ตอนที่ 464: ธุรกิจเก่า
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ชายหนุ่มล้อมวงรอบสองสาวและผู้วิเศษ ทัศนคติของพวกเขาชัดเจน พวกเขาไม่ยอมง่ายๆ
Anfey หันไปหา Ozzic แล้วถามว่า "มีใครสำคัญกว่าเราไหม"
Ozzic ส่ายหัวของเขา
"เอาล่ะ" Anfey กล่าว "ปล่อยเรา"
Ye มองไปที่ Anfey จากนั้นจากไปอย่างเงียบ ๆ กับคนของเขา เขาโบกมือและทหารรับจ้างในเขตตรวจสอบของเขาก็เริ่มไล่ลูกค้าออกจากโรงเตี๊ยมเช่นกัน
"นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ" Anfey กล่าวพร้อมยกแขนขึ้นและเรียกพายุที่โหมกระหน่ำ
แม้จะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากแหวน แต่ Anfey ก็รู้ดีว่าผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มควรเป็นผู้หญิงที่ Ozzic เคยพ่ายแพ้ เธอมีพลังมากกว่า Ozzic และแสร้งทำเป็นพ่ายแพ้ แม้ว่าเขาจะทำลายโรงเตี๊ยม เธอก็ยังอยู่รอดได้ เขาเพียงแค่ต้องปล่อยให้คนคนหนึ่งมีชีวิตอยู่
Anfey ไม่สนใจว่าคนเหล่านี้จะตายหรือไม่ เขาก่อตั้งหน่วยงานตรวจสอบเพราะเขาต้องการสาขาเพื่อป้องกันทหารรับจ้างในเมืองไม่ให้ละเมิดกฎ แม้ว่าผู้ตรวจราชการจะยังใหม่และหน้าที่ยังไม่ชัดเจน แต่ก็ยังมีความสำคัญมากและไม่มีใครควรฝ่าฝืน
ผู้อุปถัมภ์รู้อย่างชัดเจนว่า Ye คือใครและเขาใช้พลังแบบใด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ Anfey โกรธมาก เขาไม่สามารถปล่อยให้พลังของ Ye ถูกสอบสวนได้ เพราะนั่นจะเป็นการตั้งคำถามกับพลังของเขา
ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกออกมาและ Anfey ก็หยุดเคลื่อนไหว "รอ!" ชายวัยกลางคนปรากฏตัวขึ้นและรีบไป "รอ."
ชายหนุ่มทุกคนหลีกทางให้ชายวัยกลางคน “เอามันไป” ชายวัยกลางคนกล่าว ชายหนุ่มมองเขาแล้ววางอาวุธลงอย่างไม่เต็มใจ ชายวัยกลางคนหันไปหา Anfey แล้วพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากพวกเขา เราจะร่วมมือ"
"ในที่สุด" Anfey กล่าวว่า "คนที่มีเหตุผล" เขามองไปที่ชายคนนั้นขณะหมุนแหวนในมือ
"พวกเขาทำอะไร?" ชายวัยกลางคนถามอย่างระมัดระวัง “พวกเขา… พวกเขาทำให้ท่านขุ่นเคืองหรือไม่ ท่านลอร์ด?”
“พวกเขาฆ่าทหารรับจ้างไปหนึ่งร้อยคนและปฏิเสธที่จะร่วมมือกับฉัน” เย่พูดขณะเดินไป "ฉันต้องการให้พวกเขามากับฉัน"
“เราถูกโจมตีก่อน” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งแย้ง
ชายวัยกลางคนโบกมือและทำให้เธอเงียบ เขาหันไปหาแอนเฟย์และพูดว่า "ข้าขอโทษ ท่านลอร์ด พวกเขายังเด็กและหน้าด้านเกินไป แน่นอน เจ้ารับมันไปได้" เขาหันไปหาชายหนุ่มและโบกมือ ชายหนุ่มถอนหายใจและเริ่มเคลื่อนตัวไปหา Ye อย่างช้าๆ
"และเธอ" Anfey พูดพร้อมกับโยนถ้วยไปทางผู้หญิงที่นั่งอยู่บนพื้น
ทันใดนั้นร่างของผู้หญิงคนนั้นก็บิดเบี้ยวและเธอก็กระโดดไปด้านข้าง ถ้วยกระแทกพื้นแตกกระจาย
"แน่นอน" ชายคนนั้นพูด "แน่นอน"
"และคุณ?" อันเฟย์กล่าว "ฉันต้องค้นหาสถานที่นี้"
