ตอนที่ 556: ไว้วางใจ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
อลิซยืนอยู่บนระเบียงมองไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืน Baery และ Kumaraghosha ได้ออกจาก Yellowstone Province พร้อมกับกองทัพเมื่อไม่กี่วันก่อน อาจเป็นเพราะสถานที่ใกล้กับบ้านของเธอ หรืออาจเป็นเพราะผู้ลี้ภัย แต่เธอก็อยู่ข้างหลัง
ทั้งคฤหาสน์เงียบกริบ ทหารรับจ้างจาก Anfey ไปแล้ว และมีเพียง Shinbela เท่านั้นที่อยู่กับเธอ และทหารรับจ้างที่ Shinbela ได้รับการฝึกฝนเพื่อให้อลิซปลอดภัย
“อลิซ?” Suzanna เรียกขณะที่เธอเดินออกไปที่ระเบียง เธอเอาผ้าคลุมไหล่ของอลิซแล้วพูดว่า "ข้างนอกมันหนาว คุณต้องรักษาสุขภาพให้แข็งแรง"
“ขอบคุณ ซูซานน่า” อลิซพูดเบาๆ
ซูซานน่าถอนหายใจ เธอไม่ชอบใจที่อลิซทำตัวงี่เง่า แม้จะรู้จักกันมานานแค่ไหน แต่อลิซก็ยังไม่ยอมเสียมารยาท
"ข่าวลือของ Anfey?"
ซูซานน่าพยักหน้า “หากพวกเขาต้องการทำอะไร พวกเขาจะทำในไม่ช้า”
“ระวังตัวด้วย” อลิซเตือนซูซานน่า
“ไม่ต้องห่วงฉัน” ซูซานน่าพูดอย่างมั่นใจ ตบดาบของเธอ “ฉันมีสิ่งนี้ เธอต่างหากที่ควรระวัง”
“ถ้าพวกเขาทำงานให้กับ Wester จริงๆ พวกเขาจะไม่ทำอะไรฉัน” อลิซพูดพร้อมกับปรับผ้าคลุมไหล่รอบตัวเธอ “ฉันอาจจะเป็นเหยื่อ แต่เป้าหมายของพวกเขาคือคุณและ Anfey” Suzanna ขมวดคิ้วและพยักหน้า
“คุณต้องระวัง” อลิซพูด หันไปหาซูซานนา
“ฉันรู้ ฉันจะทำ” ซูซานนาพูด จับมืออลิซแล้วบีบมัน "เข้าไปข้างในกันเถอะ."
นอกคฤหาสน์ของอลิซ ในบ้านของสามัญชนกลุ่มเล็กๆ มีชายสองกลุ่มสวมเสื้อผ้าสีเข้ม ทั้งสองกลุ่มเป็นศัตรูกันอย่างชัดเจน
“ดักลาส” ชายคนหนึ่งพูดอย่างแผ่วเบา น้ำเสียงของเขาสั่นเทา โกรธอย่างเห็นได้ชัด “เรามีแผนแล้ว ทำไมคุณถึงถอยออกมาในนาทีสุดท้าย”
“ผมไม่เคยพูดว่าผมถอย” ดักลาสกล่าว แม้ว่าใบหน้าของเขาจะถูกปกปิด แต่เขาก็ยังยิ้มได้อย่างชัดเจน “โวลเต้ ฉันบอกว่าคุณควรเก็บกวาดความยุ่งเหยิงที่คุณทำ เท่าที่ฉันบอกได้ คุณไม่ได้ทำอะไรเลย”
“มันเกี่ยวอะไรกับแผนนี้”
ดักลาสถอนหายใจและส่ายหัว "Volte เธอกำลังปล่อยให้ความโกรธของคุณครอบงำ Anfey รู้ว่าเรามีอยู่ เขาไม่เคยรู้อะไรมาก่อน แต่ต้องขอบคุณพี่สาวแสนหวานของคุณ การป้องกันของเขาพร้อมแล้ว ฉันต้องการให้คุณควบคุมความเสียหาย แต่คุณไม่ทำ" อย่าทำอะไรเลย เจ้าคิดว่า Anfey โง่จริงๆ หรือ เขารู้ว่าเรามีอยู่จริง แต่เขายังออกจากเยลโลว์สโตน บอกไม่ได้หรือ คุณกำลังเดินเข้าไปในกับดัก!"
