บทที่ 64: สมาชิกใหม่
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“อันเฟย์!” Sante เรียกขณะที่เขาเดินออกจากป่า เขาไม่จำเป็นต้องเรียกคนอื่นๆ ในกลุ่มให้มองหาผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างหลังเขา
"Anfey พวกเขาบอกว่าต้องการคุยกับคุณ" Sante กล่าว
พี่สาวสองคนเดินไปหยุดห่างจากค่ายไม่กี่ฟุต ผู้อาวุโสกว่ากระซิบอะไรบางอย่างที่หูของแชลลี่ และแชลลี่ก็หยุด หญิงชราเดินไปที่ Anfey
Anfey และ Christian มองหน้ากันและทั้งคู่ก็ยืนขึ้นเพื่อทักทายพวกเขา คริสเตียนสับสน แต่ Anfey รู้สึกประหม่า สมองของเขาทำงานอย่างรวดเร็วเพื่อทำความเข้าใจว่าทำไมเธอถึงอยู่ที่นั่น
“สวัสดีครับ คุณมาที่นี่ทำไมครับ” Anfey ถาม
“เห็นไหม อาหารของเราหมดแล้ว คุณต้องเตรียมบางอย่างไว้ ฉันอยากซื้ออาหารจากคุณ” เด็กหญิงคนโตพูดด้วยสีหน้าเย็นชา เธอกำลังพูดกับ Anfey แต่สายตาของเธอจับจ้องไปที่ Christian ราวกับว่าเธอไม่ต้องการมองเขา
Anfey หัวเราะเบา ๆ เขาไม่ชอบผู้หญิงที่เป็นตัวของตัวเองมากเกินไป พวกเขาไม่มีเสบียงอาหารเพียงพอสำหรับตัวเขาเอง และแม้ว่าพวกเขาจะมี เขาก็คงไม่ให้สิ่งเหล่านี้แก่เธอ เขาไม่ได้ใช้เงินที่นี่และเขาไม่ต้องการมัน
“ฉันรู้ว่าคุณมีเสบียงไม่มาก ฉันมี 23 เหรียญ และคุณสามารถมีได้ทั้งหมด ฉันไม่ต้องการอะไรมาก…” หญิงสาวลังเล "แม้ว่าจะเป็นแค่ไส้กรอกไม่กี่ชิ้นก็ตาม"
Anfey กระพริบตาและไม่ชอบเธอเหือดหายไป เหรียญเดียวสามารถซื้อไส้กรอกได้หลายสิบชิ้นหรือมากกว่านั้นในเมืองหนึ่งๆ ตอนนี้เธอเต็มใจที่จะจ่ายเงินยี่สิบเหรียญสำหรับเพียงไม่กี่เหรียญ เห็นได้ชัดว่าเธอรู้ราคาอาหารของที่นี่ดี และไม่ใช่คนไร้เหตุผล
Anfey คิดเกี่ยวกับมันและโบกมือให้ Feller เฟลเลอร์เดินไปหยิบเหรียญออกมาหนึ่งกำมือแล้วยื่นให้เขา
Anfey หยิบเหรียญและยื่นออกมา "เราไม่ต้องการเหรียญ" เขาพูดยิ้ม "เราต้องการอาหาร ฉันหวังว่าจะซื้อจากคุณ"
“อย่างนั้นเหรอ ฉันขอโทษที่รบกวนคุณ” เด็กหญิงอายุมากกว่าพูดอย่างเย็นชา การแสดงออกของเธอไม่มีการเปลี่ยนแปลงราวกับว่าเธอรู้ว่าเธอจะต้องเผชิญหน้ากับการปฏิเสธ เธอหันหลังและเริ่มเดินจากไป
Anfey ตกใจอีกครั้ง เขาคิดออกหมดแล้ว เขากำลังจะปฏิเสธคำขอของเธอในตอนแรก หากเธอขอร้องเขาหรือถามอีกครั้งอย่างจริงจัง เขาอาจทำเหมือนว่าเขารู้สึกประทับใจและตกลงที่จะช่วยเธอ ด้วยวิธีนี้เขาสามารถพยายามเชื่อมช่องว่างระหว่างคนทั้งสอง เขาไม่คิดว่าสาวแก่จะจากไป
Anfey ส่ายหัวของเขา เมื่อพิจารณาจากคำขอก่อนหน้านี้แล้ว เธอเป็นคนมีเหตุผล ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่คิดแผนเดิมของเขาขึ้นมา ในทางกลับกัน ทัศนคติของหญิงสาวไม่ใช่สิ่งที่เขาคาดหวังเมื่อมีคนมาขอความช่วยเหลือ
Anfey เป็นคนที่มีเหตุผลมาก แต่การรับมือกับอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงของเด็กผู้หญิงนั้นต้องการประสบการณ์และการพิจารณา Anfey ไม่เคยรักผู้หญิงจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเข้าใจการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ
