ตอนที่ 480: คนปกติ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ร่างของสกาเล็ตถูกวางลงบนโต๊ะตัวใหญ่ ดวงตาของเธอที่หมองคล้ำอยู่แล้วเปิดอยู่ครึ่งหนึ่ง เมื่อปราศจากชุดเกราะ เธอดูอ่อนกว่าวัยมาก
ด้านนอก ค่ายทหารอยู่ในความโกลาหล การตายของเธอเป็นการระเบิดทำลายล้างของกองทัพชานซา ทหารทุกคนต้องต่อสู้เพื่ออนาคตของตนเอง บางคนยืนกรานที่จะล้างแค้น ในขณะที่บางคนเชื่อว่าพวกเขาควรล่าถอยเพื่อรักษากำลังของกองทัพ การโต้เถียงดำเนินไปตลอดทั้งคืนแต่ยังไม่มีข้อตกลงใดๆ
เจ้าชาย Jerrick อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมาก ทหารอาจโต้เถียงกัน แต่พวกเขาทั้งหมดมีพันธมิตร เจ้าชาย Jerrick เป็นคนเดียวที่อยู่คนเดียวอย่างแท้จริง เขานั่งอยู่ตรงมุมกระโจมไม่พูดอะไร เขารู้ว่าสการ์เล็ตตายเพราะเธอจากไปเพื่อช่วยเขา
หลังจากการตายของ Scarlet เขากลายเป็นผู้นำกองทัพโดยพฤตินัย แต่เขาไม่สามารถไปเยี่ยมเธอได้ เมื่อคืนที่ผ่านมา Manstuly พยายามที่จะเห็นร่างของ Scarlet แต่ถูกโจมตีโดยทหารลึกลับของ Scarlet ตอนนี้ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ร่างของเธอ
เงามืดปรากฏขึ้นในค่ายทหารและลอยไปทางเต็นท์พร้อมกับร่างของ Scarlet ลมกระโชกแรงพัดกระโจมเปิดออก และเงาดำก็เล็ดลอดเข้าไปในกระโจมโดยไม่มีใครสังเกตเห็น
นอกจากร่างของสการ์เล็ตแล้ว ยังมีชายสามคนในชุดสีเข้ม เมื่อเห็นเงาดำ ชายทั้งสามคุกเข่าทักทายเงา
เงานั้นลอยเข้าหาร่างของสการ์เล็ต เขาเป็นคนผอมมาก แก้มและตาจม ผิวของเขาซีดมากราวกับว่าเขาไม่ได้เห็นดวงอาทิตย์มาหลายปี
“ปล่อยฉัน” กอลแมนสั่ง
ยามทั้งสามยืนขึ้นและออกจากเต็นท์
Golman เอื้อมมือไปลูบใบหน้าของ Scarlet เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่ฉลาดที่สุดในโลก แต่เขาได้ทำผิดพลาดมากมาย เขาเป็นคนเดียวที่สามารถเข้าใจภาระและความเจ็บปวดของตัวเอง
เขารู้ว่าเนโครแมนเซอร์มีส่วนช่วยเหลือโลกใบนี้มากเพียงใด และเขาก็สงสารพวกเขา เขาเชื่อว่าพวกเนโครแมนเซอร์ต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดเท่านั้น เขากำลังแสวงหาความเป็นอมตะเช่นกัน เพราะเขามีคำถามมากมายและเขาต้องเรียนรู้อีกมาก เขาต้องการเวลา เขาได้กลายเป็นหมอผีเพื่อที่เขาจะได้ตอบคำถามเหล่านั้น
ใครจะคิดว่าเป้าหมายของไมนอสไม่ใช่การรักษาแต่เพื่อทำลาย? Golman ยอมให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นไม่ได้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงทรยศต่อ Minos
เขาคิดว่าแบรี่เป็นเพื่อนของเขา ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงบอกแบรี่เกี่ยวกับสการ์เล็ตและทำไมเขาถึงผลักสการ์เล็ตให้อยู่ในตำแหน่งที่เธออยู่ เขาภูมิใจในตัวเธอและต้องการให้เพื่อนๆ เห็นว่าเธอเก่งแค่ไหน เขาไม่เคยคิดว่า Baery จะทำอะไรเพื่อทำร้ายเจ้าหญิงวิกตอเรีย
เจ้าหญิงวิกตอเรียเป็นเพื่อนอีกคนหนึ่งของเขา และเขารู้จักวิกตอเรียก่อนที่จะรู้จักสการ์เล็ตเสียอีก วิคตอเรียไม่เคยแสดงท่าทีรังเกียจเขาเลย แม้ว่าเธอจะมีเหตุผลมากมายที่จะทำเช่นนั้น เธอเคารพความเฉลียวฉลาดของเขา และพวกเขามักจะคุยกันยาว เธอฟังเขาและเป็นคนที่ทำให้เขารู้สึกว่าการทำงานหนักของเขานั้นคุ้มค่า
วิกตอเรียเสียชีวิตเพราะเขา และทุกครั้งที่โกลแมนนึกถึงวิกตอเรีย หัวใจของเขาก็จะเจ็บปวด
เขาไม่สามารถตำหนิแบรี่ได้และเลือกที่จะรักษาระยะห่าง เขาเข้าใจว่าทำไมแบรี่ถึงทำในสิ่งที่เขาทำ แต่เขาไม่สามารถยกโทษให้แบรี่ได้
