ตอนที่ 478: ดาบ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
กองทหารประมาณหนึ่งพันนายมุ่งหน้าไปตามทางอย่างรวดเร็ว Scarlet อยู่ในหมู่พวกเขา ขี่ม้าไปกับทหารม้า เมื่อสองชั่วโมงก่อนหน้านี้ หน่วยสอดแนมรายงานว่าเมืองใกล้เคียงถูกโจมตีจากทหารรับจ้างและต้องการความช่วยเหลือ
สการ์เล็ตรู้สึกประหลาดใจแต่เธอก็ยังบอกได้ว่าหน่วยสอดแนมดูแปลกไป หลังจากการซักถาม เธอพบว่าหนึ่งในทหารของ Jerrick ได้บังคับให้เขาเข้าไปในบ้านไร่และทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่ง สามีของผู้หญิงกลับมาและทหารเสียชีวิตในความขัดแย้ง เพื่อนของทหารทำร้ายผู้หญิงและสามีของเธอ ฆ่าสามีและทำร้ายผู้หญิงคนนั้น การกระทำนี้ทำให้ทหารรับจ้างในเมืองโกรธแค้นและเรียกร้องความยุติธรรม
Scarlet คิดว่าพวกทหารควรแบกรับผลที่ตามมา แต่เธอจำเป็นต้องพา Jerrick ออกจากที่นั่น Jerrick เป็นเจ้าชาย และเธอเป็นคนเดียวที่สำคัญพอที่จะไปเจรจากับเขา
ทหารเดินเร็วมากเพราะ Scarlet กังวลมาก เธอต้องการให้ Jerrick อยู่อย่างปลอดภัยตลอดแผนการที่เหลือของเธอ
เพราะสิ่งที่ทหารของเขาทำนั้นไม่ถูกต้อง สการ์เล็ตไม่ได้บอกใครว่าเธอกำลังจะไปที่ไหน มีเพียงพาทหารของเธอไปด้วย
เบื้องหลัง Scarlet นักเวทย์ตัวใหญ่กำลังโบกแขนของเขา ทุกคลื่นสายฟ้าฟาดรอบตัวเขา
ทหารได้ครอบคลุมระยะครึ่งหนึ่งแล้ว ทันใดนั้นพวกเขาก็พบฉากที่แปลกประหลาด ฟ้าแลบบนพื้นถูกลากไปยังจุดที่อยู่ไม่ไกล
"รอ!" ผู้วิเศษขนาดใหญ่เรียก
Scarlet ขมวดคิ้วและโบกมือของเธอ หยุดการเดินขบวน
"มันคืออะไร?" สการ์เล็ตหันมาถาม
"คุณจะเห็นในไม่ช้า" นักมายากลกล่าว เขายกมือขึ้นและกระซิบอะไรบางอย่างใต้ลมหายใจ สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าและกระทบกับสายฟ้าที่ตกลงมาบนพื้น
หลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนพื้นและร่างหนึ่งปรากฏขึ้นในหลุมนั้น ร่างนั้นถือขวานแต่ไม่ขยับ
ทหารทุกคนได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี และบอกได้เลยว่าทหารคนนี้ไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย ทหารที่อยู่ด้านหน้ายกอาวุธขึ้นและพุ่งเข้าใส่ผู้มาใหม่
เสียงตะโกนของทหารดังไปทั่ว พลังการต่อสู้ระเบิดเป็นแสงรอบตัวและต่อหน้า Scarlet
"นั่นคือเออร์เนสต์ ชอว์น ดัลเมเชียน และหญิงสาว" นักเวทย์กล่าว "ดูเหมือนว่า Baery จะจริงจังกับคุณมาก"
“ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นซูซานน่า โดมิงเงะ” สการ์เล็ตพูด ขมวดคิ้วมองร่างในความมืด “นั่นแอนเฟย์เหรอ”
Anfey เปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขา แต่ทุกคนรู้ว่าเขากับ Suzanna อยู่ด้วยกันเสมอ Scarlet เป็นหนึ่งในนายพลที่ฉลาดที่สุดในโลกและรู้ว่าเขาเป็นใครอย่างง่ายดาย
"ใช่ไหม?" Douminge ถามขมวดคิ้ว “ดูไม่เหมือนเขาเลย”
ข้างหน้าชายถือขวานกำลังต่อสู้กับทหารหลายคน เขาไม่ได้แพ้ แต่ก็ไม่ชนะเช่นกัน
“คุณเห็นเขาตอนที่เขาปรากฏตัวครั้งแรกหรือเปล่า” สการ์เล็ตถาม “นี่คือการกระทำ ฉันบอกได้”
“เข้าใจแล้ว” Douminge พูดพร้อมพยักหน้า
การต่อสู้ทำให้ทหารตั้งตัวไม่ทัน แต่การได้เห็น Scarlet และ Douminge สงบนิ่งและสงบนิ่งทำให้ทหารมีความมั่นใจมากขึ้น
“นายพล เราน่าจะนำกริฟฟินมาได้แล้ว!” หัวหน้าหน่วยคนหนึ่งพูดกับสการ์เล็ต
