บทที่ 88: การขนส่ง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
"ฉันต้องการแน่ใจว่าพิกัดเวทย์มนตร์อยู่ที่ไหน คุณแน่ใจหรือว่าอยู่ในแบล็ควอเตอร์" Anfey จ้องที่ Hui Wei และถามช้าๆ
“คุณไม่อยากไป Forest of Death เหรอ ทำไมยอมแพ้ตอนนี้” Hui Wei ตอบอย่างเกียจคร้าน
"ตอบคำถามของฉัน."
“มันคือแบล็กวอเตอร์ ฉันจะโกหกคุณทำไม” ฮุ่ยเว่ยส่ายหัวในเชิงบวก "โดยปกติแล้ว นักเวทย์จะเลือกพื้นที่ที่มีประชากรน้อยกว่าเมื่อทำการเลื่อนเทเลพอร์ตชั่วคราวเพื่อหลีกเลี่ยงการทับซ้อนของพอร์ทัลและอุบัติเหตุ อย่างไรก็ตาม เรายังคงมองเห็นแบล็ควอเตอร์ได้จากที่นี่"
"Riska เตรียมพร้อมที่จะเริ่ม" Anfey พูดแล้วส่งม้วนหนังสือให้เขา
Riska หยิบม้วนกระดาษและย้ายไปด้านข้าง
"Anfey อุโมงค์ถูกปิด" Zubin เดินไปและพูด “พวกออร์คกำลังทำงานอยู่ และคุณไม่สามารถบอกได้ว่ามีอะไรผิดปกติจากภายนอกหรือไม่”
“ดีมาก บอกให้ไปรวมกันที่ถ้ำ ทุกคนพร้อมไหม” Anfey ถาม
“พร้อมครับ” คนในกลุ่มตอบ Niya และ Shally ดูตื่นเต้นที่สุด เมื่อแชลลี่ได้ยินว่าพวกเขากำลังจะไปเมืองแบล็กวอเตอร์ เธอก็ขอให้กลุ่มซื้ออาหารทันทีที่พวกเขาไปถึง พวกเขารักแชลลี่ในแบบที่พวกเขารักยูนิคอร์นตัวน้อย และแน่นอนว่าจะยอมทำตามความปรารถนาของเธอ
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง พวกออร์คก็รวมตัวกันในถ้ำ พวกเขารู้ว่าผู้วิเศษกำลังจะจากไปและมีความสุขเกินบรรยาย ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยความยินดี พวกเขาปิดอุโมงค์และทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่พวกเขาจะเปิดอีกครั้งทันทีที่ผู้วิเศษจากไป
ดวงตาของ Anfey กวาดไปทั่วถ้ำ ทุกคนถูกนับและนำทุกสิ่งที่จำเป็นมาให้ หลังจากแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ Anfey ก็หันไปหา Sante "คุณสามารถเริ่ม" เขากล่าว
"ใช้ได้." Sante เดินไปที่ปากถ้ำและกระซิบคาถา จากนั้นเขาก็ตะโกนเรียกให้ดังที่สุดว่า "เราจะไปแล้ว ลาก่อน ลาก่อน แล้วเจอกันใหม่"
เสียงของเขาถูกขยายออกไปด้วยเวทมนตร์ของเขา และเสียงของเขาก็ซัดไปทั่วป่าราวกับคลื่นยักษ์สึนามิ ป่าสั่นสะเทือนด้วยการสั่นสะเทือนที่เกิดจากเวทมนตร์ เวทมนตร์ของเขามีจำกัด และเสียงของเขาสามารถแผ่ออกไปได้ไกลหลายสิบไมล์เท่านั้น แต่ก็เพียงพอแล้ว
"ริสก้า" แอนเฟย์เรียก
Riska โยนม้วนกระดาษ คลื่นแสงสีฟ้าปรากฏขึ้น และค่อยๆ เปิดออกช้าๆ เหมือนดวงตาขนาดใหญ่ หลังจากที่เปิดเป็นวงกลม ประตูก็หยุดสั่นและวงแหวนแห่งแสงก็มั่นคงขึ้น
