ตอนที่ 2
ผู้แปล : Missme Editor : อรุ
“อดีต….คู…”
ฉันเขินจนพูดไม่ออกเต็มประโยค
สำหรับตอนนี้ สิ่งสำคัญอันดับแรกสำหรับฉันคือการสงบสติอารมณ์
“ทำไมคุณถึงเศร้าในวันเกิดของคุณ”
เสียงร่าเริงของชายคนนั้นดังออกมาพร้อมกับถอนหายใจ
‘วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ……’
วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ แต่เธอก็ยังถูกปฏิบัติอย่างเลวร้ายและเป็นทุกข์ เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนั้นและเด็กปีศาจคนนั้นปฏิบัติกับเยรีนอย่างไร
ขณะที่ฉันเงยหน้าขึ้นมองกระจก ฉันเห็นดวงตาสีแดงส่องประกายผ่านผมยาวสีม่วง
แสงที่ส่องจากดวงตาฉายแสงเศร้าและน่าสมเพชออกมา ฉันรู้สึกสงสารเธอ
ความแข็งแรงเข้ามาในมือจับชายกระโปรง
“เยริน มองมาทางนี้ ฉันต้องการที่จะเห็นใบหน้าของคุณ."
ชายผมบลอนด์โน้มตัวลงลึกและเลื่อนลงมา
จากนั้นลมหายใจอุ่นๆ ของเขาก็จั๊กจี้ผิวหนังที่เปลือยเปล่า และชายคนนั้นก็ฝังศีรษะของเขาไว้ที่ท้ายทอยของฉันโดยไม่พูดอะไรสักคำ
คอสัมผัสโดยศีรษะของชายคนนั้นและไหล่ที่โอบรอบมือใหญ่ของเขาดูเหมือนจะร้อนจัด
ผู้ชายคนนี้เป็นใคร ความสัมพันธ์ของเขากับ Yerine คืออะไร?'
แน่นอนว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาและไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันในร่างของเยรีน แต่สัมผัสที่เป็นมิตรของเขาก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หัวใจฉันเต้นแรง
มันยากที่จะห้ามหัวใจของฉันไม่ให้เต้น แม้ว่าฉันจะรู้ผ่านหัวของฉันก็ตาม
"ขอโทษ. คุณต้องได้รับอุดอู้ ฉันจะปล่อยคุณไป ตอนนี้มองมาทางนี้ ฉันต้องการพูดกับคุณ."
ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและคลายวงแขนของเขารอบตัวฉัน
ใจฉันละลายไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนทว่าเอาใจใส่ราวกับกำลังปลอบเด็ก
บางทีนี่อาจเป็นคนเดียวที่ Yerine พึ่งพาได้จริงๆ
เมื่อความคิดมาถึงจุดนี้ก็เกิดคำถามหนึ่งขึ้นในหัว
‘แต่ทำไม……’
มีคนเดียวแต่เป็นคนที่ดูเหมือนรักเธอจริง
ทำไมเธอถึงกลายเป็นวายร้ายเช่นนี้?
'ฉันไม่รู้ว่ามีเหตุผลหรือเปล่า'
ขณะที่เขาโต้ตอบ ฉันหันไปและยิ้มให้ชายคนนั้น
"มันคืออะไร?"
แต่ทันทีที่สบตา ใบหน้าหล่อเหลาของชายผู้นั้นก็เริ่มบิดเบี้ยว
เขาถอนยิ้มออกจากปากทันที เขามองมาที่ฉันด้วยท่าทางน่ากลัวอย่างคาดไม่ถึง
ดวงตาสีฟ้าเย็นชาที่ดูเหมือนจะฉีกใครซักคนให้ตายได้ทำให้ฉันตัวแข็ง
"คุณกำลังทำอะไรอยู่?"
ฉันไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไร
เลือดทั้งหมดตั้งแต่หัวจรดเท้าดูเหมือนจะแข็งตัว ดังนั้นฉันจึงพูดไม่ถูก
ชายคนนั้นก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวแล้วมองมาที่ฉันด้วยสายตาเย็นชา
“ทำอะไรอยู่ ย้ายออกไปเดี๋ยวนี้เลยไม่ได้เหรอ”
ย้ายออก?
