิดว่าเราควรรอดีกว่า” Anfey กล่าว
“อาจารย์ คุณไม่ไว้ใจทหารรับจ้างพวกนั้นใช่ไหม อันที่จริง พวกเขาไม่สนใจโบสถ์ นอกจากนี้ เราได้แอบฆ่าอัศวินแห่งแสงและนักบวชบางคนด้วย” เย่กล่าว
ทันใดนั้น Anfey ก็ให้ Ye ดู วินาทีต่อมา ก็มีคนมาเคาะประตู “มาสเตอร์แอนฟีย์อยู่ที่นั่นหรือเปล่า”
Anfey ยกคางขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้ Ye เปิดประตู เย่เดินไปที่ประตูแล้วเปิดออก นักบวชแห่งแสงและอัศวินแห่งแสงสองสามคนยืนอยู่ข้างนอกด้วยรอยยิ้มกว้าง Anfey รู้จักอัศวินแห่งแสงสองคน Hilde และ Martin Hilde เป็นศัตรูกับ Anfey ในขณะที่ Martin เป็นสายลับที่ Yolanthe ตั้งขึ้นในโบสถ์
“อาจารย์ เราเข้าไปได้ไหมครับ” นักบวชแห่งแสงถามด้วยรอยยิ้ม
"เชิญครับ เข้ามาเลยครับ" Anfey ค่อยๆยืนขึ้น "คุณอยู่ที่นี่…"
“ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าได้รับคำสั่งลับจากสมเด็จพระสันตะปาปา!” นักบวชแห่งแสงตรงไปที่จุดนั้นแล้วหันไปหาเย่ "อาจารย์เย่ คุณคือ..."
"คำสั่งลับ? สำหรับฉัน?" Anfey ดูตกใจเล็กน้อย เขาพยักหน้าให้เย่ เย่หันกลับมาและจากไปอย่างช้าๆ
"ใช่หัวหน้า." นักบวชแห่งแสงยื่นมือออกมาและหยิบจดหมายจากแหวนมิติของเขา
Anfey ยิ้มและเอื้อมมือไปหาจดหมาย แต่เขาห่างไปเล็กน้อยและไม่ได้รับจดหมาย เขาสัมผัสมือของนักบวชแห่งแสงแทน ในชั่วพริบตา เขาก็คว้ามือของนักบวชแห่งแสงและดึงมันลงมาพร้อมกับเตะเข้าที่ขาหนีบของเขา นักบวชแห่งแสงบินขึ้นไปในอากาศ ในขณะที่นักบวชกรีดร้อง Anfey ก็กระแทกเข่าของเขาเข้ากับใบหน้าของนักบวชและหยุดเสียงกรีดร้องของเขา
มาร์ตินดึงดาบของเขาออกมาและพุ่งไปข้างหน้าเต็มแรง อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ผลัก Anfey แต่เขาแทงที่เพื่อนของเขา Hilde ฮิลเดไม่เคยคิดว่ามาร์ตินจะโจมตีเขา ดาบของ Martin แทงเข้าที่หลังของเขาและทะลุหน้าอกก่อนที่ Hilde จะมีโอกาสดึงดาบของเธอออกมาครึ่งทาง
ในเวลาเดียวกัน เย่วิ่งกลับเข้ามา ดาบในมือของเขาสร้างหน้าจอแสง เขาแทงดาบเข้าที่คอของอัศวินแห่งแสง วิธีที่ Ye แทงดาบของเขานั้นโหดร้าย ดาบของเขาฟันคออัศวินคนนั้นขาดครึ่ง
นักบวชและอัศวินแห่งแสงเหล่านี้ไม่ได้มาด้วยเจตนาที่ดี พวกเขาไม่ควรพามาร์ตินมาด้วย Anfey ฉลาดและตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขามองไปที่มาร์ตินและเข้าใจว่ามาร์ตินกำลังส่งสัญญาณอะไรให้เขา เป็นผลให้นักฆ่าถูกฆ่าตาย Priest of Light ที่มีความสามารถในการต่อสู้สูงสุดไม่ได้รับโอกาสแม้แต่จะปล่อยม้วนเวทมนตร์ก่อนที่ Anfey จะถูกสังหาร