นี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของ Anfey กับพอร์ทัล และเขาคิดว่าสีฟ้าสดใสนั้นสวยงาม มีเส้นสีขาวจางๆ ล้อมรอบพอร์ทัล ซึ่งดูลึกลับและสวยงาม
"ซูซานน่า" Anfey กล่าว
Suzanna ชำเลืองมองที่เขาและเดินไปที่ประตูพร้อมกับ Zubin และ Sante ทั้งสามคนก้าวเข้าไปในพอร์ทัลและหายตัวไป Christian โอบไหล่ Riska ไขว้กับทีมของเขา Niya, Shally และ Feller ตามมา ในไม่ช้าก็เหลือเพียง Anfey และ Blavi
เมื่อเห็นว่าพวกเขาเป็นคนเดียว Anfey พยักหน้าและ Blavi ก็เริ่มกระซิบคาถา ออร์คที่อยู่รอบๆ พวกเขากำลังรอการจากไปของพวกเขา และไม่ได้คิดอะไรมาก จนกระทั่ง Blavi ร่ายมนตร์เสร็จ พวกเขาจึงรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
คลื่นแห่งเปลวไฟปรากฏขึ้นและกวาดไปทั่วออร์ค ออร์คยืนเรียงกันเป็นแถว และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลีกเลี่ยงการโจมตี เปลวไฟพัดไปทั่วออร์ค บางคนกรีดร้องและกลิ้งไปบนพื้น แต่บางคนก็ล้มลงโดยไม่มีเสียง เมื่อเปลวเพลิงลุกโชน ออร์คบางตัวกำลังหายใจเข้าและความร้อนก็แผดเผาปอดของพวกมัน แม้ว่ามันจะไม่ได้ฆ่าพวกมันในทันที แต่พวกมันก็ยังไม่สามารถส่งเสียงได้
มีออร์คเพียงโหลเดียวเท่านั้นที่รอดชีวิตจากเปลวเพลิง น่าเสียดายสำหรับพวกเขา Anfey ก็กำลังเคลื่อนไหวเช่นกัน ในขณะที่พวกเขากำลังมองหาอะไรก็ตามที่สามารถใช้เป็นอาวุธได้ Anfey ก็อยู่ข้างหน้าพวกเขาแล้ว ออร์คหญิงพบเขาก่อน เธอสะบัดไปมาเหมือนคนบ้า แต่ Anfey ก้าวไปรอบ ๆ เธอและแทงเธอที่คอด้วยดาบของเขา
ไม่ว่าเขาจะต่อสู้กับใคร Anfey จะโจมตีสามจุดบนร่างกายเสมอ: คอ ศีรษะ และอกซ้าย คอเป็นส่วนที่เปราะบางที่สุดในร่างกาย และทุกครั้งที่ Anfey เล็งไปที่นั่น เขาก็จะทำสำเร็จ
ออร์คชราพบก้อนหินก้อนหนึ่ง แต่ก่อนที่เขาจะได้ทันทำอะไรกับมัน ลูกไฟของบลาวีก็พุ่งเข้าใส่เขา เขาถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศ กระแทกเข้ากับกำแพง และล้มลงกับพื้น
“อันเฟย์!” บลาวี่โทรมา
Anfey กระโดดขึ้นจากพื้นและคลื่นสายฟ้าก็กระจายไปทั่วพื้น
Anfey ลงจอดและโจมตีออร์คตัวเก่าที่ด้านหลังศีรษะของเขา เขากลายเป็นเงาพร่ามัวในขณะที่เขาพุ่งผ่านออร์คที่เหลือ ดาบของเขาแหวกอากาศ
ถ้า Suzanna อยู่ที่นี่และเห็นการเคลื่อนไหวของเขา เธอจะได้รับแรงบันดาลใจใหม่ๆ สำหรับทักษะดาบของเธอเอง
ดาบของ Anfey พุ่งออกไปในอากาศ แต่เขาจะหลีกทางและฟันที่คอของออร์ค สำหรับนักดาบทั่วไป การเคลื่อนไหวและการโจมตีเป็นสองการเคลื่อนไหวที่แยกจากกัน อย่างไรก็ตาม สำหรับ Anfey การเคลื่อนไหวกำลังโจมตี เขาสามารถโจมตีเป้าหมายได้ไม่ว่าจะโจมตีจากมุมใด
