ตอนที่ 557: เลิก
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
มันสายไปแล้ว การรักษาความปลอดภัยในคฤหาสน์ของอลิซยังคงเข้มงวดมาก มีทหารรับจ้างคอยตรวจตราลานด้านนอก เช่นเดียวกับนักดาบหญิง ทุกคนผลัดกันเฝ้าลานด้านใน ถ้านกบินผ่านมา มันคงดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย
ทางตอนใต้ของลานด้านใน นักดาบหญิงสองคนกำลังเดินอยู่ในตรอก คนที่เป็นผู้นำหยุดกะทันหัน นักดาบหญิงที่อยู่ข้างหลังเธอสงสัยและถามว่า "เกิดอะไรขึ้น"
“ฉัน…ดูเหมือนจะได้ยินอะไรบางอย่างเมื่อกี้” นักดาบหญิงที่เป็นผู้นำคว้าดาบของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือหนึ่งหยิบม้วนเวทมนตร์ออกมา
"อย่าโง่!" นักดาบหญิงที่เดินตามหลังกล่าวอย่างเร่งรีบ “อย่าเตือนท่านเลย หากเป็นสัญญาณเตือนที่ผิดพลาด ท่านรับผลที่ตามมาได้หรือไม่”
นักดาบหญิงที่เป็นผู้นำรู้สึกว่าคู่หูของเธอพูดถูก เมื่อสัญญาณเวทย์มนตร์ถูกปล่อยออกมา ทหารรับจ้างและยามทั้งหมดจะได้รับการแจ้งเตือน หากทุกคนรีบมาที่นี่แล้วพบว่าเป็นสัญญาณเตือนภัยที่ผิดพลาด เธอคงถูกเยาะเย้ย
นักดาบหญิงเก็บม้วนเวทมนตร์และเดินไปด้านข้าง อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอก้าวไปข้างหน้า เธอรู้สึกเจ็บแปลบที่หลัง มือเย็นเฉียบมาปิดปากเธอแน่น จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงที่สั่นเทาของคู่หูของเธอ "อย่าโทษฉันเลย คุณขอมัน..."
Suzanna และ Alice กำลังคุยกันอยู่ที่ชั้นบน แม้ว่าอลิซจะมีตารางงานที่แน่นเอี๊ยดและอยากจะยืดเวลาออกไป แต่เรี่ยวแรงของเธอก็มีจำกัด เธอจำเป็นต้องพักผ่อนเป็นบางครั้ง การแชทกลายเป็นวิธีพักผ่อนของเธอ
สาวใช้ค่อยๆ เปิดประตูและนำจานผลไม้และกาน้ำชาเข้ามา พวกที่เผาน้ำมันเที่ยงคืนย่อมรู้ว่าตื่นกลางดึกจะหิว เพื่อให้มั่นใจในคุณภาพงานของเธอ อลิซได้พัฒนานิสัยการรับประทานอาหารเย็น
หลังจากที่สาวใช้วางจานผลไม้ลงบนโต๊ะแล้ว เธอก็ชงชาให้พวกเขา ขณะที่เธอกำลังวางกาน้ำชา เธอเผลอไปชนกับถ้วย น้ำร้อนกระเด็นใส่อลิซ สาวใช้หน้าซีดและรีบใช้แขนเสื้อเช็ดมัน
“อลิซ คุณถูกไฟคลอกหรือเปล่า” ซูซานน่าตกใจและลุกขึ้นทันที
Suzanna และ Alice แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง สำหรับซูซานนา ความเร็วของดาบนั้นเร็วกว่าสมองของเธอ ส่วนใหญ่แล้วเธอใช้ดาบตามสัญชาตญาณของเธอ สำหรับอลิซ เธอสามารถคิดได้เร็ว แต่การกระทำของเธอช้ากว่า เธอเครียดและรอให้ศัตรูลงมือ สาวใช้เดินเข้าไปหาอลิซและถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็ว ความเร็วของอลิซช้าเกินไป ขณะที่เธอเงยศีรษะขึ้น กริชอยู่ที่คอของเธอ
“อย่าขยับ!” สาวใช้ตะโกนอย่างฉุนเฉียว “ถ้าคุณขยับ ฉันจะฆ่าเธอ!”
