บทที่ 44: ขั้นตอนเริ่มต้น
ผู้แปล: Nyoi_Bo_Studio บรรณาธิการ: Tennesh
Blavi รับยาจาก Anfey Anfey ดูจริงใจมาก แต่ Blavi ยังไม่แน่ใจว่าควรรับหรือไม่ นี่เป็นสิ่งที่เข้าใจได้ ไม่มีใครต้องการกินสารที่ไม่รู้จัก ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความไว้วางใจ
จู่ๆ ซูบินก็คว้ามือของบลาวีและยัดยาเข้าไปในปากของบลาวีอย่างแรง
Blavi ทำหน้าบูดบึ้ง จ้องมอง Zubin ด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลืนมันลงไป เนื่องจากเม็ดยาอยู่ในปากของเขาแล้ว ถ้าเขาพ่นออกมา ดูเหมือนว่าเขากำลังปฏิเสธท่าทางใจดีของ Anfey และเขาไม่ต้องการทำร้ายความรู้สึกของ Anfey
“รอฉันก่อนดีกว่า!” บลาวี่พูดพร้อมกับกัดฟันแน่น
ซูบินแสดงท่าทางขอโทษด้วยมือทั้งสองข้างของเขา
“ตกลง ในเมื่อทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกเธอ” Anfey ยิ้ม
"มันคืออะไร?" นิยาถาม เธอเป็นคนแรกในกลุ่มที่แสดงความอยากรู้อยากเห็นต่อคำถามของ Anfey
“คุณไม่คิดว่าเราเป็นกลุ่มที่ไร้ระเบียบใช่ไหม หากไม่มีองค์กร ความรับผิดชอบ และกฎระเบียบ มันคงยุ่งเหยิงหากเกิดอะไรขึ้นกับเรา เช่น ตอนนี้ ถ้าเราทุกคนไปพักผ่อน ไม่มีใครเฝ้าระวัง ลองนึกดู ถ้ามีคนมาจู่โจมเราโดยไม่ทันตั้งตัว
“แอนเฟย์ คุณสั่งเราและบอกเราว่าต้องทำอะไร เราเชื่อใจคุณ” คริสเตียนกล่าว
“เวลาตอนนี้กระชั้นชิดจริงๆ ฉันมอบหมายงานให้คุณได้เท่านั้น อืม… เราควรจะแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม ฉันเป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรงของกลุ่มแรก ให้เราเลือกสามคนเพื่อดูแลอีกสามกลุ่มที่เหลือ " Anfey มองไปที่คริสเตียน "คริสเตียน คุณเป็นนักเวทย์ระดับเริ่มต้น ฉันแนะนำให้คุณรับผิดชอบกลุ่มที่สอง กลุ่มแรกจะขัดขวางคู่ต่อสู้ของเราเมื่อพวกเขาปรากฏตัว กลุ่มที่สองของคุณจะโจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็วด้วยเวทมนตร์!"
"ฉันเข้าใจแล้ว." คริสเตียนพยักหน้า
“มีใครมีคำแนะนำอะไรเกี่ยวกับผู้นำของอีกสองกลุ่มไหม”
“ฉันแนะนำให้บลาวีดูแลกลุ่มหนึ่ง เขามีความเข้าใจเวทมนตร์ที่หลากหลาย” คริสเตียนกล่าว
“พวกนายคิดว่าไง?” Anfey ถาม
“นอกจากคริสเตียนและเมลินด้าแล้ว บลาวี่ยังเป็นนักเวทย์ที่เก่งที่สุดในหมู่พวกเรา ศาสตราจารย์เคยคิดที่จะให้บลาวี่สอบนักเวทย์ แต่จู่ๆ ก็เกิดการสู้รบที่ชายแดน เขาจึงไม่มีโอกาสสอบ ฉัน ยอมรับว่าบลาวี่เหมาะสมดี" ริกะยิ้ม
“แต่ร่างกายของฉัน…”
"ร่างกายของคุณจะดีขึ้นในหนึ่งวัน" Anfey กล่าว “ในเมื่อทุกคนเห็นด้วย มันก็พร้อมแล้ว ทุกคน คุณนึกถึงผู้สมัครชิงตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มสุดท้ายอีกคนได้ไหม”
“ซูบินสามารถดูแลกลุ่มที่สี่ได้” คริสเตียนกล่าว
ซูบินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง "ฉันคิดว่าฉันควรจะอยู่กับ Anfey หากมีนักเวทย์ในหมู่ฝ่ายตรงข้าม คนในกลุ่มแรกควรจะสามารถต่อสู้กับพวกเขาได้ นี่เป็นเพื่อความปลอดภัยของ Anfey ไม่เช่นนั้นเขาจะตกอยู่ในอันตราย"
"ใช่ Anfey ต้องการผู้ช่วยที่ดี" คริสเตียนพยักหน้า
“แล้วซานต้าล่ะ?” ริสกีน่าแนะนำ
“Sante หุนหันพลันแล่นเกินไป ฉันคิดว่าคุณเป็นผู้สมัครที่ดี” Blavi ให้คำแนะนำของเขาเอง
“ฉันเหรอ ฉันสะเพร่าเกินไป ฉันไม่ใช่ผู้สมัครที่ดี” ริสกีโบกมือของเขา
