ตอนที่ 457: การเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
รุ่งอรุณมักจะเป็นส่วนที่มืดที่สุดในตอนกลางคืน White Mountain City ได้เห็น Anthony ได้รับตำแหน่งของเขาและเพิ่งนั่งลงหลังจากการเฉลิมฉลอง
คนที่ได้รับตำแหน่งขุนนางไม่ใช่เรื่องหายาก แต่การมีพลังระดับสูงสุดแปดคนในเมืองเดียวกันในเวลาเดียวกันนั้นหายาก คนที่มีอำนาจมากที่สุดมารวมตัวกันในเมือง White Mountain
แอนโทนี่มีความสุขมากและเขารู้ว่าเขาเลือกถูกแล้ว แม้แต่งานแต่งงานของเขากับนิชิเอวา เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรเอลลิเซน ก็ไม่โอ้อวดเท่านี้
แอนโทนี่เก็บตัวอยู่กับตัวเองมาหลายปี เขาเป็นพันธมิตรของ Ellisen Empire แต่ Ellisen Empire ไม่ต้องการให้ Anthony มีอำนาจหรือมีอิทธิพลมากเกินไป Michael ต้องการให้ Anthony สงบศึกกับกลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau และสร้างพันธมิตร เนื่องจาก Ellisen Empire กลัวว่า Anthony จะเอาชนะกลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau ได้และมีพลังมากขึ้น จักรวรรดิเอลลิเซนจะควบคุมกลุ่มทหารรับจ้างกลอรี่ได้ยากขึ้น และไม่ต้องการเช่นนั้น
แอนโทนี่รู้เรื่องนั้นดี ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเลือกที่จะไม่เปิดเผยตัวตนแทน
เขาคุยกับ Steger และ Baery อย่างมีความสุขแม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยพบกันมาก่อน Shawn และ Dalmatian ต่างก็สุภาพมาก เออร์เนสต์เป็นคนเงียบๆ แต่นั่นคือบุคลิกของเขา
Anfey ไม่เข้าร่วมพิธีเพราะเขารู้ว่า Baery และ Anthony มีความสำคัญมากกว่าเขา เขายืนอยู่ข้างหน้าต่างและเฝ้าดูฝูงชนที่พลุกพล่านด้านล่าง “อลิซ” จู่ๆ เขาก็พูดขึ้น “ฉันต้องสารภาพ ฉันสับสนมาก”
"แล้วไง" อลิซถาม ยื่นม้วนหนังสือให้ฮุ่ยเหว่ย
“ถ้า Baery พร้อมที่จะต่อสู้ ทำไมเขาไม่รักษาความแข็งแกร่งไว้ล่ะ พิธีของ Marino นั้นเรียบง่ายกว่านี้มาก”
“มาริโนและแอนโทนี่เป็นคนสองคนที่แตกต่างกัน” อลิซกล่าว "นี่เป็นสถานการณ์ที่แตกต่างออกไป" เธอดึงบัญชีแยกประเภทออกมาและเริ่มอ่านตัวเลข
"อะไรเปลี่ยนไป?"
“มาริโนทำงานให้กับมาโฮเอ็มไพร์มาหลายปีแล้ว” อลิซกล่าว "แต่แอนโธนีเป็นพันธมิตรของจักรวรรดิเอลลิเซนมาโดยตลอด ฉันคิดว่าพระองค์กำลังเป็นแบบอย่าง"
"อะไรอีก"
“ในตอนนั้น สถานการณ์ยังคงมืดมนอยู่เล็กน้อย” อลิซพูดต่อ “บัดนี้ ฝ่าบาททรงตัดสินพระทัยแล้ว พระองค์ทรงทราบดีว่าสงครามเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”
“แล้วทำไม Baery ไม่ปกปิดกองทัพของเขา”
“ไม่มีประโยชน์ เพราะเขาทำไม่ได้” อลิซกล่าว เธอถูขมับของเธอและปิดบัญชีแยกประเภท "จักรวรรดิมาโฮ จักรวรรดิเอลลิเซน และจักรวรรดิชานซา เผชิญหน้ากันมานานหลายร้อยปี ไม่มีใครรู้ว่าควรไว้ใจใครดี ตอนนี้พระองค์กำลังเสี่ยงทุกอย่าง ถ้าคุณเป็นสการ์เล็ต คุณจะทำอย่างไรถ้าจุดสูงสุดทั้งหมดของจักรวรรดิมาโฮ พลังระดับหายไป?”
"นั่นเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่จะปกปิดความแข็งแกร่งของเขา" Anfey แย้ง
อลิซถอนหายใจ “คุณจะให้ใครมาขวางคุณกับคริสเตียน” เธอถามอย่างเงียบ ๆ
"ไม่" Anfey กล่าว “เราจะคุยกัน เราเชื่อใจกัน”
“หมายความว่าคุณภักดีต่ออาณาจักรมาโฮ?”
"แน่นอน."
