ตอนที่ 561: มิตรภาพ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ม่านถูกเปิดออก และโรเบิร์ตเดินเข้ามาช้าๆ เนื่องจากลักษณะงานของพวกเขา เขาและเย่สามารถเห็น Anfey ได้โดยไม่ต้องผ่านการแจ้งเตือนจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ซูซานน่าตกใจและหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอรีบลุกขึ้นจากตักของ Anfey และพยักหน้าให้ Robert เธอคุ้นเคยกับสิ่งที่โรเบิร์ตกำลังทำ ดาไรอัสพ่อของเธอเคยมีผู้ชายแบบเขามาก่อน งานของพวกเขาร่มรื่น
"ใช่?" Anfey ถามเบา ๆ
“ท่านครับ เวสเทอร์และแกรนเดนได้เข้าสู่จังหวัดโมโรแล้ว พวกเขากำลังเดินทางด้วยความเร็วที่สูงมาก ด้วยความเร็วของพวกเขา พวกเขาน่าจะไปถึงจังหวัดนาโฮะได้ภายในห้าถึงเจ็ดวัน
Anfey อยู่ในความคิดลึก ๆ และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถามว่า "ข้อมูลนี้เชื่อถือได้หรือไม่"
“ใช่” โรเบิร์ตพยักหน้าและพูด “ท่านครับ เราจะปล่อยให้ Young John และคนของเขาจับพวกเขาไปโดยไม่ทันตั้งตัว…”
"ไม่นั่นจะชัดเจนเกินไป" Anfey ปฏิเสธคำแนะนำของ Robert และกล่าวว่า "อย่าคิดว่าเราจะสามารถจัดการสิ่งต่างๆ ได้เพียงเพราะจอมพล Baery ไม่มีความสุขกับ Wester การไม่มีความสุขและมีความชื่นชมเป็นทัศนคติของแต่ละคน ถ้าเราใช้ Wester ด้วยความประหลาดใจ มันจะไม่ เป็นเรื่องของทัศนคติ มันคือ…” ณ จุดนี้ Anfey ยิ้มอย่างมีเลศนัย
“นายท่าน แล้วเราจะทำอย่างไร”
“อลิซอยู่กับอาจารย์โดมิงเงะหรือเปล่า”
“ฉันไม่รู้ ฉันเพิ่งกลับมา”
“ไปหาอลิซ ถ้าเห็นมาสเตอร์โดมิงเงะอยู่กับเธอ บอกฉันทันที ถ้าเขาไม่อยู่ บอกอลิซว่าฉันอยากให้เธอหาข้ออ้างเพื่อพามาสเตอร์โดมิงเงไปที่นั่น”
"ครับท่าน." โรเบิร์ตรีบเดินออกไป
"ระหว่างทางออกไป ขอให้ Ye เข้ามา ฉันต้องคุยกับเขา" Anfey กล่าวเสริม
"เอาล่ะ."
หลังจากที่โรเบิร์ตจากไป ซูซานนาก็ขมวดคิ้วและพูดเบาๆ ว่า "โรเบิร์ตบ้าไปแล้วหรือ เขาต้องการโจมตีเวสเทอร์!" ซูซานนาใช้คำว่า "บ้า" เพื่ออธิบายโรเบิร์ตอย่างเหมาะสม โดยไม่คำนึงถึงพฤติกรรมของเขา Wester เป็นลูกชายของ Yolanthe มีเพียง Yolanthe เท่านั้นที่สามารถตัดสินชะตาของเขาได้ การวางมือกับ Wester จะเป็นการต่อต้าน Yolanthe! เมื่อ Wester ส่งมือสังหารมา เขามุ่งเป้าไปที่ Anfey และ Suzanna เท่านั้น เขาไม่กล้าทำร้ายคริสเตียน แม้ว่าคริสเตียนจะเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดของเขาก็ตาม
"เรนเจอร์เคยชินกับการปลีกตัวเองออกจากโลกภายนอก นอกจากพวกพ้องแล้ว พวกเขาจะไม่แสดงความกังวลต่อผู้อื่น แม้ว่าเขาจะเป็นราชาก็ตาม หากพวกเขาถูกต้อนให้จนมุม พวกเขาจะทำอะไรก็ได้" Anfey หยุดชั่วคราวและพูดว่า "อันที่จริง...นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ฉันไว้ใจพวกเขา หากเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นสำหรับเราในอนาคต พวกเขาจะเป็นคนเดียวที่เราไว้ใจได้"
"ทำไมถึงเป็นเช่นนี้" ซูซานน่าตกใจและถาม
"ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงพูดแบบนี้" Anfey ถอนหายใจและพูด “บางที นี่อาจไม่จำเป็น บางที…”
“หมายความว่าเราไว้ใจคริสเตียนกับอลิซไม่ได้เหรอ?”
