ตอนที่ 144
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
Side Story 6 สิ่งเล็กน้อยและล้ำค่า (1)
ฉันมีความสุขที่ได้ยินว่าฉันมีลูก แต่ฉันก็กังวลเช่นกัน
ชาติที่แล้วฉันเป็นเด็กกำพร้า และหลังจากที่ฉันถูกผีเข้าสิง พ่อแม่ของฉันก็ตายไปแล้ว
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการสร้างครอบครัวที่ฉันสามารถแลกเปลี่ยนความรักได้ตามปกติ
ดูเหมือนฉันจะคิดแบบนั้น เสียใจที่ตายไปโดยเปล่าเปลี่ยวไร้เยื่อใยที่เรียกได้ว่าเหนียวแน่น
ดังนั้นเมื่อฉันมีครอบครัวหรือถ้าฉันมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งฉันอยากจะรักมันให้หมด
อย่างไรก็ตาม ฉันกังวลว่าฉันจะดีกับลูกหรือเป็นพ่อแม่ที่ดีได้หรือไม่หลังจากสูญเสียพ่อแม่ไป
เมื่อใดก็ตามที่มันเกิดขึ้น Cassius ก็ปลอบโยนฉันมาก
ตรงกันข้าม ฉันปลอบโยนแคสเซียสเมื่อเขากังวลเรื่องพวกนี้
เก้าเดือนผ่านไปเมื่อเรากอด ปลอบโยน และพูดคุยกัน
แล้วลูกที่ฉันคิดถึงมากก็เกิด
แคสเซียสที่น้ำตาไหลเมื่อรู้ว่าฉันท้อง เกือบจะร้องไห้ทันทีที่เห็นทารกเกิด
ฉันยังคงไม่ลืมน้ำตาที่เขาหลั่งไหล
เวลาผ่านไปเร็วกว่าเดิมหลายเท่าเมื่อเด็กเกิด
ทุกครั้งที่ฉันเห็นเด็ก ๆ เขาโตขึ้นเล็กน้อยและเขาพูดได้เล็กน้อย
“โอ้สวย สวยจังลูกใครเนี่ย”
เด็กหัวเราะเมื่อฉันจูบแก้มนุ่มของเขาที่ดูเหมือนเค้กข้าวเหนียว
“แม่ครับแม่”
ฉันมองลงไปที่เด็กยิ้ม ชูนิ้วอ้วนๆ ของเขายื่นมาทางฉัน
“ใช่ ลูกฉันสวยที่สุดในโลก!”
ฉันพูดแล้วเอาริมฝีปากไปแตะที่ท้องขาวๆ ของเด็กแล้วเป่าลม
เด็กยิ้มอย่างจั๊กจี้และต่อสู้กับขาสั้นของเขา
อาจเป็นเพราะเป็นลูกของฉัน แต่เขาก็น่ารักจริงๆ
เอาจริงๆ ฉันคิดว่าฉันจะตายเพราะความน่ารักและน่ารักนี้ตอนที่ฉันคลอด แต่ตอนนี้เขาสวยและน่ารักมากขึ้น
“อิซซี่ มาจูบกันเถอะ!”
(T/N: Yssi เป็นเด็กผู้ชายและออกเสียงว่า Yissi)
เมื่อพูดเช่นนั้น แคสเซียสก็ยิ้มและเดินเข้ามาหาขณะที่ฉันจูบที่ริมฝีปากเล็กๆ ของเด็ก
“เยส แด๊ดดี้ด้วย! จูบพ่อด้วย!”
Cassius ยื่นริมฝีปากออกมาและยื่นหน้าเข้าไปใกล้เด็ก แต่ใบหน้าของเขาถูกมือทั้งสองข้างของทารกขวางไว้
“พ่อ ไม่อยาก”
เด็กซึ่งวางมือบนหน้าของ Cassius พูดด้วยน้ำเสียงที่มุ่งมั่น
Cassius ไม่ยอมแพ้ด้วยน้ำตานองหน้าและก้มหน้า แต่เด็กดื้อ
ฉันตบแก้มเด็กแล้วอ้าปาก
“อือ พ่ออยากจูบด้วย มาทำกันเพียงครั้งเดียว”
“อืม…….”