การเคลื่อนไหวของเขาลื่นไหลและแปลกประหลาด และไม่มีออร์คตัวใดที่มีปฏิกิริยาตอบสนองก่อนที่จะตกลงสู่พื้น
ในตอนแรก Blavi พยายามร่วมมือกับเขาและโจมตีด้วยเวทมนตร์ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็แค่เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของสหายของเขา
“บลาวี” แอนเฟย์พูดเมื่อเขาลดออร์คตัวสุดท้ายลง Blavi พยักหน้าและเริ่มร่ายมนตร์ ถ้ำสั่นอย่างรุนแรง หลังคาเริ่มพัง หินถล่มลงมาในถ้ำ ก่อนที่ถ้ำจะพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ Blavi และ Anfey ได้ข้ามผ่านพอร์ทัลไปแล้ว
Anfey รู้สึกเย็นวาบเมื่อเขาข้าม เขาได้ยินเสียงของคริสเตียนขณะที่เท้าของเขาแตะพื้นแข็ง "อะไรทำให้คุณใช้เวลานานขนาดนี้"
“ต้องบอกอะไรบางอย่างกับพวกออร์ค” Anfey พูดพร้อมยิ้ม เขาเป็นคนเย็นชา แต่เขาไม่มีอคติ เขาจะไม่จัดบุคคลเป็นศัตรูเพราะรูปร่างหน้าตาของบุคคลนั้น ในความคิดของเขา มีคนเพียงสามประเภทเท่านั้น ศัตรูที่จะคุกคามเขา เพื่อนที่สมควรได้รับความช่วยเหลือจากเขา และคนอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขา ก่อนที่ออร์คจะโจมตีพวกเขา เขาไม่ได้รังเกียจพวกเขา หลังจากที่เขาเอาชนะพวกเขาแล้ว เขาก็ยังไม่รังเกียจพวกเขา อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาได้เห็นความโลภของพวกเขา เขาก็รู้ว่าเขาต้องทำอะไรสักอย่าง
ไม่สำคัญว่าเขาจะบอกอะไรพวกเขา พวกออร์คยังคงพยายามแย่งชิงสมบัติหลังจากที่เขาจากไป เขาไม่ได้สนใจเรื่องทองมากนัก แต่จะเป็นอย่างไรถ้าพวกออร์คพยายามยุ่งเกี่ยวกับหีบและเปิดใช้การล็อกองค์ประกอบ แน่นอนพวกเขาจะไม่ฟังคำเตือนใด ๆ ของเขา
"ฉันคิดว่าฟิลลิปบ้าไปแล้ว คุณยิ่งกว่านั้นซะอีก" ชายชราที่ยืนอยู่บนกิ่งไม้กล่าว
"ฉันเป็นแบบนี้เสมอ" เออร์เนสต์ยักไหล่และพูดว่า "ขอบคุณที่ช่วยฉัน"
“นักดาบของคุณเอาแต่ใจมาก” Steger กล่าว “ถอยมาทางนี้ บ้าบิ่น ถ้าฉันพูดถูก นิยาก็ไปทางอื่น”
“คุณเป็นนักเวทย์ที่ฉลาดมาก” เออร์เนสยิ้ม Steger ไม่ได้ฆ่าเขาและไม่ได้พยายามตามหา Niya เพราะเขาเลือกข้างแล้ว
“โดยพระเจ้า ฉันเกลียดป่านี้ แต่อย่างน้อยเราก็มีคำอธิบาย” Steger พูดพร้อมส่ายหัว เขาแก่เกินไปสำหรับการทดลองของ Magic Beast Forest
“คำอธิบายสำหรับ Yolanthe หรือ Saul?”
“ฝ่าบาท? เขามาแล้ว…” Steger พูด พยายามหาคำพูดที่เหมาะสม
ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนเบา ๆ จากอีกฝั่งของป่า "เรากำลังจะไป..."
“ขยายพลังเวทย์?” Steger ขมวดคิ้วและถาม
"พวกเขากำลังจะไป? ไปที่ไหน?" เออร์เนสต์ขมวดคิ้วเช่นกัน