ตอนที่ 491: ผ่านการทดสอบ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“ท่านอาจารย์ พวกเขาสังเกตเห็นเราหรือไม่” เรนเจอร์หนุ่มดูหวาดกลัวและสงสัย
“พวกมันหยุดเพื่อพัก เราไม่ต้องรออีกต่อไป เราสามารถโจมตีพวกมันได้แล้ว” Anfey พูดเสียงต่ำ
“ตอนนี้เหรอ พวกเขามีผู้วิเศษ” เรนเจอร์หนุ่มกล่าว
“ทำไมคุณพูดมาก ทำตามคำสั่งของฉัน!” โรเบิร์ตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ครับท่าน." ทันใดนั้นเรนเจอร์หนุ่มก็ตระหนักว่าเขาต้องทำตามคำสั่งเท่านั้น เขากระโดดขึ้นหลังม้าและพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับพรรคพวกของเขา
กองทัพพร้อมที่จะหยุดพัก พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งผิดปกติ อย่างไรก็ตาม เสียงฝีเท้าม้าบนพื้นไม่สามารถปิดเสียงได้เมื่อทหารพรานรีบวิ่งออกมาจากสนามหญ้า กองทัพสังเกตเห็นอันตราย ทหารทั้งหมดย้ายไปที่ศูนย์กลางในขณะที่ผู้คนกว่าสิบคนบินขึ้นไปบนฟ้า เห็นได้ชัดว่าผู้ที่บินขึ้นไปบนท้องฟ้าเป็นผู้วิเศษ
มีไฟสีแดงกระพริบอยู่ไกลๆ เปลวไฟที่รุนแรงยิงใส่นักเวทย์ด้วยความเร็วอย่างรวดเร็วและทิ้งช่องไว้ที่หน้าอกของนักเวทย์คนนั้นทันที มีเปลวไฟอีกลูกหนึ่งบินอยู่เหนือพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น นักเวทย์ในอากาศก็ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขารีบปล่อยโล่เวทย์มนตร์ พวกเขารู้ทันทีว่าเกราะป้องกันเวทย์มนตร์เหล่านั้นไม่สามารถปกป้องพวกเขาได้ ไฟร์เบิร์ดตัวที่สามกระโจนเข้าใส่และเจาะทะลุเกราะป้องกันเวทย์มนตร์อย่างง่ายดายและโดนหัวนักเวทย์อีกคน หัวของนักเวทย์คนนั้นระเบิดราวกับแตงโมแตก เลือดและเนื้อของเขากระเซ็นไปทั่ว ฉากนี้ทำให้ทหารกว่า 400 นายตกตะลึง
แม้ว่า Anfey จะไม่สามารถปลดปล่อยคาถาต้องห้ามได้ แต่เวทมนตร์ระดับอาวุโสที่เขาปล่อยออกมาด้วยกระแสจิตขั้นสูงและการควบคุมองค์ประกอบที่แข็งแกร่งนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าเวทมนตร์ที่เข้มข้นของ Archmage Michael
Firebird ปกติสามารถยิงได้ไกลถึง 1,500 ฟุต ระยะนี้สามารถเข้าถึงได้ถึง 3,000 ฟุตด้วยเวทมนตร์ที่เข้มข้นขึ้น Anfey อยู่ห่างจากกองทัพ 4,500 ฟุต หาก Anfey ใช้เวทย์มนตร์ระเบิด เขาจะไม่สามารถควบคุมองค์ประกอบต่าง ๆ ด้วยระยะทางที่ไกลเช่นนี้ได้ เป็นเรื่องง่ายสำหรับ Anfey ในการควบคุมองค์ประกอบรอบตัวเขาเพื่อโจมตีเป้าหมายในระยะไกล ความสามารถในการรับรู้ของเขาทำให้เขาสามารถขังใครก็ได้ในระยะไกล
นักเวทย์บินลงมาทีละคน ไม่มีใครอยากเป็นเป้าหมายของ Anfey อย่างไรก็ตาม ภัยพิบัตินี้ยังไม่สิ้นสุด Firebird อีกตัวโจมตีศูนย์กลางของกองทัพและสร้างไฟไปทุกที่ นักเวทย์บางคนนอนคว่ำกับพื้นด้วยความกลัว แต่ Firebird ก็ยังคงโจมตีพวกเขา
