ตอนที่ 492: ความลับ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“นี่มันเสี่ยงเกินไป” คริสเตียนกล่าว ดวงตาเป็นกังวลจ้องมองแผนที่เมืองแบล็ควอเตอร์
ไม่มีใครคาดเดาสถานการณ์นี้ได้ล่วงหน้า ลีกมีจำนวนผู้วิเศษเกือบสามเท่าภายใต้คำสั่งของ Anfey ด้วยทหารรับจ้างหกร้อยคน ทุกคนคิดว่าข้อได้เปรียบจะอยู่ฝ่ายทหารรับจ้าง
ความรู้เรื่องการมีอยู่ของพลธนูเอลฟ์ในเมืองแบล็ควอเตอร์ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น แม้แต่นักธนูเอลฟ์ธรรมดาก็ยังดีกว่านักธนูที่เป็นมนุษย์ และนักธนูในเมืองแบล็ควอเตอร์ก็เก่งที่สุด แม้แต่นักเวทย์ก็ยังเทียบธนูนับร้อยไม่ได้
พวกเขาสามารถบอกได้ว่าเอลฟ์มีพลังเพียงใดจากการอ่านจำนวนผู้เสียชีวิต ตั้งแต่การติดต่อครั้งแรกไปจนถึงความขัดแย้งครั้งใหญ่ พวกเขาได้สูญเสียผู้วิเศษไปแล้วถึงสามสิบเจ็ดคน พวกเขาไม่เคยสูญเสียผู้วิเศษจำนวนมากในการต่อสู้ครั้งเดียวมาก่อน
"ลอร์ด Anfey ไปไหน?" Ozzic กล่าวพร้อมขมวดคิ้ว “สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นถ้าเขาอยู่ที่นี่” Ozzic อยู่แนวหน้าของการโจมตีและสูญเสียทหารรับจ้างไปสามร้อยนาย จากทหารโล่แสงสามพันคนที่ไปกับเขา กลับไม่ถึงครึ่ง
กลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau พยายามขยายจำนวนของพวกเขาตั้งแต่เริ่มสงครามต่อต้านคนตาย และได้รับความช่วยเหลือจากจักรวรรดิเอลลิเซน เอลฟ์ และดรูอิด อย่างไรก็ตาม ลีกยังมีนักสู้มากกว่า
เมืองแบล็กวอเตอร์ทำให้กลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau มีความได้เปรียบที่ลีกไม่มี Manstuly ยังใส่ทุกอย่างที่เขามี ไม่มีใครมีประสบการณ์การต่อสู้นองเลือดเช่นนี้มาก่อน
นายพลที่ช่ำชองจะไม่สนใจเกี่ยวกับการบาดเจ็บล้มตาย พวกเขาสนใจแต่ชัยชนะ แต่คริสเตียนยังเด็กเกินไป
Entos มีประสบการณ์ในการสู้รบและ Kumaraghosha เป็นทหารที่มีทักษะและเป็นนายพลที่ช่ำชอง แต่ไม่มีตำแหน่งใดที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจของคริสเตียน พวกเขารู้ว่าคริสเตียนยังเด็กและพวกเขาไม่สามารถบอกคริสเตียนได้ว่าวิธีเดียวที่จะทำลายเมืองแบล็ควอเตอร์ได้คือการเสียสละอีกครึ่งหนึ่งของลีก
"อลิซคุณรู้ไหมว่า Anfey อยู่ที่ไหน" คริสเตียนถาม
"ฉันจะรู้ได้อย่างไร?" อลิซตอบพร้อมขมวดคิ้ว เธอชำเลืองมองซูซานนา Suzanna เป็นภรรยาของ Anfey และถ้าใครในห้องรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน คนๆ นั้นก็คือ Suzanna
ซูซานน่าส่ายหัว “เขาไม่ได้บอกอะไรฉันเลย” เธอกล่าว เธอถอนหายใจและหันไปหาคริสเตียน "ปล่อยแอนโทนี่กับฉันไป ฉันมั่นใจว่าเราสองคนจะฝ่าการป้องกันของพวกเขาไปได้"
“เราทำอย่างนั้นไม่ได้” คริสเตียนพูดพร้อมส่ายหัว พลังระดับสูงสุดมักถูกใช้เพื่อพลิกกระแสในการต่อสู้ แต่ก็มีพลังระดับสูงสุดในเมืองแบล็ควอเตอร์เช่นกัน พวกเขารู้เพียงเกี่ยวกับแมนสตูลี แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเอลฟ์มีไพ่ตายซ่อนอยู่หรือไม่ หาก Suzanna และ Anthony สร้างปัญหาให้ตนเอง League จะสูญเสียสองพลังหลักไป คริสเตียนรู้ว่าลีกไม่สามารถจ่ายได้
“ทำไมเราไม่หยุดสักหน่อย” กุมาราโฆษะถามว่า “สงบศึกชั่วคราว จนกว่าลอร์ด Anfey จะกลับมา” Kumaraghosha สามารถบอกได้ว่าทั้ง Christian และ Alice ไม่สามารถตัดสินใจเรื่องสำคัญได้ หากไม่มี Anfey พวกเขาก็เอาแต่โต้เถียงและไม่สามารถตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง
“มีบางอย่างผิดปกติกับเรื่องนี้” เย่กระซิบ
"มันคืออะไร?" คริสเตียนถาม
"ฉันไม่รู้จะพูดยังไง" เย่พูดพร้อมกับส่ายหัว “โดยปกติแล้ว ลอร์ดแอนฟีย์จะบอกใครสักคนว่าเขากำลังจะไปที่ไหนและจะไปนานแค่ไหน”
“บางทีเขาอาจจะทำอะไรบางอย่างที่เป็นความลับสุดยอด” บลาวีกล่าว
“ถึงอย่างนั้น เขาคงบอกอะไรเราได้บ้าง”
“เขาอยู่คนเดียวเสมอ” คริสเตียนกล่าว “บางทีเขาอาจจะหาใครไม่ได้”
“ฉันไม่รู้” เย่พูด "ปกติเขาจะบอกเราบางอย่าง ส่งข้อความหรืออะไรซักอย่าง"
“เขาไม่สามารถ…”
“ไม่มีทาง” คริสเตียนกล่าว "ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับ Anfey Manstuly คงไม่เงียบขนาดนี้"
บลาวี่พยักหน้า เขามองไปรอบๆ แล้วถามว่า "ลอร์ดแอนโทนี่อยู่ที่ไหน ฉันเพิ่งเห็นเขาที่นี่เมื่อไม่กี่นาทีก่อน"
“เดวิดเพิ่งเข้ามา” ซูบินพูด "พวกเขาออกไปด้วยกัน"
—
แม้ว่าดาวิดจะขอให้คริสเตียนปล่อยเขาเข้าร่วมการต่อสู้ แต่คริสเตียนก็ปฏิเสธ นี่คือสาเหตุที่กลุ่มทหารรับจ้าง Glory ยังไม่เคยแพ้ใครเลย
ที่มุมหนึ่งของค่าย แอนโทนี่กำลังจ้องมองชายวัยกลางคน หลังจากนั้นสักครู่ Anthony ก็ถอนหายใจ “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่านายมาที่นี่ ออตโต้ นายไม่กลัวว่าฉันจะฆ่านายเหรอ?”
“ฉันหวังว่าจะไม่” ออตโตกล่าว “เราเป็นเพื่อนกัน คุณจะไม่ทำแบบนั้นกับเพื่อนใช่ไหม”
“ไม่ใช่ฉัน” แอนโทนี่กล่าว “คุณกำลังบังคับฉัน ตอนนี้คุณกำลังทำงานให้กับ Mourtta และกลุ่ม Glory mercenary ไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะไปที่ไหนก็ได้ตามที่คุณต้องการ”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ออตโต้พูด "คุณคิดว่าฉันมาที่นี่ในนามของ Mourtta ใช่ไหม"
“คุณไม่ใช่เหรอ?”
ออตโต้ส่ายหัว "ตอนนี้ฉันเป็นพ่อค้าแล้ว" เขากล่าว “ฉันไม่ต้องการรับใช้ใครอีกแล้ว นั่นคือเหตุผลที่ฉันออกจากเมืองแบล็ควอเตอร์”
“แล้วคุณมาอยู่ที่นี่เพราะอยากทำงานให้ฉันเหรอ”
“ไม่” ออตโต้พูดพร้อมส่ายหัว "ฉันจะไปที่ Tumen Commercial Union นั่นคือสถานที่ที่สงบสุขแห่งสุดท้ายในโลก"
"นี่ไม่ใช่ทูเมน"
“ฉันมาที่นี่เพื่อบอกความลับแก่คุณ แอนโทนี่” ออตโตพูด “ไม่อยากรู้เหรอ?”
“น่าสนใจ” แอนโทนี่กล่าว "พูดต่อไป."
"บางทีคุณอาจจะไม่เชื่อ แต่... ฉันคิดว่าฉันจะใช้หนี้ให้คุณ ฉันรู้ว่า Mourtta และ Manstuly ไม่ใช่คนดี แต่คุณต้องตระหนักว่า Anfey ก็เช่นกัน"
“เหตุผลเดียวก็เพียงพอที่จะฆ่าคุณที่นี่”
“ฉันจะไม่พูดแบบนี้ถ้าฉันไม่พร้อมสำหรับผลที่ตามมา” อ็อตโตกล่าว "ขออนุญาติจบนะครับ" เขาหยุดชั่วคราวแล้วพูดต่อ "คุณจำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อปีที่แล้ว? อะไรทำให้เกิดสงคราม? ทำไมจู่ๆ Mourtta ถึงโจมตี? คุณไม่สงสัยเหรอ?"
แอนโทนี่ขมวดคิ้ว เมื่อเห็นปฏิกิริยาจากเขา ออตโตก็รีบพูดต่อ "คุณชอบธรรมเกินไป แอนโธนี คุณไม่อยากเห็น..." ก่อนที่เขาจะพูดจบ แอนโธนีก็ชักดาบออกมาฟันที่คอของอ็อตโต ออตโตกระอักกระอ่วนและล้มลงกับพื้น
“ฉันขอโทษเพื่อนเก่า” แอนโทนี่กล่าว เขาถอนหายใจและส่ายศีรษะของเขา.
"พ่อ!" เดวิดพูดด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง “ไม่อยากรู้ความลับเหรอ?”
“จำไว้ เดวิด” แอนโทนี่พูด เช็ดเลือดออกจากดาบด้วยเสื้อผ้าของออตโต "มีความลับมากมายในโลกนี้ ความลับเหล่านั้นส่วนใหญ่เก็บไว้คนเดียวดีกว่า การรู้ความลับเหล่านั้นจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร รังแต่จะทำให้เกิดความแตกแยกระหว่างคุณกับคนที่คุณห่วงใย"