บทที่ 65: สัญญาณของอันตราย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"คุณกำลังจะบอกว่า...นี่คืออาณาเขตของสัตว์วิเศษในตำนานงั้นหรือ" คริสเตียนถามด้วยความตกใจ
ซูซานนาชำเลืองมองเขาและพยักหน้า "ใช่ เห็นไหม มียูนิคอร์น"
"คุณรู้ได้อย่างไร?"
"ตอนที่ฉันกับแชลลีมาถึงที่นี่ครั้งแรก เราตระหนักว่าแม้ว่าจะมีทิวทัศน์ที่สวยงาม แต่ไม่มีแหล่งน้ำ แชลลี่เป็นเพียงเด็กฝึกหัดและไม่สามารถเรียกน้ำได้เหมือนพวกคุณ แน่นอน เราผิดหวัง แต่เราต้องไปที่ไหนสักแห่ง เพื่อหาแหล่งน้ำ”
“บ่อน้ำนั่น…”
“มันเป็นสีเขียวเมื่อเราพบมันครั้งแรก มันถูกวางยาพิษ และไม่มีทางที่คนจะดื่มมันได้ ฉันกับแชลลีค้นหาบริเวณโดยรอบก็ไม่พบแหล่งน้ำเลย เรากลับมาที่บ่อน้ำและพบมัน ชัดเจน ฉันรู้ว่าสระน้ำมีหินที่มีพิษ หินค่อยๆ ปล่อยพิษออกมาและทำให้บ่อน้ำไม่สามารถดื่มได้"
"มีพิษเหรอ มีปลาอยู่ในนั้น" Anfey กล่าว
“ตอนนี้ไม่มีพิษในน้ำแล้ว แต่ถ้าเธอกัดปลา ฉันสัญญาว่าเธอจะกลายร่างเป็นศพก่อนที่คุณจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” ซูซานนาตอบ เธอไม่ชอบ Anfey แต่เธอจำเป็นต้องบอกทุกคนเผื่อว่ามีคนโง่พอที่จะลองกินปลา
“ฉันจำได้” คริสเตียนพูดพร้อมพยักหน้า "อ่านเรื่องนี้อีกครั้ง เขายูนิคอร์นมีคุณสมบัติในการชำระล้าง ในป่าสัตว์วิเศษ สัตว์ร้ายจำนวนมากรอรอบบ่อน้ำตอนเที่ยงคืนเพื่อรอยูนิคอร์น แตะไม่กี่ครั้งจากเขาเท่านั้นที่น้ำจะกำจัดพิษได้"
"ฉันรู้ว่ามียูนิคอร์นอยู่ใกล้ๆ หลังจากน้ำลด หลังจากค้นหาอย่างละเอียด เราก็พบถ้ำที่ซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้ มันถูกปิดไว้ด้วยใยสีเงินบางๆ ฉันกลับมาโดยไม่รบกวนมัน"
“ถ้ำอยู่ที่ไหน?” Anfey ถาม
"ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ ห่างจากที่นี่ประมาณสิบไมล์"
“แน่ใจนะว่ามียูนิคอร์น?” คริสเตียนถาม
"เราอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว พลังของยูนิคอร์นมีจำกัด หลังจากนั้นไม่กี่วันน้ำก็จะเป็นพิษอีกครั้ง และฉันจะพาแชลลี่ออกไปสักสองสามวัน น้ำจะกลับมาใสอีกครั้งเมื่อเรากลับมา ฉันคิดว่า ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์การมีอยู่ของพวกมัน”
“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเป็นยูนิคอร์นสิ” คริสเตียนเห็นด้วย
“ยูนิคอร์นมีพลัง?” Anfey ถาม
“ความรู้ของคุณเกี่ยวกับโลกเป็นเรื่องตลกขบขัน คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่ายูนิคอร์นคืออะไร? คุณควรจะไปหาโรงเรียนและปัดฝุ่นเรื่องเรียนซะ” ซูซานนาตะคอก "ยูนิคอร์นมีความสามารถในการปล่อยสายฟ้าต่อเนื่อง ตราบใดที่มันยืนอยู่ใต้ดวงจันทร์เป็นระยะเวลาหนึ่งหรือมีฟ้าแลบบนท้องฟ้า ยูนิคอร์นก็สามารถดูดซับพลังงานจากสิ่งรอบตัวได้ คุณรู้ถึงพลังของสายฟ้าต่อเนื่อง ใช่ไหม"
ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ พวกเขาหัวเราะเบา ๆ ทุกคนตระหนักไม่มากก็น้อยว่ามีบางอย่างที่ผิดพลาดระหว่าง Suzanna และ Anfey Suzanna ดีกับเกือบทุกคนยกเว้น Anfey และเนื่องจาก Anfey ยอมรับการรักษามาโดยตลอด เขาจึงต้องเป็นฝ่ายผิด
“ซูซานน่า มิส ฉันคิดว่าเธอคือ…” ริสกีก้าเปิดปากพูดด้วยความโกรธ เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Suzanna ถึงปฏิบัติต่อ Anfey แบบนี้ Anfey ได้สร้างอำนาจเด็ดขาดในหมู่เพื่อนของเขา และเมื่อมีคนพยายามเยาะเย้ยเขา Riska รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบที่จะยืนหยัดเพื่อเขา Anfey ดึงแขนเสื้อแล้วส่ายหัว ริกะเงียบไป