ชายวัยกลางคนขมวดคิ้ว “ผมจำไม่ได้ว่าละเมิดกฎหมายใด ๆ ท่านลอร์ด” เขากล่าว
"คุณกำลังซ่อนผู้หลบหนี"
ชายวัยกลางคนถอนหายใจ “ข้าไม่รู้ว่าข้าทำให้ท่านขุ่นเคืองใจเมื่อใด ท่านชอบทำลายชีวิตผู้คนหรือไม่”
"อย่าทำตัวไร้เดียงสาเกินไป" Anfey กล่าว "ทหารรับจ้างที่ตายเหล่านั้นจะคิดอย่างไร"
ชายคนนั้นหันไปหาชายหนุ่มและพูดว่า "ฉันพูดเสมอว่าอย่าหน้าด้าน อย่าตัดสินใจ คุณจะต้องเสียใจภายหลัง"
"อย่าพยายามทำอะไรเลย" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว "เรนเจอร์"
“เรนเจอร์?” ชายวัยกลางคนพูดซ้ำด้วยความขมวดคิ้ว “ข้าไม่รู้ว่าท่านกำลังพูดถึงอะไร ท่านลอร์ดของข้า”
"อย่าเล่นโง่กับฉัน" Anfey กล่าว "จงปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนที่คุณต้องการได้รับการปฏิบัติ หากคุณไม่สามารถปฏิบัติได้ คุณก็ไม่มีสิทธิที่จะพูดถึงสิ่งใด"
“ข้าพเจ้าสับสนมาก ท่านลอร์ด” ชายคนนั้นพูด “ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร”
"ให้ฉันบอกคุณ" Anfey กล่าว "ภรรยาของฉันชื่อ Suzanna หลังจากการกบฏของ Trajan เธอทิ้ง Gruce ไว้กับน้องสาวของเธอ เธอมีแผนที่สมบัติอยู่กับตัว แต่เธอถูกโจมตี และครึ่งหนึ่งของแผนที่ถูกขโมยไป"
ชายคนนั้นเฝ้าดู Anfey อย่างใจเย็น สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนไปเลย เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเขาไม่ใช่คนโกหกที่ดี ทันทีที่พวกเขาได้ยินชื่อของ Suzanna พวกเขาก็หันมาหากันและเริ่มพึมพำใต้ลมหายใจ
“แผนที่ขุมทรัพย์เป็นของครูของเธอและเป็นความลับ ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้ได้อย่างไร แต่ฉันอยากรู้ ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนรักสันติเพราะเธอก็ใช้ความรุนแรงเหมือนกัน ถ้าซูซานนาไม่ใช่ ต่อให้เธอมีพลังแค่ไหน ก็ไม่มีความยุติธรรมสำหรับเธอหรือน้องสาวของเธอ"
เย่ดูด้วยความตกใจ ซูซานนาไม่เคยออกคำสั่งใครและไม่มีเจ้าหน้าที่ แต่เธอก็ยังเป็นคนสำคัญและมีความสำคัญในหัวใจของทหารรับจ้างหลายคน ทหารรับจ้างเริ่มโกรธมากเมื่อได้ยิน Anfey บอกว่าคนเหล่านี้เคยโจมตี Suzanna
"คุณไม่มีสิทธิ์พูดถึงความยุติธรรม" Anfey กล่าวต่อ "คุณจะพูดถึงเรื่องนี้ก็ต่อเมื่อคุณไม่สามารถต่อสู้เพื่อหาทางออกจากสถานการณ์ได้ คุณเป็นส่วนหนึ่งของศาสนจักร ฉันไม่รู้ว่าใครจะน่ารังเกียจได้เท่าคุณ ฉันไม่สนใจสิ่งที่คุณพูด แต่ฉันจะพาคุณ และคนเหล่านั้นที่อยู่กับฉันในวันนี้ และฉันจะค้นหาสถานที่นี้"
ชายวัยกลางคนขมวดคิ้ว “คุณเข้าใจผิดว่าผมเป็นคนอื่น” เขากล่าว "ฉันไม่รู้จริงๆว่าเรนเจอร์คืออะไร"
"คุณจะรู้" Anfey กล่าว “คุณมากับฉัน หรือไม่ก็หาข้ออ้างให้ฉันฆ่าพวกนายทั้งหมด”
“ก็ได้” ชายวัยกลางคนพูดพร้อมกับส่ายหัว “เราจะไป เพราะท่านเลือกที่จะไม่เชื่อเรา”
เย่โบกมือของเขา และทหารรับจ้างก็รีบไป มัดชายวัยกลางคนและชายหนุ่มไว้ พวกเขายังมัดเด็กผู้หญิงไว้ขณะที่พาพวกเธอออกจากโรงเตี๊ยม