Suzanna ถอนดาบยาวของเธอออก แต่เธอยืนนิ่งอยู่กับที่ แม้ว่าเธอจะมั่นใจว่าจะฆ่าสาวใช้ แต่เธอก็ไม่กล้าเสี่ยง
“ลาจุชา อรุณเจย์สั่งให้คุณทำอย่างนั้นเหรอ” อลิซพูดเรียบๆ เธอดูผ่อนคลาย แต่เธอรู้สึกสำนึกผิดอยู่ภายใน อลิซมีสาวใช้ห้าคนผลัดเปลี่ยนกันดูแลความต้องการประจำวันของเธอ กระบวนการคัดเลือกนั้นเข้มงวดมาก อลิซไม่เพียงตรวจสอบพวกเขาเท่านั้น Anfey จะตรวจสอบประวัติพวกเขาเป็นการส่วนตัว พวกเขาภักดีต่ออลิซมาก เมื่อเร็ว ๆ นี้ Lajusha และ Arunjay สนิทสนมกันมาก อลิซได้รับแจ้งว่าทั้งคู่นอนด้วยกันในห้องเก็บของ เธอปัดมันไปเพราะคิดว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอคิดผิด มีเพียงผู้หญิงเท่านั้นที่สามารถทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไปได้อย่างมาก ในทำนองเดียวกัน มีเพียงผู้ชายเท่านั้นที่สามารถทำให้ผู้หญิงเปลี่ยนไปได้อย่างมาก ต้องเป็นอรุณเจย์ที่สั่งให้ลาจุชาโจมตีอลิซ บางครั้งการผ่อนปรนกับคนใช้มากเกินไปก็คงไม่ใช่เรื่องดี ยิ่งพวกเขาสัมผัสกับโลกภายนอกมากเท่าไหร่พวกเขาก็ยิ่งมีความหวังและความปรารถนามากขึ้นเท่านั้น Lajusha เป็นตัวอย่างทั่วไปของเรื่องนี้
"หุบปาก!" Lajusha กรีดร้องอีกครั้ง เธอซ่อนตัวอยู่ข้างหลังอลิซและจ้องมองซูซานนาอย่างกระวนกระวายใจ ในฐานะสาวใช้ของอลิซ เธอรู้ดีว่าใครคือคนที่น่ากลัวที่สุด ในขณะนี้ ได้ยินเสียงต่อสู้จากชั้นล่าง ลานด้านนอกก็โกลาหลเช่นกัน มือสังหารทำหน้าที่อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยความช่วยเหลือจากสายลับของพวกเขา ตั้งแต่ลานด้านนอกไปจนถึงลานด้านในและชั้นกลาง ยามและสายตรวจไม่ได้รับการแจ้งเตือน อย่างไรก็ตาม เสียงกรีดร้องของ Lajusha ดังขึ้น และพวกเขาได้ปลุกนักดาบหญิงที่หลับใหลอยู่ที่ลานด้านนอก พวกเขาถือดาบยาวเพื่อตรวจดูรอบๆ และเห็นกลุ่มคนในชุดดำ เกิดการต่อสู้ขึ้น
ประตูถูกเปิดออก และคนในชุดดำห้าถึงหกคนก็พุ่งเข้ามาในห้อง พวกเขามองไปที่อลิซที่ถูกจับเป็นตัวประกัน และซูซานนาที่ยืนอยู่ด้านข้าง หนึ่งในนั้นพุ่งไปด้านหลังอลิซและผลักลูจาชาออกไป คว้ากริชของเธอออกไป เขาพูดกับซูซานน่าอย่างเย็นชาว่า "คุณหญิงซูซานน่า เราไม่ได้ทำอันตรายใดๆ เราแค่ต้องการความร่วมมือจากคุณ กรุณาวางดาบลง!"