“เห็นไหม เราร่วมมือกันได้ แต่กองทัพของ Scarlet ทำไม่ได้ เธอมีกองทัพที่แตกต่างกันมากมายคอยรับใช้เธอ ความขัดแย้งแทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าเราแสดงความแข็งแกร่ง อย่างน้อยส่วนหนึ่งของกองทัพนั้นก็จะหวาดกลัว พวกเขาจะลังเล . สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นกับกองทัพในช่วงสงครามเช่นนี้คือความสงสัยหรือความลังเลใจ ถ้าทหารไม่อยากรบ ใครจะทำ"
"ฉันเข้าใจแล้ว" Anfey พูดพร้อมพยักหน้า
“สการ์เล็ตต้องการกำจัด Roaring Death Legion, Baery และพวกเรา แต่เธอไม่มีวันเอากองทัพทั้งหมดไปเสี่ยงเพื่อเป้าหมายส่วนตัวของเธอเอง” อลิซพูดพร้อมยิ้มเยาะ “กองทัพของศาสนจักรจะไม่ทำเช่นนั้น ดรูอิดและเอลฟ์จะไม่ทำเช่นนั้น พวกเขาเป็นพันธมิตรกัน แต่พันธมิตรของพวกเขาสั่นคลอน ผู้เข้าร่วมทุกคนของพันธมิตรนั้นต้องการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์โดยไม่ต้องทำงานจริง
"สการ์เล็ตเป็นผู้นำโดยธรรมชาติ แต่เธอไม่สามารถเปลี่ยนวิธีการปฏิบัติของผู้คนได้ เว้นแต่เธอจะไม่เต็มใจเสียสละกองทัพชานซา แผนของเธอจะไม่ประสบผล เมื่อการต่อสู้เกิดขึ้นจริง กองทัพของเธอจะแตกหัก"
"บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Scarlet" Anfey กล่าว “คุณรู้จักเธอไหม”
“เธอ…” อลิซถอนหายใจ “ฉันประเมินเธอต่ำไปเสมอ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเธอฉลาดแค่ไหน”
"ว่าไง"
“เธอปกปิดอารมณ์ได้ดี” อลิซกล่าว "เธอรู้วิธีที่จะเก็บรายละเอียดต่ำ เธอรู้วิธีที่จะทำให้ตัวเองอยู่ห่างจากจุดสนใจ ไม่มีใครรู้จักเธอจริงๆ ซึ่งทำให้เธอได้เปรียบ ไม่มีใครรู้ว่าจะคาดหวังอะไรจากเธอ ซึ่งแตกต่างจากฉัน"
“คุณเอาแต่พูดว่าเธอเป็นผู้นำโดยธรรมชาติ แต่ฉันไม่เชื่ออย่างนั้น” Anfey กล่าว "ไม่มีใครเก่งในบางอย่างโดยธรรมชาติ เธอต้องทำงานหนักมากเพื่อให้ได้ตำแหน่งของเธอในวันนี้ แล้วคนที่ทำงานให้เธอล่ะ มีใครบ้างที่... แปลก"
“แปลก? คุณหมายถึงอะไร?”
"ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นคนสอน Scarlet ให้กลายเป็นผู้หญิงอย่างที่เธอเป็นในทุกวันนี้"
อลิซขมวดคิ้วแล้วส่ายหัว "ฉันไม่รู้" เธอกล่าว “แม้ว่าเธอจะมีครู แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะแจ้งให้ฉันรู้”
“สการ์เล็ตยุติการปฏิวัติเพราะกองทัพส่วนตัวของเธอ แต่เธอฝึกทหารทั้งหมดได้อย่างไร ฉันไม่คิดว่าการสนับสนุนของเจ้าชายเจอร์ริกจะเพียงพอ” แอนเฟย์พูดพร้อมกับขมวดคิ้ว “มีหลายอย่างที่ฉันไม่เข้าใจเกี่ยวกับเธอ เธออาจเป็นผู้นำที่ดี แต่เธอยังเด็กและไม่มีประสบการณ์ ทำไมพ่อของเธอถึงไว้ใจเธอมาก อะไรทำให้เขามั่นใจว่าเธอจะเป็นคนดี” ผู้นำ?"
อลิซส่ายหัว “ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นหลังจากที่ฉันจากไป ฉันไม่รู้อะไรเลย”
“ลองดูสิ พ่อของคุณคัดค้านไม่ให้เธอก้าวเข้าสู่ Country of Mercenaries แต่เธอก็ยังมา เขาส่งอัศวินกริฟฟินหนึ่งร้อยตัวให้เธอ ทำไม ทำไมเขาถึงส่งนักสู้ที่มีค่าที่สุดของเขาไปเข้าร่วมในสงครามครูเสดที่เขาไม่ได้สนับสนุนด้วยซ้ำ ต้องมีบางอย่างที่เราขาดหายไป"
อลิซขมวดคิ้ว เธอจ้องไปที่เขาแต่ไม่ได้พูดอะไร
Anfey ยังคงเงียบ เขาวิเคราะห์สถานการณ์ไม่เก่งเท่าอลิซ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงถามคำถามเหล่านั้นกับเธอ ลึกลงไปที่ไหนสักแห่ง เขารู้ว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นในอาณาจักรชานซา พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 ทรงอ่อนแอและสายตาสั้น เขาไม่ใช่นักพนันและเป็นนักเสี่ยงโชคแม้แต่น้อย ทำไมจู่ๆคนอย่างเขาถึงทุ่มทุกอย่างที่เขามี? อะไรเปลี่ยนไป?