ในที่สุด Yssius ก็วางมือจากคำพูดของฉัน
Cassius ดูเหมือนจะคิดว่าถึงเวลาแล้วและรีบจูบ Yssius ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ
“ว้าย มันยากมากที่จะได้จูบจากลูกชายของฉัน”
เมื่อฉันเห็น Cassius ถอนหายใจ ฉันก็หัวเราะออกมาและอุ้ม Yssius ไว้ในอ้อมแขนของฉัน
Yssius ชอบฉันเป็นพิเศษมากกว่า Cassius ซึ่งก็เป็นธรรมชาติ
'ก็เพราะว่าอีซีอุสมีรูปลักษณ์ภายนอกทั้งหมด แม้กระทั่งบุคลิกภาพ…….'
Yssius คล้ายกับ Cassius จนถึงจุดที่เขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นหุ่นจำลองของ Cassius
ส่วนเดียวที่แตกต่างจาก Cassius คือดวงตาของ Yssius แม้ว่ารูปร่างของดวงตาของ Yssius จะคล้ายกับ Cassius แต่สีของรูม่านตาของ Yssius เป็นสีม่วงเช่นเดียวกับตาขวาของฉัน
และเนื่องจากลักษณะการนอนของชายสองคนและรสชาติของขนมเหมือนกันทุกประการ จึงไม่แปลกที่อีซีอุสจะติดตามฉันเหมือนแคสเซียสผู้ซึ่งชอบฉันมาก
“ฉันเสียใจที่ถูกลูกชายเกลียด แต่ภรรยาของฉันจะไม่ทำอย่างนั้นใช่ไหม”
ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว แคสเซียสก็เข้ามากอดฉันจากด้านหลังและพูดคุย
“เยริน คุณจะจูบฉันไหม”
“โอ้ จูบแบบไหนที่คุณทำอีกครั้ง”
“ว้าว นั่นมากเกินไป คุณจะจูบ Yssius เท่านั้นไม่ใช่ฉันเหรอ”
“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าหึงเด็ก”
ฉันมองไปที่ Cassius ผู้ซึ่งถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมและตบเขา
“นั่นคือเหตุผลที่ Yssi เกลียด Cassius”
"ทำไม? ผิดอะไรที่ฉันอยากได้จูบจากภรรยา? คุณจูบลูกชายและสามีของคุณทั้งคู่ไม่ได้เหรอ”
มันวิเศษมากที่สามารถพูดเรื่องแปลก ๆ แบบนี้ได้อย่างภาคภูมิ
“เฮ้อ ฉันเข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจแล้ว."
ในที่สุดฉันก็จูบแคสเซียสที่แก้มโดยแสร้งทำเป็นว่าไม่สามารถชนะได้
เหตุใดจึงไม่เปลี่ยนแปลงแม้เวลาผ่านไปหลายปี
“เพียงพอแล้วหรือ? คุณชอบมันไหม?"
"ใช่ฉันรักมัน."
ฉันรู้สึกอิ่มใจที่ได้เห็นคำตอบและรอยยิ้มสดชื่นที่ฉายออกมาโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว
“แม่ค่ะ อิซซี่ด้วย”
Yssius จับชายเสื้อผ้าของฉันด้วยมือเล็ก ๆ ของเขาแล้วลูบ
จากนั้น Cassius ก็ม้วนมุมปากขึ้นแล้วเกาะข้างฉัน
“อิซซี่จูบแม่หลายครั้งแล้ว ดังนั้นวันนี้แม่จะจูบพ่อเท่านั้น”
"ไม่ไม่ไม่. Yssi ด้วย จูบแม่”
ใบหน้าที่สงบของ Yssius เริ่มขึ้น แต่ Cassius ดูตื่นเต้นที่จะหัน Yssius ไปรอบ ๆ
“ไม่ แม่จูบพ่อแค่วันนี้”
"เลขที่……."
