ตอนที่ 67
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
เยรีนที่บอกว่าจะรับเครื่องดื่มให้ทุกคน ก็ไม่กลับมาไม่ว่าเขาจะรอนานแค่ไหนก็ตาม
Cassius คิดแปลก ๆ ดังนั้นเขาจึงไปที่โต๊ะที่มีแก้วสีชมพูกองอยู่ แต่ไม่มีวี่แววว่าเธอมีอยู่ที่ใด
ยกเว้นแก้วเจ็ดใบที่ไม่มีผู้รับซึ่งเต็มไปด้วยเครื่องดื่ม
'เธอไปไหน'
ตอนแรกเขาสงสัยว่าเธอไปห้องน้ำหรือเปล่า แต่นานเกินไป
ไม่มีทางที่เธอจะไปห้องน้ำ ปล่อยให้เธอดื่มไม่เสร็จ
เมื่อความคิดถึงจุดนั้น ความวิตกกังวลบางอย่างที่ไม่รู้จักก็ห่อหุ้มจิตใจของ Cassius
“เฮ้ เยรีนไม่กลับมาเพื่อดื่ม มีใครเห็นเธอบ้างไหม”
เขารีบกลับไปยังสถานที่ที่ทายาททั้งเจ็ดรวมตัวกันและถามอย่างใจเย็นที่สุดถึงที่อยู่ของเยรีน
“โอ้ มาคิดดูสิ เธอยังไม่อยู่ที่นี่ เธอไปไหนมา”
คำพูดของ Cassius สร้างความสงสัยให้กับผู้สืบทอดของ Ale Club ราวกับว่ามันเป็นเรื่องแปลก จากนั้นคนที่เหลือก็ดูเหมือนจะสังเกตเห็นว่าเยรีนไม่อยู่
“เธอไม่ได้อยู่กับคุณเหรอ? คุณสองคนออกมาด้วยกันตั้งแต่แรก ฉันคิดว่าคุณเป็นคนเดียวที่มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเยรีน ดังนั้นคุณจึงรีบออกมาโดยลำพัง”
Erica Blothea ถาม Cassius ด้วยการขมวดคิ้วเล็กน้อยและมองหน้าผากของเธออย่างจริงจัง
ตอนแรก Cassius บอกว่าเขาจะไปกับเธอ แต่บอกว่าเขากลับไปที่ห้องโถงก่อนเพราะ Yerine ปฏิเสธเขา
"ฮะ? แต่เยรีนออกไปที่โถงจัดเลี้ยงกับใครก่อนหน้านี้?”
เมื่อเขาเห็นทายาทของตระกูลจ็ากเกอลีนที่เบิกตากว้างด้วยดวงตาสีฟ้าที่น่าอัศจรรย์ แคสเซียสก็รีบถาม
“ออกจากห้องจัดเลี้ยง? กับใคร?"
"ฉันไม่รู้. คนที่มีก้อนสีดำปกคลุมทั่วร่างกายของเขา……”
“กลีบ?”
หลังจากได้ยินคำพูดของ Astra ความกังวลของ Cassius ก็รุนแรงขึ้นกว่าเดิมมาก
'ฉันแน่ใจว่าเธอจะไปกับคนนั้น.......'
เมื่อ Cassius เห็นชายผู้นี้เอากุ้งมังกรตัวหนาคลุมทั้งตัวโดยเปิดเพียงปากและจมูกเท่านั้น เขาก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย
ไม่มีเหตุผลใดที่บุคคลนั้นต้องการมายังสถานที่ดังกล่าวและเปิดเผยตัวตนของเขาหากหลังของเขาไม่สกปรก
ความสงสัยยังไม่ตายง่ายๆ จนกระทั่งเขาเห็นชายต้องสงสัยนั่งลงบนที่นั่งวีไอพี
"ฉันจะกลับมา. ทุกคนรออยู่ที่นี่”
“เดี๋ยวก่อนเจ้าชาย!”
