ตอนที่ 267: ฉันขอโทษ (1)
ผู้แปล: Sissy That Walk
Di Qiuhe รู้สึกสับสนมาก เขาตัดผม เขาแค่ขัดตัวและแน่ใจว่าตัวเขามีกลิ่นหอม แต่ทำไม Bai ของเขาถึงไม่ยอมคุยกับเขา
“เฮ้ ลูกหมา ฉันซื้อซาลาเปามาให้นาย”
เหอไป่มองตีชิ่วเหอแวบหนึ่งแล้วหันศีรษะไป
ตีชิ่วเหอยืดคอเสื้อขึ้นและโน้มตัวไปทางเหอไป๋ เขาเกลี้ยกล่อมเบา ๆ “ฉันทำซาลาเปาพวกนั้นเอง คุณอยากลองชิมไหม”
เหอไป๋หันศีรษะกลับไปมองตีชิ่วเหอ ตีชิ่วเหอถือทัปเปอร์แวร์ที่เต็มไปด้วยซาลาเปา พระเจ้า มันหอมมาก ตีชิ่วเหอยิ้มให้เหอไป่อย่างกระอักกระอ่วน และเหอไป๋รู้สึกประทับใจมาก แต่เขาปฏิเสธที่จะแสดง
“ครับ ขอบคุณ” เหอไป๋กล่าว
ดวงตาของตี่ชิวเหอเป็นประกาย เขายื่นทัปเปอร์แวร์และจัดโต๊ะเตียงเล็กๆ “เมื่อวันก่อนฉันทำความสะอาดบ้าน และถามหมอเกี่ยวกับการออกจากโรงพยาบาลของคุณ พวกเขาบอกฉันว่าตราบใดที่เราจับตาดูอย่างใกล้ชิด พักผ่อนให้เพียงพอ วันนี้คุณสามารถออกจากโรงพยาบาลได้”
อารมณ์ของ He Bai นั้นเบา เขาไม่ชอบความคิดที่จะมาโรงพยาบาลตั้งแต่แรก เขาถือขนมปังหนึ่งก้อนจากทัปเปอร์แวร์แล้วยัดเข้าปาก… ‘รสชาติดีมากจริงๆ’
Di Qiuhe ที่จ้องมอง He Bai ตอนนี้ยิ้มเล็กน้อย เขาหวังว่าเขาจะบีบแก้มของ He Bai ได้ แต่เมื่อคิดถึงทัศนคติของ He Bai ที่มีต่อเขาในตอนนี้ เขาตัดสินใจว่าจะไม่เสี่ยงโชคดีกว่า
ตีชิ่วเหอวางกล่องทิชชู่ไว้บนโต๊ะหัวเตียงและเริ่มบทสนทนาใหม่ “เพื่อนร่วมห้องของคุณเป็นห่วงคุณไม่สบาย แล้วจะเชิญพวกเขามาที่ห้องของเราหลังจากที่คุณออกจากโรงพยาบาลได้อย่างไร สำหรับหม้อไฟ? อาหารทะเล? หรือแกะย่าง? ฉันสามารถเชิญพ่อครัวฝีมือดีมาร่วมงานของเราได้ด้วย”
คำแนะนำนั้นโดนใจเหอไป๋จริงๆ เขารู้สึกตื้นตันใจมากในความฝัน วิธีที่หนิวจุนเจี๋ยและเฉินจี้ทำหลังจากเขาเสียชีวิต วิธีที่หวังหูคอยโทรหาและตรวจสอบเขา เขาตอบว่า “เยี่ยมมาก อย่าลืม Shaofeng เขาทำงานหนักมาก” เหอไป๋อยากจะเชิญจ้าวเทียนหู่ แต่พวกเขายังไม่ใช่เพื่อนที่ดีในชีวิตนี้ เขาไม่มีเหตุผลที่ดีที่จะเชิญจ้าวเทียนหู่ ความอัปยศ.
“แน่นอน Shaofeng ทำงานหนักเพื่อเราจริงๆ” Di Qiuhe ตอบ เมื่อเห็นวิธีที่เหอไป๋ยัดไส้ซาลาเปา ในที่สุด ตีชิ่วเหอก็รู้สึกดีขึ้น เขาพูดต่อ “มีความคิดเห็นเกี่ยวกับอาหารไหม? คุณรู้จัก Junjie ดีกว่าฉัน พวกเขาชอบอะไรมากกว่ากัน”
“ฮอทพอท มันเป็นฤดูกาลที่สมบูรณ์แบบสำหรับฮอทพอท” เหอไป๋หยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดปาก “เนื้อแกะย่างก็ฟังดูดีเหมือนกัน แต่อย่าเชิญพ่อครัวมาเลย จุนจีมักจะค่อนข้างอนุรักษ์นิยมเมื่อมีแขกคนอื่น แล้วก็บอดี้การ์ดของเราด้วย พวกเขาทำงานหนักมาก เชิญพวกเขาด้วยเถอะ”
“ใช่ ไม่ต้องห่วง ถือว่าเสร็จแล้ว” ตี่ชิวเหอตอบโดยที่เขานั่งใกล้กับเหอไป๋ “มีอะไรอีกไหมที่คุณนึกถึงเป็นพิเศษ?”
