ตอนที่ 531: เสน่ห์
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
สนามกีฬาเป็นระเบียบวุ่นวาย นักดาบหญิงนับสิบรายล้อมชินเบล่า พวกเขากรีดร้องเสียงดัง แม้แต่กองทหารรักษาการณ์บนถนนสายหลักก็ยังได้ยินพวกเขาอย่างชัดเจน
“ดูเหมือนว่า Shibela จะเสียการควบคุมพวกมัน” Anfey พูดช้าๆ
“พวกมันทุกตัวเป็นมืออาชีพมาก มีความภาคภูมิใจ และมีความเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้พวกมันเชื่อง ผมคิดว่าพวกคุณทำเกินไป” แอนโธนี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
"เชื่อง? คุณไม่จำเป็นต้องใช้คำสกปรกเช่นนี้" Anfey ยิ้ม "ไปดูกันเถอะ"
เมื่อเห็น Anfey และ Anthony นักดาบหญิงก็เริ่มเงียบลง บางคนถึงกับก้มหัวลงด้วยความกังวลและถอยห่างออกมาเล็กน้อย
“ชินเบล่า มีอะไรหรือเปล่า” Anfey ถาม
"อาจารย์ พวกเขาบ่นเกี่ยวกับฉัน โดยบอกว่าฉันให้เวลาพวกเขาลำบากโดยเจตนา" ชินเบลาพูดเสียงต่ำ
“อ้าว? แล้วทำไมพวกนายไม่บอกฉันว่าชินเบล่าทำให้นายลำบากยังไง?” Anfey ถาม
“ท่านอาจารย์ กัปตันชินเบล่าขอให้เราวิ่งไปที่สนามประลองทุกวัน เธอไม่ได้ให้การฝึกอบรมใดๆ แก่เราเลย ที่น่าหงุดหงิดกว่านั้นคือเธอเอาหินมาถมบ่อน้ำและไม่อนุญาตให้เราออกไป พวกเราเหงื่อแตกพลั่กมาก หลังจากวิ่ง เราไม่สามารถอาบน้ำโดยไม่มีน้ำได้” นักดาบหญิงผู้กล้าหาญตะโกน “ท่านอาจารย์ ถ้าท่านไม่เชื่อข้าพเจ้า ท่านจะได้กลิ่นพวกเรา พวกเราเหม็น”
หญิงสาวที่พูดไม่ได้สื่อถึงเรื่องเพศ แต่ผู้ฟังของเธอใช้จินตนาการได้ดี นักดาบหญิงบางคนหัวเราะคิกคัก นักดาบหญิงผู้กล้าต้องขอให้ Anfey ดมกลิ่นเหม็นของพวกเขา
“คุณต้องการน้ำใช่ไหม” Anfey ยิ้ม "เฟลเลอร์"
เฟลเลอร์เคยขาดความมั่นใจเมื่ออยู่ท่ามกลางคนอื่นๆ เขามักจะดูตกใจเมื่อคนอื่นคุยกับเขา เมื่อเวลาผ่านไป เฟลเลอร์ก็เติบโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น หลังจากได้ยิน Anfey เรียกชื่อของเขา Feller ก็มีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา เขาสวดมนต์และยกไม้กายสิทธิ์ขึ้น
ฝนขนาดเท่าเมล็ดถั่วตกลงมากระทบใบหน้าและศีรษะของพวกเขา เฟลเลอร์ควบคุมได้ดีมากเมื่อฝนตก ยกเว้น Anfey และ Anthony นักดาบหญิงและครึ่งหนึ่งของเวทีทั้งหมดอยู่ภายใต้สายฝน
นักดาบสองสามคนปล่อยพลังต่อสู้เพื่อป้องกันตัวตามสัญชาตญาณ พวกเขาสังเกตเห็นทันทีว่าชินเบลายืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่ขยับเขยื้อน รับสายฝนอย่างเงียบๆ Anfey หันกลับมามองพวกเขาอย่างเย็นชา นักดาบหญิงเหล่านั้นกลัวและหยุดใช้พลังต่อสู้ทันที