คุณต้องการให้ฉันย้ายบ้าอะไร
ขณะที่เขากลอกตาไปรอบๆ ด้วยความประหลาดใจ ชายคนนั้นก็ขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะระงับความโกรธของเขา
“ฉันบอกเธอไปแล้วสองสามครั้งว่าอย่าแสดงดวงตาสัตว์ประหลาดพวกนั้น ใส่ผ้าปิดตาเดี๋ยวนี้”
ตอนนั้นเองที่ฉันเข้าใจทุกอย่าง
เขาเองก็ไม่ได้รักเยรินเช่นกัน ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เขาแค่ทำเพื่อประโยชน์ของเขาเอง
ตรงกันข้าม เมื่อฉันได้ข้อสรุปนั้น ฉันไม่กลัวใครก็ตามที่มองลงมาที่ฉันด้วยสายตาเย็นชาและขมวดคิ้วมาที่ฉัน
ฉันสวมผ้าปิดตาอย่างใจเย็นที่หน้ากระจก และยืนต่อหน้ามันโดยเสยผมลงเหมือนเดิม
“ตอนนี้สบายดีไหม”
“อย่าทำมันอีกต่อหน้าฉัน เพราะฉันจะไม่ปล่อยมันไป”
คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? คุณจะไม่ใส่มันให้ฉันด้วยซ้ำ
เสียงทุ้มต่ำของชายคนนั้นดูเหมือนใกล้ แต่ฉันไม่ตอบ
ในขณะที่ฉันมองอย่างเงียบ ๆ ชายคนนั้นก็เปิดปากของเขาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นที่เขาเพิ่งพูดไป
“มาเลยใช่ เยรีนเป็นผู้หญิงที่ดี ดังนั้นฉันเชื่อว่าคุณจะทำตามที่ฉันบอกต่อไป งั้นเราไปทำอย่างอื่นกันเถอะ”
นั่นคือวิธีที่ชายคนนั้นนั่งลงบนเตียง ไขว่ห้างอย่างภาคภูมิ แล้วพูดกับฉัน มองมาที่ฉันที่ยืนนิ่งอย่างเงียบๆ
“อย่างที่คุณรู้ว่าคุณเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้”
ฉันพยักหน้าให้กับคำพูดนั้น
ฉันไม่รู้ว่ามันเกี่ยวอะไรกับเขาที่จะเป็นผู้ใหญ่ แต่สิ่งสำคัญคือต้องค้นหาความตั้งใจของเขาให้ได้มากที่สุด
“และคุณรู้ว่ามีพิธีแต่งตั้งผู้สืบทอดในอีกสามวันใช่ไหม”
ข้าพเจ้าตั้งใจฟังคำว่า “การแต่งตั้งผู้สืบราชสันตติวงศ์”
ตามความทรงจำของฉัน ลูกๆ ของเจ็ดตระกูลที่มีชื่อเสียงที่สุดในจักรวรรดิมีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับพิธีสืบทอดตำแหน่งเพื่อแต่งตั้งทายาทของพวกเขา
ลองคิดดูสิ เยรีนก็มาจากตระกูลอันทรงเกียรติเช่นกัน แม้ว่าเธอจะไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้สืบทอดที่เหมาะสมเพราะเธอไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้
ขณะที่ฉันกำลังหมุนตัวเร็วๆ จู่ๆ ชายผมทองก็กระซิบเบาๆ พร้อมกับจับมือฉันไว้แน่น
“แต่คุณรู้ไหม…..คุณไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้เลย”
ฉันรู้สึกราวกับว่าเขาเป็นงู จับมือฉันไว้แน่นแล้วค่อยๆ บีบแน่นจนไม่สามารถเอาออกได้
ฉันอารมณ์ไม่ดีและอยากจะจับมือ แต่ฉันตัดสินใจกลั้นหายใจและฟังเรื่องราวของผู้ชายคนนี้
“ถ้าไม่มีมานา เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสำเร็จ…..ถึงคุณจะมา ฉันแน่ใจว่าคุณจะแพ้ให้กับครอบครัวอื่น ใช่ไหม?”
ลางสังหรณ์วิตกจะไม่ผิดพลาดได้อย่างไร?