เมื่อน้ำตาเอ่อคลอในดวงตาสีม่วงของ Yssius ฉันก็ทุบหลังของ Cassius ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
"เข้ามา. ทำไมคุณแกล้งเขามากขนาดนี้”
Cassius ไม่สามารถซ่อนเสียงหัวเราะของเขาได้ แม้ว่าฉันจะรู้ว่าหลังของเขาต้องเจ็บปวดมากก็ตาม
“ฉันอยากแกล้งเขาเสมอเมื่อเห็นคุณ พูดตามตรงมันน่ารัก”
"โอ้พระเจ้า. ฉันจะ……”
ฉันจูบ Yssius ที่หน้าผากและจูบ Cassius ที่หลังจมูกของเขาที่ยิ้มอยู่ข้างๆ
“ตอนนี้ฉันทำสำเร็จไปพอสมควรแล้ว ดังนั้นหยุดต่อสู้ได้แล้ว”
จากนั้น Yssius ก็หยุดดมกลิ่น และ Cassius ก็หยุดยักไหล่และหยอกล้อ
***
“สวัสดี อิซซี่! สวัสดี!"
เมื่อเขาเห็น Erica ยิ้มพร้อมกับโบกมือ Yssius ยังคงยกมือข้างหนึ่งและเขย่าอย่างเชื่องช้า
"ทำได้ดี! Yssi ของเราสวยมาก”
ราวกับว่าเธอช่วยไม่ได้เพราะอีซีอุสน่ารักมาก เอริก้าบีบแก้มอีซีอุสเล็กน้อยในอ้อมแขนของฉัน
“เอรี ฉันสวยไหม”
Yssius ติดตามคนอื่นได้ไม่ดีนัก แต่เขาเปิดใจให้ Erica ค่อนข้างเร็ว
นั่นอาจจะเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงรู้จักชื่อของเอริก้าแม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบก็ตาม
เอริก้ายังรักอีซีอุสมาก ดังนั้นเธอจึงไปเยี่ยมและพบหน้าเขาบ่อยๆ
มากจน Yssius รู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับ Erica
เช่นเดียวกับที่ฉันใช้ภาษาที่ไม่เป็นทางการกับ Cassius และ Yssius เป็นการส่วนตัว Erica และ Yssius ก็ใช้ภาษาที่ไม่เป็นทางการระหว่างกัน ยกเว้นเมื่อพบกันในที่สาธารณะ
“ก็ Yssi เป็นสิ่งที่น่ารักที่สุดในโลก!”
ด้วยคำพูดของ Erica ด้วยรอยยิ้มกว้าง Yssius ยิ้มและเขย่าร่างกายของเขา
ว้าว เขาดูเหมือนนางฟ้าเลย
มันเป็นลูกของฉัน แต่น่ารักมาก
“เยริน ฉันเพิ่งสังเกต”
"ฮะ?"
ฉันถามกลับโดยจับ Yssius ตื่นเต้นกับคำพูดของ Erica และส่ายสะโพกเพื่อไม่ให้เขาตก
“ฉันคิดว่า Yssius ดูเหมือนคุณเมื่อเขายิ้ม”
"โอ้จริงเหรอ?"