“จากนั้นให้ข้อเสนอแนะสำหรับผู้สมัครคนสุดท้าย เราต้องเลือกผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดจากผู้ที่เหลือ ดังนั้นคุณคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของเรา” บลาวีกล่าว
"คุณหมายถึงอะไร?" Riska ไม่พอใจเกี่ยวกับเรื่องนี้
"นิสัยสามารถเปลี่ยนแปลงได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่คุณมีความรับผิดชอบมากขึ้น เมื่อคุณคิดว่าการหลงลืมของคุณอาจก่อให้เกิดอันตรายต่อคนรอบข้าง คุณจะรู้ว่าคุณต้องทำอะไร"
“ฉันไม่เล่นบทนั้นได้ไหม” ริกะพูดพร้อมกับทำหน้าบูดบึ้ง
"แค่นั้นแหละ." Anfey ไม่ตอบสนองต่อการตอบสนองของ Riska แทนที่จะตัดสินใจว่า Riska จะรับบทบาทเป็นผู้นำกลุ่มที่สี่
“แล้วฉันล่ะ?” นิยาถามอย่างไม่พอใจ Niya รอมาสักพักเพื่อดูว่า Anfey จะให้งานเธอหรือไม่ แต่ตอนนี้เธออารมณ์เสียมาก
คริสเตียนและพรรคพวกมองหน้ากัน แล้วทุกคนก็ก้มหน้าลง ในชีวิตที่เงียบสงบ Niya คือสาวในฝันของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อตกอยู่ในอันตราย พวกเขาหวังเพียงว่า Niya จะไม่สร้างปัญหาให้พวกเขา มันคงเป็นเรื่องตลกที่จะปล่อยให้เธอเป็นผู้นำทีม แต่พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรต่อหน้าเธอได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเงียบลงแทน
"เราจะพูดถึงคุณในภายหลัง" Anfey ยิ้ม
“โอ้…” นิยาพยักหน้าและแสดงรอยยิ้ม
“ฉันจะประกาศกฎ วันนี้มีกฎข้อเดียว แต่ฉันจะเพิ่มเติมกฎในภายหลัง” ใบหน้าของ Anfey เคร่งขรึม “คำสั่งทั้งหมดมาจากฉัน ทุกคนควรเชื่อฟังคำสั่ง รวมทั้งหัวหน้ากลุ่มด้วย! ถ้าใครไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง คนคนนั้นต้องออกจากทีมของเราทันที ไม่เช่นนั้นเขาจะกลายเป็นศัตรูของเรา! มีคำถามอะไรไหม?” Anfey รู้ดีว่าการให้ทุกคนทำตามผู้นำของเขานั้นเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงให้ Christian และผู้นำอีกสองคนสร้าง "ทีมผู้นำ" เพื่อคลายความเครียดจากเขา
"ไม่มีคำถาม." คริสเตียนพยักหน้า เขาเป็นคนแรกที่เห็นด้วย
Blavi และ Riska ตามเขาและพยักหน้า แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีประสบการณ์การต่อสู้หรือการฝึกฝนใดๆ เลย แต่พวกเขาก็เคยเห็นคนอื่นๆ ต่อสู้ พวกเขาจะทำได้ดี เพื่อก้าวผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ ทุกคนต้องร่วมมือกันและเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ระเบียบวินัยเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับกลุ่มที่เป็นเอกภาพ หากไม่มีระเบียบวินัยพวกเขาจะยุ่งเหยิงเพราะแต่ละคนมีความคิดและความคิดเห็นที่แตกต่างกันในการทำสิ่งต่าง ๆ
“ดีแล้ว คริสเตียน พวกนายไปหาสมาชิกในกลุ่มกัน ใครไม่มีกลุ่มก็อยู่กลุ่มแรกของฉัน” Anfey ยิ้ม
“แอนเฟย์ บลาวีกับกลุ่มของฉันจะทำอะไร” ริกะถาม
"กลุ่มของ Blavi จะเป็นทีมกู้ภัยชุดแรก ทีมของคุณอาจต้องช่วยกลุ่มแรกหรือปกป้อง Christian ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ คุณเป็นคนตัดสินใจ" Anfey มองไปที่ Riska "ทีมของคุณจะอยู่ที่หลังรถม้า เมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อหน้าคุณ ทีมของคุณต้องมั่นใจว่าจะไม่มีใครโจมตีเราจากด้านหลัง"
"ฉันเข้าใจแล้ว."
