ตอนที่ 110
ผู้แปล : MIssme
บรรณาธิการ : อรุ
“คุณเป็นคนที่ไม่เหมือนใครจริงๆ”
เขาพึมพำเดินไปที่ทางออก
ไม่กี่เดือนหลังจากได้เป็นแม่บ้าน ฉันไม่เคยเห็นดยุคแห่งไดมอนด์พูดเลย
ฉันคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวครั้งสุดท้าย แต่เขาเงียบ
'จู่ๆ เขาเป็นอะไรไป?'
ไม่เพียงแต่จู่ๆ เขาก็ปรากฏตัวจากด้านหลังเหมือนผี เขายังพาคลับ Duke of Ale ไปด้วยตอนที่เรายังคุยกันอยู่
'ฉันแน่ใจว่าเรย์ลพูด เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม'
พูดตามตรง ฉันไม่ชอบความจริงที่ว่า Duke of Diamond กีดกันฉันจาก Duke of Ale Club
อาจฟังดูเด็กๆ แต่ฉันรู้สึกเหมือนถูกรังแก
“อะไรนะ ฉันคิดว่าเขาไม่ได้เกลียดฉันเพราะเขาตกลงให้ฉันเลื่อนขั้นเป็นแม่บ้าน”
เมื่อมองดูแล้ว ฉันคิดว่าสาเหตุที่ดยุคไม่ตอบแม้ว่าฉันจะพูดอยู่ตอนนั้น อาจเป็นเพราะเขาไม่ชอบฉัน
“เขาบอกผมว่าอย่ามาเลย เขาเรียกหา Duke of Ale Club เท่านั้น เขากำลังคิดอะไรอยู่'
ฉันคิดว่าเขาเหมือนกับ Duke of Ace, Trump แต่ฉันไม่แน่ใจ
'ฉันไม่รู้. กลับไปที่อะคาเดมีกันเถอะ'
ฉันรู้สึกเสียใจมาก
นอกจากปัญหาสัตว์ประหลาดแล้ว ฉันไม่สบายใจกับการปรากฏตัวของ Duke of Diamond ซึ่งมีบรรยากาศที่ไม่เต็มใจนัก
'ฉันไม่ควรตำหนิเขาเรื่องรูปร่างหน้าตา แต่….'
แต่การเคลื่อนไหวของ Duke of Diamonds นั้นแปลกมากในตอนนี้
มันให้ความรู้สึกเหมือนตุ๊กตาข้อต่อทรงกลมที่ลั่นดังเอี๊ยด
'ตอนนี้ลืมมันไปก่อน'
ฉันยุ่งอยู่กับการพยายามสลัดความรู้สึกอึดอัด
เมื่อฉันเข้าไปในโถงทางเดินที่ตรงหัวมุมทางออก
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ."
ฉันขนลุกเมื่อเสียงที่ฉันลืมไม่ลงดังก้องอยู่ในหู
เสียงหยิ่งยโสที่ดูเหมือนจะครอบงำและค่อยๆทำให้ลมหายใจของผู้ฟังแน่นขึ้น
ฉันจะลืมเสียงนั้นได้อย่างไร
"คุณเป็นอย่างไร?"
ชายผมแดงที่คุ้นเคยยืนอยู่ขวางทาง
ดวงตาสีทองซึ่งดูเหมือนจะสว่างกว่าปกติเป็นประกาย
ทันทีที่สายตาของเราสบกัน ฉันก็หันหลังกลับ
'ช่วงนี้คุณดูเงียบๆ ทำไมจู่ ๆ คุณถึงมาอยู่ที่นี่?'
แต่ทันทีที่ฉันมองกลับไป ชายในชุดหลากสีสันประดับด้วยทองและผ้าไหมสีแดงขวางฉันไว้
“แสร้งทำเป็นไม่เห็นฉันแล้ววิ่งหนี? มันเป็นไปไม่ได้."
