ตอนที่ 111
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
ร่างกายของสัตว์ประหลาดลุกเป็นไฟในทันที
'พอแล้ว. ไปต่อกันเถอะ'
เมื่อพิจารณาจากความเร็วในการเคลื่อนที่แล้ว ดูเหมือนว่าจะคล้ายกับที่ฉันพลาดไปในการโจมตีครั้งล่าสุด
มันอาจจะมากเกินไปหน่อย แต่มันก็คุ้มค่าที่จะลอง
ฉันก้าวถอยหลัง เพิ่มเปลวไฟให้แรงขึ้นและใหญ่ขึ้น
เปลวไฟสีน้ำเงินลุกโชนกลืนกินสัตว์ประหลาดทั้งตัว
“มันไม่มีประโยชน์”
ฉันได้ยินเสียงของ Iker จากด้านล่าง
'อะไร…?'
ตอนนั้นเอง
ฉันเห็นรูปร่างของสัตว์ประหลาดบินตรงเข้ามาหาฉันผ่านเปลวไฟสีน้ำเงิน
ฉันเบือนหน้าหนีทันที แต่เกือบจะโดนฟันอันแหลมคมของสัตว์ประหลาด
และไม่นานหลังจากที่ฉันหลีกเลี่ยงการโจมตี สัตว์ประหลาดก็โจมตีอีกครั้ง และฉันก็ยิงเวทย์ไฟโดยไม่หยุด
'ไร้สาระจริงๆ……!'
สัตว์ประหลาดกำลังลุกไหม้ทีละน้อยและบางครั้งก็บิดร่างกายราวกับว่ามันเจ็บปวด
อย่างไรก็ตาม ความเร็วในการเคลื่อนที่ไม่เปลี่ยนแปลง
มันยังคงรวดเร็วและน่ากลัว
'ฉันทนไม่ได้'
แม้ว่าฉันจะไม่ได้ใช้เวทย์ไฟสูงสุด แต่สัตว์ประหลาดก็สัมผัสกับเปลวเพลิงที่มีอุณหภูมิสูงสองสามครั้งและเป็นเวลานาน แต่มันไม่ได้หลีกเลี่ยงการโจมตีของฉัน และดูเหมือนว่าเขาไม่ได้รับความเสียหายมากนัก
“เขาจะแตกต่างจากที่คุณเคยเห็น ฉันปรับปรุงมันแล้ว”
“ฉันสงสัยว่ามันบุกเข้าไปในวังได้อย่างไร แต่คุณคือผู้ร้าย”
ฉันกัดฟันแล้วโต้กลับ
“ฉันเดาว่าคุณไม่มีความมั่นใจในตัวเอง คุณคิดจะขโมยมานาของคนอื่นด้วยซ้ำ”
]-[["ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะพูดแบบนั้น"
Iker ตอบด้วยท่าทางหยิ่งยโส
“แม้ว่าคุณจะใช้เวทย์ไฟเป็นมานาสูงสุด ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ตายง่ายๆ”
สัตว์ประหลาดบิดกายอีกครั้งและไล่ตามฉัน ฉันกัดฟันและจุดไฟด้วยมานาสูงสุด
ฉันไม่เคยเพิ่มอุณหภูมิของเวทมนตร์แห่งเปลวเพลิงเช่นนี้ในช่วงเวลาสั้นๆ
ตาซ้ายของฉันค่อยๆเจ็บ
จากนั้นสัตว์ประหลาดก็หยุดเคลื่อนไหวและล้มลงโดยไม่มีแรง
“ไม่คาดฝัน ฉันไม่คิดว่าคุณจะฆ่าเขา”
อิเคร์พึมพำ เตะร่างของสัตว์ประหลาด
ฉันรีบลงมาจากอากาศโดยฉวยโอกาสจากช่องว่าง แล้วเอามือขวาที่ลุกเป็นไฟของฉันจับที่คอของเขา
“แคสเซียสอยู่ที่ไหน”
อย่างไรก็ตาม Iker ไม่กระพริบตา
“ฉันอิจฉามาก คุณยังคงมองหาคนงี่เง่าคนนั้นแม้ในสถานการณ์นี้”
“อย่าไร้สาระ แค่พูดเร็วๆ ฉันต้องไปรายงานตัวที่ราชสำนัก ดังนั้นไม่ต้องผ่อนคลาย”
ตาของฉันเจ็บและฉันก็หายใจไม่ออก
ดูเหมือนว่าเป็นเพราะฉันกลัวว่าเขาจะหนีไป ดังนั้นฉันจึงระวังตัวและใช้มานาเป็นจำนวนมาก
“ราชวงศ์? มันสนุก."