Suzanna ทำให้ทัศนคติของเธอเย็นชาและไม่สามารถเข้าถึงได้เพราะ Anfey สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อนทำลายความภาคภูมิใจของเธอมากเกินไป จากนั้นเธอก็ถูกแขวนอยู่บนต้นไม้และถูกขายหน้าจนถึงจุดที่เธอคิดว่าจะจบชีวิตลง เธอสามารถขอความช่วยเหลือเพื่อพี่สาวของเธอได้ แต่เธอจะไม่ขอร้องต่อหน้า Anfey เธอพยายามปกป้องศักดิ์ศรีที่เหลืออยู่ของเธอ
เมื่อเห็นว่า Suzanna กำลังจะจากไป Christian ก็มองไปที่ Anfey และพยายามให้เขาหยุดเธอ
Anfey แสร้งทำเป็นไม่เห็นการกระทำของคริสเตียน ไม่มีทางที่เขาจะพยายามหยุดเธอ เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน เขาคิดว่าหากเขาพยายามหยุดเธอ เขาจะถูกบังคับ
“คุณหญิง โปรดรอสักครู่” คริสเตียนเรียกหญิงสาวหลังจากตระหนักว่า Anfey ไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุดเธอ “ฉันขอชื่อคุณได้ไหม”
"ซูซานน่า ยินดีที่ได้รู้จัก" หญิงสาวหยุดและพูด เธอต้องหยุด เธอเห็นแววตาที่ผิดหวังของแชลลี่และรู้สึกขัดแย้งอย่างมาก เธอต้องกลับมาและขอความช่วยเหลือหรือไม่?
"สวัสดี สวัสดี ฉันนับถือศาสนาคริสต์" เมื่อเห็นว่าทัศนคติของซูซานนาอ่อนลง คริสเตียนรู้สึกมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นและยิ้มอย่างอบอุ่น "เราอาจหารือเกี่ยวกับสิ่งที่คุณเพิ่งถามเกี่ยวกับ"
“จริงเหรอ ขอบคุณมาก” ซูซานน่าพูดอย่างยินดี เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า "ฉันไม่ขออะไรมาก ฉันต้องการไส้กรอกสองชิ้นเท่านั้น"
Anfey ยืนอยู่ใกล้ ๆ และถูกทุบตีอย่างหนัก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นซูซานน่ายิ้ม เขารู้สึกพ่ายแพ้ที่ซูซานนาปฏิบัติต่อคริสเตียนแตกต่างออกไป เขาอยากเป็นคนดีแต่เธอไม่ให้โอกาสเขา คริสเตียนน่ารักกว่าเขาจริง ๆ เหรอ?
“แน่นอน แน่นอน มีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันไม่เข้าใจ” คริสเตียนกล่าว “ไส้กรอก 2 ชิ้นจะอยู่ได้แค่ 1 วันใช่ไหม แล้วพรุ่งนี้ล่ะ? วันหลังจากนั้นล่ะ คุณจะเอาชีวิตรอดในป่าได้อย่างไร”
“นั่นคือปัญหาของฉัน” ซูซานน่าพูดอย่างตรงไปตรงมา
"ฉันมีความคิดที่อาจแก้ปัญหาของคุณ หากคุณสนใจ ทำไมเราไม่หาที่เงียบๆ เพื่อคุยกัน"
“ตกลง” ซูซานะพูดหลังจากพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง
คริสเตียนและซูซานนาเดินไปที่ป่าและเริ่มสนทนาเกี่ยวกับแนวคิดของคริสเตียน Sante และ Feller พยายามดักฟังพวกเขาและกลับมาบอก Anfey เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาได้ยิน ในท้ายที่สุด Anfey ต้องมอบฝักดาบให้พวกเขาแต่ละคนเพื่อป้องกันไม่ให้กระจายข่าวลือ
หลังจากนั้นไม่นาน คริสเตียนและซูซานนาก็กลับมาโดยมีแชลลีเดินตามหลังพวกเขา Christian ขยิบตาให้ Anfey อย่างมีชัย จากนั้นก็ไอสองสามครั้ง “นี่คือซูซานนา” เขาประกาศ “ตั้งแต่วันนี้ เธอจะเข้าร่วมกับเรา เธอจะเผชิญกับอันตรายในอนาคตร่วมกับเรา และแน่นอน เราจะปกป้องแชลลี่จากอันตรายใดๆ”
“อา ยินดีต้อนรับ ยินดีต้อนรับ” ซานเต้ร้องเรียก
คนอื่นๆ ต่างก็เดินตามผู้นำของเขา ซูซานนามองไปรอบๆ กลุ่มและพูดอย่างอายๆ ว่า "ต่อจากนี้ไป เราจะเป็นเพื่อนกัน ฉันจะทำให้ดีที่สุดเพื่อช่วยทีมนี้"