สการ์เล็ตชำเลืองมองผู้นำแต่ไม่ได้พูดอะไร หัวหน้าหน่วยรู้ว่าเขาพูดผิดและเงียบไป สการ์เล็ตต้องการนำกริฟฟินมา แต่เธอทำไม่ได้ อัศวินกริฟฟินเป็นส่วนหนึ่งขององครักษ์ส่วนตัวของกษัตริย์ชานซา และเธอไม่มีอำนาจมากพอที่จะสั่งการพวกเขา หากอัศวินรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ชื่อเสียงของเจ้าชาย Jerrick จะเสียหาย เธอมีแผนอยู่แล้ว หลังจากที่เธอช่วย Jerrick ออกจากสถานการณ์นี้แล้ว เธอจำเป็นต้องเปลี่ยนองครักษ์ส่วนตัวของเขา
"ลงมือทำ" Douminge กล่าว “งั้นก็เข้าไปสิ”
"คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้?" สการ์เล็ตถามขณะสวมหมวกกันน็อค
"แน่นอน" Douminge กล่าว "ถ้านิวโยไฮม์ทำได้ ฉันก็ทำได้"
สการ์เล็ตพยักหน้าและบอกทหารให้ออกคำสั่ง
“ระวังด้วย สตรีของข้า” Douminge กล่าว "Anfey น่าจะมาที่นี่เพื่อคุณ"
“อย่ากังวลไปเลย” สการ์เล็ตพูด “ฉันมีแผนสำรองอยู่แล้ว”
Douminge พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "ยังไงก็ระวังตัวด้วย" เขากล่าว "ระวังว่าเขาเทเลพอร์ต"
การต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว แต่ไม่มีใครบอกได้ว่าทั้งสองฝ่ายกำลังต่อสู้ด้วยทุกสิ่งที่พวกเขามี Suzanna และ Ernest รู้ว่าพวกเขาไม่สามารถต่อสู้หนักเกินไปได้ เพราะพวกเขาจำเป็นต้องสร้างโอกาสให้กับ Anfey ไม่ใช่กำจัดกองกำลังของ Scarlet
แม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะต่อสู้อย่างหนักเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ยังเห็นได้ชัดว่าฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายตั้งรับและอีกฝ่ายเป็นฝ่ายรุก ทันใดนั้น Suzanna และ Ernest ก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและพุ่งเข้าใส่ Scarlet ครู่ต่อมา Shawn และ Dalmatian ก็เข้าร่วมด้วย
Scarlet จับบังเหียนของเธอและ Douminge เรียกโล่สายฟ้า พวกเขารู้ว่า Suzanna และนักดาบคนอื่นๆ เป็นเพียงสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวเท่านั้น สิ่งที่พวกเขาต้องระวังคือ Anfey อย่างไรก็ตาม Anfey ไม่ได้เข้าร่วมการโจมตี แต่เขายังคงอยู่ที่เดิมและต่อสู้กับทหารต่อไป
Douminge ขมวดคิ้ว แต่ไม่ลังเล แทนที่จะพุ่งเป้าไปที่เออร์เนสต์ ดัลเมเชียน หรือชอว์น เขามุ่งเป้าไปที่ซูซานนา
สายฟ้าหลายลูกพุ่งเข้าหาซูซานน่า เหล่าทหารที่อยู่รอบๆ Scarlet ได้เรียกพลังการต่อสู้ออกมาและพร้อมที่จะปกป้องเธอจากการโจมตี
ซูซานน่าโดนลูกบอลสายฟ้าฟาด ร่างกายของเธอแข็งและตกลงมาจากท้องฟ้า Douminge ใช้โอกาสนี้เรียกสายฟ้าฟาดใส่ Suzanna อีกครั้ง ทหารไม่กี่คนที่อยู่รอบตัวเธอยกดาบขึ้นและโจมตีเธอเช่นกัน
สการ์เล็ตมองด้วยความขมวดคิ้ว เธอรู้ว่าการฆ่า Suzanna จะเป็นกลยุทธ์ที่ดี หาก Suzanna เสียชีวิต Anfey จะพยายามล้างแค้นให้เธอ และนั่นจะทำให้ Scarlet มีโอกาสฆ่าเขา
Anfey รู้ว่า Suzanna ได้รับการปกป้องอย่างดีและจะไม่ได้รับอันตราย เขาต่อสู้กับทหาร แต่เขาก็ให้ความสนใจกับ Scarlet อย่างใกล้ชิด ทันทีที่ความสนใจของ Scarlet หันไปหา Suzanna เขาก็หายไปจากการต่อสู้
ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็ปรากฏตัวอีกครั้งใต้หลังม้าของ Scarlet เขาชักดาบออกมา แทงไปที่ตัวม้าและแทง Scarlet เข้าที่ขาของเธอ ดาบพุ่งขึ้นไปที่ขาของเธอและหยุดที่หน้าอกของเธอ
เมื่อ Scarlet ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดาบก็แทงทะลุหัวใจของเธอแล้ว ม้วนกระดาษหล่นลงมาจากนิ้วที่อ่อนปวกเปียกของเธอ Anfey ดึงดาบของเขาออกมา หยิบม้วนหนังสือขึ้นมา หันกลับมาและพูดว่า "ไปกันเถอะ!"
ทุกคนคิดว่าจุดอ่อนของชุดเกราะของ Scarlet คือใบหน้า แต่ลืมไปว่าร่างกายครึ่งล่างของเธอไม่ได้รับการปกป้องอย่างดี มันเป็นจุดอ่อนที่มักถูกมองข้าม แต่มันก็เป็นจุดอ่อนอยู่ดี