อิเคร์ระเบิดเสียงหัวเราะ
ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะหัวเราะแบบนั้นได้ในสถานการณ์ที่เปลวไฟสีน้ำเงินอาจสัมผัสใบหน้าของเขาได้ทุกเมื่อ
ในสายตาของฉันมันดูเหมือนความบ้าคลั่งเท่านั้น
“ตลกอะไรนักหนา คุณจะสูญเสียมงกุฎเพราะกบฏ”
“Yerine Spade มีสิ่งหนึ่งที่คุณผิดพลาด”
อิเคร์บิดมุมปากและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“คุณบอกว่าการเป็นพ่อมดโดยตรงของจักรพรรดิองค์ปัจจุบันจะเร็วกว่าการรอให้ฉันได้เป็นจักรพรรดิ”
เบื้องหลังเปลวไฟที่สั่นไหว ฉันมองเห็นดวงตาสีทองของเขาที่ปกคลุมไปด้วยความบ้าคลั่งและตัณหา
"ผิด. ข้าเป็นจักรพรรดิมาก่อน ก่อนที่เจ้าจะกลายเป็นพ่อมดของจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน”
ทันทีที่ได้ยิน หัวของฉันก็ว่างเปล่า
"อะไร…?"
“จักรพรรดิตายแล้ว”
เมื่อฉันเผชิญหน้ากับสายตาที่เย่อหยิ่งและบ้าคลั่งของเขาอีกครั้ง ฉันเห็นภาพปีศาจในตัวเขา
ปีศาจไม่สามารถชำระล้างได้แม้ด้วยเปลวไฟสีน้ำเงิน
“ตอนนี้ฉันคือจักรพรรดิองค์ใหม่ และทุกคนจะคุกเข่าต่อหน้าฉัน”
จากนั้นเขาก็สะบัดมือขวาเบาๆ
ทั้งห้องโถงดูเหมือนจะมืดลงในทันที
เวทย์ไฟของฉันดูเหมือนจะจางหายไปในอากาศที่เยือกเย็น
“ทุกคน รวมทั้งคุณด้วย”
เมื่อฉันเงยหน้าขึ้น สัตว์ประหลาดจำนวนมากออกมาจากวงกลมและล้อมรอบ Iker
ดูเหมือนจะหลายสิบ
สนามรบของห้องโถงแทบจะมองไม่เห็นเพราะถูกปกคลุมด้วยสัตว์ประหลาดสีดำ
“ทันทีที่คุณจุดไฟ สัตว์ประหลาดเหล่านี้ก็จะเข้ามาหาคุณ คุณรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป”
"..."
“คุณสามารถฆ่าได้หนึ่งตัว แต่คุณไม่สามารถฆ่าทั้งหมดเหล่านี้ได้ด้วยตัวคนเดียว”
อิเกร์พูดด้วยสีหน้าที่ดูสนุกสนานราวกับกำลังหัวเราะ
“คุณจะขยับไม่ได้ในเสี้ยววินาที”
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจักรพรรดิตายแล้ว
ต้องมีอัศวินระดับสูงอยู่รอบ ๆ พระราชวัง
ข้อเท็จจริงที่ว่า Iker สังหารจักรพรรดิเช่นนั้นได้นั้นอาจมีสัตว์ประหลาดหลายร้อยตัวอยู่ในพระราชวังในตอนนี้
แล้วแคสเซียสล่ะ?
แม้ตอนนี้ Iker มีกลิ่นเหมือนเลือด
'เลขที่.'