ในไม่ช้ามือของชายคนนั้นก็จับมือฉันไว้และแข็งแกร่งขึ้น
"งั้นคุณก็รู้…..? แม้ว่าฉันจะเป็นเพียงสมาชิกของตระกูลสาขา แต่นอกจากคุณแล้ว ฉันยังเป็นคนที่มีเลือดจอบหนาที่สุด และฉันเห็นคุณมานานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเป็นคู่หมั้นของคุณด้วย
ฉันหลับตาและได้ยินเสียงสงบของผู้ชายเจ้าเล่ห์คนนี้
เห็นได้ชัดว่าเขากำลังพยายามใช้ประโยชน์จากการที่เยรีนไม่สามารถใช้เวทมนตร์เพื่อครอบครองผู้สืบทอดคนต่อไปของโพดำ
บางทีในเรื่องดั้งเดิม Yerine รู้สึกเสียใจอย่างแท้จริงจากการสูญเสียตำแหน่งของเธอในฐานะผู้สืบทอด
นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงกลายเป็นวายร้าย
‘ไอ้เวรนี่…’
Yerine เป็นตัวร้ายในตอนหนึ่ง
เรื่องราวดั้งเดิมไม่มีอะไรอื่นนอกจากข้อมูลว่าเธอมาจากครอบครัวอันทรงเกียรติที่ไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้
ดังนั้นฉันจึงไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงตัดสินใจเป็นตัวร้าย แต่ฉันไม่รู้ว่ามีแรงจูงใจซ่อนเร้นเช่นนั้น
เมื่อฉันลืมตาขึ้น ผู้ชายคนนั้นก็ยิ้มเสแสร้งและปลอบฉันอย่างอ่อนโยน
“รู้แล้วใช่ไหม? ถ้าคุณขึ้นโพเดียมกับฉันในวันนั้น และบอกทุกคนว่าคุณกำลังมอบตำแหน่งผู้สืบทอดให้ฉัน มันก็จบ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องการ”
ฉันกัดฟัน
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขากำลังทำเรื่องพิลึกพิลั่นในขณะที่แสร้งทำเป็นคนดี จากสิ่งที่เขาทำ เห็นได้ชัดว่าเขาจะรับตำแหน่งผู้สืบทอดและเช็ดปากให้สะอาด
“ใช่เยริน เมื่อเรื่องนี้จบลง……คุณกับฉันสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป คุณเชื่อฉันใช่ไหม”
นี่เหมือนกับการพูดว่า 'คุณเชื่อในตัวโอปป้าใช่ไหม'
เขาว่าแนวเดียวกัน
ฉันปิดปากอยู่พักหนึ่งและคิดว่าจะทำอย่างไรในอนาคต
ฉันอยากจะปฏิเสธทันที แต่ฉันต้องใช้เวทมนตร์เพื่อประสบความสำเร็จในเจ็ดตระกูล
เขาพูดถูกในส่วนนั้น ดังนั้น มันจึงยากที่จะแสดงความไม่เต็มใจของฉัน
“ถ้าฉันสามารถใช้เวทมนตร์ได้…….’
ถ้าฉันรู้วิธีใช้เวทมนตร์ตั้งแต่แรก ฉันคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์นี้ แต่ฉันก็ช่วยไม่ได้
“…ฉันเข้าใจแล้ว”
นั่นเป็นคำตอบที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถให้ได้ในสถานการณ์เช่นนี้
ทันทีที่ฉันหยิบมันขึ้นมา ชายคนนั้นก็ลุกจากเตียงด้วยรอยยิ้มกว้าง
เขาโชว์ฟัน ยิ้มและส่งสายตาร่าเริงมาให้ฉัน ราวกับว่าเขาไม่เห็นแม้แต่สีหน้าตอนเคี้ยวขี้ที่เหลือของเขา
"ใช่. โปรดดูแลฉันให้ดี คุณเป็นผู้หญิงที่ดี ดังนั้นฉันแน่ใจว่าคุณจะทำได้ดี”
เมื่อจบประโยค เขาก็เดินไปที่ประตูและทักทายฉันด้วยรอยยิ้มที่ดุดันเช่นเดิม
“อืม ราตรีสวัสดิ์ เจอกันพรุ่งนี้."
