ตอนที่ 432: เพื่อนเก่า
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"สิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับ?" Anfey ถามพลางลูบผมของ Suzanna
“ไม่มีอะไร” ซูซานนาพูด โน้มตัวเข้ามาใกล้เขา "แค่เหนื่อยนิดหน่อย"
"ฉันขอโทษ" Anfey พูดพร้อมกับถอนหายใจ "คุณไม่ควรเป็นนักดาบจริงๆ"
"คุณหมายความว่าอย่างไร?" ซูซานน่าถามอย่างสับสน
“คุณเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง ซูซานนา แต่ความแข็งแกร่งส่วนใหญ่นั้นไม่ใช่ของคุณใช่ไหม มันถูกบังคับในตัวคุณ สิ่งที่คุณต้องการคือชีวิตที่สงบและเงียบสงบ” Anfey กล่าวพร้อมกับถอนหายใจ “ข้านึกไม่ออกว่าการฝึกฝนของเจ้าต้องเข้มงวดเพียงใด”
ซูซานนาเม้มปากแล้วถาม "แล้วคุณล่ะ? ถ้าเลือกได้คุณจะทำอย่างไร"
"ฉัน?" Anfey กล่าวยิ้ม “ฉันชอบขี้เกียจ ฉันคิดว่าฉันคงพอใจที่ได้เป็นขุนนางชั้นผู้น้อย ไม่ทำอะไรเลยนอกจากล่าสัตว์และจ้องมองสาวใช้ของฉัน”
ซูซานน่ายิ้ม เธอบีบแขนของ Anfey เบาๆ แล้วถามว่า "คุณคิดถึงสาวใช้พวกนั้นไหม ฉันแน่ใจว่า Christian จะพาพวกเขามา ฉันไม่รังเกียจ" เธอเชื่อใจ Anfey มากพอที่จะรู้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดังนั้นเธอจึงไม่กังวล
"นั่นทำให้ฉันนึกถึง" Anfey กล่าว “ฉันต้องการให้ Urter มาที่นี่เพื่อช่วยอลิซ เขาเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าสำหรับหัวหน้าพนักงานมากกว่า Hui Wei แต่…”
“คุณสนใจเมืองนั้นจริงๆ ใช่ไหม”
"แน่นอน" Anfey กล่าว "นั่นจะเป็นบ้านในอนาคตของเรา" Country of Mercenaries นั้นมีความสำคัญ แต่ Violet City และเขาวงกตลึกลับที่อยู่ข้างใต้ก็สำคัญเช่นกัน เขาไม่สามารถเคลื่อนย้าย Urter ได้ในขณะนั้น
“แอนเฟย์ ฉันไม่ควร…” ซูซานนากระซิบ แต่เสียงของเธอขาดหายไปราวกับว่าเธออายเกินกว่าจะพูดจบ
"มันคืออะไร?" Anfey ถามอย่างสับสน
"ฉัน…"
"ฮะ?"
"ฉัน... คุณรู้!"
"ฉันไม่จริง!"
ซูซานนากระทืบเท้าแล้วพูดว่า "เกี่ยวกับ... เกี่ยวกับเด็กคนหนึ่ง..."