ฉันมองลงไปที่ Yssius ซึ่งยังคงแกว่งไปมาอย่างตื่นเต้น แต่มันก็ยากสำหรับฉันที่จะรู้
อาจเป็นเพราะฉันเห็นหน้าของ Cassius มากกว่าฉันใน Yssius ฉันไม่แน่ใจจริงๆ
“ใช่ ฉันไม่คิดว่าอีซีอุสดูเหมือนคุณมากนัก แต่บางครั้งฉันก็เห็นคุณเมื่ออีซีอุสยิ้ม”
"อ้อเข้าใจแล้ว. ฉันไม่รู้”
ฉันรู้ว่าฉันเลี้ยงเขามา 10 เดือนและคลอดเขาออกมาในท้อง แต่เขาก็มีส่วนคล้ายฉันอยู่บ้าง
“ท่านอาจมองเห็นได้ไม่ดีนักเพราะท่านมักได้ยินว่าอีซีอุสคล้ายพระองค์มาก”
เอริก้าวางคางของเธอบนโต๊ะแล้วพูดว่า
“พูดตามตรง ฉันประหลาดใจมากเมื่อเห็นเขาครั้งแรก”
“นั่นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ ทันทีที่ฉันคลอด ฉันประหลาดใจมากที่เห็นมัน”
“ถ้า Yssius มีดวงตาสีทอง ทุกคนคงคิดว่าพระองค์เป็นผู้ให้กำเนิดเขา ไม่ใช่คุณ”
“ใครที่เจ้าบอกว่าเป็นผู้ให้กำเนิด”
เงาขนาดใหญ่ทอดอยู่เบื้องหลังเอริก้าซึ่งกำลังเกยคางอยู่
"โอวพระเจ้า."
เอริก้าพูดพร้อมยืดตัวขึ้น
“คุณดูไม่แปลกใจเลยที่เห็นหน้าคุณ บลอเธีย”
“โอ้ พระเจ้า ฉันโดนจับได้งั้นเหรอ?”
ทันใดนั้น Yssius ที่กำลังพ่นน้ำมูกไม่สามารถกลั้นและจามได้
“อาชู!”
ทันใดนั้น ประกายไฟบาง ๆ ก็ลอยขึ้นไปในอากาศและผ้าปูโต๊ะสีขาวก็ติดไฟ
"โอ้พระเจ้า."
เพื่อป้องกันไม่ให้ถ่านคุกระเด็นออกมา ฉันรีบโอบแขนรอบตัว Yssius และใช้เวทมนตร์น้ำด้วยมือซ้ายซึ่งไม่ได้อุ้มเด็กไว้
เมื่อกระแสไฟไหลออกไป ไฟก็ดับลงพร้อมเสียงเร่ง ทิ้งรอยดำไว้บนผ้าปูโต๊ะ
“หอบ เธอไม่เป็นไรเยรีน?”
เอริก้าถามด้วยความประหลาดใจอย่างมาก
“อือ ฉันสบายดี”
Yssius มองจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง แต่โชคดีที่ดูเหมือนเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ
ตอนนั้นเองที่ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอก
'ช่วงนี้เป็นแบบนี้บ่อย'
Yssius สืบทอดความสามารถของฉัน และบางครั้งเมื่อเขาจาม เวทย์ไฟก็จะพุ่งออกมา
ยังไม่มีอะไรอันตรายเกิดขึ้น แต่ฉันกับ Cassius ให้ความสนใจ Yssius มากขึ้นเพราะเหตุนี้
“เยริน”
ฉันตอบ Cassius พลางมองลงมาที่ฉันด้วยสีหน้ากังวล
ฉันสามารถบอกสิ่งที่เขาขอโดยไม่ต้องพูด
“ไม่เป็นไร ฉันสบายดี และฉันไม่คิดว่า Yssius ได้รับบาดเจ็บ”
Cassius ดูโล่งใจมากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดนั้น
“อืม โล่งอกหน่อย แต่ฉันจะใช้เวทมนตร์รักษาเผื่อไว้ และถึงเวลาที่ฉันจะได้พบ Yssius แล้ว Yerine”
“โอ้ ถึงเวลาแล้ว”
“ใช่ ไปพักผ่อนคุยกับ Bllothea ซะ”
เมื่อพูดอย่างนั้น Cassius ก็พยายามจะครอบครอง Yssius ไว้ในอ้อมแขนของฉัน
แต่อีซีอุสจับเสื้อผ้าของข้าพเจ้าไว้ด้วยมืออันหยาบช้าไม่ยอมปล่อย
“ไม่อยาก! หนูอยากอยู่กับแม่….…!”