ฝนมาเร็วและหยุดเร็วเช่นกัน แต่มันทำให้นักดาบหญิงเปียกไปหมดแล้ว งานประจำวันของพวกเขาคือการฝึก ไม่ใช่เข้าร่วมการต่อสู้ นักดาบหญิงส่วนใหญ่ไม่สวมชุดเกราะ หลังจากที่พวกเขาตากฝน เสื้อผ้าของพวกเขาก็ติดอยู่ตามร่างกายและแสดงให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้ง
แน่นอนว่าไม่ใช่ว่านักดาบหญิงทุกคนจะสวยและมีหุ่นที่ดี พวกมันมีรูปร่างและความหนาต่างกัน
ผู้คนสามารถล้มลงได้เร็วมาก ยกตัวอย่าง Feller เมื่อ Feller ถูกขอให้ไปที่คลับเพื่อ "ดื่ม" เป็นครั้งแรก เขาปฏิเสธที่จะไป บลาวีและคนอื่นๆ อีกสองสามคนต้องพาเขาไปที่นั่น แต่หลังจากครั้งแรก เขาก็ตกลงที่จะไป แล้วก็อยากไป และสุดท้ายก็เริ่มไปคนเดียว เฟลเลอร์มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งปี ตอนนี้เขามองไปที่นักดาบหญิงโดยไม่อายเลย เขายังแอบให้คะแนนพวกเขาด้วยซ้ำ เขาพยักหน้าบางครั้งและส่ายหัวในบางครั้ง
"เพียงพอ?" Anfey ถามอย่างไม่เป็นทางการ
นักดาบหญิงทุกคนเงียบ ถ้าพวกเขารู้สึกว่ากำลังถูกเล่นงานโดยใครบางคน พวกเขาอาจจะโกรธและทำอะไรบางอย่างในตอนนั้น อย่างไรก็ตาม Anfey แตกต่างจากคนอื่น เขาเป็นคนที่พิเศษมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาบอกว่าเขาจะให้การฝึกอบรมแก่พวกเขา พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธสิ่งล่อใจนั้นได้ ทุกคนรู้ว่า Anfey สืบทอดทักษะของนักบุญ หมายความว่าพวกเขาอาจมีโอกาสทะลุคอขวด หรือแม้แต่ไปถึงระดับสูงสุด หากพวกเขาสามารถเรียนรู้จาก Anfey
“ถ้าคุณบ่นมามากพอแล้ว ตอนนี้คุณสามารถฝึกซ้อมต่อได้แล้ว วิ่งรอบสนามกีฬา 100 รอบ” Anfey กล่าว
"ใช่หัวหน้า." นักดาบหญิงชื่อจูลี่ตอบก่อน จากนั้นจึงเริ่มวิ่งก่อนคนอื่น
Anfey มองดู Shinbela แล้วเดินไปด้านข้าง แอนโทนี่หัวเราะคิกคักด้วยเสียงต่ำ “วิ่งอีกแล้วเหรอ อาจารย์แอนเฟย์ คุณรู้วิธีฝึกพวกมันจริงๆ เหรอ”
"ฉันไม่รู้." Anfey ส่ายหัวของเขา ในโลกที่แล้วของ Anfey ด้วยอาชีพของเขา เขาจึงมีโอกาสพบกับทหารรับจ้างและรับรู้ข้อมูลภายในบางอย่าง ด้วยข้อมูลเดียวที่เขารู้ Anfey ไม่คิดว่าเขาจะฝึกนักดาบหญิงเหล่านั้นได้ อันที่จริงเขาไม่เคยคิดจะฝึกใครเลย
“แล้วคุณทำอะไรกับพวกเขา” แอนโทนี่ถาม
"ฉันรู้วิธีทำให้ผู้คนแข็งแกร่งขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น" Anfey กล่าว
“ห้ามอาบน้ำ?” แอนโทนี่พบว่ามันตลก “น่าสงสารสาวๆ วันนี้เปียกปอน ถ้าไม่ได้รับอนุญาตให้อาบน้ำ ฉันว่าพวกเขาคงบ้าไปแล้วแน่ๆ”
Anfey กล่าวว่า "บางคนอาจทนไม่ได้ แต่ฉันแน่ใจว่ามีหลายคนที่จะอยู่ในนั้น" Anfey กล่าว