ใบหน้าของเขายิ้มให้ฉันผ่านหัวของฉัน
“ปิดเวทย์ไฟซะ”
ฉันยังคงกัดริมฝีปาก
เป็นครั้งแรกที่ฉันคิดว่าฉันต้องการที่จะโจมตีใครสักคนอย่างจริงใจด้วยไฟ
“คุณไม่ฟังจริงๆ ฉันไม่อยากทำร้ายใบหน้าน่ารักของคุณ ฟังฉันนะ”
ตาซ้ายของฉันร้อนขึ้นแล้ว
มานาของฉันดูเหมือนจะหมดลง
เป็นไปได้ด้วยซ้ำ
ไม่ว่าฉันจะคลั่งไคล้หรือถูกมอนสเตอร์กินก่อนที่มานาจะหมด
“ไม่มีใครช่วยคุณได้ แม่บ้านที่เหลือทั้งเจ็ดถูกจับได้แล้ว แน่นอนว่า Cassius โง่เขลาก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้เช่นกัน”
ในที่สุดฉันก็ดับไฟ
“ทำได้ดีมาก”
อิเกร์พูดพลางกลอกตาเหมือนพระจันทร์เสี้ยว
“ถูกต้อง ฉันจำได้แค่นี้ แต่ตอนนี้ฉันเป็นคนเดียวที่สามารถเทเลพอร์ตจากวังได้ ทันทีที่จักรพรรดิสวรรคต ฉันรับพลังนั้นมา”
แค่ฟังเสียงของ Iker ก็ทำให้ฉันป่วยแล้ว
กลิ่นเลือดที่โชยมาแตะจมูกทำให้เวียนหัว
“ฉันขอโทษที่คิดถึงเขา แต่แคสเซียสจะตายในไม่ช้า ฉันอยากให้คุณรู้."
ฉันกำหมัดแน่นจนเล็บจิกลงบนฝ่ามือ
เลือดไหลออกจากมือซ้ายแล้ว
“ลืมเขาซะ คิดยังไงถึงมาคบกับฉัน”
ถ้าไม่ใช่เพราะสัตว์ประหลาด ฉันจะเผาเขาด้วยไฟ
“คุณไม่ชอบมันใช่ไหม แต่คุณมีทางเลือกเดียว”
ฉันกลอกตาสำรวจบริเวณโดยรอบให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
มันจะจบลงแบบนี้ไม่ได้
'ถ้าจำนวนของมอนสเตอร์น้อยกว่านี้สักหน่อย ฉันคงหนีไปได้ในทันที….'
“มองขึ้นไป”
มือแข็งแรงบีบคางของเขา
อิเคร์ที่บังคับให้ผมผงกหัวมองหน้าผมอยู่นาน
“ตามที่คาดไว้ มานาออกมาจากดวงตานั้น”
ความร้อนยังคงอบอวลอยู่ในดวงตาข้างซ้าย
อิเคร์ยิ้มที่ตาของฉัน เข้ามาใกล้และวางมือขวาบนหน้าของฉัน
“นอกจากมานาแล้ว ดวงตายังสวยจริงๆ”
นิ้วที่สัมผัสดวงตาค่อยๆ เลื่อนไปที่ปลายตาและขนตา
“มันส่องแสง เป็นเพราะเวทมนตร์ขนาดใหญ่? ฉันชอบสีของเลือดจริงๆ”
จากนั้นนิ้วของเขาก็กดเบา ๆ บนเปลือกตา และฉันก็หลับตาลงตามความรู้สึกอันน่าขนลุกและบิดร่างกายของฉัน
“โอ้ คุณไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้”
อิเคร์จับหน้าฉันไว้ ฉันเลยเลี่ยงการสัมผัสของอิเคร์ไม่ได้
“จริง ๆ ฉันก็อยากได้”
เสียงกระซิบต่ำของ Iker เลียริมฝีปากด้วยลิ้นทำให้ฉันขนลุก
เขาจ้องมองมาที่ฉันด้วยดวงตาสีทองซึ่งดูเหมือนน้ำผึ้งดอง
เป็นสีเดียวกับดวงตาของคนที่รักฉันจริง
แม้จะมีสีทองเหมือนกัน แต่ดวงตาคู่นั้นกลับไม่เป็นที่พอใจ
“นี่คือสิ่งที่ควรจะเป็น เธอควรจะฟังฉันตั้งแต่แรก”
ฉันไม่ฟังสิ่งที่อิเกร์พูด
'คิดซะว่าทางออกจากที่นี่'
ถ้าอิเกร์จับได้แบบนี้ก็จบ
เขาต้องการมานาของฉัน
ถ้าฉันซึ่งมีมานาจำนวนมากตกอยู่ในมือของอิเคร์ กองกำลังที่ต่อสู้กับเขาจะสูญเสียพลังไปมาก
แคสเซียส
ฉันต้องพาแคสเซียสออกไป
สำหรับอิเคร์ผู้ซึ่งเคยสังหารจักรพรรดิไปแล้ว แคสเซียสต้องเป็นสิ่งที่น่ารำคาญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้