"พวกเขาสามารถเชื่อถือได้ สิ่งที่ฉันหมายถึงคือถ้าสถานการณ์เลวร้ายจริงๆ ... " Anfey ยิ้มและพูด “แน่นอน ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น”
“สิ่งที่คุณพูด…ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…อย่าพูดถึงอนาคตเลย มาพูดถึงปัจจุบันกันดีกว่า” Anfey เปลี่ยนหัวข้อ “คริสเตียน…อ่อนโยนเกินไป ถ้าเรายึดไดมอนด์ซิตี้ได้ก็ต่อเมื่อเวสเทอร์และแกรนเดนมาถึงที่นี่แล้ว พวกเขาจะพยายามยกความดีความชอบให้กับมัน คริสเตียนจะไม่หักล้างเรื่องนี้ เขามีความสุขตราบเท่าที่จักรวรรดิแข็งแกร่งขึ้นและเขาทำได้ ข้าพเจ้าได้พยายามรบเร้าให้เขาต่อสู้เพื่ออำนาจแต่ผลงานของเขาไม่เป็นที่พอใจ"
“คริสเตียนใจดีมาก” ซูซานนาพูดเบาๆ
“นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ถ้าได้อำนาจ เขาก็จะเป็นกษัตริย์ที่ดีที่ประชาชนรัก แต่ปัญหาคือ ก่อนที่เขาจะได้อำนาจ ความรับผิดชอบตกอยู่ที่พวกเรา”
“คุณตั้งใจจะทำอะไร”
"เราต้องไม่เปิดโอกาสให้พวกเขา แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ไม่สามารถโจมตีพวกเขาได้ สิ่งที่เราทำได้...คือเริ่มสงครามโดยเร็ว"
“แต่จอมพลแบรี่ต้องการเปิดการโจมตี…”
“อันที่จริง เราได้เปรียบกว่า จอมพลแบรี่กำลังรอโอกาสอยู่ เราตัดสินใจเรื่องเวลาได้” อันเฟย์พูดเบาๆ “มันขึ้นอยู่กับว่า Young John สามารถยึดป้อมปราการที่ประตูเมืองได้หรือไม่ และขึ้นอยู่กับจำนวนนักมายากลที่ Master Douminge สามารถโน้มน้าวใจได้ ถ้า Douminge กับฉันมีความเห็นตรงกัน Marshal Baery ก็ไม่จำเป็นต้องทำตามแผน คุณทำได้ พูดแบบนั้น แม้ว่าจอมพลเบรีจะรู้ว่าฉันคิดอะไร เขาจะไม่ทำให้ฉันลำบากใจ”
ในขณะนี้ เย่ยกม่านขึ้นและเดินเข้าไป "ท่านครับ ท่านกำลังมองหาข้าอยู่หรือไม่"
"ใช่" Anfey พยักหน้าแล้วพูด “เวสเทอร์กับแกรนเด้นจะมาที่นี่เร็วๆ นี้ คุณรู้อะไรหรือยัง”
เย่ดูเคอะเขิน เขาส่ายหัวและพูดว่า "ไม่… แต่โวลเต้ควรเป็นญาติฝ่ายมารดาของเวสเตอร์"
“น่าจะใช่ แน่ใจแค่ไหน?”