แคสเซียสมองดูอยู่ห่างๆ ขณะที่เขามองดวงตาสีม่วงที่เต็มไปด้วยน้ำตา
“ถึงเวลาที่แม่จะเล่นแล้ว ออกไปเที่ยวกับแด๊ดดี้กันเถอะ”
“ไม่อยาก!”
เอริก้าพยายามปลอบเด็กที่ส่ายหัวทั้งน้ำตา
“ใช่ ถ้าหนูอยู่กับพ่อตอนนี้ แม่จะเล่นกับหนูอีกในวันพรุ่งนี้ งั้นคราวนี้ไปเที่ยวกับแด๊ดดี้กันเถอะ”
“วู เอรี แต่…….”
“Yssi วันนี้มาเล่นกับพ่อกันเถอะ หากไม่มี Yssi แด๊ดดี้จะเหงาเพราะแด๊ดดี้ไม่มีเพื่อน”
“เฮ้ บลอเทีย?”
ไม่ว่ามันจะจริงหรือไม่ก็ตาม เอริก้ายังคงปลอบเด็ก
“ถ้าอีซี่ดีกับแด๊ดดี้ ป้าจะซื้อของขวัญให้อีซี่ในครั้งต่อไปก็ได้”
"จริงหรือ?"
ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ฉันลูบหัวของอีซีอุส ตาเป็นประกายเมื่อได้ยินคำพูดของเอริก้า
“ใช่ ป้าเอริก้าบอกว่าเธอจะซื้อของขวัญให้คุณถ้าคุณฟัง”
"ใช่."
ฉันมองเด็กด้วยการพยักหน้าเล็กน้อยและแสร้งทำเป็นหาวราวกับว่าฉันง่วงนอน
“ผมง่วงจนอยากนอนกรน อยู่กับพ่อได้ไหม”
“แม่คะ หนูอยากนอนกรน…….?”
“ใช่ ฉันอยากนอนกรน ฉันทำได้ถ้าอิซซี่ช่วย”
ในที่สุด Yssius ก็ปล่อยฉันไป
ทันทีที่ Cassius กอดเขา เขาก็ใช้เวทมนตร์รักษาและเขย่าแขนของเขาเล็กน้อย
“Yssi มาบอกลาแม่กันเถอะ ลาก่อนแม่!
“แม่ลาก่อน…..”
Yssius ซึ่งโบกมืออย่างไม่เต็มใจ หายเข้าไปในพระราชวังหลัก ล้อมรอบด้วยลูกบอลแสงอันอบอุ่นและอยู่ในอ้อมแขนของ Cassius
เมื่อเห็นท่าทางเศร้าของ Yssius ฉันคิดว่าฉันกำลังทำสิ่งที่เลวร้ายมาก แต่ก็ช่วยไม่ได้
เนื่องจากเด็กเอาแต่เกาะฉันและไม่แสดงทีท่าว่าจะเข้าใกล้ Cassius ฉันจึงตัดสินใจจัดตารางเวลาให้เขาอยู่กับ Cassius แม้จะเป็นเวลาสองสามชั่วโมงต่อวันก็ตาม
“ตอนนี้คุณพักได้นิดหน่อยแล้วใช่ไหม”
เอริก้าถามพลางผลักพุดดิ้งตรงกลางโต๊ะมาทางฉัน
“ใช่ แคสเซียสจะเฝ้าดูเขาจนกว่าคุณจะไป”
ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแล้วที่ฉันตอบด้วยรอยยิ้ม
ขณะที่ฉันกำลังคุยกับเอริก้าตามปกติ ฉันก็ได้ยินเสียงร้องไห้ทั้งน้ำตาจากพระราชวังหลัก
“ไม่เอาน่าาาา เอ่อ เอ่อ!”
มันเป็นเสียงร้องของ Yssius