'ถ้าฉันยังขืนทำแบบนี้ต่อไป แคสเซียสจะตกอยู่ในอันตราย'
“ตราบใดที่คุณปฏิเสธข้อเสนอของฉันจนถึงที่สุด คุณก็ไม่สามารถรับตำแหน่งทรัมป์ได้ โอ้ ไม่เหลือแม้แต่ราชวงศ์ทั้ง 7 ด้วยซ้ำ”
ฉันไม่รู้ด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่ดูเหมือนว่า Iker กำลังวางแผนที่จะก่อการรัฐประหารและโจมตีกองกำลังทั้งหมดที่อยู่ในการควบคุม
'เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทิ้งแม่บ้านทุกคนตั้งแต่แรก'
ถ้าเหล่าแม่บ้านมารวมตัวกัน พวกเขาอาจจะป้องกันได้ในระดับหนึ่ง
แต่อิเคร์บอกว่าแม่บ้านที่เหลือถูกจับได้
'ของทุกสิ่ง'
“ดี ฉันจะดีเท่าที่ฉันจะทำได้ นานมาแล้วที่ฉันมีคนที่ฉันชอบคุณ”
“ฉันไม่มีความสุขมาก”
"จริงหรือ? คุณอาจมีชีวิตที่คุณจะไม่มีความสุขเลยในอนาคต”
อิเกร์พูดด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ
“อาจจะอีกครั้ง ถ้าคุณทำตัวน่ารัก ฉันจะให้รางวัลคุณเป็นบางครั้ง”
“ประหม่าเกินไป ใครจะทำแบบนั้นกับคนอย่างคุณ”
“คุณทำกับ Cassius ใช่ไหม”
ฉันตะคอก
ดูเหมือนเขาจะสนใจแคสเซียสมากกว่าใครๆ แม้ว่าเขาจะดูถูกเขาก็ตาม
ราวกับว่าเขาแอบรู้ว่าเขาแย่กว่า Cassius
"เลขที่. ไม่มีทาง."
แม้ภายใต้ท้องฟ้ายามราตรีอันมืดมิด ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้า
ฉันรู้สึกอยากจะร้องไห้ด้วยเหตุผลบางอย่าง
ฉันอยากเห็นความสดใสเปล่งประกายอีกครั้ง
“แม้ว่าฉันจะไม่ทำแบบนั้น แต่แคสเซียสก็ชอบฉันในแบบที่ฉันเป็น”
เมื่ออิเคร์ได้ยินคำพูดนั้น เขาก็มีสีหน้าแข็งกร้าวทันที
“ฉันทำได้ขนาดนั้น”
ฉันคิดถึงแคสเซียส
ฉันคิดถึงยูจีน เอริกา ราเชล แอสตร้า และเรล
ฉันคิดถึงทุกคน
ทันใดนั้นฉันก็นึกถึงวันที่เราสองคนยืนอยู่ใต้ต้นมิสเซิลโท
จูบของเขา รอยยิ้มของเขา และเสียงของเขาเข้ามาในความคิด
'ฮะ?'
ครู่หนึ่ง คำพูดของ Casius แวบเข้ามาในความคิดของฉัน
'มานาของคุณ ฉันคิดว่าเป็นมานาชนิดหนึ่งที่ไม่มีอยู่ในจักรวรรดิ'
ฉันยิ้มจางๆ
มันเหมือนกับการพนัน แต่มันก็คุ้มค่าที่จะลอง
อันที่จริงฉันก็ค่อนข้างมั่นใจ
“ไม่ คุณทำไม่ได้”
ทันใดนั้นดวงตาของ Iker ก็เย็นชา
ฉันรู้สึกเหมือนเขากำลังจะตบฉันจากก้นบึ้งของหัวใจ แต่ฉันไม่กลัว
“คุณไม่ใช่มนุษย์ขนาดนั้นใช่ไหม”
อิเกร์อ้าปากค้างด้วยความโกรธด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว
แต่ก่อนที่คำพูดของเขาจะออกมาจากปากของเขา ฉันก็นึกถึงวงกลมเวทมนตร์เทเลพอร์ตในหัวของฉัน
ฉันนึกภาพวงเวทย์มนตร์ในหัวและเส้นทางไปยังทางเข้าพระราชวังโดยละเอียดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
"คุณ-"
มือของเขาเอื้อมไม่ถึงฉัน
ฉันหลับตาเพราะรู้สึกเหมือนถูกดูดเข้าไปในอากาศ
เมื่อข้าพเจ้าลืมตาขึ้น ข้าพเจ้ายืนอยู่ที่ทางเข้าพระราชวังซึ่งมืดครึ้มด้วยเมฆฝนที่ตกหนัก
—————