ตอนที่ 160
ผู้แปล: Missme
บรรณาธิการ: อรุ
Side Story 10: ปราสาทกับทะเลสาบฤดูร้อน (3)
“โอ้ เยริน และฝ่าบาท”
ฉันโบกมือให้ยูจีนซึ่งทักทายเรา
“คุณมาถึงก่อน”
“ใช่ ฉันมาเร็วเพราะฉันคิดว่าจะต้องเดินทางไกล”
Yssius ยังทักทาย Eugene ด้วยความยินดี โดยเรียกเขาว่า "ลุง Duke"
Aster ซึ่งมอง Chaerine ค่อนข้างจะเดินไปข้างหน้าและทักทายเราด้วย
“ฝ่าบาทและจักรพรรดินี ฝ่าบาททรงเป็นอย่างไรบ้าง”
เขาเป็นเด็กที่สุภาพเช่นเคย
ฉันมองเขา งอเข่า และยิ้มให้กับดวงตาสีฟ้าเป็นประกายของเขา
“ฉันสบายดี คุณเป็นยังไงบ้างแอสเตอร์”
“ข้าสบายดีเช่นกัน ฝ่าบาท”
“อืม ก็ดี”
ขณะที่ทักทายกับ Aster นั้น Chaerine จับมือเธอและเกาะขาของฉันไว้เล็กน้อย จ้องมองสีทองของเธอที่ Aster
'เธอยังรู้สึกกระอักกระอ่วนใจอยู่หรือเปล่า'
อาจเป็นเช่นนั้นเมื่อคุณพบใครบางคนหลังจากผ่านไปนาน
แม้ว่าจะเจอคนที่เคยสนิทอีกครั้ง การทักทายก่อนทำได้ไม่ยากหากระยะเวลาที่ไม่ได้เจอค่อนข้างนาน?
เป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือนครึ่งแล้วที่ Chaerine และ Aster ได้พบกันอีกครั้ง ดังนั้นจึงสมเหตุสมผลที่ Chaerine ขี้อายจะลังเล
ถึงกระนั้นเมื่อเห็น Aster กระพือริมฝีปากไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ดูเหมือนเขาจะต้องการทักทายก่อน
Aster ก็ก้าวถอยหลังเช่นกัน เมื่อเขาเห็น Chaerine จากนั้นก้าวไปข้างหน้า
'บางทีเขาอาจกลัวว่าแชรีนจะตกใจหากเข้าใกล้เกินไปเหมือนครั้งที่แล้ว'
ฉันสงสัยว่าฉันควรช่วยอะไรสักหน่อย แต่แล้ว Chaerine ก็ดึงชายกระโปรงชุดของฉัน
"แม่."
แชรีนเอามือปิดปากและกระซิบเพื่อไม่ให้คนรอบข้างได้ยิน
“ฉันว่า…”
"โอ้ใช่. ฉันจะมอบให้คุณตอนนี้”
เมื่อเวทมนตร์อัญเชิญถูกเปิดใช้งาน พวงหรีดดอกไม้ที่แชรีนทำขึ้นก็ปรากฏขึ้นในอากาศ
Chaerine ซ่อนพวงหรีดดอกไม้ไว้ข้างหลังเธอ ถือมันไว้ในมือเล็กๆ ของเธอ หันหลังกลับและเดินไปหา Aster
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่แชรีน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Yssius อ้าปากค้างและดูประหลาดใจมาก
แคสเซียสจับฉันยิ้มและมองเธออย่างเศร้าสร้อยแล้วกระซิบอย่างเร่งรีบ
“Yerine เด็กผู้ชายคนนั้นจ้องมองเธออีกแล้ว………”
“โอ้ เขาแค่พยายามจะทักทาย ใช้ได้."