ซูซานนาค่อยๆ ถอยหลังไปสองสามก้าว และจับดาบของเธอแน่นขึ้น สัญญาณเวทย์มนตร์ถูกส่งขึ้นไปบนท้องฟ้าทีละครั้ง ตอนนี้ ไม่เพียงแต่คนในคฤหาสน์ของอลิซเท่านั้นที่ตื่นตัว คนทั้งเมืองก็ตื่นตัวเช่นกัน
“คุณผู้หญิง ฉันมีเวลาไม่มาก ฉันหวังว่าคุณจะร่วมมือกับเรา!” ชายในชุดดำเลื่อนกริชไปที่คอของอลิซและพูดว่า "เว้นแต่คุณต้องการให้เธอตาย!"
หัวใจของอลิซหนักอึ้ง สัญชาตญาณของเธอถูกต้อง พวกเขามุ่งเป้าไปที่ Suzanna ไม่ใช่เธอ! เนื่องจากพวกเขาถูกค้นพบ กำลังเสริมกำลังอยู่ระหว่างทาง หากพวกเขามุ่งเป้าไปที่อลิซ พวกเขาคงลงมือเร็วกว่านี้ พวกเขาจะฆ่าเธอหรือไม่ก็จับเธอเป็นตัวประกันแล้วหนีไป พวกเขาจะไม่ทำให้ซูซานนาปลดอาวุธตัวเอง
“วางอาวุธลง!” ชายในชุดดำหมดความอดทนและตะโกน เขาทำการเชือดคอของอลิซ
"เลขที่!" ซูซานน่ารีบพูด ในที่สุดเธอก็คลายกำมือออก
อลิซไม่ใช่ผู้หญิงชั่วร้ายโดยไม่คำนึงถึงความผิดของเธอ บางครั้งเธอก็มองข้ามความสนใจของเธอไป หาก Suzanna พบเจอกับเรื่องร้ายๆ มันจะส่งผลดีต่อ Alice มากกว่านี้ มือสังหารเป็นคนของเวสเทอร์ เมื่อวันก่อน Wester ได้เขียนจดหมายแสดงความไม่พอใจแก่เธอ เพื่อรับรองความปลอดภัยของเธอ นอกจากนี้ Anfey จะมาที่นี่ในไม่ช้า อีกสักครู่และทุกอย่างจะดี อลิซไม่ปล่อยให้ความคิดของเธอเตลิดเปิดเปิง
มีอารมณ์ที่เรียกว่า "กตัญญู" ในขั้นต้นผู้คนจะระวังตัวกัน เวลาผ่านไป ความสัมพันธ์แน่นแฟ้นมากขึ้น Suzanna เป็นภรรยาของ Anfey และเธออาจได้รับการพิจารณาให้เป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของ The League of Mercenaries อย่างไรก็ตาม เธอได้กลายเป็นผู้คุ้มกันของเธอในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา สำหรับคริสเตียน ไม่ว่าเขาจะเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน เขาจะทำให้แน่ใจว่าเขาจะไปที่ห้องนอนของอลิซเป็นการส่วนตัวเพื่อร่ายเวทมนตร์เพื่อปกป้องเธอ ในฐานะหัวหน้านายพล Anfey อยู่ในยามเป็นเวลานานเพื่อความปลอดภัยของเธอ สิ่งเหล่านี้และสิ่งที่คนอื่นๆ ได้กระทำได้หยั่งรากลงในใจของเธอ การที่มีคนที่เธอฝากชีวิตไว้ได้ถือเป็นพรอย่างยิ่ง!
อลิซทิ้งนิ้วขวาลงกับพื้นแล้วเขย่าช้าๆ เธอบิดจี้เสื้อคลุมด้วยมือซ้าย นิ้วขวาของเธอชี้ไปที่ Suzanna เป็นการบอกใบ้กับเธอ เมื่อซูซานนานำเสื้อคลุมมาให้อลิซหลังจากตกค่ำ เป้าหมายในการสนทนาของพวกเขาหมายถึงซูซานนา!