อืม ซาลาเปาอร่อย คนรักขี้อ้อน เหอไป๋รู้สึกดีขึ้นมาก เขาแสร้งทำเป็นกลอกตาและพูดว่า “ทำไมคุณถึงถามคำถามเหล่านี้กับฉัน ตอนนี้ฉันเป็นผู้ป่วยในทางเทคนิคแล้ว สิ่งที่ฉันต้องการคือการพักผ่อน”
"ฉันเสียใจ." Di Qiuhe กล่าวขอโทษ แต่แน่นอนว่าเขาได้เห็นผ่าน He Bai เขารู้ว่า He Bai เป็นคนหน้าด้าน เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้า “เอาล่ะ ฉันจะรับผิดชอบต่อจากนี้ไป”
เหอไป๋สนุกกับการเป็นคนหน้าด้านและเขาวางแผนที่จะสานต่อท่าทีหน้าด้าน “เยี่ยมมาก แล้ววิดีโอเกมและรายชื่อภาพยนตร์บางเกมล่ะ เรานั่งชิวหลังหม้อไฟกันดีกว่า และคุณรู้สึกอยากส่งรูปถ่ายในแล็ปท็อปของฉันไปยังผู้ติดต่อชื่อ Zhao Tianhu ในอีเมลของฉันหรือไม่? อย่าถามว่าจ้าวเทียนหู่คือใคร และอย่าอิจฉา”
ตีชิ่วเหอมองไปที่เหอไป๋ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ เขาจับมือของเหอไป๋และพูดว่า "แน่นอน ฉันทำเพื่อคุณได้ และอีกอย่าง เจ้าหมา ฉันไม่ใช่คนขี้หึง"
เหอไป๋ดึงมือออกและเย้ยหยันเบา ๆ “คุณไม่ใช่คนขี้หึงเหรอ?”
“ก็… ความหึงหวงกับความห่วงใยมันต่างกันนะ” ตี่ชิวเหอพูดอย่างหน้าด้าน แล้วเขาก็ยื่นแขนออกไปเพื่อพยายามกอดเหอไป่
เหอไป๋เหลือบมองเขาและไม่หลบเลี่ยงอ้อมกอด เขารู้ว่าเขาไม่ควรโทษตีชิ่วเหอสำหรับการตายของเขาในชาติที่แล้ว
“คุณชอบซาลาเปาไหม” ตี่ชิวเหออยู่เหนือดวงจันทร์แล้ว เขาจูบเหอไป่ที่หน้าผากและยื่นขวดน้ำผลไม้ให้เหอไป่ เป็นไปได้ยังไง น้ำผลไม้บรรจุขวดยี่ห้อเดียวกับที่เขาและตีชิ่วเหอผสมกันในชาติที่แล้ว 'ทำได้ดีมาก หน่อมแน้มดิ ในวินาทีที่ฉันกำลังจะยกโทษให้คุณ และคุณมาที่นี่เพื่อเตือนฉันว่าฉันตายเพราะคุณในชาติที่แล้วได้อย่างไร'
เหอไป่จ้องที่น้ำผลไม้และมองไปที่ตีชิ่วเหอ “หน่อมแน้มตี้ คำแนะนำการลงทุนเล็กน้อย ไปซื้อหุ้นจากบริษัทน้ำผลไม้แห่งนี้ น้ำผลไม้นี้จะเป็นที่นิยมไปอีกอย่างน้อยหนึ่งทศวรรษหรือมากกว่านั้น”
"ใช่?" ถามตีชิ่วเหอ เขาไม่ได้คิดมาก เขาแค่ดีใจที่เหอไป๋ชอบน้ำผลไม้
เหอไป่ลูบหัวของตีชิ่วเหออย่างรุนแรง เขาถูกน้ำผลไม้นี้กินไปตลอดชีวิต
Di Qiuhe พาลูกสุนัขของเขากลับบ้านในคืนนั้นและกระโดดเข้าร่วมการวางแผนปาร์ตี้โดยตรง
“ลูกหมา อยากดูเมนูที่ฉันเพิ่งจดไปไหม”
ความเงียบคือคำตอบ
“ลูกหมา อยากดูเตาย่างที่ฉันเพิ่งซื้อมาไหม”
ยังคงไม่มีปฏิกิริยา