ตอนที่ 142
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
Side Story 4. พระอาทิตย์และราตรีประดับดาว
หลังจากพิธีแต่งงานก็เป็นเวลากลางคืนที่ฉันทำความสะอาดและอาบน้ำเสร็จ
เป็นจุดเริ่มต้นของคืนแรกที่ฉันใช้ชีวิตในฐานะภรรยาของ Cassius...
ดังนั้นมันจึงมีความหมายลึกซึ้งกว่าคืนอื่นๆ และฉันไม่เคยได้รับโอกาสที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกที่เอ้อระเหยนั้น
“แคสเซียส?”
หนึ่งนาทีผ่านไปตั้งแต่ประตูห้องนอนปิดลง
ในเวลาไม่นาน Cassius ก็อุ้มฉันไว้ในอ้อมแขนของเขา ล็อคฉันไว้ในอ้อมแขนของเขา และเริ่มถูแก้มของเขา
“เยริน…….”
เสียงของเขาฟังดูงัวเงียเล็กน้อย
ดวงตาสีทองที่ง่วงงุนของเขาสว่างขึ้นในห้องที่มีแสงเทียนอ่อนๆ
แรกๆก็เป็นแก้มนะ
แก้มของ Cassius ที่ไม่ได้อาบน้ำมานานยังคงร้อนอยู่ เรียกชื่อฉันไม่หยุด
“เยริน เยริน สเปด………”
ใบหน้าของเขาค่อยๆเลื่อนลงมาที่คอเสื้อที่เปลือยเปล่าของฉันในชุดนอน
“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน”
ริมฝีปากของเขาที่ร้อนกว่าแก้มของเขาแตะที่คอของฉัน
จุ๊ฟ. จุ๊ฟ.
ฉันรู้สึกมีไข้ขึ้นที่ปลายหูขณะที่ริมฝีปากของเขาประกบลงมาพร้อมกับเสียงที่ดังชัดเจน
Cassius จูบ เปลี่ยนตำแหน่งของริมฝีปากของเขาโดยไม่หยุด
เขายังคงจูบราวกับเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีที่ใดที่ริมฝีปากของเขาจะไม่ถูกแตะต้อง
ในขณะที่มันยังไม่แห้ง ผมสีดำของเขาซึ่งยังคงเปียกอยู่ก็เย็นยะเยือกทุกครั้งที่มันสัมผัสกับผิวที่อ่อนนุ่ม
และ ณ จุดที่เขาจุมพิต ดูเหมือนว่าดอกไม้สิบดอกจะบานทีละดอก
“คา แคสเซียส เดี๋ยวก่อน ได้โปรด…!”
ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบมัน
อย่างไรก็ตาม แคสเซียสดูเหมือนคนที่ถูกอะไรบางอย่างครอบงำและจูบโดยไม่ลังเล ฉันเลยเรียกชื่อเขาเพื่อดูว่าเขาโอเคจริงๆ หรือเปล่า อาจจะเป็นไข้หรือไม่สบาย
“เอ๋ เยริน?”
โชคดีที่ดูเหมือนเขาจะได้ยินเสียงของฉัน
"ทำไม…?"
แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะยังฟังดูแหบพร่า
“บางทีคุณอาจไม่ต้องการ…?”
ขณะที่ Cassius กระซิบ เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มและทุ้ม
ความเฉียบคมตามปกติไม่มีอยู่ในดวงตาสีทองที่เปิดครึ่งหนึ่งของเขา
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นหวานราวกับน้ำผึ้งเอ่อล้นอย่างควบคุมไม่ได้
บางคนอาจมองที่ดวงตาคู่นั้นและคิดว่าพวกเขาจมอยู่ในความบ้าคลั่ง
แต่ฉันรู้
นั่นไม่ใช่ความบ้าคลั่งหรือความหลงใหลที่จะทำร้ายฉัน
'ฉันรู้แล้ว'
เขารักฉันจริงๆ
จนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
"เลขที่."
ผมก็เลยตอบไปอย่างนั้น
และโอบแขนของฉันรอบคอของเขา
"ขอบคุณพระเจ้า."