ทหารจากอาณาจักรเอลลิเซนคิดว่าพื้นที่ทางเหนือของเมืองแบล็ควอเตอร์จะปลอดภัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาต้องการคุ้มกันอาชญากรเพียงคนเดียวในการเดินทางครั้งนี้ ไม่มีพลังสูงสุดในทีมนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถต่อสู้กับ Firebird ได้เลย ทั้งทีมแทบจะแหลกสลายในพริบตา
เรนเจอร์รีบเข้ามาใกล้กองทัพแล้ว พวกเขามีทหารพรานยี่สิบคนอยู่ด้วย คนน้อยกว่ากองทัพมาก แต่มีพลังมากกว่าทหารทั้งหมดจากจักรวรรดิเอลลิเซน
เรนเจอร์ประมาณเจ็ดคนเป็นนักเวทย์ พวกเขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่เกรงกลัวและทันใดนั้นก็บินไปคนละทิศละทางราวกับพลุ ภารกิจของพวกเขาคือการหยุดและไล่ตามผู้หลบหนี ฟังดูเหมือนเป็นภารกิจที่ยากมากในการกวาดล้างทหารกว่า 400 นายให้เหลือเพียง 20 กว่าคนเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ด้วยความช่วยเหลือจาก Anfey และพลังที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างทั้งสองฝ่าย มันไม่ใช่งานยาก ถ้าพวกเขาไม่สามารถทำงานนี้ให้สำเร็จได้ พวกเขาควรจะรู้สึกละอายใจในตัวเอง
เมื่อ Anfey และ Robert มาถึง การต่อสู้ก็สิ้นสุดลง หญ้าในพื้นที่ที่มีรัศมีหลายพันฟุตถูกย้อมเป็นสีแดงเลือด อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นโลหะของเลือด
Anfey ตระหนักถึงด้านที่โหดเหี้ยมและโหดร้ายของเรนเจอร์ อาจเป็นสไตล์ที่พวกเขาสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของพวกเขา ไมนอส นอกจากนี้ยังอาจเป็นนิสัยที่พวกเขาพัฒนาขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปเพื่อป้องกันตัวเอง เรนเจอร์ฆ่าคนไม่ต่างจากฆ่าไก่ พวกเขาเป็นนักฆ่าที่โหดเหี้ยม
Anfey จำสิ่งที่เกิดขึ้นในเมือง White Mountain City ได้ ทหารรับจ้างคนหนึ่งรายงานเย่ว่า มีชายหนุ่มเพียงไม่กี่คนที่ฆ่าทหารรับจ้างทั้งหมดในกลุ่มของเขา ดูเหมือนว่าเรนเจอร์จะทำแบบนี้มานานแล้ว
“ท่านอาจารย์ เราพบดาเรียสแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเสียสติไปแล้ว” แรนเจอร์หนุ่มคนหนึ่งรายงานแอนเฟย์ด้วยความเคารพ
“เสียสติไปแล้วเหรอ” Anfey เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง
เรนเจอร์หนุ่มหันกลับมาโบกมือ ชายอายุประมาณหกสิบปีถูกผลักออกไป เขาแต่งตัวดีมาก เขาเป็นแกรนด์ดยุคในอาณาเขตที่แสดงความภักดีต่อจักรวรรดิเอลลิเซน ในขณะนี้ จักรวรรดิเอลลิเซนไม่ต้องการแกรนด์ดยุคอีกต่อไป แต่พวกเขายังคงปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเหมาะสม ชายชรามีมารยาทกับคนตำแหน่งสูง เขาสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก บอกได้คำเดียวว่าเขาต้องเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาเอาการเมื่อตอนหนุ่มๆ อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ใบหน้าของเขาดูหม่นหมองและเหม่อลอย เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าเล็กน้อยในขณะที่เขาร้องเพลงพื้นบ้านที่ไม่รู้จัก ดูเหมือนเขาไม่ได้ยินเมื่อทหารพรานคุยกับเขา เขาจะสั่นเล็กน้อยพร้อมกับหัวเราะคิกคักเมื่อเขาถูกผลัก