"โอ้!" อันเฟย์กล่าว "โอ้." ซูซานนาหันหน้าหนีและพยักหน้าเล็กน้อย Anfey ยิ้ม แน่นอนว่าพวกเขาอยู่ในสงครามและเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดในการมีลูก หากซูซานนาตั้งครรภ์ เธอไม่สามารถต่อสู้ในแบบที่เธอต่อสู้ได้ เขารู้ว่าซูซานนาต้องการสร้างครอบครัว แต่ต้องรอจนกว่าทุกอย่างจะจบลง
"ท่านหญิงซูซานน่า" เย่พูดพร้อมกับเคาะรถม้า “มีกองคาราวานเข้ามาพร้อมทหารยามจำนวนมาก พวกเขากำลังชักธงของหอการค้าเมฆา”
“หอการค้าเมฆา?” Anfey ขมวดคิ้ว ชื่อฟังดูคุ้นๆ แต่เขาจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินที่ไหน "ตอนนี้เราหลีกทางให้"
เย่ ชะลอรถม้าและขับไปยังทุ่งหญ้าใกล้ๆ เขากระโดดลงจากรถม้า คว้าแก้วไวน์และจิบไวน์ เฝ้าดูกองคาราวานของหอการค้าเมฆาใกล้เข้ามา
ขณะที่กองคาราวานเข้ามาใกล้ เย่เห็นว่าผู้คุมทุกคนดูผอมมาก มีผิวสีซีดและแก้มกลวง ผู้คุมมองไปที่เย่และรถม้าแต่ไม่ได้หยุดหรือให้ความสนใจเขาเลย
เย่คว้าถุงน้ำอีกครั้งและจิบไวน์ข้างในอีกครั้ง มันหนาวและเขาต้องการแอลกอฮอล์เพื่อให้ร่างกายอบอุ่น อย่างไรก็ตาม หนังน้ำและกลิ่นไวน์ได้ดึงความสนใจของทหารยามที่อยู่ด้านหน้า ก่อนที่เขาจะเก็บถุงน้ำออก ทหารยามครึ่งโหลก็หันมาหาเขาด้วยสายตาที่หิวโหย ผู้คุมเหล่านี้เป็นทหารรับจ้างจาก White Mountain City เพราะซอมบี้ พวกเขาไม่ได้กินอะไรดี ๆ มาหลายสัปดาห์แล้ว
“คุณมีไวน์เพิ่มไหม” ทหารรับจ้างคนหนึ่งร้องเรียก
เย่มองไปที่ทหารรับจ้าง แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาเป็นคนเงียบ ๆ และไม่ชอบทัศนคติของทหารรับจ้าง
ท่าทีของเย่ทำให้พวกทหารรับจ้างโกรธเคือง พวกเขาจ้องมองกันและกันและชักอาวุธออกมาทันที ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ทหารรับจ้างจะฆ่ากันเองเพื่อเป็นอาหารในเมือง White Mountain ในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุด ทหารรับจ้างเหล่านี้ไม่รังเกียจที่จะฆ่าเพื่อจิบไวน์
เย่ขมวดคิ้ว เขาไม่กลัวพวกทหารรับจ้าง และพวกทหารรับจ้างมักจะต่อสู้เพื่อแย่งชิงของมีค่าอย่างเช่น คริสตัลเวทมนตร์ แต่เขามีไวน์แค่นิดหน่อย และนี่คือกองคาราวาน ไม่ใช่โจร
"มันคืออะไร?" คนในกองคาราวานถาม “ทำไมเราถึงหยุด?”
"มีใครบางคนกำลังคุกคามพวกเรา นายท่าน" ทหารรับจ้างคนหนึ่งตอบเสียงดัง ในขณะที่คนอื่นๆ พุ่งเข้าหาเย่ด้วยดาบของพวกเขา
Anfey ถอนหายใจ เขาเหลือบมองซูซานนาและก้าวออกจากรถม้า
"ท่าน" Ye พูดเมื่อเห็น Anfey และถอยกลับ เขาไม่ต้องการความขัดแย้งกับทหารรับจ้าง
Anfey พยักหน้าให้ Ye และเดินไปที่รถม้าของกองคาราวาน เขาไม่ได้มองไปที่ทหารรับจ้าง ซูซานน่าเดินตามเขาไปและไม่ได้มองทหารรับจ้างเลย ทหารรับจ้างมองดูซูซานนาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง หนึ่งในนั้นยิ้มเยาะและก้าวไปหาซูซานนาสองสามก้าว แต่ทหารรับจ้างอีกคนคว้าตัวเขาไว้และส่ายหัว
“หูฉันหักหรือเปล่า” Anfey ถามโดยหยุดอยู่หน้ารถม้าคันหนึ่ง “ท่านอรลังกา?”