ฉันก้าวถอยหลังทันทีเพื่อดู Iker ยิ้มด้วยดวงตาสีทองของเขาเหล่และริมฝีปากของเขาม้วนขึ้น
“คุณพยายามรักษาระยะห่างจากฉัน เกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ”
อิเกร์ถามพร้อมกับกอดอก แลบลิ้นเลียริมฝีปากสีแดง
“……ฉันเห็นองค์รัชทายาท”
“เมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดถึงมันเหรอ? เราไม่จำเป็นต้องสุภาพ”
ฉันตอบเขาด้วยเสียงแหบแห้ง จ้องมองเขาอย่างเย็นชา
“ท่านดยุคจะล่วงเกินองค์รัชทายาทได้อย่างไร?”
"จริงหรือ? คุณเข้ากับองค์รัชทายาทไม่ได้ แต่คุณอยู่กับเจ้าชายน้อยได้ไหม? ตรรกะของคุณแปลกมาก”
ฉันขมวดคิ้วของตัวเอง
ฉันไม่ชอบทัศนคติของเขาที่พูดถึง Cassius ในโอกาสนี้
ทัศนคติที่เรียกเขาว่า 'เจ้าชายน้อย' และทำให้เขาอับอาย
“ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงสนใจเขามากขนาดนี้”
ฉันมองตรงไปที่ Iker ซึ่งพูดอย่างนั้นและตอบ
“ฝ่าบาท เจ้ามาหาข้าเพื่ออะไร”
“จะไม่ตอบฉันหน่อยเหรอ?”
“ถ้าเธอบอกฉันว่าคุณต้องการอะไร ฉันจะตอบ”
อิเคร์เลิกคิ้วข้างหนึ่งและกลอกตาสีทองเป็นประกาย
การจ้องมองของเขาซึ่งดูเหมือนจะกวาดตั้งแต่หัวจรดเท้ากลายเป็นเย็นชา
รูปลักษณ์ดูเหมือนงูที่พยายามหาจุดอ่อนของคู่ต่อสู้
“ใช่ ก็เหมือนที่คุณพูดนั่นแหละ”
ฉันมองไปที่อิเคร์ซึ่งถอนหายใจราวกับว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้
มันเป็นเรื่องแปลก.
การปรากฏตัวของ Iker ใน Noble State Field หมายความว่าการประชุมสิ้นสุดลง
คนที่ยืนอยู่ตรงทางออกควรเป็น Cassius ไม่ใช่ Iker
เขาบอกว่าเขากังวลว่าอิเคร์กับฉันอาจจะบังเอิญเจอหน้ากัน เขาบอกว่าเขาจะรออยู่ที่ทางออกทันทีที่การประชุมจบลง
'ไม่มีทางที่แคสเซียสจะมาสาย'
เขาจะมาที่สถานที่นัดพบและรอทันทีที่การประชุมเสร็จสิ้น
ถ้ามันเร่งด่วนจริงๆ เขาจะใช้เวทมนตร์เทเลพอร์ต
อย่างไรก็ตาม เมื่อฉันมองไปรอบๆ ฉันไม่เห็นผมสีดำของเขา
“คุณกำลังคิดจะหนี ฉันเสียใจมากกับเรื่องนี้”
“คุณตีความมากเกินไป ฉันไม่ได้ตั้งใจจะหนี”
ฉันมองตรงไปที่ดวงตาสีทองของเขาและพูดอย่างหนักแน่น
“ไม่มีเหตุผลที่จะต้องวิ่ง และนั่นเป็นไปไม่ได้”
“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณถึงทำสีหน้าครุ่นคิด? ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันได้ยินเสียงคุณหัวหมุนแล้ว”
“นั่นเป็นเพราะฝ่าบาทไม่บอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้นและเอาแต่พูดเรื่องลึกลับ”
ในคำพูดของฉัน Iker ก้าวไปข้างหน้า
ฉันกำหมัดแน่นโดยสัญชาตญาณ
ฉันเกือบจะใช้เวทย์ไฟ
แต่ฉันไม่ถอย
"ฉันต้องการเป็นเพื่อนกับคุณ."