ขาของเขาเคลื่อนไหวโดยสัญชาตญาณแล้ว
Cassius รู้ว่า Yerine ไม่ได้อ่อนแอ
แต่เขารู้ว่าเธอแข็งแกร่งกว่าตัวเขาเอง
อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าเธออยู่กับสิ่งมีชีวิตที่น่าสงสัยนั้นมาหาเขาด้วยความไม่สบายใจอย่างมาก
ตัว Cassius เองก็ไม่ทราบเหตุผลที่แน่ชัด แต่เขารู้โดยสัญชาตญาณว่าเขาต้องกัน Yerine ออกห่างจากเขา
และสัญชาตญาณของเขาก็ไม่ผิด
ขณะที่เขาวนรอบอาคารหลักและมาถึงทางเดินมืดที่มีระเบียง เขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยซึ่งฟังแผ่วเบา
“……ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะยกระดับสถานะของตระกูล Spade ในทันที”
มันเบามากเพราะมันเป็นเสียงจากระยะไกล แต่เสียงนั้นทำให้ Cassius ได้ยินในทันที
และทันทีที่เขาได้ยินเสียงนั้น Cassius ก็ตระหนักได้ว่าอะไรเป็นสาเหตุของความวิตกกังวลที่เขารู้สึก
“……เยริน”
เขาวิ่งอย่างบ้าคลั่งเรียกชื่อเธอ
เขาต้องหยุดมัน
ยังไงก็ตาม เขาต้องห้ามพี่ชายไม่ให้คุยกับเยรีน
ในที่สุดเมื่อเขาเลี้ยวมุมและเห็นรูปร่างของทั้งสองยืนอยู่หน้าระเบียงซึ่งมีแสงจันทร์สีขาวส่องลงมา Cassius ก็ได้ยินเสียงของสูตรอย่างชัดเจน
"ฉันชอบมันมาก…."
เลือดที่ไหลตั้งแต่หัวจรดเท้าดูเหมือนจะเย็นลง
เขาจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
เมื่อเขาลืมตาขึ้น Yerine ซึ่งดูประหลาดใจก็เข้ามาในอ้อมแขนของเขาและมองมาที่เขา และ Iker ก็ยิ้มพร้อมกับจับไหล่ของเขา
เขาถามว่าทำไมเขาถึงรีบร้อนขนาดนั้น
เรียกชื่อของ Cassius ด้วยสายตาของงูที่กำลังเพลิดเพลินกับเหยื่อของมัน
"……พี่ชาย."
Cassius พยายามขยับริมฝีปากและพูด
ในขณะเดียวกัน มือที่จับเยรินที่ไหล่ของเธอก็แข็งแกร่งขึ้น
“ฉันมาที่นี่โดยไม่มีการติดต่อใดๆ มันน่าเศร้าที่คุณปฏิบัติกับฉันเหมือนไม่มีใครและดูแลสเปดเท่านั้น”
ผิดหวัง มันเป็นไปไม่ได้
มันคืออิเคร์ที่ไม่ได้เห็นเขาเลย
มิตรภาพระหว่างพี่น้องเป็นเหมือนเรื่องราวของเมืองไกลสำหรับพวกเขา
ในความเป็นจริง Iker ไม่ใช่ Cassius ที่ปฏิบัติต่อเขาเหมือนไม่มีใครในพระราชวัง
“ฉันขอโทษพี่ชาย ฉันไม่เห็นคุณ”
เพื่อป้องกันไม่ให้ Iker สังเกตเห็น Cassius พูดและดึง Yerine เข้าหาเขามากขึ้น
“ทำไมคุณไม่ติดต่อฉัน แล้วเราจะได้พบกันก่อนและมีเวลาแก้ปัญหา”
ถ้าเขารู้ว่าอิเคร์จะมางานเลี้ยงของโรงเรียน แคสเซียสจะไม่มีวันทิ้งเยรีนไว้คนเดียว
แล้วก็คงไม่เกิดเหตุร้ายเช่นวันนี้
“คุณยุ่งที่ The Academy หรือไม่? ฉันไม่ต้องการที่จะขัดจังหวะ คุณต้องมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการใช้เวทมนตร์ที่ไม่เหมาะกับความถนัดของคุณ”
โดยปกติแล้วมันไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก แต่วันนี้คำว่า "เวทมนตร์ไม่เหมาะกับความถนัดของคุณ" ทำให้ประสาทของ Cassius เป็นรอย
เพราะดูเหมือนว่าเขาจะปกป้องเยรีนได้ไม่ดีพอ
"ใช่. อ่า แต่เยรีน ไม่นะ คุณสเปด งานยุ่งกว่าฉันอีก ถ้าเธอไม่รีบกลับไปที่ห้องจัดเลี้ยง อาจารย์จะโกรธ”
“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ? ฉันใช้เวลามากเกินไป”
จากนั้น Iker ก็ปล่อยไหล่ของ Cassius
จากนั้น ใช้ประโยชน์จากช่องว่าง Cassius รีบทิ้ง Yerine ไว้กับ Iker และดึงเธอไปที่ด้านข้างของเขา
“โอ้ เดี๋ยวก่อน แคสเซียส!”
