ตอนที่ 476: แรงจูงใจ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Suzanna พิงไหล่ของ Anfey และมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืน Anfey หันไปและเห็นดวงจันทร์สะท้อนในดวงตาที่สดใสและชัดเจนของเธอ เธอวิ่งไปรอบ ๆ กับคริสเตียนสองสามชั่วโมงและไม่เห็นใครเลย เธอสงสัย แต่เธอไม่ได้สงสัยอะไรเพราะเธอเชื่อใจเพื่อนของเธอทุกคน
Anfey พูดเสมอว่าบ้านของเขาอยู่ที่ไหนก็ตาม ตอนนี้ซูซานนาก็เข้าใจสิ่งนี้เช่นกัน ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ไหน ไม่ว่าอนาคตของพวกเขาจะอันตรายแค่ไหน เธอก็พอใจเพราะเธอได้ใกล้ชิดกับ Anfey
Suzanna แนบชิดกับ Anfey และยิ้ม
Anfey เอื้อมมือไปวางแขนบนไหล่ของ Suzanna หลังจากคืนนั้น เขาก็แน่ใจในความรู้สึกของอลิซที่มีต่อเขา นั่นเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่เขารีบออกจากเมือง White Mountain City เขาต้องการพบแบรี่ แต่เขาก็อยากหนีก่อนที่อลิซจะตื่นเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ
ไม่ว่าความรู้สึกของอลิซที่มีต่อเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ไม่สามารถเทียบได้กับซูซานนา ความรักของ Suzanna ไม่มีเงื่อนไข เธอยอมทิ้งทุกอย่างแม้กระทั่งตัวเธอเอง ในทางหนึ่ง ซูซานนาก็เหมือนชินเบล่า Shinbela ตกหลุมรัก Manlyn และเธอยังมอบกลุ่มทหารรับจ้างที่เธอทำงานอย่างหนักให้กับเขา การหักหลังของแมนลินเกือบทำลายเธอ ถ้าเธอไม่เกลียดเขามากเท่าเธอ เธออาจจะไม่รอด Anfey ไม่ต้องการให้ Suzanna กลายเป็น Shinbela อีกคน เขารักเธอมากเกินกว่าจะทำให้เธอต้องเจอเรื่องแบบนี้
คำพูดของอลิซเมื่อคืนก่อนทำให้ Anfey ประทับใจ แต่เขาก็สงบลงอย่างรวดเร็ว เขาไม่กังวลเกี่ยวกับกฎ เขาเชื่อในตาต่อตา และเขารู้ว่าไม่มีใครหยุดเขาได้หากต้องการแก้แค้น อย่างไรก็ตาม เขาต้องโน้มน้าวใจตัวเองให้ได้ก่อน
“แอนเฟย์” ซูซานนาพูด ยืดตัวให้ตรง
"มันคืออะไร?" Anfey พูดแล้วหันไปหา Suzanna
“ทำไมคุณถึงอยากฆ่าสการ์เล็ต” ซูซานน่าถาม “ฉันเห็นด้วยกับลอร์ดแบรี่ มันอันตรายเกินไป!”
“ฉันต้องการแรงจูงใจ” Anfey กล่าว "การมีเป้าหมายกระตุ้นให้ฉันเก่งขึ้น"
"สิ่งเดียวที่เปิดเผยโดยชุดเกราะนั้นคือดวงตา" ซูซานนากล่าว “สการ์เล็ตจะไม่นั่งรอคุณเหมือนกัน เธอจะสู้กลับ ถ้าทำไม่ได้ก็กลับมา สัญญากับฉัน”
“ฉันทำไปแล้วใช่ไหม” Anfey กล่าวยิ้ม
“ฉันต้องการคำสัญญาอย่างเป็นทางการ” ซูซานนาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"เอาล่ะ" Anfey กล่าว “ฉันสัญญา ฉันจะไม่เสี่ยงชีวิตเพื่อสิ่งนี้ ถ้าฉันพลาดโอกาสนั้น ฉันจะรีบออกจากที่นั่นทันที” เขามองไปที่ซูซานนาและถามว่า "ฉันดูเหมือนคนที่ไม่สนใจชีวิตของเขาหรือ"
ซูซานนามองเขาสักครู่แล้วพยักหน้า
"จริงหรือ?" Anfey ถามตาของเขาเบิกกว้าง “ฉันจะไม่เสี่ยงชีวิตโดยไม่จำเป็น คุณต้องเชื่อฉัน”
ซูซานน่าหัวเราะคิกคัก เธอรู้จักเขาดีและรู้ว่าเขาจะไม่เสี่ยงตัวเองเพื่อเป้าหมายที่เป็นไปไม่ได้
ดวงตาของ Anfey เบิกกว้าง “คุณแค่ล้อเล่น” เขากล่าว
"แน่นอนว่าฉันเป็น" เธอกล่าว เธอโน้มตัวเข้าไปใกล้เขาและจิกแก้มของเขา
Anfey ยิ้ม “ด้านนี้ด้วย” เขาพูดพลางชี้ไปที่แก้มอีกข้างหนึ่ง "คุณไม่ควรพลาดอีกอันหนึ่ง"
ซูซานน่ายิ้มและหอมแก้มอีกข้างเช่นกัน รอยยิ้มของ Anfey กว้างขึ้น “และริมฝีปากด้วย” เขาพูดอย่างเร่งรีบ "ลืมไม่ได้"
ซูซานน่ากลอกตา “ตอนนี้ฉันจริงจัง” เธอกล่าว
"ฉันก็เหมือนกัน" Anfey กล่าว “ไม่อยากจูบฉันเหรอ?”