ฉันกอด Cassius ที่กำลังเฝ้าดู Cherine อยู่แน่น เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรไร้สาระ
“เขา สวัสดี”
Aster เปิดปากเมื่อเขาได้ยินคำทักทายของ Chaerine
ประหลาดใจ แต่ก็ยินดีในเวลาเดียวกัน มีแสงแห่งความสุขในดวงตาสีฟ้าของ Aster
เมื่อมองไปที่เด็ก ๆ ด้วยใบหน้าประหม่าจากด้านหลัง ยูจีนยิ้มเบา ๆ แล้วผลักหลังของแอสเตอร์เล็กน้อย
แอสเตอร์ที่เข้าใจความตั้งใจของพ่อของเขาที่จะไปด้วยพยักหน้า รับคำทักทายด้วยหน้าแดง
“สวัสดี……แชรีน”
เมื่อได้ยินชื่อของเธอ Chaerine ก็จับคู่ดวงตาสีทองเป็นประกายของเธอกับ Asters
สักพักเด็กทั้งสองก็ไม่พูดอะไร
แอสเตอร์หน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศลังเลที่จะพูด
ในขณะที่จ้องมองไปที่ Aster ซึ่งไม่สามารถพูดได้ง่ายดายเหมือนครั้งที่แล้ว เธอหยิบพวงหรีดดอกไม้ที่เธอซ่อนไว้ด้านหลังออกมา
ดวงตาของ Aster เบิกกว้างเมื่อ Chaerine ยื่นพวงหรีดดอกไม้ที่ทอจากดอกไม้สีม่วงและหญ้า
“นี่ เอาไป”
Aster หยิบพวงหรีดดอกไม้ขึ้นมาด้วยใบหน้างุนงงเมื่อ Chaerine บอกให้เขารับมัน
'บางทีเขาอาจไม่คาดคิดว่าแชรีนจะให้ของขวัญแก่เขาเช่นกัน'
ขณะที่เธอเฝ้าดูรอยยิ้มค่อยๆ กระจายไปทั่วใบหน้าของ Aster ซึ่งได้รับพวงหรีดนั้น Chaerine ก็ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข
“เพราะ Aster ก็ให้ Kael สวยๆ เหมือนกัน”
เชอรีนพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ
“Kael ก็อยากจะมอบสิ่งที่สวยงามให้กับ Aster เหมือนกัน”
ฉันถูกบดบังด้วยรอยยิ้มกว้างของ Chaerine
ยกเว้นครอบครัวของฉัน คนในวัง หรือเอริก้า เธอเป็นเด็กที่ไม่เคยแสดงสีหน้าสดใสแบบนี้
ฉันอยากจะคิดว่าในที่สุดเธอก็สามารถยิ้มแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นได้
“ท่า ขอบคุณ……!”
ใบหน้าของ Aster ก็บานเต็มที่เช่นกันเมื่อเขาเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของ Chaerine...
ทั้งที่ใบหน้าของเขายังคงแดงก่ำราวกับลูกมะเขือเทศ
การได้เห็นเด็กสองคนยิ้มอย่างน่ารักทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจ
ยูจีนยังมีใบหน้าที่ใจดี ไม่เหมือนกับตัวตนปกติของเขา
ในทางกลับกัน Cassius ตัวสั่นเทาและกัดฟัน
“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่ามีเด็กผู้ชายคนอื่นได้รับพวงหรีดดอกไม้ในขณะที่เธอไม่ได้ทำให้ฉันด้วยซ้ำ………”
ฉันจะทำอย่างไรกับความคิดเห็นโง่ๆ นั้น
“แคสเซียส หยุดเลย ฉันจะหยุดพวกเขาได้อย่างไรเมื่อเธอบอกว่าเธอชอบเขา”
“ลูกชายของยูจีนคนนั้น สำหรับลูกสาวของฉัน ฉันเลี้ยงมาอย่างทองคำ.....”
“จริงสิ คุณทำเกินไปเสมอ”
ฉันส่ายหัวและดุว่าแคสเซียส
จากนั้น Aster ก็เข้ามาหา Chaerine และใช้มือทั้งสองข้างจับมือขวาของเธออย่างระมัดระวัง
Cassius แข็งกระด้างอย่างแท้จริงเมื่อได้เห็น
"ขออนุญาต……"
Aster ซึ่งทำอย่างระมัดระวัง ดูสีหน้าของ Chaerine
แต่แชรีนไม่ได้ปัดมือของแอสเตอร์ออก และไม่แสดงอาการไม่ชอบ
แต่เธอฟังเรื่องราวของ Aster ด้วยการชำเลืองมอง
"ฉันอยากเล่นกับเธอ………."