“ถ้าเขาบ้าไปแล้ว เขาจะไม่มีประโยชน์สำหรับเรา ฆ่าเขาซะ” Anfey พูดอย่างไม่เป็นทางการ
เรนเจอร์หนุ่มชักดาบออกมาแล้วแทงเข้าที่หน้าอกของดาไรอัส
Darius ดูหวาดกลัวเมื่อเห็นกลุ่มของ Anfey เด็ดขาดมากและสามารถฆ่าใครก็ได้ที่พวกเขาต้องการ ทันใดนั้นเขาก็กรีดร้อง "เดี๋ยวก่อน ได้โปรด อาจารย์"
ดาบของเรนเจอร์เงยขึ้นเล็กน้อยและเฉียดไหล่ของดาไรอัส ทิ้งรอยเลือดไว้ตรงนั้น ดาไรอัสกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาเอามือปิดบาดแผล
"เงียบ!" Anfey พูดช้าๆ “คุณคือดาเรียสใช่ไหม”
"ใช่ ๆ." ดาไรอัสก้มลงด้วยความกลัว เขาเกือบจะคุกเข่าต่อหน้า Anfey
“รู้สึกอย่างไรที่ถูกจักรวรรดิเอลลิเซ่นหักหลังในขณะที่คุณแสดงความจงรักภักดีต่อพวกเขา? มันต้องไม่ดีแน่ใช่ไหม” Anfey ถามอย่างประชดประชัน
ดาไรอัสไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของแอนเฟย์อย่างไร เขากลัว Anfey ซ้ำเติม ดังนั้นเขาจึงเงียบด้วยใบหน้าที่เกือบจะร้องไห้ อันที่จริงเขาค่อนข้างสับสน กลุ่มของ Anfey สังหารทหารที่คุ้มกันเขา พวกเขาควรจะมาช่วยเขา แต่ดูเหมือนพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อช่วยเขา
“ฉันได้ยินมาครั้งหนึ่งเมื่อคุณเมา คุณบอกสาวใช้ของคุณบางคนว่าคุณต้องการสร้างเมืองแห่งสาวงามและให้เด็กสาวทุกคนในอาณาเขตอาศัยอยู่ในเมืองของคุณ มีสาวใช้แนะนำให้คุณฆ่าผู้ชายทุกคนในอาณาเขต เจ้าจะได้ไม่ต้องสร้างเมืองแห่งสาวงาม เจ้าชมนางว่าความคิดดี เจ้าทำจริงหรือ” Anfey ถาม
“ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าพูดคำนั้นตอนที่ข้าพเจ้าเมา มันเป็นเรื่องเหลวไหล” ดาไรอัสกล่าว
“ฉันแค่ถามคุณว่าคุณพูดอย่างนั้นหรือเปล่า” อันเฟย์กล่าว
“ครับท่าน” ดาเรียสตอบอย่างเชื่อฟัง
"ฉันได้ยินมาว่าคุณตัดขาของสาวใช้และแช่แข็งไว้ในน้ำแข็งเพราะคิดว่าเธอมีเท้าที่สวยงาม คุณบอกว่าความงามของเธอจะไม่จางหายไปตามกาลเวลา คุณทำอย่างนั้นเหรอ" Anfey ถาม
"ใช่." ดาเรียสยิ่งกลัว เขารู้สึกว่ากลุ่มของ Anfey มาที่นี่เพื่อแก้แค้นเหยื่อผู้บริสุทธิ์ สิ่งที่ Anfey ถามค่อนข้างเป็นที่รู้จักในเมือง ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปฏิเสธได้
“กฎหมายให้เด็กผู้หญิงถวายความบริสุทธิ์แด่กษัตริย์ถูกยกเลิกไปเมื่อพันปีก่อน แต่คุณบังคับใช้อีกครั้งในอาณาเขตของคุณ คุณสั่งให้คู่รักพลเรือนที่เพิ่งแต่งงานส่งเจ้าสาวไปที่วังของคุณเพื่อรับความบริสุทธิ์ของเธอ มี มีสาวๆ มากมายเกินกว่าที่เจ้าจะเพลิดเพลินได้ ดังนั้นเจ้าจึงเหลือไว้บางส่วนสำหรับเจ้าหน้าที่และฟักไข่ของพวกเจ้า เจ้าทำมันหรือไม่” Anfey ถาม