เสียงที่โล่งใจดังมาจากด้านล่าง
จากนั้นเขาก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วประทับริมฝีปากลงบนไหล่ของฉัน
เมื่อริมฝีปากของเขาแตะกันฉันก็สะดุ้งโดยไม่รู้ตัว
มันเหมือนกับว่าฉันขนลุกในจุดนั้น
โดยไม่หยุดเพียงแค่นั้น แคสเซียสเอาหัวซบไหล่ของฉันและหายใจเข้าลึกๆ
"กลิ่นหอม……."
และราวกับว่าเขาเคยตบแก้มเขามาก่อน เขาจึงตบจมูกอย่างแรง
"ฉันรักมัน……"
ยิ่งเขาทำอย่างนั้นเขาก็ยิ่งมีเรี่ยวแรงในอ้อมกอดฉันมากขึ้น
“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน”
เห็นได้ชัดว่า Cassius ไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด
ยิ่ง Cassius ลูบจมูกของเขามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงความรักที่เขามีต่อฉันมากขึ้นเท่านั้น แต่ยิ่งเขาทำ ไหล่ของฉันก็ยิ่งร้อนผ่าว
“แคสเซียส ได้โปรด เดี๋ยวก่อน!”
ท้ายที่สุด Cassius มองกลับมาที่ฉันหลังจากตบไหล่ของเขาสองสามครั้งเท่านั้น
"ฮะ…?"
แคสเซียสซึ่งมีดวงตาที่ดูเหมือนต้องมนต์เสน่ห์แต่ยังคงร้อนรุ่ม ดูค่อนข้างงุนงง
“ผมขอโทษ คุณ……”
“โอ้ ไม่ มันไม่ใช่”
ฉันพูดเสริมและปลอบโยนแคสเซียสอย่างรวดเร็ว
“ฉันเกรงว่าไหล่ของฉันจะหลุดออกมา………”
"โอ้."
“นั่งลงเถอะ แคสเซียส เจ้าคงเหนื่อยมาก อย่ายืนทำอย่างนั้น เข้าใจไหม”
แคสเซียสที่ยังคงฟังฉันอยู่ พยักหน้าและกอดฉันราวกับว่าเขาได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง
“ผมขอโทษที่ผมชอบคุณมาก”
ในขณะนั้นใบหน้าของฉันร้อนขึ้นและฉันก็อายเล็กน้อย
มองไกลจากมุมห้องนอนไปยังเตียง Cassius เดินไปไม่ถึงสามก้าว
และสำหรับฉัน ถ้าฉันเดินก็แค่สี่หรือห้าก้าวเท่านั้น
และฉันสามารถเคลื่อนไหวร่างกายไปในอากาศได้ด้วยเวทย์มนตร์อากาศ
'เขาไม่ต้องอุ้มฉันและอุ้มฉัน...!'
ในขณะเดียวกัน Cassius จูบหน้าผากของฉันและเสริม
“ฉันเดาว่านั่นเป็นสาเหตุที่ฉันไม่สามารถควบคุมมันได้ดี”
เขานั่งลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง เขาวางฉันลงบนตักอย่างอ่อนโยนและประคองฉันไว้ด้วยมือข้างเดียว
แล้วเขาก็หอมแก้มฉันอีกครั้ง
ดวงตาของเขาที่เปล่งประกายราวกับดวงอาทิตย์ค่อยๆ หันมาที่ไหล่ของฉัน
“เจ็บไหม…?”
ดวงตาของเขาสั่นไหวขณะที่เขามองที่ไหล่สีแดงเล็กน้อยของฉัน
มันเป็นน้ำเล็กน้อย
หัวใจของฉันเริ่มเต้นแรงเมื่อฉันเห็นดวงตาของเขา
"เลขที่."
ฉันส่ายหัวและพูดว่า
ดูเหมือนว่า Cassius จะหยุดเพราะเขาคิดว่าเขาถูแรงเกินไป แต่ก็ไม่เจ็บเลย
ไหล่ของฉันแดงนิดหน่อย
"คุณสบายดีไหม?"