ในขณะนั้น Chaerine พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ
จากนั้นเธอก็จับมือของ Aster และเริ่มเดินไปด้วยกันในสนามหญ้า
“ไปเล่นตรงนั้นกันเถอะ”
ในตอนแรกเธอทักทายเขาอย่างงุ่มง่าม แต่ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะจำแอสเตอร์ได้ในฐานะคนใกล้ชิดของเธอ
ฉันรู้สึกดีขึ้นเมื่อคิดว่าลูกสาวเป็นเพื่อนคนแรกในวัยเดียวกัน
ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Yssius ที่ทำลายบรรยากาศอันอบอุ่นรอบ ๆ หญ้า
“ไม่ คุณทำไม่ได้”
Yssius ตะโกนและปิดกั้น Chaerine และ Aster
Yssius ที่ดึง Chaerine ซึ่งไม่ทราบสถานการณ์ ชำเลืองมองที่ Aster ด้วยสีหน้าระแวดระวัง
“คุณเล่นกับคาเอลไม่ได้”
Aster ดูเขินอายกับคำพูดที่รุนแรงของ Yssius
"ฮะ……?"
“คาเอลเป็นเจ้าหญิง คุณไม่สามารถเล่นกับเธอได้ตามที่คุณต้องการ”
“เจ้าหญิง?”
เป็นเรื่องยากสำหรับเด็กอายุสี่ขวบที่จะรู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่าเจ้าหญิง
Aster เห็นฉันและเรียกฉันว่าจักรพรรดินีเพราะ Eugene ตอบคำถามของ Aster เกี่ยวกับวิธีโทรหาเรา
เขาเพิ่งรู้ว่ามีการแสดงออกของจักรพรรดินีหรือจักรพรรดิ แต่เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร
เมื่อมองไปที่ Aster ซึ่งดูสับสน Yssius ตอบพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย
“เธอเป็นเจ้าหญิงที่มีตำแหน่งสูงมาก พูดได้เลยว่าเธอไม่เหมือนเจ้าหญิงทั่วไป”
Aster ดูประหลาดใจมากกับคำตอบของ Yssius
ช่างเป็นคนที่ไร้เดียงสา
“เธอเป็นเจ้าหญิง ดังนั้นเธอจึงควรเล่นในตำแหน่งเดียวกันเท่านั้น เจ้าหญิงหรือเจ้าชาย และเพราะคุณไม่ใช่เจ้าชาย คุณจึงเล่นกับเธอไม่ได้”
Yssius เป็นเด็กที่มักจะพูดว่าคนที่มีความสามารถดีควรได้รับการว่าจ้างจากพระราชวังอิมพีเรียลโดยไม่คำนึงถึงสถานะของพวกเขา และนั่นคือสิ่งที่เขาสอนโดยติวเตอร์และฉันเช่นกัน
และแม้เมื่อเราไปตลาด เขาก็จะพูดคุยกับเด็กธรรมดาอย่างอิสระ
เพียงเพราะเขาไม่ต้องการให้ Aster แอบชอบ Chaerine เขาจึงนำเหตุผลนั้นมา
'เลือดข้นกว่าน้ำ'
ในขณะเดียวกัน Aster ดูตกใจมาก
ฉันรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เขาเปิดปากด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย
“แล้ว….”
“และในเมื่อเจ้าไม่ใช่เจ้าชาย เจ้าก็ควรพูดกับแชรีนด้วยความเคารพ”
ทุกครั้งที่ Yssius พูดเพิ่ม Aster รู้สึกหดหู่อย่างเห็นได้ชัด
ในท้ายที่สุด Yssius ก็ดูรู้สึกผิดชอบชั่วดีเล็กน้อย ราวกับว่าวิญญาณของเขาได้หลบหนีไปหลังจากมองดูรูปลักษณ์ของ Aster ซึ่งดูเหมือนจะสูญเสียจิตวิญญาณของเขาไปแล้ว
ทันใดนั้น Chaerine ก็เปิดปากของเธอ
“ไม่ค่ะโอปป้า”
Chaerine ส่ายหัวและพูดว่า
จนกระทั่งถึงตอนนั้น เธอก็เอามืออีกข้างที่ซ่อนไว้ด้านหลังออก
ดวงตาของ Yssius โตขึ้นเมื่อเขาเห็นพวงมาลาสีขาวในมือของ Chaerine
แชรีนยกมือขึ้นกุมพวงมาลาอย่างเงียบๆ แล้วสวมไว้เหนือศีรษะ
จากนั้นเด็กก็เข้าไปหาแอสเตอร์ จ้องเขม็งไปที่เขา แล้ววางพวงมาลาไว้ที่มือขวาของแอสเตอร์ที่ศีรษะของเขา
“คะ คาเอล คุณกำลังทำอะไรคะ”
Yssius ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ
Chaerine พูดเบา ๆ ด้วยใบหน้าสงบนิ่งซึ่งแตกต่างจาก Yssius
“เมื่อ Kael ปาอะไรใส่หัวของ Kael ทุกคนจะเรียก Kael the Princess”
ตอนแรกฉันไม่รู้จริงๆว่าแชรีนพูดอะไร
และประมาณสามวินาทีต่อมาฉันก็รู้ความหมายของคำนั้น
มันเกี่ยวกับมงกุฎ
เมื่อฉันออกไปที่พระราชวังอิมพีเรียลกับลูกๆ ฉันจะสวมมงกุฎให้พวกเขาเสมอ
โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่ใช้มงกุฎ แต่จะใช้สำหรับโอกาสที่เป็นทางการเท่านั้น
ในตอนนั้น ฉัน แคสเซียส และคนอื่นๆ ที่เรียกเธออย่างสบายๆ ก็ปฏิบัติกับเธออย่างเป็นทางการและเหมือนเจ้าหญิง ดังนั้นเธอต้องคิดอย่างนั้น
“ถ้าฉันทำอย่างนี้ ฉันจะได้เป็นเจ้าหญิง และแอสเตอร์ก็เป็นเจ้าชาย”
แชรีนอธิบายอย่างกระตือรือร้น ชี้ไปที่พวงหรีดดอกไม้ซึ่งเอียงเล็กน้อยเหนือศีรษะของแอสเตอร์
เธอเกิดความคิดที่ดีงามเช่นนี้ได้อย่างไร?