ซูซานนาเฝ้าดูพวกเขาอย่างครุ่นคิด เธอไม่เข้าใจว่าทำไมนักเวทย์เหล่านี้ถึงยอมทำตามคำสั่งของคนที่แทบจะไม่มีเวทมนตร์หรือพลังการต่อสู้เลย แม้ว่า Anfey จะเอาชนะเธอได้อย่างง่ายดายเมื่อคืนก่อน แต่นิสัยของเธอคือวัดความแข็งแกร่งของผู้ชายด้วยพลังการต่อสู้และเวทมนตร์ของเขา มันเป็นนิสัยที่ฝังแน่นในเด็กทุกคนในทวีปแพน และซูซานนาก็ไม่มีข้อยกเว้น นอกจากนี้ เธอเชื่อว่าเธอแพ้เพราะตกลงไปในกับดัก การเคลื่อนไหวของเธอถูกจำกัดด้วยขาข้างเดียว และเธอถูกบังคับให้ต่อสู้ในน้ำ ถ้าพวกเขาอยู่ในที่โล่ง เธอคงจะชนะอย่างง่ายดาย
Suzanna ประเมิน Anfey ต่ำไป แน่นอนว่าเป็นเพราะเธอต้องการแก้แค้นเขาในระดับหนึ่ง ตอนนี้เธอได้เห็นทั้งการตำหนิอย่างโกรธเกรี้ยวของคริสเตียนและความโกรธของริซกา เธอจึงเข้าใจบ้างว่า Anfey ไม่ได้รับความไว้วางใจจากผู้วิเศษด้วยคำพูด ต้องมีเรื่องราวที่เธอไม่รู้ และ Anfey เป็นคนที่พาทุกคนไปสู่ความปลอดภัย
"สิ่งนี้จะคงอยู่ได้นานแค่ไหน"
“อีกสามวัน” ซูซานน่าพูด เธอไม่ได้โง่ เมื่อตำแหน่งผู้นำไม่สามารถถูกบั่นทอนได้ มันจะเป็นประโยชน์สูงสุดของเธอที่จะไม่ทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา “ปกติมันจะออกมาหาอาหารทุกวัน ตอนนี้มันคงเป็นช่วงฤดูผสมพันธุ์และออกลูก มันจะออกจากรังทุกๆ 2-3 วัน”
"คริสเตียน เราไม่สามารถทำให้เชื่องได้หรือ" Anfey ถาม
“ไม่” คริสเตียนกล่าว “มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเลี้ยงยูนิคอร์นให้เชื่อง ถ้าอาจารย์ซอลอยู่ที่นี่ อาจมีเศษเสี้ยวของความหวัง แต่เราทำไม่ได้”
“มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเลี้ยงยูนิคอร์นให้เชื่อง” ซานเต้กล่าว "ครั้งหนึ่งมีคนมากมายขี่มังกรเข้าสู่สงคราม แต่เป็นเวลาหลายพันปีที่มียูนิคอร์นเพียงคนเดียว"
“มีแต่เด็กผู้หญิงเท่านั้นที่สามารถทำให้พวกมันเชื่องได้” ริสกีก้ากล่าว "ผู้ชายจะถูกโจมตีเท่านั้น"
"เฮ้แค่ถาม" Anfey กล่าว เขามักจะบอกพวกเขาเสมอว่าอะไรเหมาะสมและอะไรไม่ควร ตอนนี้พวกเขาเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแล้ว ก็ถึงตาของพวกเขาที่จะสอนเขา
ทันใดนั้น คลื่นเวทย์มนตร์จางๆ แวบหนึ่งมาจากระยะไกล กวาดไปทั่วป่าราวกับเสียงกระซิบ Christian และ Riska ยิงขึ้น ใช้การลอย และเริ่มลอยไปในระยะไกล
Anfey คว้าดาบของเขา “พร้อมรบ” เขาสั่ง
ไฟกระชากหมายถึงอันตราย และผู้ที่เฝ้าระวังก็ตกอยู่ในอันตราย
ทุกคนลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ Suzanna มองย้อนกลับไปและพบว่า Shally อยู่ท่ามกลางกลุ่มผู้วิเศษ เธอรู้สึกโล่งใจ
"ไปกันเถอะ" Anfey กล่าว "Sante, Feller พวกคุณสองคนไปช่วยพวกเขา ม้วนหนังสืออะไรก็ได้ตามสบาย"
“เข้าใจแล้ว” Sante พยักหน้า ลอยขึ้นกลางอากาศพร้อมกับ Feller”
Anfey และกลุ่มเดินทางต่อไปอีก 20 ไมล์เมื่อพวกเขาสัมผัสได้ถึงการกระชากสองครั้ง Anfey หยุดทุกคนและรอการกลับมาอย่างเงียบ ๆ
จุดสีดำพุ่งเข้ามาหาพวกเขา คริสเตียนกับริสกีก็ลงมาโดยมีใครบางคนห้อยอยู่ระหว่างพวกเขา ซูบินดูแย่มาก ใบหน้าของเขาซีด และเขาไม่สามารถยืนได้ด้วยตัวเอง
"ซูบิน" Anfey พูด "เกิดอะไรขึ้น"
“มันติคอร์” ซูบินพูดพร้อมยิ้มอย่างขมขื่น
“มันติคอร์?” ซูซานนารีบถาม “มันพยายามจะวางยาคุณหรือเปล่า คุณสัมผัสหมอกหรือเปล่า?