“ใช่” ดาเรียสตอบ
“เป็นเรื่องดีที่คุณซื่อสัตย์กับฉัน ตราบใดที่คุณซื่อสัตย์ ฉันจะไม่ทำร้ายคุณ” Anfey ยิ้ม “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกคุณ สิ่งที่ฉันพูดมีไว้เพื่อเตือนคุณว่าคุณเป็นหลุมบ้าอะไร”
ดาไรอัสดูไม่เหมือนดาไรอัสอีกต่อไป เขาดูเหมือนขอทานขอความเมตตาจาก Anfey เขาจ้องไปที่ Anfey
Anfey หยิบม้วนกระดาษออกมาจากวงแหวนแห่งมิติของเขาและเปิดมันต่อหน้า Darius Anfey ถามอย่างเป็นกันเองว่า "คุณรู้จักผู้หญิงคนนี้ไหม"
ดาเรียสมองดูสีอย่างใกล้ชิดและตอบเสียงต่ำว่า "ไม่ ฉันไม่รู้จักเธอ"
ภาพวาดคือซูซานนา แม้ว่า Darius จะซ่อนมันไว้เป็นอย่างดี แต่ยิ่งหัวใจเต้นเร็วขึ้น การเปลี่ยนแปลงของรูขุมขนและดวงตาของเขาก็พิสูจน์ได้ว่าเขารู้จัก Suzanna เขาต้องปฏิเสธด้วยเหตุผลบางอย่าง
"คุณกำลังโกหก" Anfey พูดอย่างเย็นชา
“ท่านอาจารย์ ข้าไม่รู้จักนางจริงๆ” ดาเรียสตะโกนสุดเสียง หลังจากที่เขาถูกจักรวรรดิเอลลิเซนจับได้ เขาได้รับการสั่งสอนมากมายเพื่อเกลี้ยกล่อมให้แอนเฟย์ยอมจำนนต่อจักรวรรดิเอลลิเซน เขาปฏิเสธว่าซูซานนาไม่ใช่ลูกสาวของเขา แต่เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอหน้าตาเป็นอย่างไร
Anfey ยกคางขึ้นเล็กน้อย ทหารพรานสองคนกด Darius ลงกับพื้น ทหารพรานคนหนึ่งชักดาบออกมาทางด้านหลัง Anfey ถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ คุณสมบัติของเรนเจอร์นั้นหลากหลาย ถ้าเป็นเย่ เขาจะไม่ทำแบบนี้ เจ้าจะฆ่าเขาถ้า Anfey ถามอย่างนั้น เขาจะไม่กดดาเรียสลงบนพื้นเหมือนที่เรนเจอร์ทำ
“ท่านอาจารย์ การฆ่าข้าไม่ได้ทำให้ข้ารู้จักนาง ข้าไม่รู้จักนางจริงๆ” ดาเรียสบ่น อันที่จริง สิ่งที่เขายืนยันไม่เกี่ยวกับมนุษยธรรมหรือความชอบธรรม เขาทำเพื่อตัวเอง เขาสร้างความเกลียดชังมากตั้งแต่เขาตกจากดาริอุสผู้ทรงอิทธิพลมาเป็นอาชญากร เมื่อคนอื่นพูดจาโผงผาง ขู่เขา พวกเขามักจะพูดถึง Anfey และ Suzanna เขาได้รู้จากการสนทนาของพวกเขาว่า Suzanna แต่งงานกับ Anfey และประสบความสำเร็จมากมายกับ Anfey การทำร้ายซูซานนาจะไม่เป็นการดีสำหรับเขา เธอคือฟางเส้นสุดท้ายของเขา ถ้าซูซานน่าลงไป เขาจะสูญเสียคุณค่าและการใช้งานทั้งหมด เขานึกภาพออกว่าชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรหากเป็นเช่นนั้น ถ้าเขาทนได้จนถึงที่สุด แม้ว่าเขาจะถูกทรมานแทบตาย อย่างน้อยเขาก็ยังมีคนที่จะแก้แค้นให้เขาได้
Anfey มองไปที่ Darius อย่างเงียบ ๆ เป็นการทดสอบสำหรับดาไรอัส หากดาเรียสไม่ผ่าน Anfey จะฆ่าเขาแม้ว่ามันอาจทำให้ซูซานนาโกรธเขาก็ตาม ดูเหมือนว่าดาเรียสไม่ได้โง่
“โรเบิร์ต” แอนเฟย์พูดช้าๆ “คุณพาเขาไปที่ของคุณได้ไหม ฉันจะจัดการให้เขาในภายหลัง”
“อาจารย์ ฉันคิดว่าเราดีกว่า…” โรเบิร์ตพยายามเกลี้ยกล่อมให้แอนฟีย์ฆ่าดาเรียส
“ทำตามคำสั่งของฉัน” Anfey กล่าว