ชายชราโผล่หัวออกมาจากรถม้าและมองไปที่ Anfey ชายชราขมวดคิ้วพยายามนึกถึงสถานที่ที่เขาได้พบกับ Anfey ทหารรับจ้างเมื่อเห็นว่า Anfey รู้จักเจ้านายของพวกเขาก็ถอยออกไปอย่างเงียบ ๆ
"ลอร์ด Arlanga เป็นครูของฉัน" Anfey กล่าวกับ Suzanna
"จริงหรือ?" ซูซานน่าถามด้วยความประหลาดใจ เธอไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชายชราคนนี้
"แน่นอน" Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นดวงตาของ Arlanga ก็เบิกกว้างเมื่อเขาจำ Anfey ได้
"คุณ!" ชายชราอุทานเบิกตากว้าง
“เฮ้ เพื่อน…” ยามคนหนึ่งรีบเข้ามา ซูซานนาคว้าแขนของชายคนนั้นและจับเธอแน่น หักแขนของยาม ผู้คุมกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและเซถอยหลัง
เมื่อเห็น Suzanna โจมตีพวกเดียวกัน พวกทหารรับจ้างก็โกรธ พวกเขาทั้งหมดชักอาวุธออกมาล้อมทั้งสองคนไว้
“เดี๋ยว!เดี๋ยวก่อน!” Arlanga พูดพร้อมโบกมือให้ทหารรับจ้าง เขาหันไปหา Anfey และ Suzanna แล้วพูดว่า "ทางนี้ครับท่านผู้หญิง"
Arlanga กลายเป็นผู้ก่อตั้ง Cloud Chamber of Commerce เพราะเขาเป็นคนฉลาดและมีวิสัยทัศน์ เขารู้ว่า Anfey และ Suzanna มีความสามารถอะไร และเขาไม่จำเป็นต้องโกรธพวกเขา
"ฉันต้องการคุยกับคุณลอร์ด Arlanga" Anfey กล่าว
“แน่นอน” Arlanga กล่าวพร้อมพยักหน้า "เชิญทางนี้ครับ" ตราบใดที่ Anfey ต้องการคุยกับเขา Arlanga ก็มั่นใจได้ว่าเขาไม่ได้มีเจตนาทำร้ายเขา
Arlanga นำ Anfey และ Suzanna ไปที่รถม้าอีกคันแล้วเคาะกำแพง ดวงตาของ Anfey เบิกกว้างเมื่อเห็นว่าเขานั่งอยู่ในรถม้า เขารู้จักผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นคนสังคมที่มีชื่อเสียงในเมืองไวท์เมาน์เทนชื่อฮอนน่า เขาไม่รู้จักชื่อของชายคนนั้น แต่เขาดูคุ้นเคยมาก
“เลดี้ฮอนน่า” Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "ได้สักพักแล้ว"
“ลอร์ด Anfey” Honna พูดด้วยรอยยิ้มหวาน “โอกาสที่เราจะพบกันที่นี่คืออะไร”
Anfey มองไปที่ชายหนุ่มผู้ซึ่งยิ้มและพูดว่า "สวัสดี ท่าน Anfey ฉันชื่อ Edy"
"เอดี้? เราเคยพบกันที่ไหนสักแห่งไหม?" Anfey ถาม
“ฉันจำไม่ได้” เอดี้พูดช้าๆ “ข้าแน่ใจว่าจะไม่ลืมที่จะพบท่าน ท่านลอร์ด”
"จริงหรือ?" Anfey ถาม เขารับรู้ได้ถึงความประหลาดใจในแววตาของเอดี้ เขาแน่ใจว่าเอดี้รู้จักเขา แต่เขาจำไม่ได้ว่าเคยพบเอดี้ที่ไหนมาก่อน