"ซูซานน่า ทำไมคุณไม่เข้าร่วมทีมของแอนฟีย์ล่ะ" คริสเตียนกล่าวว่า
“เดี๋ยวก่อน คริสเตียน ฉันทำตามคำสั่งของคุณได้ แต่ทำตามคำสั่งเขาไม่ได้” ซูซานนาพูดพร้อมชี้ไปที่แอนเฟย์ เธออยู่ในตำแหน่งสูงสุดและมีอำนาจมากที่สุด แต่เธอไม่ได้พยายามที่จะรับบทบาทเป็นผู้นำ เธอรู้ว่าพลังรวมของนักเวทย์มีพลังมากกว่าเธอ เธอบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอจะทำตามคำสั่งของคริสเตียน
คริสเตียนลังเลแล้วพูดว่า "ซูซานน่า เธอควรรู้ว่าทีมไม่สามารถมีผู้นำสองคน ทุกคนที่นี่ต้องทำตามคำสั่งของเขา ถ้าเธอทำไม่ได้ ข้อตกลงของเราก็ล้มโต๊ะ"
ซูซานนาจ้องมองที่เขาอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็หรี่ตาและจ้องมองที่ Anfey “สบายดี” เธอพึมพำ
“หมายความว่าไง จะไปไหม หรือจะทำตามคำสั่งฉัน” Anfey ถาม เขาไม่กังวล เธอตัดสินใจร่วมมือกับพวกเขาแล้ว และจะไม่เปลี่ยนใจง่ายๆ เขาจะไม่ยอมให้ใครมาท้าทายตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มของเขา
“ก็ได้” เธอตอบ “ฉันจะทำตามคำสั่งของคุณ”
"เอาล่ะ" Anfey กล่าว "ฉันยินดีต้อนรับคุณ"
ซูซานน่าหันศีรษะ การทำตามคำสั่งของ Anfey เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเข้าร่วมทีม แต่โดยส่วนตัวแล้วเธอเกลียดเขาและไม่ต้องการคุยกับเขา
แชลลีเดินเข้าไปและจ้องมองเขา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวัง Anfey โบกมือให้ Feller และมอบไส้กรอกและขนมปังให้ Shally แชลลี่เกือบจะคว้าอาหารจากมือของเขาและเริ่มกินมัน ดูเหมือนว่าไส้กรอกเมื่อสองสามวันก่อนจะไม่ตอบสนองความหิวของเธอ
การกระทำของแชลลี่ทำให้ซูซานนาเบือนหน้าหนีด้วยความลำบากใจ นี่แสดงให้เห็นว่าเธอทำหน้าที่น้องสาวได้ไม่ดีนัก
Anfey ถอนหายใจ เขาหยิบถ้วยจากแหวนของเขา ครู่ต่อมาก็เต็มไปด้วยน้ำ เขาเป็นเพียงเด็กฝึกหัด แต่ถึงกระนั้นเขาก็สามารถรวบรวมเวทมนตร์ได้ เขายื่นถ้วยให้แชลลี่
“ขอบคุณ” แชลลี่พูดอย่างเขินอาย เธอยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน แต่เพราะเธอไม่คุ้นเคยกับเขา เธอจึงดูเขินอาย
คลื่นเวทย์มนตร์พุ่งเข้ามาหาพวกเขา "คุณมาถึงที่นี่เมื่อไหร่ ฉันใช้เวลาสักครู่เพื่อหาคุณ" Riska พูดขณะที่เขาลงไปที่พื้น
"ริสก้า ให้ฉันแนะนำคุณก่อน นี่ซูซานน่า เธอมีพลังมาก" คริสเตียนพูด
Riska สังเกตเห็นสองสาวและกระพริบตาด้วยความตกใจ เขาหันไปมอง Anfey ซึ่งพยักหน้า เขาหันมายิ้มให้ซูซานน่า "สวัสดี" เขากล่าว "ฉันชื่อ Riska ยินดีต้อนรับสู่ทีม"
“ยินดีที่ได้รู้จัก” ซูซานน่าพูดยิ้มๆ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนง่ายมาก ทุกคนสามารถทำให้เธอยิ้มได้ ยกเว้น Anfey
"ริสก้า คุณหาที่ตั้งแคมป์ดีๆ ได้ไหม" Anfey ถาม
“ไม่ ฉันเข้าไปในหนองน้ำอีกครั้ง มันใหญ่มาก ฉันเปลี่ยนทิศทางไปสองสามครั้งแต่หาขอบน้ำไม่เจอ ฉันเลยต้องกลับมา” ริสกีก้ากล่าว
"เราจะออกจากที่นี่?" ซูซานน่าถาม
“ใช่” ซานเต้บอกเธอ
"เยี่ยม เราต้องไปในอีกเจ็ดวัน" ซูซานนาพูด
"ทำไม?" คริสเตียนถามด้วยความสงสัย
“คุณรู้ไหมว่าทำไมคุณถึงไม่พบสัตว์วิเศษที่นี่”