ตอนที่ 558: ผู้น้อย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในการต่อสู้ระหว่างผู้มีอำนาจมากสองคน ความผิดพลาดเล็กน้อยอาจส่งผลเสียได้ Suzanna ชักดาบออกมาแล้ว แต่ Volte ยังไม่ได้ชักอาวุธออกมาด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม เขาเร็วมาก เขาหลบการโจมตีของ Suzanna อย่างง่ายดายและคว้าดาบของเขา
Suzanna จับดาบของเธอและพุ่งเข้าใส่ Volte ที่ชักดาบของเขาเอง และทั้งสองก็ปะทะกันเสียงดัง ส่งประกายไฟที่ปลิวว่อน ซูซานนาเซไปข้างหลังและตั้งตัวให้มั่นคง โวลเต้ถูกส่งบินไปข้างหลังและชนเข้ากับกำแพงใกล้ๆ ในที่สุดก็ลงจอดที่ลานบ้าน ทหารรับจ้างด้านนอกล้อมรอบอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น ดาบของโวลเต้ก็สว่างขึ้น จากนั้นก็กลายเป็นลูกศรนับสิบ ลูกธนูที่สร้างจากพลังการต่อสู้พุ่งออกไปทางทหารรับจ้าง ทหารรับจ้างไม่รู้ว่ากำลังต่อสู้กับใคร และเมื่อพวกเขารู้ตัวก็สายเกินไปแล้ว ทหารรับจ้างหลายสิบคนถูกโจมตีด้วยพลังการต่อสู้ของโวลเต้และล้มลงกับพื้น
ดวงตาของซูซานนาเบิกกว้างด้วยความตกใจ พลังการต่อสู้ของนักดาบนั้นเหมือนกันไม่มากก็น้อย แต่การควบคุมพลังการต่อสู้ของโวลเต้นั้นไม่เคยได้ยินมาก่อน แม้แต่เออร์เนสก็ไม่ดีเท่านี้
"ออกจากทาง!" ซูซานนาเรียก กระโดดลงไปในลานบ้าน
โวลเต้หันไปหาเธอ เย้ยหยัน ทั้งสองพุ่งเข้าหากัน พลังการต่อสู้สีขาวสว่างและพลังการต่อสู้สีทองปะทะกัน ครู่ต่อมา Volte ล้มลงกับพื้นและสะดุด อย่างไรก็ตาม ซูซานนาไม่ได้โจมตีอีก เธอลอยตัวอยู่กลางอากาศ จ้องมองไปที่มือของโวลเต้ อาจดูเหมือนไม่ใช่ แต่เธอเกือบตกหลุมพรางของโวลเต้แล้ว
ดักลาสกำลังคืบคลานเข้าหาการต่อสู้ ขณะที่เขากำลังจะโจมตี จู่ๆ ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาและเหวี่ยงขวานขนาดใหญ่ใส่ศีรษะของเขา ดักลาสถูกบังคับให้กระโดดถอยหลังและหลบการโจมตี เขายกดาบขึ้นป้องกันการโจมตีจากขวานอีกครั้ง เขาเร็ว แต่ก็ยังช้ากว่าคู่ต่อสู้
เขาสามารถป้องกันขวานด้วยดาบของเขา แต่พื้นใต้ตัวเขาไม่สามารถรับแรงมากขนาดนี้ได้ ก่อนที่ดักลาสจะได้ทำอะไรไปมากกว่านี้ เขาพบว่าตัวเองล้มลงผ่านรูบนพื้น ร่างถือขวานไล่ตามเขามา เมื่อดักลาสไปถึงชั้นถัดไป ร่างที่มีขวานก็เข้ามาหาเขาแล้ว
ดักลาสตะโกนด้วยความโกรธ ขณะที่เขายกดาบขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตีอีกครั้ง นักดาบทุกคนมีพลังการต่อสู้ที่คล้ายคลึงกัน แต่มีความแตกต่างเล็กน้อย ผู้คนอย่าง Suzanna และ Ernest มุ่งเน้นไปที่ความแข็งแกร่ง ในขณะที่ Douglas มุ่งเน้นไปที่ความเร็ว เขาแทบจะไม่เคยถูกใครเทียบได้ในเรื่องความเร็วเลย
ถึงตอนนี้ ดักลาสรู้แล้วว่าเขากำลังต่อสู้กับใคร ครั้งที่สองที่ดาบของเขาสัมผัสกับขวาน เขาเปลี่ยนมุมของดาบ เพื่อไม่ให้ตกลงบนพื้นอีก เขาผลักขวานของ Anfey และร่อนลงใกล้กับกำแพง "คุณมาทำอะไรที่นี่?" เขาถาม. “คุณไม่ได้อยู่ในจังหวัดชินวะเหรอ?”