“ฉันไม่ได้โง่ ดักลาส” โวลเต้พูดอย่างเย็นชา "คนของฉันรายงานกลับมาแล้ว Anfey อยู่ในจังหวัด Shinwa กับ Baery, Saul และ Steger ไม่ว่าพวกเขาจะวางแผนอย่างไร Suzanna คือคนเดียวที่นี่ เราสองคนสามารถจัดการกับ Suzanna ได้ Anfey เป็นเพียงมนุษย์ เขาก็ทำผิดพลาดเช่นกัน "
“ก็ได้” ดักลาสพูดพร้อมยักไหล่ "ไปเถิด ข้าจะอยู่ที่นี่เพื่อเจ้าจะได้เสวยพระเกียรติด้วยตัวของเจ้าเอง"
"คุณ!" โวลเต้ถ่มน้ำลายด้วยความโกรธ ซูซานนาเป็นภัยคุกคามต่อเขา แต่การลอบสังหารไม่ใช่เรื่องง่าย เขาต้องยุติการต่อสู้ให้เร็วที่สุด ถ้าเขาทำให้ชินเบล่าและทหารรับจ้างของเธอตกใจ มันจะเป็นการต่อสู้ที่ยากขึ้นมาก เขารู้ว่าทหารรับจ้างได้รับการฝึกฝนมาเพื่อปกป้องอลิซ แม้ว่าตัวตุ่นที่เขาปลูกไว้ ผู้พิทักษ์เหล่านั้นจะยังคงเป็นภัยคุกคาม
"แล้วฉันล่ะ?" ดักลาสพูดพร้อมส่ายหัว การกระทำของโวลเต้ทำให้เขาโกรธมาก แผนการช่วยเหลือนั้น Volte ทำให้ Anfey และคนของเขาตกใจไปแล้ว ดักลาสเกือบจะหัวใจวายเมื่อได้ยินว่าจูลี่ส่งคนของเธอไปลอบสังหาร ดักลาสอยากจะนอนเล่นสักพัก ดังนั้นแม้ว่าแผนจะไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ พวกเขาก็ยังโจมตีสร้างความเสียหายได้ ตอนนี้แผนจะสูญเปล่า
“จะกลับออกไปจริงๆ เหรอ” โวลเต้ถาม เขาเริ่มหมดความอดทน Julie เป็นครอบครัวเดียวของ Volte สิ่งที่ Julie ประสบในมือของ Anfey ทำให้เขาโกรธแล้ว วันนี้เป็นวันที่เขาจะแก้แค้น
“ตอนนี้คุณกำลังขู่ฉันอยู่หรือเปล่า” ดักลาสถามอย่างเหลือเชื่อ “นายจะบังคับให้ฉันช่วยฆ่าคนเหรอ” ดักลาสส่ายหัวและหัวเราะเบาๆ
โวลเต้ชำเลืองมองดักลาสอีกครั้งและหันหลังเดินจากไป เขาถูกหยุดโดยเสียงกา
ลมหายใจของโวลเต้ติดขัด และมือของเขาก็ลอยไปที่ดาบของเขา “เป็นคนของฉัน” ดักลาสพูดอย่างเยือกเย็น "อย่าไปเครียดกับมัน"
"คุณบอกคนอื่นเกี่ยวกับสถานที่นี้?"
“มันจะไม่เป็นความลับหลังจากคืนนี้” ดักลาสกล่าว
ไม่กี่อึดใจต่อมา ชายในชุดคลุมของนักเวทย์ก็เดินเข้ามา เขายังหนุ่มและหล่อเหลา มีตราของนักเวทย์ระดับสูงอยู่บนเสื้อคลุมของเขา
“บรูฟิต” ดักลาสกล่าว “ข่าวดีหรือร้าย?”