"อย่างน้อย 70-80 เปอร์เซ็นต์"
Anfey ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ให้ฆ่าพวกมันคืนนี้ ถ้าไม่ เราจะไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อ Wester อยู่ที่นี่ หืมมม...แขวนศพของ Volte และ Julie ไว้ข้างนอกแคมป์ เขียนชื่อของพวกเขาให้ชัดเจน เช่น ตลอดจนอาชญากรรมที่พวกเขาก่อไว้ เข้าใจไหม”
"ใช่" เย่พูดด้วยรอยยิ้ม,. “ฉันเฝ้ารอที่จะได้เห็นสีหน้าของ Wester เมื่อเขาเห็นศพทั้งสอง”
“ไม่ว่า Wester จะพยายามเสแสร้งอย่างไร ในเมื่อเขาส่งคนไปจัดการกับ Suzanna และฉัน นั่นพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่สามารถรับการคุกคามจาก Christian ได้อีกต่อไป” Anfey กล่าวช้าๆ “เป็นไปตามคาด เขายังเด็กและมีผื่นแดง และนี่เป็นเรื่องปกติ ในเมื่อเขาทนไม่ได้แล้ว ทำไมเราไม่กวนเขาล่ะ”
“นายท่านไม่เด็กเกินไปหรือ?” เย่พูดด้วยรอยยิ้ม
“แต่ฉันแก่แล้วนี่” Anfey ชี้ไปที่หน้าอกของเขาและหัวเราะออกมา “ว่าไง เย่ พวกทหารคิดดีกับฉันไหม”
"แน่นอน! คุณเป็นใคร คุณมีมรดกอันศักดิ์สิทธิ์ และคุณได้ต่อสู้เพื่อจักรวรรดิ ถูกฆ่าตาย..." ดูเหมือนเย่จะอารมณ์ดี เขาไม่ค่อยพูด แต่ตอนนี้เขาแค่สั่น
"หยุดไร้สาระของคุณ" Anfey ขัดจังหวะเขาและพูดว่า "ส่งคนไปลาดตระเวนในพื้นที่ กระจายข่าวว่า Suzanna ถูกโจมตีและมีเป้าหมายอยู่ที่ Wester มันต้องมีเหตุผลและโน้มน้าวใจได้"
“ท่านครับ ท่านต้องการทำลายชื่อเสียงของเวสเตอร์หรือไม่?”
"ใช่" Anfey พยักหน้าและพูด “ความจริงที่ว่าเวสเทอร์มาที่นี่เพื่อเอาเครดิตถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ สำหรับแกรนเดน มันช่วยไม่ได้ เมื่อเขาอายุ 14 ปี เขาเป็นผู้ตรวจการในกองทัพแล้ว เขามีคุณสมบัติและมีชื่อเสียง แม้ว่าฉันจะใส่ร้าย มันคงไม่มีผลกระทบอะไรมาก ส่วนเวส เขาคิดว่าเขาเป็นใคร”
"เขาต้องมา ถ้าเขาไม่ได้รับการสนับสนุนจากกองทัพ มันจะเป็นข้อเสียเปรียบที่สุดของเขา" เย่พูดด้วยรอยยิ้ม
"มันสายไปแล้ว" Anfey หัวเราะเยาะ
"ท่าน." ได้ยินเสียงของโรเบิร์ตนอกเต็นท์ “ฉันได้แจ้งเซอร์อลิซแล้ว เธอต้องการให้คุณข้ามไปเดี๋ยวนี้”
"นั่นคือทั้งหมดที่สำหรับตอนนี้." Anfey ยืนขึ้นช้าๆ และพูดว่า "ใช่แล้ว ลองคิดหาวิธีทำให้ศพย่อยสลายเร็วขึ้น เพื่อที่ Wester จะได้มีอารมณ์มากขึ้น"
“เข้าใจแล้ว” เย่ตอบ
Anfey ก้าวไปสองสามก้าวแล้วหยุดกะทันหัน “ฉันเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว อย่าฆ่าดักลาส โกลแมนต้องการเขาสำหรับการทดลอง มันเป็นโอกาสที่หายากที่จะใช้พลังระดับสูงสุดสำหรับการทดลอง”
“แล้วโวลเต้ล่ะ?”