ท่าทีนั้นเพียงพอที่จะทำให้ฉันตกตะลึงราวกับว่าเขากำลังจะรีบออกไปหลังจากเสร็จสิ้นธุระ
เขาออกจากห้องไปโดยไม่ทักทายฉัน
ตอนนี้ในห้องมีเพียงความเงียบ
เมื่อมองผ่านประตู ฉันคิดหนักว่าจะโยนทอฟฟี่ชิ้นใหม่ใส่เขาได้อย่างไร
'มีวิธีใดที่จะได้ตำแหน่งผู้สืบทอดกลับคืนมา'
นอกจากนี้ยังไม่เป็นที่พอใจที่รู้ว่าชายที่ไม่พอใจจะพรากสิทธิ์ทั้งหมดของ Yerine ไป มันไม่ถูกต้องเมื่อมองในแง่ศีลธรรม
ยิ่งกว่านั้น มันชัดเจนเกินไปที่ฉันจะเดินตามทางเดิมและเดินตามทางของคนร้าย
ดังนั้นทางเดียวสำหรับฉันคือตายอย่างเปล่าประโยชน์หลังจากถูกคนอื่นวิจารณ์และไม่เห็นนางเอก
“มันใช้ไม่ได้จริงๆ……”
ฉันพึมพำในหัวไปอย่างนั้น แต่ฉันคิดแผนเฉียบแหลมไม่ออก
เหลืออีกสามวัน ผมต้องคิดหาวิธีที่จะได้ตำแหน่งผู้สืบทอดมาไว้ในมือโดยหลีกเลี่ยงเส้นทางเดิม
เมื่อผมเอาแต่คิดหาคำตอบไม่ได้ ผมก็รู้สึกหงุดหงิดและกระทืบเท้าไปที่เตียง
“โอ้พระเจ้า ฉันกำลังจะตาย และกำลังจะตายอีกครั้ง ยิ่งกว่านั้น ฉันกำลังจะตายด้วยน้ำมือของไอ้สารเลวพวกนั้น”
ขุด
ฉันสะดุดอะไรบางอย่างที่ยื่นออกมาบนพื้น
ฉันล้มลงบนพื้นด้วยเสียงกระทบกัน
เมื่อฉันตื่นขึ้น ฉันพบแก้มของฉันแนบกับพื้นไม้
"ฮึ…"
ด้วยความหงุดหงิดที่พุ่งขึ้นไปบนหัวของฉัน ฉันจึงลืมตาขึ้นและคลำพื้น
เมื่อมองเข้าไปใกล้ๆ ฉันเห็นอะไรบางอย่างที่ดูเหมือนผ้าคาดเอวทู่ๆ โผล่ขึ้นมาจากพื้นไม้
“โอ้ ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น…… ฉันต้องหยิบมันขึ้นมา”
ทันทีที่ฉันเอื้อมมือไปดึงโซ่ตรวนบนพื้น ฉันสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ
มองเข้าไปใกล้ๆ บนพื้นมีช่องว่างรูปทรงสี่เหลี่ยมเล็กๆ ตรงกลางมีตะขอเหล็กเหมือนพวงกุญแจ
เหมือนประตูลับที่อยู่ใต้พื้นซึ่งมักปรากฏในภาพยนตร์
"นี่คืออะไร…..?"
ขณะที่ฉันจับที่คาดเอวและดึงให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ พื้นก็เริ่มเปิดออกเหมือนประตูตามช่องว่าง
เมื่อยืนขึ้นและดึงแหวนยางจนสุด 'ประตู' ก็เปิดออกอย่างสมบูรณ์ และวัตถุที่ซ่อนอยู่ใต้พื้นก็ปรากฏขึ้น
"นี่คือ…"
เมื่อฉันสะบัดมือออก ฉันเห็นกองสิ่งของกองอยู่ใต้พื้น
ตัวตนของสิ่งต่าง ๆ ที่ซ้อนกันเหมือนภูเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหนังสือ
หนังสือเก่าจำนวนมากเกือบสิบเล่ม
ฉันเลือกหนึ่งในนั้นแล้วเปิดดู
จากนั้นภาพวงกลมที่ซับซ้อนก็ปรากฏขึ้น และรอบ ๆ ภาพวาด มีคำอธิบายที่ดูเหมือนเขียนโดย Yerine
'วงกลมเวทมนตร์นี้ไม่ใช่หรือ'
ภาพวาดที่มีลวดลายสลับซับซ้อนมากมายสลักอักษรไว้กลางวงกลม
ไม่ว่าใครก็ตามที่เห็นมันคือภาพวาดที่แสดงถึงวงเวทย์มนตร์
“ฉันแน่ใจว่า……หนังสือบอกว่าเยรีนไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ แต่……?’
ลายมือของ Yerine ซึ่งเติมช่องว่างระหว่างวงกลมเวทมนตร์ที่ซับซ้อนและคำอธิบาย ส่องแสงภายใต้แสงสลัว
————————