ฉันพยักหน้าขณะที่ฉันมองไปที่ Cassius ถามอีกครั้ง
จากนั้น Cassius ก็มองตาฉันและยังคงจ้องมาที่ฉัน
ดวงตาของเขาที่คล้ายกับดวงอาทิตย์ส่องแสงหายไปหลังเปลือกตา
แคสเซียสค่อยๆ ก้มหน้าโดยหลับตา จูบฉันรอบดวงตา
ดูเหมือนว่าเวลาก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะติดอยู่รอบดวงตาของฉันและหลุดออกไปนั้นช้ามาก
เมื่อริมฝีปากของเขาแตะกันฉันก็หลับตาลงโดยไม่รู้ตัวด้วยความรู้สึกแสบร้อน
“ฉัน ฉันรักดวงตาของคุณจริงๆ”
เสียงที่เปียกชื้นจมอยู่ในหูของฉันท่ามกลางความร้อน
ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นและเห็นดวงตาสีทองของเขามองลงมาที่ฉัน
อยากถามว่าทำไมต้องตา
"ทำไม?"
ฉันยื่นมือขวาออกไปโอบแก้มของเขา
ปลายนิ้วของฉันที่สัมผัสกับแสงเทียนอันนุ่มนวลสั่นไหว
“เพราะสีสวยเหรอ?”
ฉันไม่รู้แน่ชัดว่าทำไมฉันถึงต้องการถามคำถามนั้น
“อืม สีสวยดี แต่ว่า………”
แคสเซียสตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
“ฉันจะชอบมันถ้าดวงตาของคุณเป็นสีอื่น แม้ว่าจะเป็นสีน้ำเงิน สีเขียว หรือสีทองก็ตาม”
ฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของสีตา
ประหลาดใจกับคำตอบที่คาดไม่ถึง ฉันถามกลับ
"อะไร?"
"จริงหรือ."
Cassius ตอบพลางตบแก้มอีกครั้ง
“พูดตามตรง ฉันชอบดวงตาของคุณที่มองมา”
เสียงอันอบอุ่นดังก้องอยู่ในหูของฉัน
“เวลาที่คุณร่ายมนตร์หรือมองมาที่ฉัน ดวงตาหวานเป็นประกายของคุณน่ารักมาก ทุกครั้งที่ฉันเห็นมัน……”
แคสเซียสที่กำลังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือราวกับว่าเขาถูกครอบงำด้วยอารมณ์ หยุดพูดชั่วขณะแล้วสูดหายใจเข้า
“ฉันคิดว่ามันเป็นเหมือนดวงดาว”
หัวใจของฉันเจ็บปวดกับคำพูด
เมื่อฉันเห็นดวงอาทิตย์จากเขา เขาเห็นดวงดาวจากฉัน
“คุณเป็นคนเดียวในโลกที่มองฉันแบบนี้ได้”
ฉันเงยหน้าขึ้นมอง Cassius ยิ้มอย่างน่ารัก
ฉันรู้สึกกำปั้นของฉันและกำชายเสื้อของเขา
เมื่อฉันเปิดปากด้วยความยากลำบาก เสียงแหบพร่าเล็กน้อยก็ดังออกมา
“ฉันก็ชอบดวงตาของแคสเซียสเหมือนกัน”
คุณรู้หรือไม่?
ดวงตาของคุณเป็นประกายแค่ไหนเมื่อคุณมองมาที่ฉัน
เมื่อฉันพบประกายไฟของคุณครั้งแรก ฉันรู้สึกเสียใจที่คนอื่นดูเหมือนจะจำมันไม่ได้
แม้แต่คุณ
แต่ตอนนี้ คุณน่ารักสำหรับฉันมาก จนฉันดีใจที่เป็นคนเดียวที่พบมัน
ดวงตาของ Cassius ประหลาดใจเล็กน้อยกับคำพูดของฉัน
ในไม่ช้ามุมปากของเขาก็โค้งงออย่างนุ่มนวลวาดเส้นโค้ง
เราก็เลยจ้องตากันอยู่พักนึง
ดวงตาสีทองและสีม่วง จากนั้นดวงตาสีทองและสีแดงก็เผชิญหน้ากัน
เป็นเวลานานมาก
ฉันเห็นภาพลวงตาว่าดวงตาสีทองของเขาฉายแสงอ่อนๆ ไหลเข้าตาฉัน
“เยริน….”
เขาแค่เรียกชื่อฉัน
แต่ทำไมหัวใจของฉันถึงเจ็บปวดมาก?
