ตอนที่ 434: นักโทษ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"คุณกำลังพูดอะไร?" Anfey ถามขมวดคิ้ว
ฮอนน่าไม่ตอบคำถามของเขา เมื่อตระหนักถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเธอและต้องการโน้มน้าวเพื่อนของเธอ เธอจึงมองไปที่เอดี้เท่านั้น "คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ" เธอถามเขาอย่างเงียบๆ
“ฮอนน่า อย่าโง่สิ” เอดี้พูดอย่างเย็นชา “คุณแค่พยายามหาข้อแก้ตัวให้กับความขี้ขลาดของตัวเอง คุณจะทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ แต่คุณต้องจำไว้ว่าคนเหล่านี้จะล้มเหลวและคุณจะถูกลงโทษ”
“การตายตอนนี้และการตายในอนาคตไม่ต่างอะไรกับฉันเลย” ฮอนนะพูดเบาๆ "คุณไม่สามารถคิดว่านี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ"
“มันคืออะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ?” เอดี้ถามด้วยเสียงตะคอก
Anfey ไม่ขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา เห็นได้ชัดว่า Honna และ Edy ทำงานร่วมกัน แต่ Honna ไม่ภักดีต่อสาเหตุเท่ากับ Edy
“มันเป็นประสงค์ของพระเจ้า” ฮอนนากล่าว
“พระประสงค์ของพระเจ้า?” เอดี้กล่าวซ้ำอย่างเย้ยหยัน "เนโครแมนเซอร์ทุกคนดำรงอยู่เพื่อต่อต้านเจตจำนงของเทพเจ้า นั่นไม่มีความหมายอะไรเลย"
“งั้นก็โจมตีฉันด้วยเวทมนตร์ที่ท้าทายพระเจ้าของคุณ ลอร์ดเอดี้” ฮอนน่าพูดอย่างเฉียบขาด “ถ้าคุณแค่ใช้คาถากลัว ก็ไม่ต้องสนใจ คุณก็รู้ว่านั่นไม่มีผลกับผม”
“คุณ…” เอดี้ถ่มน้ำลายอย่างโกรธจัด “ไม่อยากเจอพี่อีกแล้วเหรอ”
“ฉันพยายามปกป้องเขามาสิบปีแล้ว” ฮอนนะพูดเบาๆ "ถึงเวลาที่ฉันอยู่เพื่อตัวเอง"
“ด้วยการประณามเขาให้ทนทุกข์ทรมานชั่วนิรันดร์” เอดี้กล่าว “ฉันไม่เคยมองว่าคุณเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนั้น ฮอนน่า”
ฮอนน่าถ่มน้ำลายใส่เอดี้ “ถ้าฉันตาย เขาก็จะกลายเป็นอะไร ไม่มีอะไรนอกจากซอมบี้ และนั่นคือสถานการณ์ที่ดีที่สุด ฉันพูดถูกไหม”
“คุณช่างน่าสงสารและน่าสมเพช” เอดี้กล่าว “ถ้าเจ้าจะทิ้งเขาตอนนี้ แล้วทำไมเจ้าถึงเสียเวลาสิบปีปกป้องเขาและทนทุกข์ทรมาน?”
ฮอนน่าจ้องที่เอดี้ ดวงตาของเธอลุกโชนด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็พุ่งเข้าใส่เขา นิ้วของเธอจิกไปที่ใบหน้าและลำคอของเขา เอดี้ไม่ได้ผลักเธอออกไป เขาพันนิ้วรอบมีดสั้นและแทงเข้าที่ท้องของ Honna
Anfey สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขา เขาเดินเข้าไปหาเอดี้และคว้าข้อมือของเขาไว้ก่อนที่เขาจะทำอะไรกับฮอนน่า จากนั้นเขาก็จับ Honna และผลักเธอไปทาง Suzanna "จับตาดูเธอไว้" เขากล่าว ซูซานน่าพยักหน้า ฮอนน่าเสียเปรียบในการโต้เถียงกับเอดี้ และเธอไม่ภักดีต่อเนโครแมนเซอร์เท่ากับเอดี้ เธอต้องเก็บกดความรู้สึกมานาน ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เปลี่ยนข้างง่ายๆ
มีเลือดไหลซึมออกมาจากบาดแผลของ Edy ซึ่งแตกต่างจากเนโครแมนเซอร์ทั่วไป ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาสามารถเดินไปรอบ ๆ ได้โดยปราศจากความสงสัย
“เอดี้ บอกฉันสิ คุณเคยเจอฉันมาก่อนไหม” Anfey ถาม
เอดี้เชิดคางและไม่ตอบ
Anfey ต้องการเปลี่ยนเรื่องและถามบางอย่างเมื่อเขาถูกขัดจังหวะโดยทหารรับจ้างคนหนึ่ง "ท่านครับ มีทหารม้าจำนวนมากกำลังมุ่งหน้าไปทางนี้!"