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นในห้องโถง
มันเป็นบรรทัดที่ดูเหมือนจะดีสำหรับเรื่องราว แต่เสียงของเขาไม่ใช่
เช่นเดียวกับหมาป่าที่ส่งสัญญาณว่าเขาจะโจมตีในไม่ช้า เสียงของเขาก็ให้ความรู้สึกถึงการคุกคามอย่างประหลาด
“นั่นคือเหตุผลที่ฉันมาที่นี่ในวันนี้ และคุณไม่รู้”
เสียงฝีเท้าของเขาดังก้อง
ฉันเห็นผมสีแดงที่กำลังลุกโชนเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
“ฉันคิดว่าคุณวาดเส้นต่อไป”
“ฉันไม่ได้วาดเส้น ฉันแค่พยายามที่จะไม่ล้ำเส้น”
ลดร่างกายส่วนบนของเขาลง Iker เข้ามาใกล้มากขึ้น
“จะเก็บสายทำไม”
ฉันเงยหน้าขึ้นมองดวงตาสีทองของเขาและตอบอย่างใจเย็น
“เพราะฉันต้องทำ”
ดวงตาสีทองของเขาพับบาง ราวกับว่าเขาได้พบสิ่งที่น่าสนใจ
“ฉันชอบสิ่งนั้นเกี่ยวกับคุณ”
ฉันรู้สึกประหลาดใจที่จู่ ๆ เขาก็ยื่นมือออกไป แต่แสร้งทำเป็นสงบโดยเจตนา
อิเคร์มองมาที่ฉันโดยไม่วางตาและเอามือขวาแตะผมสีม่วงของฉัน
“แต่ฉันอยากให้คุณรู้ว่ามีโลกที่แตกต่างออกไป”
อิเคร์มองผ้าใบคลุมผมสีม่วงในมืออย่างพอใจ ด้วยรอยยิ้มที่ร้ายกาจและแผ่วเบารอบริมฝีปาก
“โลกที่แตกต่าง คุณหมายความว่าอย่างไร”
ฉันถูกสะท้อนในดวงตาสีทองที่เปล่งประกายด้วยความบ้าคลั่ง
Iker ยิ้มอย่างมีความสุขและกระซิบ
“ฉันสามารถสร้างโลกที่คุณไม่ต้องต่อแถว”
จากนั้นเขาก็ก้มศีรษะและจูบผมสีม่วงที่ไหล
ในตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ
ทันทีที่ฉันเห็นรอยยิ้มของ Iker ซึ่งดูมีความสุขจริงๆ ฉันตกใจมาก
'กลิ่นคาวเลือด'
กลิ่นเหล็กที่ไม่พึงประสงค์มาจากอิเคร์
“ถ้าคุณและฉันอยู่ด้วยกัน”
ฉันจับผมดึงออกจากมือเขาแล้วถอยห่าง
'อันตราย.'
นั่นคือตอนที่ฉันสังเกตเห็น
อิเคร์กำลังปิดบังอะไรบางอย่างอยู่
“Yerine อย่าหลีกเลี่ยง”
นัยน์ตาสีทองที่ดูแตกต่างจากปกติดูน่าสงสัย
'เขาทำบ้าอะไร'
“ฉันจะไม่ทำร้ายคุณ”
“ฉันจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่?"
“นั่นหมายความว่าจริงๆ”
อิเกร์ไม่ละสายตา
ด้วยท่าทางที่ผ่อนคลาย ฉันกำหมัดแน่น
ฉันพร้อมที่จะใช้เวทมนตร์ได้ทุกเมื่อ
'ฉันแน่ใจ. เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อพูดคุยตามปกติ'
ฉันไม่สามารถชะลอการป้องกันของฉันได้
มันจะดีกว่าถ้าเขานำคนหรือคนรับใช้มาเอง แต่เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการมาคนเดียวโดยไม่มีใครถืออาวุธมาด้วย
“ฉันเคยบอกคุณแล้ว มีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันต้องการ”
“เจ้ากำลังพูดถึงงานรับใช้ฝ่าบาทใช่หรือไม่”
"ใช่. ตอนนี้มันแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ ในระยะสั้นฉันต้องการให้คุณอยู่ข้างฉัน”
ฉันขมวดคิ้วและตอบกลับไป
“ฉันบอกคุณซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่ใช่เหรอ? ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันไม่มีเจตนาที่จะเป็นพ่อมดโดยตรงของคุณ”
ดวงตาสีทองของเขาเปล่งประกายอีกครั้ง มันเป็นดวงตาของสัตว์ดุร้ายที่ต้องการจะฉีกเหยื่อที่อยู่ตรงหน้าเขา
“……มันเป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ”
อิเคร์คำรามเสียงต่ำ
“ถ้าเธออยากอยู่ข้างฉัน ฉันสัญญากับเธอทุกอย่าง เกียรติยศ อำนาจ เงินทอง แม้กระทั่งตำแหน่งที่ต้องการมาก”
ฉันไม่ตอบและมองเขาเงียบๆ
‘โอกาสสุดท้าย เขาหมายความว่ายังไง’
“ทำไมคุณไม่ตอบ นี่ยังไม่พออีกเหรอ?”