"ทำไม?" แอนโทนี่ถาม
“อลิซบอกฉันว่าเธอเลือกคนดีสำหรับหน่วยนี้ หลายคนต้องเป็นสายลับ ฉันคิดว่าอลิซพูดถูก” แอนเฟย์พูดช้าๆ
"ฉันเห็นด้วยกับคุณ." แอนโทนี่พยักหน้า
“คนที่อยู่ในนั้นอาจมีอยู่สองประเภท ประเภทหนึ่งคือผู้ที่มีจิตตานุภาพอันแรงกล้า ส่วนอีกประเภทหนึ่งคือสายลับที่มีภาระหน้าที่มากมาย” Anfey ยิ้ม “คนประเภทหลังจะไม่ปล่อยให้โอกาสใด ๆ เข้าใกล้อลิซ” คนที่รับผิดชอบการวางแผนมักจะฉลาด คนที่สามารถรับได้มากต้องมีความรับผิดชอบมากมายบนบ่าของพวกเขา ยิ่งพวกเขาอดทนได้มากเท่าไหร่ ความตั้งใจอันชั่วร้ายของพวกเขาก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
“ไม่อยากทรมานพวกมันนานๆ ใช่ไหม” แอนโทนี่เริ่มกังวลเกี่ยวกับตัวเอง มันโอเคสำหรับเขาที่จะไปไหนมาไหนกับคนที่ไม่สามารถอาบน้ำได้สองสามวัน แต่เขารู้สึกว่ามันคงจะทรมานที่ต้องอยู่กับคนที่ไม่สามารถอาบน้ำได้สองสามเดือน
"นี่เป็นเพียงการเริ่มต้น." Anfey ยิ้ม "ที่จริงฉันอยากรู้ว่าใครจะอยู่ที่นั่นจนจบ"
“ถ้าบางคนทนไม่ได้แล้ว อยากเลิก เราจะทำยังไงดี” แอนโทนี่ถาม
"เราไว้ใจคนที่ลาออกได้จริงๆ เพราะพวกเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายหรือความทะเยอทะยาน" Anfey เฝ้าดูเหล่านักดาบหญิงที่เริ่มวิ่งขณะที่เขาพูด "ฉันต้องการให้พวกเขาทำสิ่งที่แตกต่างสำหรับฉัน"
แอนโทนี่มองตามสายตาของแอนเฟย์ “ท่านอาจารย์ ข้าสังเกตว่าท่านแสดงความสนใจในตัวจูลี่”
"เธอน่ารัก ฉันชอบเธอ" Anfey ยิ้ม
แอนโทนี่ตกตะลึงไปชั่ววินาที "คุณจริงจัง?" หลังจากเข้าร่วม League of Mercenaries เขาก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับ Anfey และ Alice ไม่ว่าจูลี่จะน่ารักขนาดไหน เธอก็สู้อลิซไม่ได้ ยากที่จะเชื่อว่า Anfey ดึงดูดใจเธอ
"แน่นอน" Anfey พูดอย่างไม่เป็นทางการ “เธอทำให้ฉันนึกถึงเพื่อนเก่า”
"เพื่อนเก่า?" แอนโทนี่รู้สึกสับสน
"ผู้คนมักจะมีความทรงจำที่ดีเมื่อพูดถึงประสบการณ์ในอดีตที่อันตรายของพวกเขา ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ฉันฆ่าหลานชายของ Philip และต้องหนีออกจาก Sacred City ฉันถูกไล่ล่าโดยอัศวินเพลิงศักดิ์สิทธิ์ เพื่อนเก่าคนนั้นปรากฏตัวขึ้น และช่วยเราไว้ แม้ว่าไม่มีเธอช่วย เราก็คงสบายดีอยู่ดี Dean Steger คอยปกป้องเราอย่างลับๆ ฉันซาบซึ้งมาก และจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เธอทำให้ฉัน"
“คุณกำลังบอกว่าจูลี่ช่วยชีวิตคุณ?” แอนโทนี่ถามด้วยความประหลาดใจ เฟลเลอร์ดูจะตกใจมากกว่าแอนโทนี่ เขาอ้าปากกว้าง เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