“ดี” บรูฟิตกล่าว เขาเหลือบมองโวลเต้และพูดว่า "แต่มันทำให้ฉันสับสนมากขึ้น"
"ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น"
“Anfey อยู่ที่จังหวัด Shinwa ในตอนนี้” Brufit กล่าว “ผมแค่ไม่คิดว่าเป็นเรื่องปกติครับท่าน เขาไม่ใช่คนประมาท กองทัพของ Baery และ Kumaraghosha มีมากกว่าความสามารถในการยึดจังหวัด Shinwa เขาไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นั่น ทำไมเขาถึงไม่อยู่ที่นี่”
ดักลาสและโวลเต้ขมวดคิ้วทั้งคู่ Brufit เพิ่งถามคำถามที่ Volte สงสัย เขาปล่อยให้ตัวเองคิดมากเรื่องนี้ไม่ได้ เขาต้องคำนึงถึงเป้าหมายสูงสุดของเขา
“ที่แปลกกว่านั้นคือ Anfey พานักเรียนของ Saul ไปด้วย” Brufit กล่าว "เขาบัญชาการรบหลายครั้ง เขายุ่งยิ่งกว่า Baery มันเกือบจะเหมือนกับว่าเขาจงใจทำให้ตัวเองยุ่ง"
“ฉันรู้ว่าเขากำลังทำอะไร” จู่ๆ Volte ก็พูดขึ้น
"อะไร?" ดักลาสถามด้วยความประหลาดใจ
"เขาต้องการความรุ่งโรจน์ เขาต้องการมากกว่านี้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงอยู่ที่นั่นกับกองทัพ แบรี่เป็นนายพลและเป็นอาของคริสเตียน เขาจะไม่สู้เพื่อศักดิ์ศรีกับพวกเขา แอนฟีย์และคริสเตียนต้องการความรุ่งโรจน์มากกว่านี้ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขา อยู่กับกองทัพของแบรี่"
"ฉันเห็นอย่างนั้น" ดักลาสกล่าว "แอนเฟย์มีพฤติกรรมอย่างไรในจังหวัดชินวะ"
“เขาปรากฏตัวหลายครั้ง” บรูฟิตกล่าว “มันเกือบจะเหมือนกับว่าเขากลัวคนไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นั่นด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงคิดว่ามีคนอื่นแอบอ้างเป็นเขา”
“นั่นต้องเป็นอย่างนั้น” โวลเต้กล่าว "เขาต้องการทำให้เราตกใจ ทำให้เราคิดว่าเขายังอยู่ที่นี่"
“แต่ทำไมเขาไม่พาซูซานน่าไปด้วยล่ะ ทำไมถึงเก็บเธอไว้ที่นี่”
“เพราะ Anfey ไม่รู้ว่าเราเป็นใคร และเป้าหมายของเราคือใคร” Volte กล่าว "เขาต้องการใครสักคนที่จะอยู่ข้างหลังและปกป้องอลิซ คนที่ทำได้คือแอนโทนี่กับซูซานน่าเท่านั้น ซูซานน่าคือตัวเลือกที่ดีกว่าระหว่างสองคนนี้"
ดักลาสพยักหน้า ขมวดคิ้วค่อยๆ หายไป "เขารู้ว่าเรามีตัวตนอยู่ แต่เขาไม่รู้ว่าเรามีความสามารถอะไร เขาคิดว่าซูซานนาและชินเบลาเพียงพอที่จะหยุดเราได้ สำหรับเขา เขาไม่เสี่ยง"
Douglas หันไปหา Volte และกลับไปที่ Brufit ซึ่งกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นก็พยักหน้า "มันสมเหตุสมผลแล้ว" เขากล่าว "มีความพยายามหลายครั้งในชีวิตของอลิซ"
“เอาล่ะ” ดักลาสพูดพร้อมสวมหน้ากาก เขาเชื่อมั่นในตัว Brufit และวิจารณญาณของเขาเสมอมา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มเล็กๆ บนใบหน้าของ Brufit ขณะที่เขาออกจากห้องไป