Zubin ชำเลืองมองที่ Suzanna เขาไม่รู้จักเธอ
"Zubin คุยกับเรา" Anfey กระตุ้น
"ฉันเห็นมันปล่อยหมอกและกลั้นหายใจ"
“ดี” ซูซานน่าพูด “พาเขาไปที่สระน้ำ ยูนิคอร์นและมันติคอร์เป็นศัตรูกัน พลังชำระล้างของยูนิคอร์นสามารถต่อสู้กับพิษของมันติคอร์ได้”
คริสเตียนยิ้ม เขาไม่รอช้าที่จะขอบคุณ Suzanna และใช้คาถาลอยตัวอีกครั้ง
“ปล่อยฉัน” ซูซานน่าพูด "คุณช้าเกินไป" เธอจับ Zubin ไว้ในอ้อมแขนของเธอ และด้วยพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งของเธอ พุ่งไปที่สระน้ำ
เมื่อทุกคนกลับไปที่สระน้ำ Zubin ก็จมอยู่ในสระแล้วโดยมีเพียงตาของเขาอยู่เหนือน้ำ ซูซานนาพูดถูก บ่อน้ำมีคุณสมบัติที่บริสุทธิ์ ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที แต่ Zubin ดูดีขึ้นมากแล้ว
"ซูบิน คุณเจอมันติคอร์ได้ยังไง" Anfey ถาม
"ฉันพบสถานที่ที่ค่อนข้างดี ไม่สวยงามเท่าแต่เป็นจุดซ่อนตัวที่ดี ฉันอยากเข้าใกล้ แต่แล้วฉันก็เห็นมันติคอร์ตัวเล็ก ฉันรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติและพยายามลอย จากนั้นฉันก็เห็นมันติคอร์ที่ใหญ่กว่าและมันก็พยายาม เพื่อฆ่าฉันด้วยหมอกของมัน”
“ดี” คริสเตียนกล่าว “คุณฉลาด ถ้าคุณช้ากว่านี้อีกวินาที คุณอาจตายได้”
“คุณโชคดี” ซูซานน่ากล่าว "มันติคอร์ปกป้องลูกของมันอย่างดุร้าย ถ้ามันไล่ตามเจ้า เจ้าคงหนีไปไม่ได้"
“หยุดพยายามทำให้ฉันกลัวได้แล้ว” ซูบินพูดพร้อมส่ายหัว
“เราไม่ได้ทำให้คุณกลัว” ซูซานนากล่าว “ฉันแค่อยากให้ทุกคนตื่นตัวมากขึ้น ป่าแห่งนี้เต็มไปด้วยอันตราย ฉันเห็นออร์คที่นี่เมื่อสองสามวันก่อน”
“ออร์ค? ฉันคิดว่าที่นี่ไม่มีออร์ค?”
“ใครเอ่ย?”
Riska และ Zubin ชำเลืองมองซึ่งกันและกัน แน่นอนว่าพวกเขาได้ยินมาจากคนอื่น และซูซานนาก็ไม่โกหก ดูเหมือนว่าในป่ายังคงมีออร์คอยู่
"เท่าไหร่?" Anfey ถาม
"หนึ่ง ฉันฆ่ามัน"
"ออร์คไม่ได้อาศัยอยู่ในฝูง?"
“ปกติค่ะ แต่เห็นคนเดียว”
“ ถ้าอย่างนั้นเราควรระวังให้มากขึ้น” Anfey พูดช้าๆ