เธอเป็นลูกสาวของฉัน แต่เธอน่ารักมาก
“ดังนั้นเขาจึงเหมือนกับคาเอล เจ้าชาย ดังนั้นเขาจึงสามารถเล่นกับคาเอลได้ และเขาไม่จำเป็นต้องพูดจาให้เกียรติ”
Aster ผู้สูญเสียความหวัง จ้องมองคำพูดของ Chaerine
Chaerine พยักหน้าเมื่อเห็นสีหน้าสดใสของ Aster จากนั้นเธอก็คว้าคอเสื้อของ Yssius แล้วพูดว่า
“งั้นพี่ เราเล่นกับแอสเตอร์ไม่ได้เหรอ……?
Chaerine ถามด้วยท่าทางสิ้นหวังจริงๆ
Chaerine ไม่ค่อยเก่งในการขอสิ่งต่างๆ
ในบางครั้งเธอจะถามเฉพาะตอนที่เธอหมดหวังกับบางสิ่งเท่านั้น
ไม่มีใครในครอบครัวของฉันไม่สามารถแยกจากกันในสายตาคู่นั้น โดยเฉพาะ Yssius ซึ่งเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดสำหรับสายตาของ Chaerine
“เอ่อ…….”
และเมื่อ Aster มองตัวเองด้วยสายตาที่สิ้นหวัง Yssius ก็ทนไม่ได้
"ตกลง. เอาล่ะ. มาเล่นกันเถอะ”
ในทันใด ใบหน้าของเด็กทั้งสองที่สวมมงกุฎดอกไม้บนศีรษะก็สดใสขึ้น
แสงของแชรีนเริ่มลอยรอบๆ เด็กๆ ที่ยิ้มและกุมมือกันและกัน
“แต่ถ้าเธอทำให้เธอร้องไห้อีก ฉันไม่ยอม!”
Yssius ตอบโต้ แต่ Aster พยักหน้าอย่างหนักและตอบอย่างจริงจัง
"ใช่! ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น ฮยอง”
“ใครคือฮยองของคุณ”
Yssius หน้าแดงและคร่ำครวญ แต่ Aster ไม่ยอมแพ้
“แล้วจะให้เรียกว่าอะไร……?”
แอสเตอร์ที่ถามอย่างไร้เดียงสา ถามอย่างระมัดระวัง เอามือปิดปาก
“ฉันต้องพูดจาให้เกียรติคุณไหม ฮยอง……?”
"..."
“งั้นฉันควรเรียกคุณว่าฮยองนิม……?”
Yssius ถอนหายใจกับความคิดเห็นที่ไม่แน่นอนของ Aster
“เรียกฉันว่าอีซีอุสฮยองก็พอ”
Yssius พูดอย่างเขินอายและหันหน้าหนี
“และคุณไม่จำเป็นต้องพูดด้วยความเคารพ”
Yssius พูดพลางเอามือปิดหน้าละอายใจ
Chaerine และ Aster จับมือตามหลังเขา
'ฉันได้รับพลังที่จะมีชีวิตอยู่ในวันนี้…….'
ฉันคิดกับตัวเองเมื่อเห็นเด็ก ๆ ที่ดูเหมือนนางฟ้า