"บางที ถ้าฉันเดาถูก เธอควรจะมีพลังมากกว่าที่เธอแสดง อย่างน้อยก็มีพลังมากกว่า Midof เฟลเลอร์ หุบปากซะ" Anfey พูดในระดับเสียงต่ำ
เฟลเลอร์กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก "Anfey คุณคิดว่านั่นคือเธอจริงๆหรือ"
“เป็นไปได้มาก ฉันยังจำกลิ่นของเธอได้” Anfey กล่าว
“คุณสงสัยเธอหรือเปล่า ทำไมล่ะ เธอช่วยเราไว้!” เฟลเลอร์ถาม
“การช่วยเราไว้ไม่ได้หมายความว่าเธอมีความตั้งใจดีต่อเรา เธออาจคิดว่าการช่วยชีวิตเราในตอนนั้นน่าจะดีกว่า” Anfey ยิ้ม “มีเนโครแมนเซอร์ช่วยเราในตอนนั้นด้วย คุณคิดว่าเนโครแมนเซอร์พยายามช่วยเราไหม”
“ไม่แน่นอน” เฟลเลอร์กล่าว
“เธอก็เช่นกัน” Anfey พูดเสียงต่ำ “นอกจากนี้ เราช่วยเธอด้วย ไม่สำคัญว่าเธอจะมีเจตนาดีหรือร้ายในตอนนั้น สิ่งสำคัญคือคุณต้องสร้างโอกาสมากขึ้นในการทำงานกับเธอ ฮิฮิฮิ ถ้าเธอเป็นกองหญ้าแห้งๆ มิตรภาพของคุณจะเป็นลูกบอลไฟขนาดใหญ่ คุณสามารถจุดไฟให้เธอได้"
"Anfey ฉันไม่คิดว่าฉันน่าสนใจขนาดนั้น" เฟลเลอร์ยิ้มอย่างขมขื่น
Anfey กล่าวว่า "มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเสน่ห์
“ถ้าจูลี่เป็นอย่างที่มาสเตอร์พูด เธอจะเกาะเฟลเลอร์ทันที ถ้าอย่างนั้นเธอต้องเป็นสายลับแน่ๆ” แอนโทนี่พูดเสียงต่ำ
“มีใครอยากพนันกับฉันไหม” Anfey ถาม
"ไม่เป็นไรขอบคุณ." แอนโทนี่ส่ายหัว เหตุผลที่เขาเข้าร่วม League of Mercenary เป็นเพราะพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ของ Anfey สิ่งที่เขาชื่นชมเกี่ยวกับ Anfey ที่สุดคือความไวที่เฉียบคม "น่ากลัว" ของเขา เขาจะไม่เดิมพันกับ Anfey เพื่ออะไร
“ถ้าเธอเป็นอย่างที่นายพูด ฉันจะทำยังไง” เฟลเลอร์ถาม
“ฉันจะจัดการเธอ ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันจะพยายามขโมยเธอจากคุณ” Anfey กล่าว
"ต้องลองไหม" เฟลเลอร์ยิ้มอย่างขมขื่น "ฉันเห็นได้อย่างชัดเจนว่าชีวิตของฉันจะน่าสังเวชเพียงใด"
“มันไม่แน่นอน Feller คุณควรมีความมั่นใจ” Anfey กล่าว
"แอนเฟย์ อย่าเล่นกับฉัน" เฟลเลอร์กระพริบตา “แอนเฟย์ ฉันกังวลว่าจะเกิดความเข้าใจผิดระหว่างซูซานนากับคุณ บางทีคุณควรให้มาสเตอร์แอนโทนี่ลองดู คุณว่าอย่างไร”
“นั่นมันเรื่องของพวกนาย อย่าเอาฉันเข้าไปเกี่ยวเลย” สีหน้าของแอนโทนี่เปลี่ยนไปทันที เขาทำให้เฟลเลอร์ดูสกปรก เฟลเลอร์ทำให้มันชัดเจนเกินไป เขาไม่มีความมั่นใจที่จะแข่งขันกับ Anfey แต่มีความมั่นใจที่จะแข่งขันกับ Anthony ช่างเป็นการดูถูก แอนโทนี่มีความภาคภูมิใจเช่นกัน เขาเป็นนักธนู