“ขอโทษครับ อาจารย์ขอให้คุณมาเร็วๆ”
Yerine ตะโกนอย่างเงียบ ๆ แต่ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องจากไปอย่างรวดเร็ว
“มิสสเปด ฉันชอบคุยกับคุณ”
อิเคร์พูดพลางยกมุมปากขึ้น
“ฉันหวังว่าคุณจะพิจารณาข้อเสนอของฉัน”
Cassius ลังเลกับคำพูดนี้
เห็นได้ชัดว่า Iker กำลังวางแผนที่จะทำอะไรบางอย่างกับ Yerine
“แคสเซียส ดูแลตัวเองด้วย”
สำหรับ Cassius มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเสียงของซาตาน
ซาตานมีความสุขที่เห็นชายร่างเล็กดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด
“………แล้วพบกันใหม่ พี่ชาย”
ด้วยการทักทายเล็กน้อย Cassius หันกลับมาและเริ่มวิ่งไปกับ Yerine
ถูกมือของ Cassius ดึงดูดโดยไม่รู้ตัว Yerine นึกถึงคำพูดของเขาที่ศาสตราจารย์โทรมาหาเธอ
“แล้วอาจารย์คนไหนโทรมา”
แต่ Cassius ไม่ฟังคำพูดของเธอ
มีเพียงความคิดที่จะต้องอยู่ห่างจากอิเคร์เท่านั้นที่วนเวียนอยู่ในหัวของแคสเซียส
เขาสามารถกลับไปที่ห้องจัดเลี้ยงและวิ่งเข้าไปหาเขาได้
Iker อวกาศจะไม่รู้
แคสเซียสมองหาสถานที่นั้นอย่างสิ้นหวัง
“แคสเซียส?”
เขาสามารถให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่เขาได้
เขาถูกพรากไปมากมายแล้ว
แต่ก็ไม่สำคัญมากถ้าไม่ใช่
ลูกบอลสีแดง ออร์เจลที่นักบัลเล่ต์เต้นรำเมื่อฤดูใบไม้ผลิหมุน และไม้ที่หมุนไปรอบๆ ความสนใจของผู้ปกครอง ความคาดหวังของประชาชนในจักรวรรดิ
แม้ว่าเขาจะมอบทุกอย่างให้กับ Iker แต่ Cassius ก็สามารถอยู่ได้อย่างพอเพียง
แต่ไม่เท่าเยริน
แม้ว่า Yerine จะตกหลุมรัก Iker แต่เขาก็ไม่สามารถมอบเธอให้เขาได้
“แคสเซียส เดี๋ยวก่อน!”