Anfey ไม่คิดว่าอัศวินแห่งแสงสองคนที่ยังมีชีวิตอยู่จะเป็นภัยคุกคามต่อพวกเขา Anfey บอก Martin ว่าเขาไม่รู้ว่าทำไมนักบวชและอัศวินแห่งแสงเหล่านี้ถึงโจมตีเขา เขาหวังว่าจะได้คำตอบจากมาร์ติน
“ท่านอาจารย์ ระวัง!” มาร์ตินตะโกนบอก Anfey เขาขว้างตัวเองใส่ Anfey เพื่อปกป้องเขา ในเวลาเดียวกัน ประตูเหล็กก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ และรัศมีของดาบที่สว่างไสวก็พุ่งเข้ามาในห้อง
มาร์ตินใช้พลังต่อสู้ทั้งหมดของเขาเพื่อสกัดกั้นแสงดาบจากอันเฟย์ เมื่อรัศมีดาบแทงทะลุร่างของมาร์ติน ร่างกายของเขาก็ขาดออกจากกัน
"ไปเร็วเข้า!" Anfey ตะโกน ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่ามีพลังสูงสุดในหมู่คู่ต่อสู้ของเขา เขากังวลเกี่ยวกับเย่ หากเย่ต้องการต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงความสามารถในการต่อสู้ของคู่ต่อสู้ เขาจะถูกฆ่าอย่างรวดเร็วเหมือนกับมาร์ติน
“นายคิดจะไปไหน?” เสียงหัวเราะดังขึ้นจากข้างนอก จากนั้นรัศมีดาบอีกอันก็พุ่งมาที่ Anfey
เย่เป็นคนฉลาด เขาหันกลับมา กระแทกหน้าต่างและกระโดดออกไป โล่ไฟปรากฏขึ้นบนแขนซ้ายของ Anfey และเขาตอบโต้รัศมีของดาบอย่างไม่เกรงกลัว หลังจากเสียงกระแทกดังขึ้น Anfey ตระหนักว่าเขาไม่สามารถควบคุมการสั่นสะเทือนจากธาตุไฟบน Fire Shield ได้ Fire Shield ทั้งหมดถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในขณะที่ Anfey ถูกกระแทกเข้าไปในห้องนอน
“ซูซานนาถูกพาไปทางเหนือของเมือง ดังนั้น…” คนๆ หนึ่งค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องนอนและมองไปที่แอนเฟย์ซึ่งยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับดาบของเขา Anfey พูดอย่างใจเย็น "ไปนรก!"
ครั้งนี้บุคคลนั้นไม่รู้สึกว่ารัศมีของดาบเพียงพอที่จะฆ่า Anfey ดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยรัศมีของดาบ เขาฟันดาบของเขาที่ Anfey แทน
ฟันนี้ดูเรียบง่ายมาก แต่ความเร็วและพลังของมันเหนือกว่าสิ่งใดที่ Anfey เคยประสบมา พลังการต่อสู้ที่สว่างไสวทำให้ห้องนอนสว่างไสวยิ่งกว่าแสงกลางวัน กระแสอากาศที่เคลื่อนไหวฉีกโครงเตียงด้านหลัง Anfey เฟรมกระแทกเข้ากับผนังอย่างแรง
การโต้กลับของ Anfey ก็ง่ายเช่นกัน ด้วยทักษะการต่อสู้ของเขา เขาสามารถขยับไปด้านข้างเพื่อหลบดาบ แต่เขาเลือกที่จะตอบโต้โดยตรงเพราะเขาต้องการเข้าใจความแตกต่างระหว่างเขากับพลังสูงสุดที่แท้จริง
นอกจากเตียงของ Anfey แล้ว แจกัน กล่องใส่ของ และสิ่งของอื่นๆ ในห้องนอนก็รับแรงกดไม่ไหวและถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆ ดาบเพลิงพร่ามัว
พื้นหินแตกเป็นเสี่ยงๆ ใต้ Anfey ทำให้ทั้งคู่ประหลาดใจ หลุมดำปรากฏขึ้น Anfey ไม่สามารถตกลงไปในหลุมได้เนื่องจากความประหลาดใจอย่างมากที่เขาได้รับ