Anfey เม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไรเลย เขากระโดดไปหาดักลาส เหวี่ยงขวานไปที่คอของชายคนนั้น ดักลาสโบกมือ แล้วตาข่ายสีดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในอากาศ ตาข่ายทำด้วยโลหะสีเข้มที่ยืดหยุ่นได้และมีหนามแหลมขนาดใหญ่อยู่ทั่ว เมื่อตาข่ายตกลงไปที่ Anfey ดักลาสก็เริ่มเคลื่อนเข้าหาเขาเช่นกัน
แทนที่จะใช้การเคลื่อนย้ายทางไกล Anfey ก็เอนหลังและล้มลงบนพื้น เขาเลื่อนไปหาดักลาส เหวี่ยงขวานไปที่ขาของเขา ดักลาสกระโดดขึ้นจากพื้นและเคลื่อนตัวขึ้นไปบนเพดาน เรียกพลังการต่อสู้ของเขาออกมา ดักลาสไม่ต้องการต่อสู้กับแอนเฟย์ เขาไม่มีเหตุผลที่จะต่อสู้กับเขา เขาต้องการกลับเข้าไปในอีกห้องหนึ่ง เพราะนั่นคือเป้าหมายที่แท้จริงของเขา เขาจำเป็นต้องไปหาอลิซและใช้เธอเป็นเครื่องมือ เขารู้ว่าชินเบล่าต้องมาถึงแล้วพร้อมกับคนของเธอ เขาจำเป็นต้องไปหาอลิซเพื่อช่วยชีวิตตัวเองและคนของเขา
ดักลาสชนเพดานไม้และกลับไปที่ห้องด้านบน ผู้ชายที่เขาพามานอนตายอยู่บนพื้นแล้ว ทหารรับจ้างสองสามคนนอนอยู่บนพื้นตายเช่นกัน Brufit ผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวกำลังนั่งอยู่บนพื้นและหอบ ผนังห้องทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยสีดำ ได้ยินเสียงตุ้บๆ จากผนังอีกด้าน เห็นได้ชัดว่า Brufit สามารถปิดห้องได้หลังจากกำจัดทหารรับจ้าง
ดักลาสพุ่งไปหาอลิซซึ่งยืนอยู่เงียบๆ ในห้อง Anfey กระโดดเข้าไปในห้องจากด้านล่าง ดักลาสยกดาบขึ้นจ่อคออลิซแล้วพูดว่า "อย่าทำอะไรเลย มิฉะนั้นมันจะจบลงอย่างเลวร้ายสำหรับเราทั้งคู่"
Anfey มองไปที่ Douglas อย่างใจเย็น ดักลาสขมวดคิ้ว รู้สึกไม่สบายใจ เขาคาดหวังให้ Anfey ตอบสนองต่อสิ่งที่เขาทำ ดังนั้นเขาจึงสามารถบอกได้ว่า Anfey กำลังคิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม Anfey มองมาที่เขาเท่านั้นไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ
ทันใดนั้นทั้งอาคารก็สั่นสะเทือนด้วยเสียงระเบิด จากนั้นดักลาสก็ได้ยินเสียงของโวลเต้ "เมาโซ บูร์ซูร์ยาโน ให้ตายสิ..."
ลมหายใจของดักลาสติดขัด บรูฟิตปิดห้องไว้ และเขามองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก แต่เขารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับโวลเต้ โวลเต้อาจทรงพลัง แต่ก็ไม่ทรงพลังพอที่จะต่อสู้กับเมาโซ บูร์ซูรียาโน และซูซานนาในเวลาเดียวกัน
Anfey จับขวานของเขาและเริ่มเดินไปหาดักลาส “อยู่ในที่ของคุณ!” ดักลาสเรียกเสียงดัง “ฉันอาจไม่แข็งแกร่งพอสำหรับเธอ แต่ถ้าเธอทำอะไร ฉันจะฆ่าเธอ!” จากนั้นเขาก็จับอลิซและดันดาบของเขาเข้าไปใกล้คอของเธอ
"ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร" Anfey พูดพร้อมกับยักไหล่ แต่ไม่หยุดเคลื่อนไหว
"อะไรก็ตาม?" ดักลาสพูดซ้ำ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง “ดี ดี ทำตามใจต้องการ”
"ถ้าคุณพูดอย่างนั้น" Anfey กล่าว ทันใดนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้า เหวี่ยงขวานไปที่อลิซ Anfey เร็วมากและไม่ปล่อยให้ดักลาสมีเวลาคิดมากนัก ขวานของเขาทะลุผ่านอลิซไปโดนดักลาสเข้าที่หน้าอก โดยปกติดักลาสจะสามารถหนีไปได้ แต่เขาอยู่ใกล้อลิซมากเกินไป นอกจากนี้เขายังไม่คิดว่า Anfey จะทำอะไรเพื่อทำร้ายอลิซ เขารวบรวมข้อมูลมากมายและรู้ว่าเธอมีความสำคัญต่อเขามากเพียงใด
ลูกบอลแห่งความมืดพุ่งเข้าหาดักลาสที่ด้านหลัง ทำให้พลังต่อสู้ของเขาหายไป ดักลาสร้องด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เขาล้มลงกับพื้น ดาบของเขาก็ร่วงหล่นเช่นกัน
“มันจะง่ายกว่าถ้าคุณยอมแพ้ ท่านลอร์ด” บรูฟิตพูดอย่างเงียบๆ
ดักลาสหันมาทางเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง "ทำไมคุณ…"
“ข้าก็มีครูเหมือนกัน ท่านลอร์ด” บรูฟิตกล่าว "นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถบอกคุณได้"
สายลับ Lajusha ยืนและเดินไปหา Anfey ขณะที่เธอเดิน รูปร่างหน้าตาและเสื้อผ้าของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป
“มันเป็นเพียงคาถากระจกบานเล็กๆ เจ้านายของข้า” บรูฟิตพูด สังเกตเห็นดวงตาของดักลาสที่มองมาที่เธอ
Anfey ถอนหายใจ “คุณไม่ควรทำแบบนี้” เขาบอกดักลาสขณะที่เขาขว้างขวานลงบนชายคนนั้น