ยังไม่ทันที่เยรีนจะจับมือแคสเซียสแล้วโบกมือตะโกนเสียงดังให้แคสเซียสหยุดวิ่ง
เมื่อมองย้อนกลับไป Yelin กำลังหายใจอย่างหนัก จากนั้นแคสเซียสก็ตระหนักว่าเขาวิ่งเร็วเกินไป
“ฉันขอโทษ เยรีน ฉันรีบร้อนโดยที่ฉันไม่รู้……”
Cassius ก้มลงและตรวจสอบสภาพของเธออย่างระมัดระวัง
เยรีนหลับตาลงและกดหน้าอกด้วยมือของเธอ
สายตาของมันทำให้ Cassius รู้สึกเสียใจที่คิดว่าเขาทำให้เธอเหนื่อยมากขึ้นแล้ว
“นิดหน่อยครับ ช้าหน่อย”
เมื่อมองไปที่เธอที่พยายามลืมตาและตอบ แคสเซียสก็รู้สึกหดหู่ใจ
'ทำไมฉันถึงมีรูปร่างแบบนี้'
เขาขาดการปกป้องบุคคลที่มีค่าที่สุดในโลก
ห่างไกลจากการปกป้องเธอ เขาไม่สามารถยืนเคียงข้างเยรีนได้
ทุกครั้งที่อยู่ที่นั่น เขาทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมาน
แม้แต่เหตุการณ์ที่ห้องจัดเลี้ยงในวันนี้ก็เกิดขึ้นเพราะเขาคิดล่วงหน้าถึงศักดิ์ศรีของ Yerine
เขาเอาผมของ Yerine จากหน้าผากของเธอไปไว้ข้างหลังหูของเธอ เคี้ยวริมฝีปากของเขาอย่างแรง
ในมือนั้น Yerine เงยหน้าขึ้นและยิ้มเล็กน้อย มองไปที่ Cassius ด้วยดวงตาสีม่วงที่เหมือนดวงดาวและดวงตาสีแดง
"ขอบคุณ."
เธอน่ารักกว่าใครๆ
เป็นคนที่เข้มแข็งและอบอุ่นมาก
ดังนั้นใครที่กลัวเจ็บ
“แคสเซียส?”
หัวใจของเขาเจ็บปวดแม้ว่าเธอจะเรียกชื่อของเขาเท่านั้น
มันอบอุ่นและเจ็บปวด
รู้สึกถึงความเจ็บปวดจากหัวใจที่ลึกและอ่อนโยน Cassius เปิดปากของเขา
“เยริน”
และเรียกชื่อของเธอ
ชื่อของคนที่เขาอยากทะนุถนอมที่สุดในโลก
***
"คนโง่. ยังไม่พอ”
Iker ยืนอยู่บนระเบียงที่มีแสงจันทร์
ดวงตาสีทองของเขาจับจ้องไปที่เงาของชายหญิงสองคน หายไปอย่างรวดเร็วในทางเดินด้านตะวันออกของปราสาท
“เยริน สเปด”
ฉันคิดว่าชื่อนั้นค่อนข้างธรรมดา
Yerine เป็นชื่อที่น่ารักซึ่งไม่ค่อยเหมาะสมนักแต่เหมาะกับท่านดยุค
นั่นคือมัน และสเปดบอกเขาว่าเธอมาจากจุดต่ำสุดของเจ็ดตระกูลที่ล่มสลาย
Iker ยังบอกด้วยว่าผู้สืบทอดจาก Spade ดูเหมือนดาวหางและแสดงทักษะมายากลที่ยอดเยี่ยม
แต่เขาไม่ได้สนใจข่าวลือมากนักจนกระทั่งเขาได้เห็นเธอด้วยตัวเอง
แน่นอน หลังจากที่เขาเห็นเธอ เขาก็รู้ว่าเขาต้องพาเธอไปอยู่ข้างเขาทันที
เมื่อนึกถึงสีหน้าที่บิดเบี้ยวของ Cassius เมื่อเขาเห็นเธออยู่กับเขา Iker ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“คาเซียสคนโง่”
แล้วบ่นพลางเอามือกุมท้อง
“คุณไม่ได้ไปที่ห้องจัดเลี้ยง”
เสียงของงูเจ้าเล่ห์ดังขึ้นขณะที่ลมพัดผ่านใบไม้
—————