มีห้องลับขนาดใหญ่อยู่ใต้ห้องนอน ห้องลับมีไม่กี่ชั้น มันถูกสร้างขึ้นเพื่อให้เจ้าของเดิมใช้เก็บสมบัติ Anfey ไม่เคยสังเกตเห็นห้องลับนี้มาก่อน
"ฮะ?" บุคคลนั้นดูประหลาดใจมากและกระโดดลงไปในหลุมทันที อาจเป็นเพราะการต่อสู้สองรอบ เขาเชื่อว่า Anfey ไม่แข็งแกร่งเท่าเขา ดังนั้นเขาจึงเคลื่อนไหวอย่างกล้าหาญ หากความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาใกล้เคียงกัน เขาคงเสียเปรียบอย่างร้ายแรงหากเขาเพียงแค่กระโดดลงไปในหลุม
Anfey ยืนตัวตรง เขาปล่อยกระแสจิตให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ Fire Sword ที่พร่ามัวเริ่มมองเห็นได้ชัดเจนอีกครั้งอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นคนกระโดดลงมา เขาไม่ได้เริ่มโจมตีในทันที
“คุณเตรียมสิ่งนี้มาเองเหรอ? ไม่เลวเลย! มันหายากมาก” บุคคลนั้นพูดขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ห้อง
Anfey เงียบเพราะพลังภายในของเขาเคลื่อนไหวเร็วขึ้นและเร็วขึ้น
“คุณสิ้นหวังแล้วหรือยัง คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร” บุคคลนั้นยิ้มและมองไปที่ Anfey เหมือนเขากำลังเล่นเกมแมวกับเมาส์
"ฉันไม่อยากรู้" Anfey พูดอย่างใจเย็น “คุณเป็นผู้มีอำนาจสูงสุด แต่โชคร้าย คุณไม่รู้วิธีฆ่าคนอื่น”
“รู้ไหม น่าเสียดาย…” บุคคลนั้นพยายามเลียนแบบ Anfey เขาพูดอย่างใจเย็น "คุณเป็นนักฆ่ามืออาชีพ แต่วันนี้คุณจะถูกผมฆ่า!"
Anfey ยกดาบขึ้นช้าๆเพื่อบ่งบอกให้คู่ต่อสู้เห็นว่าเขาพร้อมที่จะต่อสู้ ในฐานะนักฆ่าในโลกที่แล้ว เขาไม่เคยพูดจาไร้สาระกับเป้าหมาย พยายามบอกพวกเขาว่าทำไมเขาถึงต้องฆ่าพวกเขาและเรื่องอื่นๆ นั่นเป็นบทสนทนาที่ไม่มีจุดหมาย แทนที่จะพูดพล่ามจะทำให้คู่ต่อสู้มีเวลาหาโอกาสที่ดีในการต่อสู้กลับและเอาชนะเขา
“คุณยังหวังว่าจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้หรือไม่ ไม่เลว ไม่เลว” บุคคลนั้นพูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยว "ฉันบอกได้เลยว่าคุณมีพลังแปลกๆ ในตัวคุณ เป็นพลังที่สามารถช่วยให้คุณเป็น Supreme Power ได้หรือไม่" ในความเป็นจริงเขาแอบมีความรู้สึกว่าพลังใดก็ตามที่เขามีจะไม่ทำงานกับ Anfey ตั้งแต่เขาฝึกฝนพลังการต่อสู้จนกระทั่งกลายเป็นพลังสูงสุด เขาอยู่ภายใต้การดูแลของเจ้านายของเขา เขาไม่เคยมีโอกาสโต้ตอบกับผู้อื่นเลย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไร้เดียงสาเล็กน้อยเมื่อเขาโต้เถียงกับ Anfey
"คุณชอบพูดมาก!" Anfey พูดอย่างหยาบคาย การลากเวลาออกไปเป็นการช่วยเขาจริงๆ แต่เขาไม่ต้องการรออีกต่อไปเพราะเขาไม่ต้องการพึ่งพาซูซานนาตลอดเวลา