“Anfey, Sante ควรเข้าร่วมทีมของคุณ เขาอารมณ์ร้อน แต่เขาเป็นนักเวทย์ที่ดี เขาสามารถให้ความช่วยเหลือได้มากมาย” Christian กล่าว ในบรรดาสี่กลุ่ม ทีมของ Anfey จะต้องเผชิญความเครียดมากที่สุดและเผชิญกับอันตรายมากที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย Christian คิดว่าทีมของ Anfey จำเป็นต้องแข็งแกร่งขึ้น
"ตกลง" Anfey ยอมรับคำแนะนำของ Christian ยิ้ม "นอกจากนี้ หลังจากที่คุณเลือกสมาชิกในทีม คุณและทีมของคุณต้องคิดเกี่ยวกับกลยุทธ์ของคุณ คุณต้องวางแผนสำหรับวิธีตอบโต้คู่ต่อสู้ด้วยการโจมตีแบบเริ่มต้น วิธีร่วมมือกับทีมอื่น และวิธีต่อสู้กับคุณอย่างชาญฉลาด ฝ่ายตรงข้าม คุณจะไม่มีเวลาพักอีกสองสามวันข้างหน้า”
“Anfey การโจมตีเริ่มต้นที่คุณพูดถึงเวทมนตร์ที่ทีมของฉันสามารถใช้เพื่อเริ่มการต่อสู้ได้หรือไม่” ริกะถาม
“ใช่! คุณก็รู้ว่าเวทมนตร์ของฉัน…” Anfey เย้ยหยันตัวเอง “ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับเทคนิคได้ คุณและทีมของคุณจะต้องค้นหาเอง คริสเตียนมีพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์มาก! คุณยังจำได้ไหม เกิดอะไรขึ้นที่บ้านของอาจารย์ ถ้า Christian ไม่ใช้อาร์คไฟฟ้าแทนสายฟ้าเพื่อโจมตีคนนั้น การต่อสู้คงไม่จบลงในเร็ว ๆ นี้! พวกคุณสามารถขอคำแนะนำจากเขาได้"
“ฮ่าฮ่า นั่นเป็นเพราะว่าทักษะดาบของคุณก้าวหน้าเกินไป ฉันมั่นใจในตัวคุณ” คริสเตียนหน้าแดงเล็กน้อย
"ความมั่นใจ? ใช่แล้ว นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเรา!" อันเฟย์กล่าว "ทุกคนต้องมีความเชื่อมั่นในสมาชิกในทีมแต่ละคน และแต่ละทีมก็ต้องมีความเชื่อมั่นในทีมอื่นๆ! บางทีเราอาจจะยังไม่แข็งแกร่ง แต่ความมั่นใจจะเป็นอาวุธสำคัญในการต่อสู้กับศัตรูของเรา!"
"ฉันเข้าใจแล้ว!" คริสเตียนและหัวหน้าทีมอีกสองคนพยักหน้าด้วยความจริงใจ
“เอาล่ะ ไปข้างหน้าและเลือกสมาชิกในทีมของคุณ”
ในเวลาเดียวกัน เสียงของ Sante ก็ดังขึ้นนอกรถม้า “เฟลเลอร์ คุณเอาอาหารกลับมาหรือยัง เร็วเข้า ฉันหิวแล้ว!”
Anfey ยกม่านขึ้น "ซานเต้ เดี๋ยวก่อน! เฟลเลอร์ เข้ามา!" ระเบียบวินัยเริ่มต้นจากสิ่งเล็กน้อย ทุกคนควรรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน ไม่มีใครควรกินเมื่อใดก็ตามที่พวกเขารู้สึกหิว
เฟลเลอร์คลานเข้าไปในรถม้า เช็ดเหงื่อที่หน้าผาก เขาพูดว่า "แอนเฟย์ ขอบคุณ ถ้าคุณไม่ขอให้ฉันถอดชุดนักเวทย์ของฉัน ฉันคงกลับมาไม่ได้"
"เกิดอะไรขึ้น?" Anfey เริ่มเครียด
"ฉันเห็นเราบนโปสเตอร์ที่ต้องการ!"
"โปสเตอร์ที่ต้องการ พวกเราทุกคน?" คริสเตียนตะโกน
"ใช่! มันบอกว่าเราฆ่าทหารรักษาวังและต้องการโค่นล้มกษัตริย์ พวกเขาเสนอรางวัลมากมาย เหรียญทองสำหรับการรายงานตำแหน่งของเรา และเหรียญทองสิบเหรียญสำหรับการฆ่าพวกเรา"
“แค่สิบเหรียญทองเท่านั้นหรือ เจ้าเรียกว่ารางวัลใหญ่งั้นหรือ” ริกะยิ้ม “เฟลเลอร์ คุณเคยเห็นเหรียญทองไหม”
"มีโปสเตอร์ของ Philips ที่ต้องการด้วย!" เฟลเลอร์ยิ้มอย่างขมขื่น "พวกเขาให้หนึ่งร้อยเหรียญทองสำหรับการรายงานตำแหน่งของเรา!"
“ข้อมูลในโปสเตอร์ถูกส่งไปยังเมืองไบดาห์อย่างรวดเร็วได้อย่างไร?” Anfey ถาม
"สิ่งนี้ควรให้เครดิตกับ Mage Union" คริสเตียนถอนหายใจ "อันเฟย เราควรทำอย่างไรดี"