"ร่างกายของโวลเต้ควรถูกเปิดเผย" Anfey ยิ้ม "ยังไงก็ตาม คุณเข้าใจฉันผิด ตอนที่ Golman ออกจาก Minosie ดักลาสเป็นคนแรกที่หักหลังเขา และเขาก็ดึงผู้ชายหลายคนเข้ามาด้วย Golman คิดถึงเขามาก"
"ฉันนึกไม่ออกเลย...ชะตากรรมของโวลเต้กับดักลาส ใครจะดีกว่ากัน"
"ขึ้นอยู่กับคุณที่จะตัดสินใจ" Anfey หัวเราะและพูดว่า "ถ้าคุณสนใจ คุณสามารถปล่อยให้ Volte ตายอย่างสยดสยองกว่านี้ได้"
เต็นท์ของอลิซและเต็นท์ของ Anfey อยู่ไม่ไกลจากกัน พวกเขาตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางของที่ตั้งแคมป์ของ The League of Mercenaries หลังจากเดินไปสักพัก Anfey ก็มาถึงเต็นท์ของอลิซ เขาได้ยินอย่างชัดเจนว่าอลิซและโดมิงเงะคุยกันอย่างมีความสุข
“อลิซ” Anfey เรียกออกมา สิ่งนี้ซ้ำซ้อน เมื่อเห็น Anfey นักดาบหญิงซึ่งเฝ้าเต็นท์ของอลิซได้เข้าไปรายงานเธอ
“เข้ามา” อลิซเรียก
Anfey เปิดม่านแล้วเดินเข้าไป อลิซนั่งอยู่ตรงข้ามกับดักลาส และชินเบลายืนเฝ้าอยู่ข้างๆ Anfey พูดด้วยรอยยิ้ม "Master Douminge อยู่ที่นี่ บังเอิญอะไร ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า"
“คุณสุภาพขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” อลิซถามด้วยความสงสัย “คุณโทษฉันที่ไม่รับคุณหรือคะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…คุณคือ Duke ฉันไม่คิดว่าจะมีใครรวมถึงจอมพล Baery ที่มีตำแหน่งสูงกว่าคุณ ใครจะกล้ารบกวนคุณ”
“ดยุค? อะไรก็ตามที่ให้ไว้สามารถเอากลับไปได้ เมื่อเทียบกับสิ่งนี้ ฉันใส่
เชื่อใจมากขึ้นในสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงง่ายๆ เช่น …มิตรภาพ!" อลิซส่งสัญญาณไปที่เก้าอี้ข้างๆ เธอและพูดว่า "แอนเฟย์ ดูเหมือนเธอจะอารมณ์ไม่ค่อยดี เกิดอะไรขึ้น?"
เมื่ออลิซพูดถึงเรื่องมิตรภาพ ดูเหมือนว่าเธอจะทำเกินไป อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ตั้งใจให้เป็นหูของ Anfey มันมีไว้สำหรับ Douminge's Anfey ยิ้ม แต่เธอสามารถบอกได้ว่า Anfey ไม่อารมณ์ดี มันวิเศษมาก เธอกำลังใช้สิ่งนี้เพื่อแยกตามหัวข้อของเธอ
Anfey ถอนหายใจและนั่งบนเก้าอี้ เขากล่าวอย่างเปิดเผยว่า "เจ้าชายองค์ที่หนึ่ง เวสเทอร์ และองค์ชายที่สอง แกรนเดน มาถึงแคว้นโมโรแล้ว"
"เร็วมาก?" อลิซตกใจมาก อนาคตของเธอผูกพันแน่นแฟ้นกับ Anfey's และ Christian's เธอฉลาดมากและรู้ทันทีว่า Anfey กำลังขับรถไปที่ใด
เมื่อเห็นว่าอลิซดูแปลกไป Douminge วางถ้วยลงและเริ่มฟังอย่างตั้งใจ