ซูซานน่าถอนหายใจ "สบายดี" เธอพูดพร้อมส่ายหัว เธอขยับเข้ามาใกล้และฝากจูบที่ริมฝีปากของเขาอย่างรวดเร็ว Anfey หัวเราะและจับเธอไว้ใกล้เขา
ซูซานนาเอนศีรษะพิงหน้าอกของเขา ดวงตาของเธอเฝ้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืนอีกครั้ง Anfey มองไปที่หิมะใต้ต้นไม้แล้วถอนหายใจ "ฉันเป็นเคานต์" เขาพูดพร้อมส่ายหัว "แต่ฉันมักจะนอนบนต้นไม้"
ซูซานน่าเงยหน้าขึ้นและกลอกตา "คุณไม่สามารถตำหนิใครได้นอกจากตัวคุณเอง" เธอกล่าว “คุณเป็นคนยืนกรานที่จะฆ่าสการ์เล็ต”
"ฉันทำเพื่ออนาคตของเราเท่านั้น" Anfey แย้ง
"อนาคต?" ซูซานน่าขมวดคิ้ว “แต่อนาคตของเรายังมั่นคงอยู่ใช่ไหม”
"ฉันมีสองทางเลือก" Anfey กล่าว "หนึ่งคือการแสดงความแข็งแกร่งของฉันและทำให้คู่ต่อสู้ของฉันหวาดกลัว อีกประการหนึ่งคือซ่อนพลังของฉันเพื่อที่คู่ต่อสู้ของฉันจะได้ประเมินฉันต่ำไป ฉันชอบอย่างหลัง แต่เราไม่สามารถซ่อนได้อีกต่อไป เราสร้างชื่อให้ตัวเองแล้ว ยิ่งเราซ่อน เราจะมีศัตรูมากขึ้น และจะมีภัยคุกคามต่ออนาคตของฉันมากขึ้น แอนโทนี่คงไม่มีวันร่วมมือกับเราถ้าฉันไม่ได้ฆ่าไมเคิล ถ้าเขาต้องการต่อสู้กับไมเคิลจริง ๆ เขาคงทำมันเอง หรือ เขาคงส่งคนมาคุยกับเราแต่เขารอจนแน่ใจว่าจะเลือกฝ่ายที่ชนะ"
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซูซานนาพูดพร้อมพยักหน้า
“ฉันไม่ได้เยาะเย้ยแอนโธนี่แน่นอน” แอนเฟย์กล่าว “ฉันก็คงทำแบบเดียวกัน ไมเคิลไม่พอ ฉันยังต้องแสดงความแข็งแกร่ง และฉันคิดว่าสการ์เล็ตก็เป็นตัวเลือกที่ดี เธอสามารถนำการ์ดมาได้มากเท่าที่ต้องการ ถ้าฉันต้องการฆ่าสการ์เล็ตด้วย ยามนับร้อยที่อยู่รอบตัวเธอ…จากนั้นเราจะทำให้พวกเขากลัวฉัน นั่นจะทำให้สิ่งต่าง ๆ ง่ายขึ้นมาก”
“แล้วแน่ใจเหรอว่าทำได้?”
"ไม่แน่นอน" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว
“แล้วแผนล่ะ”
"คุณไม่สามารถวางแผนสำหรับสิ่งเหล่านี้ได้" Anfey กล่าวพร้อมกับส่ายหัว “ทั้งหมดนั้นมันคือโชค แผนย่อมมีข้อบกพร่องไม่ว่าจะดีแค่ไหน ไม่มีใครสามารถคาดเดาอนาคตได้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่ค่อยวางแผนสำหรับเรื่องแบบนี้”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซูซานน่าพูด "แล้วเราจะทำอะไรได้บ้าง"
“ฉันแค่ต้องการให้พวกคุณเบี่ยงเบนความสนใจพวกเขา” Anfey กล่าว
"รู้จักคุณอย่างแมนๆ" ซูซานน่าพูด "เขาจะไม่กวนใจเรา"
"ไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว เขาพบถ่านก้อนหนึ่งในแหวนมิติของเขา เขาบดถ่านส่วนหนึ่งแล้วทาแป้งบนใบหน้า
ซูซานน่าหัวเราะคิกคัก
"ฉันสามารถเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้ด้วยสิ่งนี้" Anfey กล่าว “ฉันต้องอยู่ให้ห่าง เพราะถ้าฉันเข้าไปใกล้เกินไป จะมีคนบอกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แน่นอนว่าเมื่อฉันเข้าไปใกล้พอที่พวกเขาจะบอกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ มันจะสายเกินไป”
“แน่ใจเหรอ?”
"แน่นอน ฉันทำได้ดีกว่านี้ ฉันคิดว่า แต่นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถหาได้"
“ถ้าแผนนั้นไม่ได้ผล เธอต้องกลับมา” ซูซานนากล่าว “คุณต้องหนีไป Scarlet ไม่เหมาะกับ Baery คุณไม่ต้องเสี่ยงตัวเอง”
"อีกครั้ง?"
“นายต้องสัญญากับฉัน!”
“ฉันสัญญา ฉันสัญญา” Anfey พูดพร้อมพยักหน้า