“ทหารม้า?” Arlanga ซ้ำ เขาขมวดคิ้วและมองไปที่ Anfey
"บอกพวกเขาว่าไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว “นั่นคือคนของฉัน”
"อย่ากังวลไปเลย!" Arlanga ตะโกนบอกทหารรับจ้างที่อยู่ด้านนอก "พวกเขาไม่ใช่ศัตรู"
ทหารรับจ้างและทหารรักษาการณ์สับสนอย่างมากกับพัฒนาการนี้ ผู้คุมและทหารรับจ้างจำนวนมากรู้ว่า Arlanga ไม่ได้ร่ำรวยและทำธุรกิจอยู่เพียงเพราะเพื่อนของเขาคอยช่วยเหลือเขา ถ้าคนขี่ม้าพวกนั้นเป็นคนของเขาจริงๆ เขาจะจ้างคนอื่นมาเป็นยามทำไม
ไม่นาน นักปั่นก็มาถึงกองคาราวานโดยมีหลิงและหลงอยู่ข้างหน้า นักแข่งเพิ่งฝึกได้ไม่กี่สัปดาห์ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงไม่มีเครื่องแบบมาตรฐานและไม่ได้อยู่ในขบวน อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงทีมสอดแนม และการจัดทัพก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด
ครู่ต่อมา Long ก็ปรากฏตัวขึ้นข้างรถม้า
"เข้ามา" Anfey กล่าว "สถานการณ์เป็นอย่างไร"
มองไปรอบ ๆ รถม้าเป็นเวลานานและไม่พูดอะไร "ไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว "เอาเลย"
พยักหน้ายาว "เราพบบางคนที่กำลังจะไป White Mountain City เราดูแลพวกเขา"
“แล้วทางอื่นล่ะ?”
"เรามีเกือบสองหมื่นคนครับท่าน" ลองกล่าว “ไม่มีทางที่เราจะซ่อนได้นาน พวกเขาจะรู้ว่าเรากำลังมา”
"ฉันเห็น."
ดวงตาของ Arlanga เบิกกว้างเมื่อเขาได้ยินว่ามีทหารรับจ้างเกือบสองหมื่นคนที่ทำงานให้กับ Anfey แม้แต่เอดี้ก็ดูประหลาดใจ
"ให้ฉันแนะนำคุณ" Anfey กล่าว “นี่คือเลดี้ฮอนน่า นี่คือเอดี้ ซึ่งเป็นเนโครแมนเซอร์ด้วย ฉันไว้ใจให้คุณดูแลพวกเขาในขณะที่ฉันไม่อยู่”
“เนโครแมนเซอร์?”
"ไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว "เขาไม่ใช่คนที่ดีนัก"
"ฉันควรพาพวกเขาตอนนี้หรือไม่" ลองถามดูที่ Edy
"ระวังตัวด้วย" Anfey กล่าว “เอดี้นี่อารมณ์เสีย”
“ข้าจะจับตาดูเขาเอง” ลองกล่าว
ความอึกทึกครึกโครมเข้ามาขัดจังหวะหลง Anfey ขมวดคิ้ว "เมื่อกี้คืออะไร?"
ลองส่ายหัวและยักไหล่
"Arlanga" Anfey กล่าว “ไปดูแลคนของคุณ อย่าปล่อยให้พวกเขาทำอะไรนอกลู่นอกทาง”
Arlanga ไม่ชอบให้ใครมาสั่ง แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามคำแนะนำของ Anfey เขาพยักหน้าให้ Suzanna และ Anfey แล้วรีบออกจากรถม้า
“กองคาราวานนี้…”
"อย่ากังวลกับพวกเขา" Anfey กล่าว “พวกเขากำลังจะไปหาอาหารจากอาณาจักรมาโฮ ถ้าคุณพบอะไรในอีกไม่กี่วันข้างหน้า โปรดติดต่อคริสเตียน ไม่ต้องตามหาฉัน”
“ครับท่าน” ลองพูดพร้อมกับพยักหน้า
Anfey มองไปที่ Honna ซึ่งนั่งถัดจาก Suzanna และจ้องมองที่พื้น เธอตกตะลึงและเขารู้ว่าเขาไม่สามารถหาประโยชน์อะไรจากเธอได้ ดีกว่าปล่อยให้เธอพักสักหน่อยก่อนที่จะพูดกับเธอ
"พาพวกเขาไป" Anfey กล่าว เขาเหลือบมองแหวนที่เขาเพิ่งพบ เขาชี้ไปที่ Long และแหวนก็ระเบิดเป็นแสงสีเขียว
"นี่คืออะไร?" ลองถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
"ส่วนเสริมที่มีประโยชน์" Anfey กล่าว
หลงพยักหน้าและไม่ถามอะไรอีก เขาหันไปหาเอดี้แล้วพูดว่า "มากับฉัน"
Edy ชำเลืองมอง Long แต่ไม่ได้ขยับ ลองถามอีกครั้ง และ Edy ก็ยังไม่ขยับ ถอนหายใจยาวและเอื้อมมือไปจับผมของ Edy แล้วเอาหัวโขกกับผนังรถม้า Edy สาปแช่งเสียงดังและสลบไป
ถอนหายใจยาวและจับไหล่เขาลากออกจากรถม้า
"รอ!" Anfey พูดทันใดนั้นก็สังเกตเห็นแคลลัสในมือของ Edy “ฮอนน่า เอดี้เป็นแค่เนโครแมนเซอร์หรือเปล่า?”
ฮอนนาจ้องที่เอดี้แล้วพูดเบาๆ ว่า "ฉันไม่รู้"
Anfey กล่าวว่า "ไม่รู้มาก่อนว่ามีวินัยแฝดในหมู่เนโครแมนเซอร์ด้วย" “นานๆที ระวังเขาจะลำบากนะ”
"ฉันจะไป" ลองพูดก่อนที่จะหายไปจากรถม้าพร้อมกับเอดี้