มันเป็นเสียงที่ซ้ำซากจำเจไม่มีน้ำเสียงสูง แต่ฉันรู้สึกได้ถึงความโกรธที่ซ่อนอยู่
“จักรพรรดินี ฉันสัญญากับที่นั่งของจักรพรรดินี และทันทีที่คุณบอกว่าจะอยู่กับฉัน ทุกอย่างจะเป็นของคุณทันที”
"..."
ความเงียบปกคลุมทางเดินชั่วขณะหนึ่ง
สายตาสบเข้ากับนัยน์ตาสีทอง
ฉันรู้ว่าเขาจะไม่ก้าวลงจากตำแหน่ง
และดูเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันจะทำ
“เยรีน สเปด มากับฉัน."
อิเคร์เอื้อมมือออกไปด้วยท่าทางอ่อนโยน
เขาเริ่มเดินช้าๆ มาหาฉัน ยืนสูงนิ่งไม่ขยับเขยื้อน
และก็เป็นจังหวะที่มือของเขากลับมาอยู่ที่ผมของฉัน
กวาง
"อะไร?"
กำแพงสูงขึ้นมาจากพื้นและขวางมือของ Iker ไม่ให้เข้าถึงฉัน
“คุณกล้า……”
เวทมนตร์เปลวเพลิงถูกใช้ ในแง่หนึ่ง เวทมนตร์อากาศในอีกด้านหนึ่ง และความพร้อมในการต่อสู้ในอีกด้านหนึ่ง
"ฉันปฏิเสธ."
ใบหน้าของ Iker บิดเบี้ยวในจังหวะเดียว
“การเป็นพ่อมดภายใต้จักรพรรดิองค์ปัจจุบันจะเร็วกว่ารอจนกว่าคุณจะได้เป็นจักรพรรดิ”
"กล้าดียังไง……!"
ช่วงกลางๆ ฉันเริ่มรู้จักเขาโดยเรียกฉันว่า 'คุณ'...
ไม่จริง ฉันรู้มานานแล้ว
อิเคร์กำลังพยายามใช้ฉันทำสิ่งไม่ดี
“ใช่ นั่นคือคำตอบของคุณ?”
"ถูกตัอง."
ฉันบินด้วยเวทมนตร์ในอากาศและหาที่หลบภัย
“ฉันไม่ต้องการตำแหน่งมเหสีของจักรพรรดิที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ผู้ไม่ฟังเรื่องราวของคนอื่น”
และฉันก็มองลงไปที่ Iker ซึ่งกำลังมองมาที่ฉันเหมือนเขากำลังจะฆ่าฉัน โดยมีเปลวไฟสีน้ำเงินอยู่ที่มือขวาของฉัน
“อีกอันก็พอแล้ว บอกฉันที เกิดอะไรขึ้นกับแคสเซียส?”
Iker หรี่ตาและพึมพำมาที่ฉัน
“คุณจะเสียใจ”
นี่คือสิ่งที่อิเคร์พูดตั้งแต่พบผมครั้งแรก
ดวงตาสีทองที่โกรธเกรี้ยวชี้มาที่ฉัน
“เยริน สเปด”
ในเวลาเดียวกัน ร่างที่คุ้นเคยก็บินมาจากอีกด้านหนึ่ง
ร่างกายที่คล้ายกับเสื้อคลุมที่พลิ้วไหวเหมือนผู้ชาย
แขนและขาประหลาดนับสิบ
มันคือสัตว์ประหลาด
"จู่โจม."
จากคำพูดของ Iker สัตว์ประหลาดก็เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อและอ้าปากเหมือนถ้ำ
'ฉันทำได้'
ฉันพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกและปล่อยเปลวไฟสีน้ำเงิน
—————