ฉันหลับตาเมื่อเห็นใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้
ลมหายใจร้อนผ่านผิวของฉัน
เวียนหัวนิดหน่อยเพราะได้กลิ่นหอมโชยมาแตะจมูก
ในไม่ช้าริมฝีปากของกันและกันก็สัมผัสริมฝีปากของกันและกัน
มันนุ่ม
ความรู้สึกร้อนรุ่มจนยากที่จะลืมตา มือของฉันก็กำเสื้อของ Cassius แน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว
นั่นเป็นวิธีที่ฉันปล่อยให้ร่างกายร้อน
รู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปเนิ่นนานเมื่อจุมพิตแสนเสน่หาจบลง
“เยริน….”
แคสเซียสพูดกับฉันขณะที่เขาวางฉันลงบนเตียงจากตักของเขา
ดวงตาที่ร้อนแรงของเขาคล้ายกับหมาป่าราวกับจะกลืนกินคู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าเขา
"ฉันรักคุณ."
หยิบมันขึ้นมา เขาจับมือฉันและประสานนิ้วของฉัน
แล้วเราก็ประกบปากกันอีกครั้ง
เขาชอบเพื่อนมากจนไม่รู้จะระบายความรักที่เกินการควบคุมของเขาออกไปได้อย่างไร
ฉันกังวลว่าเพื่อนของเขาอาจได้รับบาดเจ็บจากการแสดงความรักที่หลั่งไหล แต่เขาทนไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงดูเหมือนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
ช่างเป็นความรักและในขณะเดียวกันก็เป็นจูบที่หวานอมขมกลืน
“วู้ เยริน…….”
แคสเซียสพูดด้วยน้ำเสียงที่มีปัญหาเมื่อจูบอันยาวนานครั้งที่สองสิ้นสุดลง
ดวงตาของเขาที่ส่องประกายผ่านผมสีดำที่เปียกชื้นเล็กน้อยกลายเป็นเปียกชื้นจากความร้อน
“ฉันรักเยรินมาก—”
ปลายมือของฉันที่พันกับเขาเหนื่อยเล็กน้อย
"ผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร……."
Cassius พูดด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าว หายใจหนักๆ
“ฉันอยากจูบต่อไป ฉันอยากกอด………”
ฉันรู้สึกละอายใจที่เขาค่อนข้างซื่อสัตย์
“และฉันอยากทำอย่างอื่นถ้าคุณไม่ว่าอะไร…”
แม้ว่าเขาจะไม่สงบเหมือนปกติ แต่ Cassius ก็ดูเขินอายเล็กน้อยเมื่อเขาพูดคำสุดท้าย แต่เขาเบลอตอนจบของประโยค
เมื่อมองขึ้นไปที่เขา Cassius ดูงุนงงเล็กน้อย
“ถ้าไม่อยาก-”
"เลขที่."
ฉันตอบพร้อมยิ้มกว้าง
และเม้มริมฝีปากของฉันและกระซิบด้วยเสียงแผ่วเบา
"เตียง."
"ฮะ?"
“เตียง ทำไมเราไม่ลองดูล่ะ”
แอสตร้าและเรย์ลให้ของขวัญฉันแบบกึ่งตลกและกึ่งจริงจัง แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะทำมันด้วยวิธีนี้
“อย่างที่ Astra และ Rayl พูด คุณไม่ต้องการทดสอบว่ามันแข็งแกร่งจริงหรือ”
จากนั้นแคสเซียสที่เข้าใจว่าฉันหมายถึงอะไร ก็หน้าแดงยิ่งกว่าเดิม
“เยริน!”
“ไม่ชอบเหรอ?”
Cassius ยิ้มให้ฉันถามอย่างขี้เล่น
"ไม่มีทาง."
เขาก้มลงจูบดั้งจมูกของฉันและพูดด้วยน้ำเสียงที่เร่าร้อน
“ฉันรักคุณเยริน”
ฉันยิ้มและกอดคอของ Cassius ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก
ท้องฟ้ายามค่ำคืนสีกรมท่ามองเห็นผ่านม่านที่ปิดไม่สนิท
ค่ำคืนที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าและพบดวงดาวส่องแสงสวยงามกว่าที่เคย