Golman ถอนหายใจและเอื้อมมือซ้ายของ Scarlet ก่อนที่เขาจะสัมผัสมือของเธอ เขาหยุด ดวงตาของเขาสั่นไหว เขากำลังลังเล
เขารู้จักสการ์เล็ตมาทั้งชีวิต และเขารู้ดีว่าความรู้สึกที่สการ์เล็ตมีต่อเขานั้นหยุดอยู่ที่ความเคารพ แม้ว่าเขาจะพยายามปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี แต่ความเย็นชาของเขาเมื่อวิกตอเรียตายก็ทำให้สการ์เล็ตโกรธ เขาสงสัยว่าเธอยกโทษให้เขา
โกลแมนลังเลอย่างมาก หากเขาทำให้เธอฟื้นขึ้นมา เขาจะต้องเผชิญหน้ากับทุกสิ่งที่เขาวิ่งหนีมา แต่ถ้าไม่ทำเขาจะพูดอะไรกับวิคตอเรีย? แล้วคำสัญญาของเขาที่มีต่อเธอล่ะ? Golman ถอนหายใจและคว้ามือของ Scarlet เขาพบแหวนบนนิ้วของ Scarlet และเคาะมันสองสามครั้ง
แหวนเรียบๆ ไม่มีการตกแต่งอะไรมากมาย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ Golman แตะมัน รูปร่างก็เริ่มเปลี่ยนไป เพชรพลอยกระพริบสองสามครั้ง และรูปดาวห้าแฉกสีแดงก็ปรากฏขึ้น รูปดาวห้าแฉกพุ่งขึ้นบนพื้นผิวของอัญมณี เคลื่อนไหวและหดตัวราวกับว่ามันเป็นหัวใจของมนุษย์
คลื่นเวทมนตร์กระจายไปทั่วแผ่นดิน มันเป็นคลื่นที่เนโครแมนเซอร์เท่านั้นที่รู้สึกได้
Desvidia และ Morgan เป็นคนแรกที่สัมผัสได้ถึงคลื่นแห่งเวทมนตร์ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ไกลจากค่ายทหารซานซา แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกระชากราวกับว่ามันอยู่ข้างๆ เขา ทั้งสองเบิกตากว้างและมองหน้ากัน ทั้งคู่เห็นความกลัวในดวงตาของกันและกัน
“เขาบ้าไปแล้ว” มอร์แกนกระซิบ "กอลแมน แกมันบ้า! บ้าไปแล้ว! ทำไมเธอถึงใช้ Ring of the Undead"
เดสวิเดียชำเลืองมองไปยังค่ายทหาร คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันอย่างขมวดคิ้ว
คลื่นซัดสาดกระจายไปทั่วมหาสมุทรและไปถึงเกาะกรีนิช โครงกระดูกที่หักได้เงยหน้าขึ้นและร้องโหยหวนด้วยความตื่นเต้นและโกรธ
เส้นเลือดแดงปรากฏขึ้นใต้ผิวหนังของ Scarlet พลังของแหวนยังคงถูกผนึกไว้ และอาการบาดเจ็บของ Scarlet สาหัสมาก แต่มีบางอย่างยังคงไหลผ่านเส้นเลือดแดงราวกับว่ามันกำลังพยายามช่วยชีวิตเธอ เส้นเลือดเริ่มเต้นเร็วขึ้นและขยายใหญ่ขึ้น เมื่อพลังของ Ring of the Undead ถูกปลดปล่อย ร่างของ Scarlet ก็เริ่มเรืองแสงเป็นสีแดง
“ฉันหวังว่าฉันพูดถูก” โกลแมนกระซิบ มองไปที่ใบหน้าของสการ์เล็ต
ชีวิตเริ่มกลับสู่ร่างของ Scarlet และดวงตาของเธอก็เปิดขึ้นในไม่กี่อึดใจต่อมา เธอดันตัวเองขึ้นและเห็น Golman เธอขมวดคิ้วและพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่เธอยังไม่สามารถควบคุมร่างกายของเธอได้ในตอนนี้ "คุณมาแล้ว" เธอกล่าว เธอดูไม่แปลกใจกับการปรากฎตัวของกอลแมน
“คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงเลือกคุณเป็นนักเรียนของฉัน” โกลแมนถามเบาๆ
“เพราะคุณเห็นชะตากรรมของฉันในดวงดาว” สการ์เล็ตพูด
“ใช่ และฉันยังบอกด้วยว่าฉันเห็นคุณเป็นผู้ปกครองอาณาจักรชานซา นั่นคือแรงจูงใจของคุณใช่ไหม” กอลแมนหยุดชั่วคราว “คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงหยุดพูดถึงการอ่านดวงดาว”
"ทำไม?"
"เพราะมีบางอย่างผิดพลาด" Golman กล่าว เขาหยิบก้อนกรวดเล็กๆ ขึ้นมาแล้วโยนลงในชามน้ำข้างโต๊ะ "เพราะเหมือนน้ำ บางอย่าง ใครบางคนปรากฏขึ้น การปรากฏตัวของพวกเขาทำให้การเรียงตัวของดวงดาวหยุดชะงัก ซึ่งเป็นสาเหตุที่การอ่านของฉันก่อนหน้านี้ไม่จริง ตอนนี้คุณต้องดูแลตัวเอง" Golman มองไปที่ Scarlet เขาเป็นมากกว่าครูของเธอ เขาปฏิบัติกับเธอแบบเดียวกับที่ปฏิบัติต่อลูกสาวของเขาเอง เขาต้องการให้เธออยู่อย่างปลอดภัย