เมื่อเห็นว่าซูซานนาลังเลเล็กน้อย โวลเต้ก็เอามือไพล่หลังแล้วขยับเข้ามาใกล้เธอ ยิ่งเข้าใกล้เขาก็ยิ่งระวังตัวมากขึ้น เขาไม่ต้องการทำให้ซูซานนาระคายเคือง เขาไม่มีอะไรอยู่ในมือ เขาหยุดเมื่ออยู่ห่างจากซูซานนาไม่ถึงสามเมตร เขาถอดหน้ากากออกและพูดกับซูซานนาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนว่า "ท่านผู้หญิง โปรดส่งดาบของท่านให้ข้าด้วย"
ซูซานนาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วถามว่า "คุณเป็นใคร คุณต้องการอะไร" เธอขอเพื่อซื้อเวลา
“ท่านหญิง โปรดวางใจข้าเถิด เราไม่เป็นอันตรายใดๆ” โวลเต้กล่าวด้วยรอยยิ้ม เสียงการต่อสู้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และ Volte ก็เริ่มหมดความอดทน เห็นได้ชัดว่าคนของเขาไม่สามารถหยุดยั้งทหารรับจ้างที่นำโดย Shinbela ได้ พวกเขาล้มเหลวในการโจมตีครั้งก่อน เนื่องจาก Suzanna มีอุปกรณ์วิเศษที่ช่วยให้เธอบินขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ เขาต้องปลดอาวุธของ Suzanna และพยายามควบคุมเธอ อย่างน้อยที่สุด เขาต้องโจมตีให้ตายก่อนที่ซูซานน่าจะบินขึ้นไปบนฟ้าได้
“ถ้าฉันปลดอาวุธตัวเอง เธอต้องไม่ทำร้ายเธอ!” ซูซานน่าพูดช้าๆ ชี้ไปที่อลิซ
“แน่นอน ฉันสาบาน!” หัวใจของโวลเต้เต้นแรง
"เอาล่ะ!" ซูซานนาลังเลอยู่ครู่หนึ่งและกัดฟัน เธอยื่นดาบของเธอให้โวลเต้ เมื่อเห็นสิ่งนี้ อลิซก็แทบจะเป็นลม เธอบิดร่างกายอย่างบ้าคลั่งและพยายามเตือนอลิซ อย่างไรก็ตาม เธอทำงานช้าเกินไป ชายในชุดดำที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอปิดปากเธอแล้วพูดว่า "หยุดเคลื่อนไหว!"
"นายครับ ปล่อยผม" มือที่ดูซีดเซียววางลงบนไหล่ของอลิซ สีฟ้าเหล็กหนาถูกปล่อยออกจากไหล่ของอลิซและกระจายออกไปยังบริเวณโดยรอบ แม้แต่ผมของอลิซก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเหล็ก อลิซยืนตัวแข็งอยู่กับพื้นและขยับไม่ได้
ดักลาสปล่อยมือและยิ้มด้วยความพอใจ
บรุนเฟตต์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และพูดเสียงเบาว่า "ท่านครับ เราไม่สามารถรอช้าไปกว่านี้แล้ว เราต้องจบมันให้เร็ว!"
"ไม่ต้องกังวล." ดักลาสค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและพร้อมที่จะโจมตีด้วยโวลเต้
โวลเต้พยายามระงับอารมณ์และค่อยๆยื่นมือออกมา ขณะที่นิ้วของเขากำลังจะแตะคมดาบ สีหน้าของ Suzanna ก็เปลี่ยนไปทันที รูปลักษณ์ที่ทำอะไรไม่ถูกของเธอกลายเป็นรูปลักษณ์ที่เฉียบคม พลังการต่อสู้ที่เจิดจ้าเปล่งประกายออกมา และดาบของ Suzanna ก็พุ่งออกมาราวกับสายฟ้า